Hip hop music, also called hip-hop,

Hip hop music, also called hip-hop,[1][2] rap music,[2][3][4] or hip-hop music,[2][5] is a music genre consisting of a stylized rhythmic music that commonly accompanies rapping, a rhythmic and rhyming speech that is chanted.[2] It developed as part of hip hop culture, a subculture defined by four key stylistic elements: MCing/rapping, DJing/scratching, break dancing, and graffiti writing.[6][7][8] Other elements include sampling (or synthesis), and beatboxing. While often used to refer to rapping, "hip hop" more properly denotes the practice of the entire subculture.[9][10] The term hip hop music is sometimes used synonymously with the term rap music,[2][5] though rapping is not a required component of hip hop music; the genre may also incorporate other elements of hip hop culture, including DJing, turntablism, and scratching, beatboxing, and instrumental tracks.[11][12]

Hip hop as music and culture formed during the 1970s when block parties became increasingly popular in New York City, particularly among African American youth residing in the Bronx.[13] At block parties DJs played percussive breaks of popular songs using two turntables to extend the breaks.[clarification needed] Hip hop's early evolution occurred as sampling technology and drum-machines became widely available and affordable. Turntablist techniques developed along with the breaks and the Jamaican toasting vocal style was used. Rapping developed as a vocal style in which the artist speaks along with an instrumental or synthesized beat. Notable artists at this time include DJ Kool Herc, Grandmaster Flash and The Furious Five, Fab Five Freddy, Marley Marl, Afrika Bambaataa, Kool Moe Dee, Kurtis Blow, Doug E. Fresh, Whodini, the Fat Boys, and Spoonie Gee. The Sugarhill Gang's 1979 song "Rapper's Delight" is widely regarded to be the first hip hop record to gain widespread popularity in the mainstream.[14] The 1980s marked the diversification of hip hop as the genre developed more complex styles.[15] Prior to the 1980s, hip hop music was largely confined within the United States. However, during the 1980s, it began its spread and became a part of the music scene in dozens of countries.

New school hip hop was the second wave of hip hop music, originating in 1983–84 with the early records of Run-D.M.C. and LL Cool J. The Golden age hip hop period was an innovative period between the mid-1980s and the early 1990s. Notable artists from this era include the Juice Crew, Public Enemy, Eric B. & Rakim, Boogie Down Productions and KRS-One, EPMD, Slick Rick, Beastie Boys, Kool G Rap, Big Daddy Kane, Ultramagnetic MCs, De La Soul, and A Tribe Called Quest.

Gangsta rap is a subgenre of hip hop that often focuses on the violent lifestyles and impoverished conditions of inner-city youths. Schoolly D, N.W.A, Ice-T, Ice Cube, and the Geto Boys are artists most frequently associated with the founding of gangsta rap. These artists were known for mixing the political and social commentary of political rap with the criminal elements and crime stories found in gangsta rap.[16]

In the West Coast hip hop style, G-funk dominated mainstream hip hop for several years during the 1990s. East Coast hip hop in the early to mid 1990s was dominated by the Afrocentric jazz rap and alternative hip hop of the Native Tongues posse as well as the hardcore rap of artists such as Nas, Wu-Tang Clan, and Notorious B.I.G..

