Shin Hye could roughly guess what h

Shin Hye could roughly guess what he has in mind by looking at his expression. She moved closer to him and held his hand. “Oppa, its just work. This is not the first time I go business trip with my co-worker.”
He looked at her with a bewildered gaze. “It won’t be just work when both of you go overseas together. It has never been work when both of us went to Thailand and US last time.”
“That’s different.” Shin Hye said in frustration. She hates talking with a stubborn Min Ho. “We both felt the same way for each other. It will be only work between Lee Jong Suk and me because I don’t feel romantically for him. How many times I have to tell you that I just treat him as a colleague? We are not even close friends.”
“But you will be in Thailand with him while I’ll be at New Zealand. Everything will be out of my reach and out of my control. I told you that I don’t trust him. He…”
“Then trust me!” Shin Hye cut him off loudly as she cupped his jaw. “You went to New Zealand with your partner for Eider too but I trusted you.” She said firmly, looking deep into his eyes. “Trust me… I don’t like him and he doesn’t like me either. He is just trying to be friendly and build more chemistry between us. It’s for the sake of the work.” She said again.
Min Ho inhaled sharply and before he could argue back, his phone rang. He cursed silently under his breath before answering it. “I know. I know I have to wake up at 4am tomorrow and I swear I won’t give you any problem, okay? Give me another 5 minutes.” He said impatiently and ended the call. He turned back at Shin Hye and held her gaze for a long moment before he let out a deep sigh.
“I promised you that I won’t be angry but it doesn’t mean I’m okay with this. I’m still not happy with it. I know this is just work for you but I’m very sure he doesn’t think it that way. You better keep a safe distance away from him before I do anything reckless.” He said with a deep voice as if threatening her. He paused to breathe again. “I have an early schedule tomorrow and that old man just can’t give me a peace of mind. He is waiting downstairs and I have to go now.”
Shin Hye parted her lips, wanted to say something but before she could do so, Min Ho already stood up of the couch, walking towards the door. She sighed silently, followed him from behind. She knows he was angry but she really doesn’t know what she could do to make him feel better.
Min Ho put his shoes on and before he open the door, he suddenly turned around, held Shin Hye’s arms and pinned her against the wall. His hands were holding her nape and waist, drawing her closer to him. His chest was pressing against hers tightly.
Shin Hye gasped and looked at him in shock. She was totally startled by his sudden action. “O-Oppa…”
He didn’t let her finish what she wanted to say and captured her lips possessively. The kiss was urgent and aggressive. It makes both of them breathless and Shin Hye couldn’t react for a moment with his sudden attack. He has never been so aggressive and kissed her like this before. She can clearly feel the anger, the fear and the anxiousness in his kiss. It feels like he is trying to punish her.
After what seems like forever, Min Ho finally pulled away, biting her lower lip and pulling it away from her teeth as far as he could before releasing the plump flesh. He stared down at her reddened and swollen lips for a moment before he rested his forehead against hers. Both of them were panting hard for breath, breathing against each other’s skin.
Min Ho opened his eyes shortly and looked sharply at her. “I’m going to punish you again when I come back from New Zealand.”

--------------------------------------------------------------

Shin Hye keep looking at her phone, scrolling up and down, looking at it anxiously like she was waiting for someone to call her. She was indeed waiting for a call from a person she missed like crazy.
Today was the day she departs to Thailand for Millet CF shooting. She was sitting at the waiting area after she checked in with Manager Jun, waiting for her other staffs that were still checking in the luggage. She glanced at her watch and sighed. He supposed to have completed his schedule and should have reach home by now but how come he didn’t call her.
It has been two weeks she didn’t see him since the night she told him about her trip to Thailand. Although they still talked to each other through the phone almost every day but both of them were very busy with their work. He was kind of cold to her and she knows he was still angry. She sighed again. After the CF shooting for Millet, she will still stay in Thailand for Ceci Pictorial and have a short holiday with her family and friends. The whole trip will take more than a week and she won’t be able to see him for a while. She thought he would come to see her last night but he was too busy and couldn’t make it.
Manager Jun noticed her troubled expressions and sits down beside her. “Are you okay? Waiting for Min Ho’s call?” He asked.
Shin Hye let out a weak smile. “I think he is still busy with work.”
“Or still angry with you?” Manager Jun asked with a soft grin.
Shin Hye looked at him and sighed again. “He was unhappy knowing that I’ll be at Thailand with Lee Jong Suk.”
Manager Jun chuckled. “He should be unhappy. No man will be happy when their beautiful and hot girlfriend is going to a business trip with another man. If it’s my girlfriend, I’ll lock her at home, forbidding her to go.”
She looked at his manager and was quite shock with what he said. She never knows her manager is a possessive man. “Really? You will be angry too?”
“Of course.” Manager Jun said in a certain tone.
“But if you really love your girlfriend, you should trust her. This is just work and I already told him a lot of times that there is nothing between Jong Suk and me. We are just colleagues and friends. He should trust me. How can a man be so jealousy like a woman?” Shin Hye argued.
Manager Jun laughed softly. “Do you think jealousy is only woman’s specialty? Man can be worse when it comes to jealousy. Man is a possessive kind of creature and when he sensed someone trying to invade into their territory, they can be extremely scary. He jealous doesn’t mean he don’t trust you. He maybe feels unsecure and has no confidence in himself. Especially with how both of you started this relationship. You guys started to have feelings for each other after working together. He might be worried that the same thing will happen between you and Lee Jong Suk too.”
Shin Hye looked down and breathed deeply. If this is the case, she really don’t know what she could do to assure him that he is different from any other man in this world. Her manager patted her arm softly. “Man can be like a child sometimes. They also need people to pamper them too. Try to give him more confidence and assurance.” She bit her lip, trying to think what he said. Just when she wants to ask him how, her staffs came to them and her stylist held her hand.
“Shin Hye, let’s go to the duty free shop to buy cosmetic. You have a special discount card, right?” Her stylist asked excitedly.
Shin Hye smiled and nodded her head before the older woman pulled her up and dragged her to the duty free shops. After they bought everything they want, she proceeded to the counter to make payment. The cashier told her that the amount she bought was entitled to exchange for a 20,000 won gift card. The cashier took her receipt and gave her the gift card. She was curious why the cashier was smiling upon giving the card to her.
She took the card and when she saw the picture on the card, she smiled too. It was Min Ho’s gift card. All the spokesperson of Lotte Duty Free have their face printed on the gift cards and when the customer spends a certain amount, they could exchange for the gift card. This wasn’t the first time she got Min Ho’s gift card and she almost got the same one every time. She wonders if the cashier did it on purpose or she was really fated to get his card every time.
After they were done, they walked to the boarding area and waited there for boarding. Shin Hye took the gift card out and looked at Min Ho’s picture for a while. She then took her phone and snaps a picture of it. She opened the Kakao Talk and sent a message to Min How with the photo attached together.
‘I think even the cashier in the duty free shop know that I miss you. They give me your gift card again. Oppa… I miss you.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชิน Hye คร่าว ๆ เดาว่า เขาได้ โดยดูที่นิพจน์ของเขา เธอย้ายใกล้ชิดกับเขา และมือของเขาจัดขึ้น "Oppa งานเพียง นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ผมไปเดินกับผู้ร่วมงานของฉัน"เขามองเธอ ด้วยสายตาสับสน "ไม่เพียงทำงานเมื่อทั้งของคุณไปต่างประเทศด้วยกัน มันไม่ได้ทำงานเมื่อเราทั้งสองไปยังประเทศไทยและเราครั้งสุดท้าย""ที่มีแตกต่างกัน" Shin Hye กล่าวว่า ในแห้ว เธอเกลียดการพูดคุยกับนทร์นาทีปากแข็ง "เราทั้งสองรู้สึกแบบเดียวกัน มันจะทำงานระหว่างผมและ Lee Jong Suk เพราะไม่รู้สึกว่าโรแมนติกสำหรับเขา กี่ครั้งที่ฉันได้บอกว่า ผมเพิ่งรักษาเขาเป็นผู้ร่วมงานหรือไม่ เราไม่ใช่เพื่อนสนิทแม้แต่การ""แต่คุณจะอยู่ในประเทศไทยกับเขาในขณะที่นิวซีแลนด์จะ จึงจะพ้น จากมือของฉัน และออก จากการควบคุมของฉัน ฉันบอกคุณว่า ฉันไม่ไว้ใจเขา เขา...""