Identification and Prioritization o

Identification and Prioritization of Potential Errors
The chemotherapy administration process was mapped out, from patient arrival to departure, in nine main steps (see Figure 1), each of which comprised numerous substeps. The step "establish patient fitness for chemotherapy," for instance, comprised three substeps that entailed checking different types of fitness indicators (e.g., blood hemoglobin, patient-reported mucositis). Thirty failure modes were identified and included potential errors such as "an expired drug(s) is administered" and "there is a cytotoxic drug spillage." Hazard scores assigned to the failure modes ranged from 2-16 (possible range, 1-16), with 17 of the 30 (57%) scores 8 or higher, which, in terms of the HFMEA scoring system, is the start point for failure mode prioritization. The failure modes and their hazard scores are shown in Table 1. Application of the HFMEA decision tree, to further help prioritize the failure modes, proved difficult as the authors found it hard to judge if a failure mode was sufficiently critical to result in whole system failure. The authors eventually discontinued use of the criticality aspect of the decision tree to enable progression with the analysis (although the authors did continue to use the controls and detectability elements in failure mode prioritization). In other words, failure modes were not prioritized if it was deemed that sufficient control measures already were in place or the hazard would be so visible and obvious that it would almost certainly be detected and stopped before it resulted in adverse consequences. For example, the failure mode "a chemotherapy regimen is administered to the wrong patient" was not prioritized because nurses already were required to follow extremely comprehensive official procedures to establish and recheck patient identity. In addition, no evidence existed to suggest that nurses were not following these procedures or that they experienced difficulties or barriers to achieving best practice in this step of the process. Twelve failure modes were deemed high-priority, warranting remedial attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุและจัดระดับความสำคัญของข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นThe chemotherapy administration process was mapped out, from patient arrival to departure, in nine main steps (see Figure 1), each of which comprised numerous substeps. The step "establish patient fitness for chemotherapy," for instance, comprised three substeps that entailed checking different types of fitness indicators (e.g., blood hemoglobin, patient-reported mucositis). Thirty failure modes were identified and included potential errors such as "an expired drug(s) is administered" and "there is a cytotoxic drug spillage." Hazard scores assigned to the failure modes ranged from 2-16 (possible range, 1-16), with 17 of the 30 (57%) scores 8 or higher, which, in terms of the HFMEA scoring system, is the start point for failure mode prioritization. The failure modes and their hazard scores are shown in Table 1. Application of the HFMEA decision tree, to further help prioritize the failure modes, proved difficult as the authors found it hard to judge if a failure mode was sufficiently critical to result in whole system failure. The authors eventually discontinued use of the criticality aspect of the decision tree to enable progression with the analysis (although the authors did continue to use the controls and detectability elements in failure mode prioritization). In other words, failure modes were not prioritized if it was deemed that sufficient control measures already were in place or the hazard would be so visible and obvious that it would almost certainly be detected and stopped before it resulted in adverse consequences. For example, the failure mode "a chemotherapy regimen is administered to the wrong patient" was not prioritized because nurses already were required to follow extremely comprehensive official procedures to establish and recheck patient identity. In addition, no evidence existed to suggest that nurses were not following these procedures or that they experienced difficulties or barriers to achieving best practice in this step of the process. Twelve failure modes were deemed high-priority, warranting remedial attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การระบุและจัดลำดับความสำคัญของข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น
