Medgyes (1992) also attempts to dif

Medgyes (1992) also attempts to differentiate between native speakers (NSs) and non-native speakers (NNSs), arguing that “non-native speakers can never achieve a native speaker’s competence” because they “can never be as creative and original as those whom they have learnt to copy” (pp. 342- 343). Similarly, Cook (1999) asserts that only a small percentage of second language (L2) users may pass for native speakers, comparing the feat with becoming an Olympian athlete or an opera singer. However, the sheer number of highly articulate expert non-native speakers in the ELT profession and in the academic field of applied linguistics refutes this notion. We contend that once an L2 learner reaches what Cook (1999) calls the “final” stage of language acquisition (which Cook notes is very difficult to define), the difference between native competence and advanced non-native competence is negligible

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Medgyes (1992) ยังพยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างภาษา (NSs) และภาษาถิ่น (NNSs), โต้เถียงว่า "ไม่ใช่เจ้าลำโพงสามารถไม่เคยบรรลุความสามารถเป็นเจ้าของ" เนื่องจากพวกเขา "ไม่สามารถเป็นความคิดสร้างสรรค์ และเดิมเป็นผู้ที่พวกเขาได้เรียนรู้การคัดลอก" (นำ 342 - 343) ในทำนองเดียวกัน ปรุงอาหาร (1999) ยืนยันว่า เพียงเล็กน้อยของสองภาษา (L2) ผู้ใช้อาจผ่านสำหรับเจ้าของภาษา เปรียบเทียบเพลง ด้วยการเป็น นักกีฬาเป็น Olympian หรือเป็นนักร้องโอเปร่า อย่างไรก็ตาม จำนวนสูงออกเสียงลำโพงพื้นเมืองไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในอาชีพ ELT และวิชาการด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์ refutes ความคิดนี้ เราขอยืนยันว่า เมื่อผู้เรียนมี L2 ถึงสิ่งคุก (1999) เรียกขั้นตอน "สุดท้าย" (บันทึกย่อที่คุกคือยากที่จะกำหนด) ซื้อภาษา ความแตกต่างระหว่างความสามารถภาษาและความสามารถขั้นสูงไม่ใช่เจ้าเป็นระยะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Medgyes (1992) นอกจากนี้ยังมีความพยายามที่จะแยกความแตกต่างระหว่างเจ้าของภาษา (NSS) และลำโพงที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา (NNSs) เถียงว่า "ไม่ใช่เจ้าของไม่สามารถบรรลุความสามารถลำโพงของพื้นเมือง" เพราะพวกเขา "ไม่สามารถจะเป็นความคิดสร้างสรรค์และเป็นต้นฉบับเป็นผู้ที่ ที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะคัดลอก "(pp. 342- 343) ในทำนองเดียวกันคุก (1999) อ้างว่ามีเพียงร้อยละขนาดเล็กของภาษาที่สอง (L2) ผู้ใช้อาจจะผ่านลำโพงพื้นเมืองเปรียบเทียบความสำเร็จกับการเป็นนักกีฬาโอลิมปิกหรือนักร้องโอเปร่า อย่างไรก็ตามจำนวนที่แท้จริงของปล้องสูงผู้เชี่ยวชาญไม่ใช่เจ้าของภาษาในวิชาชีพ ELT และในด้านวิชาการด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์ใช้หักล้างความคิดนี้ เรายืนยันว่าเมื่อผู้เรียน L2 ถึงสิ่งที่คุก (1999) เรียกว่า "สุดท้าย" ขั้นตอนของการพัฒนาทักษะภาษา (ซึ่งคุกบันทึกเป็นเรื่องยากมากที่จะกำหนด) ความแตกต่างระหว่างความสามารถพื้นเมืองและความสามารถที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาขั้นสูงเป็นเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

medgyes ( 1992 ) นอกจากนี้ยังพยายามที่จะแยกแยะระหว่างเจ้าของภาษา ( NSS ) และไม่ได้พูด ( nnss ) เถียงว่า " ไม่ได้พูดไม่สามารถบรรลุความสามารถ " ของเจ้าของภาษา เพราะ " ไม่สามารถสร้างสรรค์ และเดิมเป็นผู้ที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่จะคัดลอก " ( pp . 342 - 343 ) ในทํานองเดียวกันทำอาหาร ( 1999 ) ยืนยันว่ามีเพียงร้อยละขนาดเล็กของภาษาที่สอง ( L2 ) ผู้ใช้สามารถผ่านเจ้าของภาษา เปรียบเทียบฝีมือกับนักกีฬาโอลิมปิก หรือเป็นนักร้องโอเปร่า อย่างไรก็ตาม จํานวนสูงประกบผู้เชี่ยวชาญที่ไม่ได้พูดในการสอนภาษาอังกฤษและวิชาชีพในสาขาวิชาภาษาศาสตร์ประยุกต์ refutes ความคิดนี้ .เรายืนยันว่าเมื่อผู้เรียนถึงสิ่งที่ทำ L2 ( 1999 ) เรียกว่า " ระยะสุดท้าย " ของภาษา ( ซึ่งปรุงบันทึกเป็นเรื่องยากมากที่จะกำหนด ) , ความแตกต่างระหว่างความสามารถพื้นเมืองและความสามารถภาษาขั้นสูง เล็กน้อย