It so happened that during those da

It so happened that during those days, among so many other carnival attractions, there arrived in the town the traveling show of the woman who had been changed into a spider for having disobeyed her parents. The admission to see her was not only less than the admission to see the angel, but people were permitted to ask her all manner of questions about her absurd state and to examine her up and down so that no one would ever doubt the truth of her horror. She was a frightful tarantula the size of a ram and with the head of a sad maiden. What was most heartrending, however, was not her outlandish shape but the sincere affliction with which she recounted the details of her misfortune. While still practically a child she had sneaked out of her parents’ house to go to a dance, and while she was coming back through the woods after having danced all night without permission, a fearful thunderclap rent the sky in two and through the crack came the lightning bolt of brimstone that changed her into a spider. Her only nourishment came from the meatballs that charitable souls chose to toss into her mouth. A spectacle like that, full of so much human truth and with such a fearful lesson, was bound to defeat without even trying that of a haughty angel who scarcely deigned to look at mortals. Besides, the few miracles attributed to the angel showed a certain mental disorder, like the blind man who didn’t recover his sight but grew three new teeth, or the paralytic who didn’t get to walk but almost won the lottery, and the leper whose sores sprouted sunflowers. Those consolation miracles, which were more like mocking fun, had already ruined the angel’s reputation when the woman who had been changed into a spider finally crushed him completely. That was how Father Gonzaga was cured forever of his insomnia and Pelayo’s courtyard went back to being as empty as during the time it had rained for three days and crabs walked through the bedrooms.

The owners of the house had no reason to lament. With the money they saved they built a two-story mansion with balconies and gardens and high netting so that crabs wouldn’t get in during the winter, and with iron bars on the windows so that angels wouldn’t get in. Pelayo also set up a rabbit warren close to town and gave up his job as a bailiff for good, and Elisenda bought some satin pumps with high heels and many dresses of iridescent silk, the kind worn on Sunday by the most desirable women in those times. The chicken coop was the only thing that didn’t receive any attention. If they washed it down with creolin and burned tears of myrrh inside it every so often, it was not in homage to the angel but to drive away the dungheap stench that still hung everywhere like a ghost and was turning the new house into an old one. At first, when the child learned to walk, they were careful that he not get too close to the chicken coop. But then they began to lose their fears and got used to the smell, and before they child got his second teeth he’d gone inside the chicken coop to play, where the wires were falling apart. The angel was no less standoffish with him than with the other mortals, but he tolerated the most ingenious infamies with the patience of a dog who had no illusions. They both came down with the chicken pox at the same time. The doctor who took care of the child couldn’t resist the temptation to listen to the angel’s heart, and he found so much whistling in the heart and so many sounds in his kidneys that it seemed impossible for him to be alive. What surprised him most, however, was the logic of his wings. They seemed so natural on that completely human organism that he couldn’t understand why other men didn’t have them too.

When the child began school it had been some time since the sun and rain had caused the collapse of the chicken coop. The angel went dragging himself about here and there like a stray dying man. They would drive him out of the bedroom with a broom and a moment later find him in the kitchen. He seemed to be in so many places at the same time that they grew to think that he’d be duplicated, that he was reproducing himself all through the house, and the exasperated and unhinged Elisenda shouted that it was awful living in that hell full of angels. He could scarcely eat and his antiquarian eyes had also become so foggy that he went about bumping into posts. All he had left were the bare cannulae of his last feathers. Pelayo threw a blanket over him and extended him the charity of letting him sleep in the shed, and only then did they notice that he had a temperature at night, and was delirious with the tongue twisters of an old Norwegian. That was one of the few times they became alarmed, for they thought he was going to die and not even the wise neighbor woman had been able to tell them what to do with dead angels.