In the 1990s, hip hop began to diversify with other regional styles emerging on the national scene, such as Southern rap and Atlanta hip hop. At the same time, hip hop continued to be assimilated into other genres of popular music, an example being Neo soul. Hip hop became a best-selling music genre in the mid-1990s and the top selling music genre by 1999. The popularity of hip hop music continued through the 2000s, with hip hop influences also increasingly finding their way into mainstream pop. The United States also saw the success of styles such as crunk, a music that emphasized the beats and music more than the lyrics. Starting in 2005, sales of hip hop music in the United States began to severely wane. During the mid-2000s that alternative hip hop secured a place within the mainstream, due in part to the crossover success of artists such as OutKast and Kanye West.[17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพลงฮิปฮอป ฮิปฮอป เรียกว่าดนตรีราบ [2] [1], [2] [3] [4] หรือกระแสเพลง, [2] [5] เป็นแนวเพลงที่เป็นสุกใสจังหวะเพลงที่มักมาพร้อมกับแร็ป เสียงจังหวะ และ rhyming ที่หลวงปู่จะประกอบด้วย [2] ได้พัฒนาเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมฮิปฮอป วัฒนธรรมที่กำหนด โดยองค์ประกอบเป็นสำนวนหลักสี่: MCing/แร็ป, DJing/เกา เต้นแบ่ง และเขียนกราฟฟิตี [6] [7] [8] องค์ประกอบอื่น ๆ รวมถึงการสุ่มตัวอย่าง (หรือสังเคราะห์), และ beatboxing ในขณะที่มักใช้อ้างถึงแร็ป "ฮิปฮอป" หมายถึงปฏิบัติของวัฒนธรรมทั้งหมดอย่างถูกต้องมากขึ้น [9] [10] คำฮิปฮอปบางครั้งใช้ synonymously ด้วยคำแร็พเพลง, [2] [5] แต่ไม่แร็ปเป็นคอมโพเนนต์ของฮิปฮอป ประเภทยังอาจรวมองค์ประกอบอื่น ๆ ของวัฒนธรรมฮิปฮอป DJing เทิร์น เทเบิล และเกา beatboxing และเพลงบรรเลง [11] [12]ฮิปฮอปเป็นเพลงและวัฒนธรรมเกิดขึ้นในช่วงทศวรรษ 1970 เมื่อฝ่ายบล็อกกลายเป็นยอดนิยมในนิวยอร์กซิตี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเยาวชนอเมริกันแอฟริกันแห่งเดอะบร็องซ์ [13] ที่บล็อก ปาร์ตี้ดีเจเล่นแบ่งดนตรีของเพลงยอดนิยมที่ใช้แกสองขยายตัวแบ่ง [ชี้แจงที่จำเป็น] ฮิปฮอปช่วงวิวัฒนาการที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือเทคโนโลยี และกลายเป็นกลองเครื่องใช้กันอย่างแพร่หลาย และราคาไม่แพง เทคนิค turntablist พัฒนาพร้อมกับการแบ่ง และใช้ประเทศจาเมกา toasting สไตล์ vocal แร็ปพัฒนาเป็นลักษณะ vocal ที่ศิลปินพูดพร้อมกับจังหวะการบรรเลง หรือสังเคราะห์ ศิลปินที่โดดเด่นในเวลานี้รวม DJ Kool