“Wang ye…wang ye…I beg you…please d

“Wang ye…wang ye…I beg you…please do not break of the engagement! Please…”

For a long time, the girl’s bitter pleading echoed around the magnificent Jin Luan Dian. Her pitiful appearance, however, did not arouse any sympathy from the crowd; the palace maids continued to serve their respective masters whilst the masters simultaneously turned towards the man the girl was begging.

“Chen Wang…this…” the man sitting upon the throne, Yu Qian Di, glanced at the crowd below, feeling slightly awkward as Chen Wang stood silently in the middle of the grand chamber.

The girl’s watery eyes instantly lit up and looked pleadingly at the man standing beside her, wishing over and over again he would change his mind. But all she received was his unwavering reply.

“I have already made up my mind, I beg the Emperor to fulfill my request!”

“No…no…”the young girl shook her head, unable to accept Chen Wang’s continuous refusal of their engagement. Tears rolled down from the corners of her eyes and her agitation caused her tender lips to slightly tremble but Chen Wang’s cold and resentful expression made her unable to express her heart’s conflict out loud so she could only repeatedly murmur to herself.

As for the audience within the hall, well, they could only hold their breath.

The girl’s face was now as pale as snow and her pleading eyes swept over the whole before she suddenly bit her lip and knelt down in front of him.

“Wang Ye…Meng’Er begs of you, please do not break off the engagement…please…” fragmented requests stumbled out of her mouth. Disregarding the crowd’s cold stares, she began to repeatedly press her forehead against the floor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"วังเจ้า ... เจ้าวัง ... ผมขอให้คุณ ... โปรดอย่าทำลายของหมั้น! โปรด ... " เป็นเวลานาน, หญิงสาวอ้อนวอนขมสะท้อนรอบงดงามจินล้วน Dian ลักษณะที่น่าสงสารของเธอ แต่ไม่ได้กระตุ้นความเห็นอกเห็นใจจากฝูงชน; แม่บ้านพระราชวังยังคงทำหน้าที่โทของตนในขณะที่โทพร้อมกันหันไปทางคนที่หญิงสาวที่ได้รับการขอทาน. "เฉินวัง ... นี่ ... " ชายคนนั้นนั่งอยู่บนบัลลังก์ยูเควนดิเหลือบมองไปที่ฝูงชนที่ด้านล่างความรู้สึกที่น่าอึดอัดใจเล็กน้อย เฉินวังยืนอยู่เงียบ ๆ ในช่วงกลางของห้องแกรนด์. หญิงสาวน้ำตาไหลทันทีสว่างขึ้นและมองอย่างอ้อนวอนที่ชายคนที่ยืนอยู่ข้างๆเธออยากซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าเขาจะเปลี่ยนความคิดของเขา แต่ทั้งหมดที่เธอได้รับการตอบมั่นของเขา. "ผมได้ทำขึ้นแล้วใจของฉันฉันขอจักรพรรดิเพื่อตอบสนองคำขอของฉัน!" "ไม่ ... ไม่ ... " หญิงสาวส่ายหัวของเธอไม่สามารถยอมรับเฉินวังปฏิเสธอย่างต่อเนื่องของพวกเขา การสู้รบ น้ำตากลิ้งลงมาจากมุมของดวงตาของเธอและการกวนของเธอเกิดจากริมฝีปากอ่อนโยนของเธอสั่นเล็กน้อย แต่เฉินวังแสดงออกเย็นและไม่พอใจที่ทำให้เธอไม่สามารถที่จะแสดงความขัดแย้งหัวใจของเธอออกมาดัง ๆ เพื่อให้เธอเท่านั้นที่ซ้ำ ๆ จะบ่นกับตัวเอง. ในฐานะที่เป็นผู้ชมภายใน ฮอลล์, ดีพวกเขาเท่านั้นที่สามารถกลั้นลมหายใจของพวกเขา. ใบหน้าของหญิงสาวที่เป็นในขณะนี้เป็นสีซีดเป็นหิมะและตาอ้อนวอนของเธอกวาดไปทั่วทั้งก่อนเธอก็กัดริมฝีปากของเธอและคุกเข่าลงตรงหน้าเขา. "วังเจ้า ... Meng'Er begs ของคุณโปรดอย่าตัดหมั้น ... โปรด ... "คำขอแยกส่วนสะดุดออกมาจากปากของเธอ ไม่คำนึงถึงจ้องเย็นฝูงชนของเธอเริ่มที่จะซ้ำ ๆ กดหน้าผากของเธอกับพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" วัง วัง ท่านเจ้า . . . . . . . . . . . . . . ผมขอร้อง . . . อย่าแบ่งของหมั้น ได้โปรด . . . . . . . "เป็นเวลานานของเด็กขมอ้อนวอนสะท้อนรอบงดงาม Jin Luan เถียน เธอน่าสงสารที่ปรากฏ อย่างไรก็ตาม ไม่ได้กระตุ้นให้เกิดความเห็นใจจากฝูงชน นางกำนัลยังคงให้บริการของตน ในขณะที่โทโทพร้อมกันหันไปทางเพื่อนสาวขอร้อง" เฉินวัง . . . . . . . . . . . . . . " ชายผู้นั่งอยู่บนบัลลังก์ , Yu Qian ดิ เห็นฝูงชนข้างล่าง รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยที่เฉินวัง ยืนเงียบอยู่กลางห้องใหญ่ของผู้หญิง ตาแฉะได้ทันทีสว่างขึ้นและดูวิงวอนที่ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ ปรารถนาอีกครั้ง เขาจะเปลี่ยนความคิดของเขา แต่สิ่งที่เธอได้รับตอบกลับอย่างแน่วแน่ของเขา" ฉันได้ตัดสินใจแล้ว ผมขอร้องจักรพรรดิเพื่อเติมเต็มความต้องการของฉัน "" ไม่ . . ไม่ . . . " เด็กสาวส่ายหน้า ไม่สามารถรับของเฉินวังอย่างต่อเนื่อง ปฏิเสธการหมั้นของพวกเขา น้ำตากลิ้งลงมาจากมุมตาของเธอและเขย่าเธอ ทำให้ริมฝีปากนุ่มของเธอสั่นเล็กน้อย แต่เฉินวังเย็น และไม่พอใจแสดงออกทำให้เธอไม่สามารถแสดงความขัดแย้งของหัวใจเธอดังเธอซ้ำ ๆบ่นพึมพำกับตัวเองสำหรับผู้ชมในฮอลล์ , ดี , พวกเขาสามารถเพียงถือลมหายใจของพวกเขาของผู้หญิงใบหน้าตอนนี้หน้าซีดอย่างกับหิมะ เธออ้อนวอน สายตากวาดไปทั้งหมดก่อน อยู่ๆ ก็กัดริมฝีปาก และคุกเข่าลงต่อหน้าเขา" วัง " . . . . . . . meng"er ขอร้องคุณ อย่ายกเลิกงานหมั้น . . . . . . . ได้โปรด . . . . . . . " แยกส่วนหน้าสะดุดออกจากปากของเธอ . เรื่องรุมจ้องเย็น เธอเริ่มซ้ำๆ กดหน้าผากกระแทกพื้น