And yet he not only survived his worst winter, but seemed improved with the first sunny days. He remained motionless for several days in the fart

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันจึงเกิดขึ้นว่า ในช่วงวันที่ ระหว่างดังนั้นเทศกาลท่องเที่ยว มีถึงในเมืองการแสดงการเดินทางของผู้หญิงที่มีการเปลี่ยนแปลงในแมงมุมสำหรับมีไม่เชื่อฟังพ่อแม่ของเธอ เข้าไปดูเธอไม่เท่าน้อยกว่าเข้าดูสวรรค์ แต่ผู้รับอนุญาตขอเธอลักษณะของคำถามเกี่ยวกับสถานะของเธอไร้สาระ และ การตรวจสอบของเธอขึ้นลงเพื่อให้ไม่มีใครจะเคยสงสัยเกี่ยวกับความจริงของหนังสยองขวัญของเธอ เธอเร็น frightful ขนาด ของ ram และ กับหัวของหญิงสาวเศร้า อะไรคือ heartrending สุด อย่างไรก็ตาม คือไม่ รูปร่างเธอ outlandish แต่ว่าความจริงใจที่เธอถึงรายละเอียดของวิบากกรรมของเธอ ในขณะที่เด็กยังคงจริง เธอมี sneaked จากบ้านพ่อแม่ของเธอไปเต้นรำ และในขณะที่เธอกำลังกลับผ่านป่าหลังมีเต้นทั้งคืน โดยไม่มีสิทธิ์ ฝ่ากลัวที่เช่าสกาสอง และแตกมาฟ้าของ brimstone ที่เปลี่ยนเธอเป็นแมงมุม บำรุงของเธอเท่านั้นมาจากลูกชิ้นที่วิญญาณกุศลเลือกโยนเข้าไปในปากของเธอ เป็นปรากฏการณ์เช่นว่า เต็มมากมนุษย์จริง และมอบ บทเรียน กลัวถูกผูกไว้กับพ่ายแพ้ไม่ได้พยายามที่เทวดาผยองที่แทบกรุณาดูที่ปุถุชน ปาฏิหาริย์บางประกอบกับเทวดาแสดงให้เห็นความบางจิตผิดปกติ คนตาบอดที่ไม่ได้กู้คืนสายตาของเขา แต่เติบโตมาฟันใหม่สาม หรืออัมพาตที่ไม่ได้ไปเดิน แต่เกือบชนะลอตเตอรี่ และสลายแผลที่งอกทานตะวัน ปาฏิหาริย์ที่ปลอบใจ ซึ่งเหมือนเยาะเย้ยสนุกสนาน ได้แล้วเจ๊งชื่อเสียงของเทวดาเมื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงในแมงมุมสุดบดเขาอย่างสมบูรณ์ ที่ถูกวิธีพ่อกอนซากาถูกรักษาให้หายขาดตลอดกาลของเขานอนไม่หลับและลานภายในของ Pelayo ก็กลับจะว่างเปล่าในช่วงเวลาที่ มีฝนตกสามวัน และปูเดินผ่านห้องนอนเจ้าของบ้านก็มีเหตุผลที่คร่ำครวญ กับเงินที่พวกเขาบันทึก พวกเขาสร้างเป็นคฤหาสน์ 2 ชั้นพร้อมระเบียง และสวน และตาข่ายสูงเพื่อให้ปูจะไม่ได้ใน ช่วงฤดูหนาว และเหล็กแท่งที่หน้าต่างเพื่อให้เทวดาจะไม่ขอรับ Pelayo ยังตั้งค่าวอร์เรนกระต่ายใกล้เมือง และให้ขึ้นการงานของเขาเป็นตำรวจที่ดี และ Elisenda ซื้อปั๊มบางแพรกับรองเท้าส้นสูงและหลายชุดผ้าไหมสีรุ้ง ชนิดสวมใส่ในวันอาทิตย์ โดยผู้หญิงปรารถนามากที่สุดในเวลานั้น เล้าไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจใด ๆ ถ้าล้างลง ด้วย creolin และเขียนน้ำตาของ myrrh ภายในทุกบ่อย ไม่ถูกในเทพเจ้าสวรรค์ แต่ขับรถกลิ่นเหม็น dungheap ที่ยังคงแขวนทุกเช่นผีเปิดบ้านใหม่ไปเก่า ครั้งแรก เมื่อเด็กเรียนรู้การเดิน จะได้ระมัดระวังว่า เขาไม่รับเกินไปใกล้กับเล้าไก่ แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มสูญเสียความกลัว และได้ใช้กลิ่น และก่อนที่ เด็กมีฟันสองของเขาที่เขาได้ไปภายในสุ่มไก่ที่เล่น ที่สายถูกล้มกัน แองเจิลไม่น้อย standoffish กับเขากว่ากับปุถุชนอื่น ๆ แต่เขายอมรับ infamies สุดแยบยล ด้วยความอดทนของสุนัขที่มีร่างเงาไม่ พวกเขาทั้งสองมาลงกับอีสุกอีใสในเวลาเดียวกัน แพทย์ที่เอาดูแลเด็กไม่สามารถต่อต้านการทดลองฟังหัวใจของเทวดา และเขาพบมากเสียงหวีดในหัวใจและเสียงจำนวนมากในไตของเขาที่ ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมีชีวิต อย่างไรก็ตาม สิ่งประหลาดใจเขามากที่สุด ถูกตรรกะของปีกของเขา พวกเขาดูเหมือนเป็นธรรมชาติในชีวิตมนุษย์อย่างที่ว่า เขาไม่เข้าใจทำไมคนอื่น ๆ ไม่มีพวกเขาเกินไปเมื่อเด็กเริ่มเรียน ก็ได้บางครั้งเนื่องจากแดดและฝนได้เกิดการล่มสลายของเล้าไก่ ตัวเองเกี่ยวกับสวรรค์ไปลากไม่เหมือนคนตายหลงเหลือ พวกเขาจะขับเขาออกจากห้องนอนด้วยไม้กวาด และครู่ต่อมาหาเขาในห้องครัว เขาดูเหมือนจะอยู่ในหลายสถานในเวลาเดียวกันพวกเขาเติบโตมาคิดว่า เขาจะทำซ้ำ เขาได้สร้างตัวเองผ่านบ้าน และ Elisenda exasperated และ unhinged ตะโกนว่า มันเป็นชีวิตที่น่ากลัวในนรกที่เต็มไป ด้วยเทวดา แทบไม่กิน และตาเครื่องใช้สำนักงานของเขายังกลายเป็นหมอกหรือว่า เขาไปเกี่ยวกับโน่นชนโพสต์ ทั้งหมดจากถูก cannulae เปลือยของขนของเขาครั้งสุดท้าย Pelayo โยนผ้าห่มกว่าเขา และเขาขยายการกุศลการให้เขานอนในห้องสแตนดาร์ด และจากนั้น จึงพวกเขาสังเกตเห็นว่า เขามีอุณหภูมิในเวลากลางคืน และ delirious ด้วยการเล่นคำของนอร์เวย์เก่า ที่เป็นไม่กี่ครั้งที่พวกเขากลายเป็นตกใจ สำหรับพวกเขาคิดว่า เขาจะตาย และไม่ได้ผู้หญิงเพื่อนบ้านฉลาดเคยบอกพวกเขาจะทำอะไรกับเทวดาตายอย่างใดอย่างหนึ่งและยังได้เขาไม่เพียงรอดฤดูหนาวที่เลวร้ายที่สุดของเขา แต่ดูเหมือนดีขึ้นกับวันแดด เขายังคงไม่เคลื่อนหลายวันในการผายลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจึงเกิดขึ้นว่าในช่วงวันนั้นในสถานที่รื่นเริงอื่น ๆ อีกมากมายที่มีเข้ามาในเมืองที่แสดงการเดินทางของผู้หญิงที่ได้รับการเปลี่ยนเป็นแมงมุมสำหรับการไม่เชื่อฟังพ่อแม่ของเธอ เข้าชมที่จะเห็นเธอไม่เพียง แต่น้อยกว่าการรับสมัครจะเห็นทูตสวรรค์ แต่คนได้รับอนุญาตให้ถามเธอลักษณะของคำถามเกี่ยวกับสถานะที่ไร้สาระของเธอและการตรวจสอบของเธอขึ้นและลงเพื่อให้ไม่มีใครจะเคยสงสัยความจริงของเธอ ความน่ากลัว เธอเป็นทารันทูล่าที่น่ากลัวขนาดของ RAM และกับหัวของหญิงสาวที่น่าเศร้าที่ อะไรคือสิ่งที่น่าเศร้าส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่ได้รูปทรงที่แปลกของเธอ แต่ความทุกข์ความจริงใจที่เธอเล่ารายละเอียดของความโชคร้ายของเธอ ขณะที่ยังคงปฏิบัติจริงของเด็กที่เธอได้แอบออกจากบ้านพ่อแม่ของเธอที่จะไปเต้นรำและขณะที่เธอกำลังกลับมาผ่านป่าหลังจากที่มีการเต้นทั้งคืนโดยไม่ได้รับอนุญาตฟ้าผ่ากลัวเช่าท้องฟ้าในสองและผ่านรอยแตกมา สายฟ้าของกำมะถันที่มีการเปลี่ยนแปลงของเธอเข้าไปในแมงมุม บำรุงคนเดียวของเธอมาจากลูกชิ้นที่วิญญาณกุศลเลือกที่จะโยนเข้าไปในปากของเธอ ปรากฏการณ์เช่นนั้นเต็มไปด้วยความจริงของมนุษย์มากและด้วยเช่นบทเรียนกลัวถูกผูกไว้กับความพ่ายแพ้โดยไม่ต้องพยายามที่ของแองเจิลหยิ่งที่แทบจะไม่เสด็จไปดูที่ปุถุชน นอกจากปาฏิหาริย์ไม่กี่คนที่มาประกอบกับแองเจิลพบว่ามีความผิดปกติทางจิตบางอย่างเช่นคนตาบอดที่ไม่ได้กู้คืนสายพระเนตรของพระองค์ แต่เติบโตสามฟันใหม่หรืออัมพาตที่ไม่ได้รับที่จะเดินไป แต่เกือบรับรางวัลจับสลากและ โรคเรื้อนที่มีแผลแตกหน่อดอกทานตะวัน ผู้ปาฏิหาริย์ปลอบใจซึ่งได้รับมากขึ้นเช่นเยาะเย้ยสนุกได้เจ๊งแล้วชื่อเสียงของทูตสวรรค์เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้รับการเปลี่ยนเป็นแมงมุมในที่สุดเขาบดสมบูรณ์ นั่นคือวิธีที่พ่อซะก็หายไปตลอดกาลของการนอนไม่หลับของเขาและคอร์ทยาร์ดโย่เดินกลับไปที่การเป็นที่ว่างเปล่าในช่วงเวลาที่มีฝนตกสามวันและปูเดินผ่านห้องนอน. เจ้าของบ้านมีเหตุผลที่จะเสียใจไม่มี กับเงินที่พวกเขาบันทึกไว้พวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นพร้อมระเบียงและสวนสวยและตาข่ายสูงเพื่อให้ปูจะไม่ได้รับในช่วงฤดูหนาวและมีลูกกรงเหล็กบน Windows เพื่อให้เทวดาจะไม่ได้รับใน. โย่ยังตั้ง ขึ้นกระต่ายใกล้กับเมืองและให้ขึ้นงานของเขาเป็นผู้ช่วยนายอำเภอที่ดีและ Elisenda ซื้อปั๊มซาตินบางคนที่มีรองเท้าส้นสูงและหลายชุดผ้าไหมสีรุ้งชนิดสวมใส่ในวันอาทิตย์โดยผู้หญิงต้องการมากที่สุดในเวลานั้น สุ่มไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจใด ๆ หากพวกเขาล้างมันลงด้วย creolin