Herc ท่านอาจารย์ฮวงจุ้ยแฟลช และ Furious 5, Fab 5 Freddy, Marley Marl แหล่ง Bambaataa, Dee หมอคูล เป่า Kurtis, Doug E. สด Whodini ชายอ้วน และ Spoonie Gee ของแก๊ง Sugarhill 1979 เพลง "ความสุขของแรพ" อย่างกว้างขวางถือเป็น เรกคอร์ดฮิปฮอปครั้งแรกจะได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในกับการ [14] ไฟต์เครื่องวิสาหกิจของฮิปฮอปเป็นประเภทพัฒนาลักษณะที่ซับซ้อนมากขึ้น [15] ก่อนอยู่กับไฟต์ ฮิปฮอปส่วนใหญ่ถูกคุมขังในสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม ในระหว่างทศวรรษที่ 1980 มันเริ่มกระจายตัว และกลายเป็น ส่วนหนึ่งของฉากเพลงในหลายประเทศใหม่โรงเรียนฮิปฮอปถูกคลื่นสองเพลงฮิปฮอป เกิดในปี 1983-84 กับเรกคอร์ดเริ่มต้นรัน D.M.C. และแอลแอลคูลเจ ระยะเวลายุคทองของฮิปฮอปมีนวัตกรรมระยะกลางไฟต์และช่วงปี 1990 ศิลปินที่โดดเด่นจากยุคนี้มีการ เรือน้ำ ศัตรูสาธารณะ Eric B. & Rakim กระดานโต้คลื่นลงผลิต และ หนึ่งเคอาร์เอส EPMD, Slick ริค บอยส์ Rap G คูล พ่อใหญ่เคน เอ็ม ซี Ultramagnetic เดอลาจิต และ A เผ่าเรียกว่าเควสGangsta rap อยู่ subgenre ของฮิปฮอปที่มักจะเน้นวิถีชีวิตรุนแรงและเยาวชนภายในเงื่อนไขจน Schoolly D, N.W.A, T น้ำแข็ง Ice Cube และ ชาย Geto เป็นศิลปินบ่อยเกี่ยวข้องกับการก่อตั้งคณะ gangsta rap ศิลปินเหล่านี้ถูกเรียกว่าผสมความเห็นทางการเมือง และสังคมของเมืองราบกับองค์ประกอบทางอาญาและเรื่องราวอาชญากรรมที่พบใน gangsta rap [16]ในสไตล์ฮิปฮอปฝั่งตะวันตก G ยอดครอบงำฮิปฮอปหลักหลายปีในช่วงปี 1990 อีสต์โคสต์ฮิปฮอปในช่วงกลางทศวรรษ 1990 การถูกครอบงำ โดย Afrocentric ราบแจ๊สและฮิปฮอปอื่นของกองทหารพื้นเมืองแปลก ๆ และราบฮาร์ดคอร์ของศิลปินเช่น Nas วูแทงตระกูล และเรียสในปี 1990 ฮิปฮอปเริ่มมากมายที่ มีลักษณะภูมิภาคอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นบนฉากชาติ ราบภาคใต้และแอตแลนต้าฮิปฮอป ในเวลาเดียวกัน ฮิปฮอปยังคงมีขนบธรรมเนียมประเพณีเป็นประเภทอื่น ๆ ของเพลง ตัวอย่างที่ถูกนีโอโซล ฮิปฮอปกลายเป็น แนวเพลงขายดีที่สุดในช่วงกลางและด้านบนขายแนวเพลง โดย 1999 ต่อผ่าน 2000s ความนิยมของดนตรีฮิปฮอปกับอิทธิพลฮิปฮอปมากขึ้นยังหาทางเข้าหลักป๊อป สหรัฐอเมริกาเห็นความสำเร็จของเหล่า crunk ดนตรีที่เน้นจังหวะและดนตรีมากกว่าเนื้อเพลง เริ่มต้นในปี 2005 ขายของฮิปฮอปในสหรัฐอเมริกาเริ่มหย่อมอย่างรุนแรง ในระหว่างที่กลาง-2000s ที่ฮิปฮอปอื่นปลอดภัยภายในกับ ครบกำหนดบางส่วนไขว้ความสำเร็จของศิลปินเอาต์แคสต์และคานเยเวสต์ [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพลงฮิปฮอปที่เรียกว่าฮิปฮอป, [1] [2] เพลงแร็พ [2] [3] [4] หรือเพลงฮิปฮอป, [2] [5] เป็นแนวเพลงประกอบด้วยเพลงจังหวะเท่ ที่มักมาพร้อมกับเคาะจังหวะการพูดและบทกวีที่มีการสวดมนต์ [2] มันพัฒนาเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมฮิปฮอป, วัฒนธรรมที่กำหนดโดยสี่องค์ประกอบโวหารสำคัญ:. พิธีกร / เคาะ, DJing / เกา, หยุดเต้นและการเขียนกราฟฟิตี [6] [7] [8] องค์ประกอบอื่น ๆ ได้แก่ การสุ่มตัวอย่าง (หรือสังเคราะห์) และ beatboxing ในขณะที่มักจะใช้ในการอ้างถึงเคาะ "ฮิปฮอป" มากขึ้นอย่างถูกต้องหมายถึงการปฏิบัติของวัฒนธรรมทั้งหมด. [9] [10] เพลงฮิปฮอประยะบางครั้งใช้กับ synonymously เพลงแร็พคำว่า [2] [5] แม้ว่า เคาะไม่ได้เป็นส่วนประกอบที่จำเป็นของเพลงฮิปฮอป; ประเภทนอกจากนี้ยังอาจรวมองค์ประกอบอื่น ๆ ของวัฒนธรรมฮิปฮอปรวมทั้งดีเจ, turntablism และเกา beatboxing และรอย. [11] [12] ฮิปฮอปเป็นเพลงและวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1970 เมื่อฝ่ายบล็อกกลายเป็นที่นิยมมากขึ้นในใหม่ York City, โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่เยาวชนอเมริกันแอฟริกันที่อาศัยอยู่ในบรองซ์. [13] ในบล็อกดีเจบุคคลที่เล่นแบ่งจังหวะของเพลงที่นิยมใช้สองสแครชที่จะขยายการแบ่ง. [ชี้แจงจำเป็น] วิวัฒนาการต้นฮิปฮอปที่เกิดขึ้นเป็นเทคโนโลยีการเก็บตัวอย่างและกลองเครื่อง กลายเป็นใช้ได้อย่างกว้างขวางและราคาไม่แพง เทคนิค Turntablist พัฒนาพร้อมกับการหยุดพักและจาเมกาปิ้งสไตล์แกนนำถูกนำมาใช้ เคาะพัฒนาเป็นเพลงสไตล์ที่ศิลปินพูดพร้อมกับเครื่องมือหรือสังเคราะห์จังหวะ ศิลปินที่โดดเด่นในเวลานี้ ได้แก่ DJ Kool Herc, มาสเตอร์ Flash และ Furious Five, ดีมากห้าเฟร็ดดี้มาร์เลย์มาร์ล, Afrika Bambaataa เกลือแร่โมดีเคอร์ติเป่าดั๊กอีสด Whodini, เด็กอ้วนและ Spoonie Gee Sugarhill แก๊ง 1979 เพลง "แร็ปยินดี" ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางเพื่อเป็นบันทึกฮิปฮอปเป็นครั้งแรกที่จะได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในหลัก. [14] 1980 ทำเครื่องหมายความหลากหลายของฮิปฮอปเป็นแนวเพลงที่ได้รับการพัฒนารูปแบบที่ซับซ้อนมากขึ้น. [15] ก่อน 1980 เพลงฮิปฮอปถูกกักตัวไว้ส่วนใหญ่ในประเทศสหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตามในช่วงทศวรรษที่ 1980 ก็เริ่มแพร่กระจายและกลายเป็นส่วนหนึ่งของวงการดนตรีในหลายสิบประเทศ. ฮิปฮอปโรงเรียนใหม่เป็นคลื่นลูกที่สองของเพลงฮิปฮอปที่มีต้นกำเนิดใน 1983-84 กับประวัติต้นของ Run DMC-และ LL Cool เจอายุระยะเวลาที่โกลเด้นฮิปฮอปเป็นช่วงเวลาที่เป็นนวัตกรรมใหม่ระหว่างช่วงกลางทศวรรษ 1980 และต้นปี 1990 ชื่นชมศิลปินจากยุคนี้ ได้แก่ น้ำผลไม้ลูกเรือศัตรูประชาชนเอริค B. & Rakim, กระโดดลงโปรดักชั่นและ KRS-One EPMD เนียนริก