Is it possible to live without spen

Is it possible to live without spending any cash whatsoever? After becoming disillusioned with consumer society, Mark Boyle decided to give it a try.

I suppose the seeds of my decision to give up money were sown seven years ago, in my final semester of a business and economics degree in Ireland, when I stumbled upon a DVD about Gandhi. He said we should "be the change we want to see in the world". Trouble was, I hadn't the faintest idea what change I wanted to be back then. I spent the next five years managing organic food companies, but by 2007, I realised that even "ethical business" would never be quite enough. The organic food industry, while a massive stepping stone to more ecological living, was rife with some of the same environmental flaws as the conventional system it was trying to usurp – excess plastic packaging, massive food miles, big businesses buying up little ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นการอยู่ โดยการใช้จ่ายเงินใด ๆ ก็ตาม หลังจากกลายเป็น disillusioned กับสังคมบริโภค Boyle หมายตัดสินใจที่จะให้มันลองผมคิดว่า เมล็ดพันธุ์ของการตัดสินใจให้เงินมาหว่านเจ็ดปี ภาคการศึกษาสุดท้ายของฉันของไอร์แลนด์ ปริญญาธุรกิจและเศรษฐศาสตร์เมื่อฉัน stumbled เมื่อดีวีดีเกี่ยวกับคานธี เขากล่าวว่า เราควร "เป็นการเปลี่ยนแปลงที่เราต้องการเห็นในโลก" ปัญหาคือ ไม่คิด faintest เปลี่ยนแปลงอะไรที่ฉันอยากจะกลับมาแล้ว ผมใช้เวลาห้าปีการจัดการอาหารอินทรีย์บริษัท แต่ โดย 2007 ตระหนักดีว่าแม้ "จริยธรรมทางธุรกิจ" ไม่เคยจะเพียงพอ อุตสาหกรรมอาหารอินทรีย์ ในขณะที่เป็นหินก้าวใหญ่การเพิ่มเติมระบบนิเวศ แก้ไขด้วยบางเดียวกันสิ่งแวดล้อมข้อบกพร่องเป็นระบบธรรมดาที่มีการพยายามแย่งชิง – เกินกำหนดบรรจุภัณฑ์พลาสติก ไมล์อาหารขนาดใหญ่ ธุรกิจขนาดใหญ่ซื้อค่าเล็ก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นไปได้ที่จะอยู่ได้โดยปราศจากการใช้จ่ายเงินใด ๆ ? หลังจากที่กลายเป็นไม่แยแสกับสังคมบริโภคมาร์คบอยล์ตัดสินใจที่จะให้มันลอง.

ฉันคิดว่าเมล็ดของการตัดสินใจของฉันที่จะให้ขึ้นเงินถูกหว่านเจ็ดปีที่ผ่านมาในภาคการศึกษาสุดท้ายของฉันของระดับธุรกิจและเศรษฐศาสตร์ในไอร์แลนด์เมื่อฉัน stumbled เมื่อ ดีวีดีเกี่ยวกับคานธี เขาบอกว่าเราควรจะ "มีการเปลี่ยนแปลงที่เราต้องการที่จะเห็นในโลก" ปัญหาคือผมไม่ได้คิด faintest สิ่งที่เปลี่ยนแปลงฉันอยากจะกลับมาแล้ว ผมใช้เวลาห้าปีข้างหน้าการจัดการ บริษัท อาหารอินทรีย์ แต่ปี 2007 ผมตระหนักว่าแม้แต่ "จริยธรรมทางธุรกิจ" จะไม่มากพอ อุตสาหกรรมอาหารอินทรีย์ในขณะที่ก้าวหินขนาดใหญ่กับการใช้ชีวิตในระบบนิเวศมากขึ้นก็เต็มไปด้วยบางส่วนของข้อบกพร่องด้านสิ่งแวดล้อมเช่นเดียวกับระบบเดิมมันก็พยายามที่จะแย่งชิง - บรรจุภัณฑ์พลาสติกส่วนเกินไมล์อาหารขนาดใหญ่ธุรกิจขนาดใหญ่ซื้อถึงคนน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นไปได้ที่จะมีชีวิตอยู่โดยไม่ต้องเสียเงินใด ๆแต่ประการใด หลังจากกลายเป็น disillusioned กับสังคมบริโภค มาร์คบอยล์จึงตัดสินใจที่จะให้มันลองฉันว่าเมล็ดของการตัดสินใจที่จะให้เงินถูกหว่านเมื่อ 7 ปีก่อน ในภาคการศึกษาสุดท้ายของเศรษฐศาสตร์และธุรกิจ : ไอร์แลนด์ , เมื่อฉัน stumbled เมื่อ ดีวีดี เรื่อง คานธี เขาบอกว่าเราควรจะ " มีการเปลี่ยนแปลงที่เราต้องการเห็นในโลก " ปัญหาคือ ผมยังไม่เคยเปลี่ยนความคิดในสิ่งที่เปลี่ยนแปลงฉันต้องการกลับไป ผมใช้เวลาห้าปีถัดไปผู้จัดการบริษัทอาหารอินทรีย์ แต่โดยปี 2007 , ฉันตระหนักว่า แม้ธุรกิจ " จริยธรรม " คงจะมากพอแล้ว อุตสาหกรรมอาหารอินทรีย์ในขณะที่ขนาดใหญ่หินก้าวชีวิตระบบนิเวศมากขึ้นคือ rife กับบางส่วนของข้อบกพร่องที่เป็นแบบเดียวกัน สิ่งแวดล้อม ระบบมันกำลังพยายามช่วงชิงอำนาจจากบรรจุภัณฑ์พลาสติกส่วนเกิน– ไมล์อาหารขนาดใหญ่ ธุรกิจใหญ่ ซื้อมานิดหน่อย