และเผาน้ำตามดยอบภายในนั้นทุกคนจึงมักมันก็ไม่ได้อยู่ในการแสดงความเคารพถึงทูตสวรรค์ แต่จะขับรถออกไปกลิ่นเหม็น dungheap ที่ยังคงแขวนทุกที่เหมือนผีและได้รับการเปลี่ยนบ้านใหม่เป็นคนเก่า . ในตอนแรกเมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะเดินไปพวกเขาก็ระวังว่าเขาไม่ได้ใกล้ชิดเกินไปสุ่มไก่ แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะสูญเสียความกลัวของพวกเขาและได้ใช้ในการดมกลิ่นและก่อนที่พวกเขาเด็กมีฟันที่สองของเขาที่เขาจะหายไปภายในเล้าไก่ที่จะเล่นที่สายไฟที่ถูกล้มกัน ทูตสวรรค์ก็ไม่น้อยสุขุมกับเขากว่ากับปุถุชนอื่น ๆ แต่เขาทน infamies ฉลาดที่สุดด้วยความอดทนของสุนัขที่มีภาพไม่ได้ พวกเขาทั้งสองลงมาพร้อมกับโรคอีสุกอีใสในเวลาเดียวกัน แพทย์ผู้ดูแลเด็กที่ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจให้ฟังหัวใจของแองเจิลและเขาพบมากผิวปากในหัวใจและจำนวนมากดังนั้นเสียงที่อยู่ในไตของเขาว่ามันดูเหมือนเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะมีชีวิต สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากที่สุด แต่เป็นตรรกะของปีกของเขา พวกเขาดูเหมือนจะเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่มีชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ชายคนอื่น ๆ ไม่ได้มีพวกเขามากเกินไป. เมื่อเด็กเริ่มที่โรงเรียนจะได้รับบางเวลาตั้งแต่แดดและฝนได้ก่อให้เกิดการล่มสลายของเล้าไก่ ทูตสวรรค์ไปลากตัวเองเกี่ยวกับที่นี่และมีเหมือนคนตายจรจัด พวกเขาจะขับเขาออกจากห้องนอนด้วยไม้กวาดและครู่ต่อมาพบเขาในห้องครัว ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ในหลายสถานที่ในเวลาเดียวกันกับที่พวกเขาเติบโตที่จะคิดว่าเขาต้องการจะซ้ำว่าเขากำลังทำซ้ำตัวเองทั้งหมดผ่านบ้านและโกรธและวิกลจริต Elisenda ตะโกนว่ามันเป็นที่อยู่อาศัยอันยิ่งใหญ่ในนรกที่เต็มรูปแบบ ของเทวดา เขาแทบจะไม่ได้กินและตาโบราณวัตถุของเขาก็จะกลายเป็นหมอกเพื่อที่เขาจะไปเกี่ยวกับการชนโน่นชนโพสต์ ทั้งหมดที่เขาได้ทิ้งเป็น cannulae เปลือยของขนสุดท้ายของเขา โย่โยนผ้าห่มมากกว่าเขาและเขาขยายการกุศลของปล่อยให้เขานอนหลับอยู่ในโรงเก็บและพวกเขาไม่เพียง แต่แจ้งให้ทราบแล้วว่าเขามีอุณหภูมิในเวลากลางคืนและเป็นเพ้อกับ twisters ลิ้นของคนเก่านอร์เวย์ ที่เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่พวกเขากลายเป็นตื่นตระหนกเพราะพวกเขาคิดว่าเขากำลังจะตายและไม่ได้เป็นผู้หญิงคนเพื่อนบ้านที่ชาญฉลาดก็สามารถที่จะบอกพวกเขาว่าจะทำอย่างไรกับเทวดาตาย. และยังเขาไม่เพียง