Beastie Boys, เกลือแร่ซแร็พ, บิ๊กแดดดี้เคน Ultramagnetic พิธีกร De La วิญญาณ และชนเผ่าที่เรียกว่าเควส. อันธพาลร้องเป็น subgenre ของฮิปฮอปที่มักจะมุ่งเน้นไปที่การดำเนินชีวิตที่มีความรุนแรงและสภาพยากจนของเยาวชนในเขตเมืองชั้น Schoolly D, NWA, Ice-T, น้ำแข็งและเด็กสลัมจะศิลปินที่เกี่ยวข้องบ่อยที่สุดกับที่ตั้งของอันธพาล ศิลปินเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันสำหรับการผสมความเห็นทางการเมืองและสังคมของการลงโทษทางการเมืองที่มีองค์ประกอบความผิดทางอาญาและเรื่องอาชญากรรมที่พบในอันธพาล. [16] ในฝั่งตะวันตกสไตล์ฮิปฮอป, G-กลัวครอบงำฮิปฮอปกระแสหลักเป็นเวลาหลายปีในช่วงปี 1990 . ฮิปฮอปฝั่งตะวันออกในช่วงต้นถึงกลางปี ​​1990 ถูกครอบงำโดยแร็พแจ๊ส Afrocentric และฮิปฮอปทางเลือกของภาษาพื้นเมืองกองทหารเช่นเดียวกับการลงโทษไม่ยอมใครง่ายๆของศิลปินเช่นนาวู-รสแซ่และฉาวโฉ่บิ๊ก. ในปี 1990 ฮิปฮอปเริ่มที่จะกระจายการลงทุนที่มีรูปแบบอื่น ๆ ในภูมิภาคที่เกิดขึ้นใหม่ในที่เกิดเหตุของประเทศเช่นภาคใต้แร็พและฮิปฮอปแอตแลนตา ในเวลาเดียวกัน, ฮิปฮอปยังคงถูกหลอมรวมเข้าประเภทอื่น ๆ ของเพลงที่เป็นที่นิยมเช่นการเป็นจิตวิญญาณใหม่ ฮิปฮอปได้กลายเป็นที่ขายดีที่สุดแนวเพลงในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 และขายแนวเพลงที่ด้านบนโดยปี 1999 ความนิยมของเพลงฮิปฮอปอย่างต่อเนื่องผ่านยุค 2000 ด้วยอิทธิพลฮิปฮอปมากขึ้นนอกจากนี้ยังหาทางลงในสาขาป๊อป สหรัฐอเมริกายังเห็นความสำเร็จของรูปแบบเช่น crunk, เพลงที่เน้นการเต้นและเพลงมากกว่าเนื้อเพลง เริ่มต้นในปี 2005 ยอดขายของเพลงฮิปฮอปในสหรัฐอเมริกาเริ่มที่จะจางหายไปอย่างรุนแรง ช่วงกลางยุค 2000 ที่ฮิปฮอปทางเลือกที่ปลอดภัยสถานที่ที่อยู่ในกระแสหลักเนื่องจากในส่วนที่ครอสโอเวอร์ที่ประสบความสำเร็จของศิลปินเช่น OutKast และเวสท์ส. [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพลงฮิปฮอป ที่เรียกว่าฮิปฮอป , [ 1 ] [ 2 ] เพลงแร็พ , [ 2 ] [ 3 ] [ 4 ] หรือเพลง hip-hop , [ 2 ] [ 5 ] เป็นเพลงประเภทที่ประกอบด้วยเพลงที่มักมาพร้อมกับสุกใส จังหวะแร็ป , จังหวะและสัมผัส การพูดที่ปลุกเสก [ 2 ] พัฒนาเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมฮิปฮอป เป็นวัฒนธรรมที่กำหนดโดยสี่คีย์โวหารองค์ประกอบ : mcing / เคาะ / ดีเจ , เกา , หยุดเต้น และการเขียน[ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] องค์ประกอบอื่น ๆรวมถึงตัวอย่าง ( หรือสังเคราะห์ ) และวินซ์ วอห์น . ในขณะที่มักจะใช้อ้างถึงแร็ป " ฮิปฮอป " มากขึ้นอย่างถูกต้อง หมายถึง การปฏิบัติของวัฒนธรรมทั้งหมด . [ 9 ] [ 10 ] ระยะสะโพก Hop เพลงบางครั้งใช้มีความหมายเหมือนกันกับคำว่า rap เพลง [ 2 ] [ 5 ] แต่ฟังไม่ได้เป็นส่วนประกอบของ hip hop ดนตรีประเภทอื่น ๆอาจรวมองค์ประกอบของวัฒนธรรมฮิปฮอป ทั้งดีเจและเทิร์นเทเบิล , , เกา , วินซ์ วอห์น , และเพลงที่บรรเลง [ 11 ] [ 12 ]