ในกระบวนการบริหารยาเคมีบำบัดที่ได้รับการแมปออกจากการมาถึงของผู้ป่วยที่จะออกเดินทางในเก้าขั้นตอนหลัก (ดูรูปที่ 1) ซึ่งแต่ละประกอบด้วย substeps มากมาย ขั้นตอนที่ "สร้างการออกกำลังกายของผู้ป่วยที่รักษาด้วยเคมีบำบัด" เช่นประกอบด้วยสาม substeps ที่ยกให้การตรวจสอบประเภทที่แตกต่างกันของตัวชี้วัดการออกกำลังกาย (เช่นฮีโมโกลในเลือดของผู้ป่วยที่รายงาน mucositis) สามสิบโหมดความล้มเหลวถูกระบุและรวมถึงข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้นเช่น "ยาเสพติดที่หมดอายุ (s) เป็นยา" และ "มีพิษรั่วไหลของยาเสพติด." คะแนนอันตรายได้รับมอบหมายให้โหมดความล้มเหลวในช่วง 2-16 (ช่วงที่เป็นไปได้ 1-16) กับ 17 30 (57%) คะแนน 8 หรือสูงขึ้นซึ่งในแง่ของระบบการให้คะแนน HFMEA เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับ จัดลำดับความสำคัญความล้มเหลว ความล้มเหลวและคะแนนอันตรายของพวกเขาจะแสดงในตารางที่ 1 การประยุกต์ใช้ต้นไม้ตัดสินใจ HFMEA, เพื่อช่วยจัดลำดับความสำคัญความล้มเหลว, การพิสูจน์แล้วว่าเป็นเรื่องยากที่ผู้เขียนพบว่ามันยากที่จะตัดสินว่าโหมดความล้มเหลวมีความสำคัญพอที่จะส่งผลในระบบทั้งหมด ความล้มเหลว ผู้เขียนใช้ยกเลิกในที่สุดด้านวิกฤตของต้นไม้ตัดสินใจเพื่อเปิดใช้งานความก้าวหน้าที่มีการวิเคราะห์ (แม้ว่าผู้เขียนไม่ยังคงใช้การควบคุมและองค์ประกอบในการตรวจสอบในการจัดลำดับความสำคัญความล้มเหลว) ในคำอื่น ๆ ความล้มเหลวที่ไม่ได้จัดลำดับความสำคัญถ้ามันเป็นความเห็นว่ามาตรการควบคุมที่เพียงพออยู่แล้วอยู่ในสถานที่หรือที่อันตรายจะให้มองเห็นและที่เห็นได้ชัดว่ามันจะถูกตรวจพบเกือบจะแน่นอนและหยุดก่อนที่จะส่งผลให้เกิดผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ ตัวอย่างเช่นโหมดความล้มเหลว "ระบบการปกครองการรักษาด้วยเคมีบำบัดเป็นยาเพื่อให้ผู้ป่วยที่ไม่ถูกต้อง" ไม่ได้จัดลำดับความสำคัญเพราะพยาบาลแล้วจะต้องปฏิบัติตามขั้นตอนอย่างเป็นทางการที่ครอบคลุมมากเพื่อสร้างและตรวจสอบตัวตนของผู้ป่วย นอกจากนี้ยังไม่มีหลักฐานที่มีอยู่เพื่อแสดงให้เห็นว่าพยาบาลที่ไม่ได้ทำตามขั้นตอนเหล่านี้หรือที่พวกเขาประสบปัญหาหรืออุปสรรคในการประสบความสำเร็จในการปฏิบัติที่ดีที่สุดในขั้นตอนของกระบวนการนี้ สิบสองโหมดความล้มเหลวก็ถือว่ามีความสำคัญสูง, การมอบอำนาจให้ความสนใจแก้ไข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การระบุและการจัดลำดับของข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น คือ กระบวนการบริหารยาเคมีบำบัด
แมปออกจากผู้ป่วยที่จะเดินทางมาถึงในเก้าขั้นตอนหลัก ( ดูรูปที่ 1 ) ซึ่งแต่ละประกอบด้วยขั้นตอนย่อยมากมาย ขั้นตอน " สร้างฟิตเนสสำหรับผู้ป่วยเคมีบำบัด " ตัวอย่าง ประกอบด้วย 3 ขั้นตอนย่อยที่ entailed การตรวจสอบชนิดของตัวชี้วัด เช่น ฟิตเนสเลือดจากผู้ป่วยรายงาน 5 ) สามโหมดความล้มเหลวถูกระบุและรวมข้อผิดพลาดที่อาจเกิดขึ้น เช่น ยาหมดอายุ ( s ) เป็นการวัดผล " และ " มีการรั่วไหลเป็นพิษภัยยาเสพติด " คะแนนให้กับความล้มเหลวตั้งแต่ 2-16 ( เป็นไปได้ช่วง 1-16 ) มี 17 จาก 30 ( 57% ) ได้คะแนน 8 หรือสูงกว่า ซึ่ง ในแง่ของ hfmea คะแนนระบบเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการโหมดความล้มเหลว ความล้มเหลวโหมดคะแนน และอันตรายของพวกเขาจะแสดงในตารางที่ 1 การประยุกต์ใช้ hfmea โครงสร้างการตัดสินใจ เพื่อเพิ่มเติมช่วยจัดลำดับความล้มเหลว พิสูจน์ยาก เช่น ผู้เขียนพบว่า มันยากที่จะตัดสินว่าเป็นโหมดความล้มเหลวด้านสำคัญที่จะส่งผลในความล้มเหลวของระบบทั้งหมดผู้เขียนก็หยุดใช้วิกฤตลักษณะของแผนภาพการตัดสินใจแบบต้นไม้เพื่อให้ก้าวหน้า ด้วยการวิเคราะห์ ( แม้ว่าผู้เขียนก็ยังคงใช้องค์ประกอบในการการควบคุมและการควบคุมคุณภาพข้อบกพร่อง ) ในคำอื่น ๆโหมดความล้มเหลวไม่ได้จัดลำดับความสำคัญถ้ามันถือว่ามาตรการการควบคุมเพียงพออยู่แล้วในสถานที่หรืออันตรายจะมองเห็นได้และเห็นได้ชัดว่ามันเกือบจะแน่นอนจะพบและหยุด ก่อนที่มันจะก่อให้เกิดผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ . ตัวอย่างเช่นความล้มเหลวโหมด " chemotherapy regimen กลุ่มผู้ป่วย " ผิดถูกไม่ยั่งยืน เพราะพยาบาลก็ต้องปฏิบัติตามขั้นตอนอย่างเป็นทางการครอบคลุมมากเพื่อสร้างและตรวจสอบบัตรประจำตัวผู้ป่วย นอกจากนี้ไม่ปรากฎหลักฐานที่ชี้ชัดว่าพยาบาลไม่ปฏิบัติตามขั้นตอนเหล่านี้หรือที่พวกเขาประสบความยากลำบาก หรืออุปสรรคต่อการปฏิบัติที่ดีที่สุดในขั้นตอนของกระบวนการ โหมดความล้มเหลว 12 ถือว่ามีความสำคัญสูง warranting เสริมความสนใจ