แต่รอดชีวิตมาได้ในช่วงฤดูหนาวที่เลวร้ายที่สุดของเขา แต่ ดูเหมือนจะดีขึ้นกับวันที่มีแดดแรก เขายังคงอยู่นิ่งเป็นเวลาหลายวันในการผายลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันจึงเกิดขึ้นว่า ในวันเหล่านั้น ดังนั้นหลายสถานที่ในงานรื่นเริงอื่น ๆ ก็มาถึงเมืองที่เดินทางไปแสดงของผู้หญิงที่ได้รับการเปลี่ยนเป็นแมงมุมที่ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ การเห็นเธอไม่เพียง แต่น้อยกว่าการเห็นเทวดา แต่คนถูกอนุญาตให้ถามเธอทั้งหมดลักษณะของคำถามเกี่ยวกับรัฐบ้าบอคอแตกของเธอและตรวจสอบของเธอขึ้นและลงเพื่อให้ไม่มีใครสงสัยความจริงของความน่ากลัวของเธอ เธอยังกลัวแมงมุมขนาดของ RAM และมีหัวผู้หญิงเศร้า อะไรคือที่สุด heartrending , อย่างไรก็ตาม , ไม่มีรูปร่างแปลกประหลาดของเธอ แต่ความทุกข์ใจ ซึ่งเธอได้เล่ารายละเอียดของโชคร้ายของเธอ ขณะที่ยังเป็นเด็ก เธอได้แอบหนีออกจากบ้านพ่อแม่ของเธอที่จะไปเต้นรำ และในขณะที่เธอกำลังกลับเข้าไปในป่า หลังจากเต้นทั้งคืนโดยไม่ได้รับอนุญาต , กลัวฟ้าผ่าให้เช่าฟ้าสองและผ่านรอยแตกมาสายฟ้าของกำมะถันที่เปลี่ยนเธอให้กลายเป็นแมงมุม อาหารของเธอมาจากลูกชิ้นที่วิญญาณกุศลเลือกที่จะโยนเข้าไปในปากของเธอ ปรากฏการณ์แบบนี้ เต็มไปด้วยความจริงของมนุษย์มาก และเป็นบทเรียนที่น่ากลัว ต้องเอาชนะ โดยไม่พยายามที่ของทูตสวรรค์ที่ไม่ถือตัวยิ่งมองมนุษย์ นอกจากนี้ ปาฏิหาริย์น้อย ประกอบกับนางฟ้า พบบางความผิดปกติทางจิต เหมือนคนตาบอดที่ไม่หาย แต่สายตาของเขาเติบโตสามฟันใหม่ หรือเป็นอัมพาต ที่ไม่ต้องเดิน แต่เกือบจะถูกล็อตเตอรี่ และคนเป็นโรคเรื้อนที่แผล sprouted ดอกทานตะวัน ผู้ปลอบโยนปาฏิหาริย์ซึ่งเป็นเหมือนเยาะเย้ยสนุกสนาน ได้ทำลายชื่อเสียงของเทวดา เมื่อผู้หญิงที่ถูกเปลี่ยนเป็นแมงมุมก็ทำลายให้สิ้นซาก นั่นเป็นสิ่งที่พ่อซะก็หายตลอดไป เขานอนไม่หลับ และ Pelayo เป็นลานกลับไปเป็น ว่างเปล่าเหมือนกับช่วงเวลาที่ฝนตกมา 3 วัน และปูก็เดินเข้าห้องนอนเจ้าของของบ้านไม่มีเหตุผลที่จะโศกเศร้า ด้วยเงินที่พวกเขาได้ช่วยพวกเขาสร้างคฤหาสน์สองชั้นมีระเบียงและสวน และตาข่ายสูงเพื่อให้ปูไม่ได้รับในช่วงฤดูหนาวและมีเหล็กลูกกรงที่หน้าต่างเพื่อให้เทวดาคงไม่ได้ Pelayo ยังตั้งกระต่ายใกล้เมือง และได้งานเป็นเจ้าหน้าที่ที่ดี และ elisenda