เป็นเพลงฮิปฮอปและวัฒนธรรมที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1970 เมื่อบล็อกฝ่ายกลายเป็นที่นิยมมากขึ้น ใน นิวยอร์ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาวอเมริกันเยาวชนที่อาศัยอยู่ในบรองซ์ .[ 13 ] ที่บล็อกปาร์ตี้ดีเจเล่นเพลงจังหวะแบ่งนิยมใช้สอง turntables เพื่อขยาย . [ ชี้แจงจำเป็น ] ฮิปฮอปของวิวัฒนาการเร็วขึ้นเป็นเทคโนโลยีและกลองเครื่องกลายเป็นใช้ได้อย่างกว้างขวางและราคาไม่แพงคน เทคนิคการพัฒนา turntablist พร้อมกับแบ่งและจาเมกาปิ้งสไตล์เพลงที่ใช้แร็ปพัฒนาเป็นรูปแบบเสียงที่ศิลปินพูดพร้อมกับบรรเลงหรือที่ชนะ ชื่นชมศิลปินในครั้งนี้ ได้แก่ ดีเจเกลือแร่ HERC แฟลช Grandmaster และ Furious ห้า FAB , 5 เฟรดดี้ ปูนมาร์ล , แอฟริกา แบมบาตาคูล Moe Dee , kurtis , ระเบิด , Doug E . สด whodini , เด็กชายอ้วน , และ spoonie เชอะการ sugarhill แก๊ง 2522 เพลง " แร็ปเปอร์คือความสุข " คือการยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นครั้งแรกฮิปฮอปบันทึกที่ได้รับความนิยมแพร่หลายในกระแสหลัก . [ 14 ] ไฟต์ที่มีความหลากหลายของฮิปฮอปเป็นแนวเพลงที่พัฒนารูปแบบซับซ้อนมากขึ้น . [ 15 ] ก่อนที่จะ 1980 , hip hop ดนตรีส่วนใหญ่อยู่ภายใน สหรัฐอเมริกา อย่างไรก็ตาม ในช่วงทศวรรษ 1980 ,มันเริ่มแพร่กระจายและกลายเป็นส่วนหนึ่งของฉากเพลงในหลายสิบของประเทศ

โรงเรียนใหม่ฮิปฮอปเป็นคลื่นที่สองของเพลงฮิปฮอป ที่เกิดในปี 1983 – 84 กับบันทึกแรกของ run-d.m.c. LL Cool J และโกลเด้นอายุระยะเวลาระยะเวลาฮิปฮอปเป็นนวัตกรรมระหว่างกลางปี 1980 และ 1990 ศิลปินเด่นจากยุคนี้รวมถึงน้ำผลไม้ ลูกเรือ , ศัตรูประชาชน , อีริค บี &ราคิมBoogie ลงโปรดักชั่นและ krs , epmd เนียน , ริค , รณชัย รังสิโย คูลกรัม , แร็พ , พ่อใหญ่เคน ultramagnetic เป็นพิธีกร เดอ ลา วิญญาณ และเผ่าที่เรียกว่าเควส

Gangsta Rap เป็น subgenre ของฮิปฮอปที่มักจะมุ่งเน้นไปที่ความรุนแรง และเงื่อนไขของชีวิตที่ยากจนในเยาวชน schoolly D n.w.a โรงแรมน้ำแข็ง , , ,และเด็กสลัมเป็นศิลปินที่พบบ่อยที่สุดที่เกี่ยวข้องกับการก่อตั้งของ Gangsta Rap . ศิลปินเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันสำหรับการผสมการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองและสังคมของแร็พการเมืองที่มีองค์ประกอบของอาชญากรรม และข่าวอาชญากรรมใน gangsta rap [ 16 ]

ในเวสต์โคสต์ฮิปฮอปสไตล์ g-funk ครอบงำหลักฮิปฮอปเป็นเวลาหลายปีในช่วงทศวรรษที่ 1990