ซื้อผ้าแพรบางปั๊มที่มีส้นสูงหลายชุดของรุ้งไหม ชนิดใส่ในวันอาทิตย์ โดยผู้หญิงที่พึงปรารถนามากที่สุดในช่วงเวลานั้น สุ่มไก่เป็นสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับความสนใจ ถ้าจะล้างมันลงกับ creolin และเผาน้ำตามดยอบภายในมันทุกบ่อย มันก็ไม่แก่เทวดา แต่ขับ dungheap กลิ่นเหม็นที่ยังแขวนอยู่เต็มไปหมด เหมือนผีและได้เปลี่ยนบ้านใหม่เป็นคนเก่า ในตอนแรก เมื่อลูกหัดเดิน ก็ระวังว่าเขาจะไม่เข้าใกล้กรงไก่ด้วย แต่แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะสูญเสียความกลัวของพวกเขาและมีกลิ่น และก่อนที่พวกเขา เด็กมีฟันที่สองของเขาเขาเข้าไปเล้าไก่เพื่อเล่นที่สายไฟแตกแยก เทวดาไม่เล่นตัวกับเขามากกว่ากับปุถุชนอื่น ๆ แต่เขายอมรับ infamies แยบยลที่สุดกับความอดทนของสุนัขที่ไม่มีภาพลวงตา พวกเขาทั้งสองมาพร้อมกับอีสุกอีใสในเวลาเดียวกัน หมอที่ดูแลเด็กที่ไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจที่จะฟังเสียงหัวใจของนางฟ้า และเขาพบมากผิวปากในหัวใจและเสียงมากในไตของเขาที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีชีวิตอยู่ สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุด แต่ เป็น ตรรกะ ของ ปีกของเขา พวกเขาดูเหมือนธรรมชาติที่สมบูรณ์ของสิ่งมีชีวิตที่เขาไม่เข้าใจ ทำไมผู้ชายไม่ได้เหมือนกันเมื่อลูกเริ่มเรียนก็มีบ้าง เพราะแดดและฝนได้เกิดการล่มสลายของเล้าไก่ นางฟ้าก็ลากเองเกี่ยวกับที่นี่และมีตัวป่วนคนใกล้ตาย พวกเขาจะขับเขาออกจากห้องนอนพร้อมไม้กวาดและสักครู่ต่อมาพบเขาในครัว เขาดูเหมือนจะเป็นในสถานที่มากมายในเวลาเดียวกันที่พวกเขาเติบโตที่คิดว่าเขาจะเป็นเหมือนที่เขาสร้างเองในบ้านทุกหลัง และเกรี้ยวกราด และมีปัญหาทางจิต elisenda ตะโกนว่ามันก็น่ากลัวอยู่ในนรกที่เต็มไปด้วยเทวดา เขาแทบจะไม่ได้กิน และตาของเขาก็กลายเป็นหมอก โบราณวัตถุที่เขาไปชนเสา ทั้งหมดที่เขาทิ้งไว้คือตัวเปลือยของขนนกครั้งสุดท้ายของเขา Pelayo ขว้างผ้าห่มมากกว่าเขา และขยายเขาการกุศลให้เขานอนในโรง และเพียงแล้ว พวกเขาสังเกตเห็นว่าเขามีอุณหภูมิในเวลากลางคืน และเพ้อด้วยลิ้น twisters ของนอร์เวย์เก่า นั่นเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่เขาก็ตกใจ เพราะเขาคิดว่าเขากำลังจะตาย และไม่มีแม้แต่ปัญญาเพื่อนบ้านผู้หญิงได้รับการสามารถที่จะบอกพวกเขาจะทำอย่างไรกับแองเจิลตายและเขายังไม่รอด ฤดูหนาวที่เลวร้ายที่สุดของเขา แต่ดูเหมือนจะดีขึ้นกับวันแดดก่อน เขายังคงนิ่ง เอฟ