แล้วเชื่อฉัน" ชิน Hye ตัดเขาดังเป็นเธอ cupped ขากรรไกรของเขา "คุณไปนิวซีแลนด์กับคู่ของคุณสำหรับ Eider เกินไป แต่เชื่อถือคุณ" เธอบอกว่า แน่นหนา มองลึกเข้าไปในตาของเขา "เชื่อใจฉัน... ไม่ชอบเขา และเขาไม่ชอบฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาเพียงพยายามจะเป็นมิตร และสร้างเพิ่มเติมเคมีระหว่างเรา ได้เพื่อการทำงาน" เธอกล่าวอีกครั้งโฮจิมินห์นาทีช่วยในอย่างรวดเร็ว และก่อนที่เขาสามารถโต้เถียงกลับ โทรศัพท์เขารัง เขาสาปอยู่เบื้องหลังภายใต้ลมหายใจของเขาก่อนที่จะตอบมัน "ฉันรู้ว่า ฉันรู้ว่า ฉันต้องตื่นขึ้นมาที่ 4 น.พรุ่งนี้ และผมขอสาบานฉันจะไม่ให้ปัญหา เอาล่ะ ให้ผม 5 นาทีอีก" เขากล่าวว่า impatiently และสิ้นสุดการโทร เขาปิดที่ Shin Hye และสายตาของเธอที่จัดขึ้นช่วงยาวก่อนเขาให้ออกล่องลึก"ผมสัญญาคุณว่า ฉันจะไม่โกรธ แต่ไม่หมายความว่า ฉันมีนี้ ฉันยังคงไม่มีความสุขกับมัน ฉันรู้ว่า นี้เป็นเพียงการทำงานให้คุณ แต่ฉันแน่ใจมากที่เขาไม่คิดว่า มันดัง คุณดีขึ้นไว้ที่ปลอดภัยห่างจากเขาก่อนทำอะไรเสี่ยง" เขากล่าว ด้วยเสียงที่ลึกว่าคุกคามเธอ เขาหยุดชั่วคราวการหายใจอีกครั้ง "ฉันมีการจัดกำหนดการช่วงวันพรุ่งนี้ และคนที่ไม่ให้ฉันอุ่นใจ เขากำลังรอที่ชั้นล่าง และต้องไปเดี๋ยวนี้"ชิน Hye ศึกษาธิการริมฝีปากของเธอ อยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนเธอไม่ได้ โฮจิมินห์นาทีแล้วลุกขึ้นยืนของโซฟา เดินไปทางประตู เธอถอนหายใจเงียบ ๆ ตามเขาจากด้านหลัง เธอรู้ว่า เขาโกรธ แต่เธอจริง ๆ ไม่รู้ว่าเธอสามารถทำให้เขารู้สึกดีขึ้นโฮจิมินห์นาทีใส่รองเท้าของเขา และก่อนที่เขาเปิดประตู เขาก็หันไปรอบ ๆ จัดแขน Shin Hye และตรึงเธอไว้กับผนัง มือของเขากำลังจัดของเธอ nape และเอว วาดเธอใกล้ชิดกับเขา หน้าอกของเขาถูกกดกับเธออย่างใกล้ชิดชิน Hye gasped และมองเขาในช็อต เธอ startled ทั้งหมด โดยการกระทำของเขาทันที "O-Oppa..."เขาไม่ให้เธอเสร็จสิ่งที่เธออยากบอก และจับริมฝีปากของเธอ possessively จูบไม่เร่งด่วน และก้าวร้าว ทำให้ทั้งสองอย่างเบรธเลส และ Shin Hye ไม่สามารถตอบสนองสำหรับการโจมตีของเขาทันที เขาไม่เคยมีการก้าวร้าวมาก และรั้งเธอเช่นนี้มาก่อน เธอชัดเจนสามารถรู้สึกความโกรธ ความกลัว และ anxiousness ในการจูบของเขา มันรู้สึกเหมือนเขากำลังจะลงโทษเธอหลังจากอะไรเหมือนตลอด โฮจิมินห์นาทีสุดท้ายดึง เสียดสีเธอลิล่าง และดึงออกจากฟันของเธอเท่าที่เขาสามารถก่อนปล่อยเนื้ออวบอ้วน เขาเริ่มลงที่ริมฝีปากของเธอ reddened และบวมช่วงก่อนสรรพหน้าผากของเขากับเธอ ทั้งสองอย่างได้ panting หนักในลมหายใจ หายใจกับผิวของผู้อื่นโฮจิมินห์นาทีเปิดตาของเขาในเร็ว ๆ นี้ และมองดูที่เธออย่างรวดเร็ว "ฉันจะลงโทษคุณอีกครั้งเมื่อฉันกลับจากนิวซีแลนด์" -------------------------------------------------------------- ชิน Hye ให้มองที่เธอโทรศัพท์ เลื่อนขึ้นและลง มองที่กังวลใจเหมือนเธอถูกรอคนเรียกเธอ เธอมีแน่นอนรอการเรียกจากผู้ที่เธอพลาดเทน้ำเทท่าวันนี้เป็นวันที่เธอเดินทางไปประเทศไทยยิงฟ่าง CF เธอนั่งรอบริเวณหลังจากเธอถูก ด้วยจัดการ Jun รอเธอพนักงานอื่น ๆ ที่ยังถูกตรวจสอบในกระเป๋า นาง glanced ที่ดูเธอ และถอนหายใจ เขาควรจะเสร็จเขากำหนดการ และควรเข้าถึงบ้าน โดยขณะนี้แต่ว่ามาเขาไม่ได้เรียกเธอจะได้รับสองสัปดาห์เธอไม่เห็นเขาตั้งแต่คืนที่เธอบอกเขาเกี่ยวกับการเดินทางของเธอในประเทศไทย แม้ว่าพวกเขายังคงพูดคุยกันผ่านโทรศัพท์เกือบทุกวัน แต่พวกเขาทั้งสองได้มากกับการทำงานของพวกเขา เขาเย็นของเธอ และเธอรู้ว่า เขาโกรธยัง เธอถอนหายใจอีกครั้ง หลังจาก CF ยิงสำหรับฟ่าง เธอยังจะอยู่ในประเทศไทยสำหรับการใช้ภาพประกอบ Ceci และมีวันหยุดสั้น ๆ กับครอบครัวและเพื่อนของเธอ ตลอดการเดินทางจะใช้เวลามากกว่าหนึ่งสัปดาห์ และเธอไม่ได้เห็นเขาในขณะ เธอคิดว่า เขาจะมาหาเธอเมื่อคืน แต่เขาไม่ว่างเกินไป และไม่ทำให้มิ.ย.ผู้จัดการสังเกตนิพจน์ปัญหาของเธอ และอยู่ลงข้างเธอ "เป็นคุณล่ะ รอโทรนาทีโฮ" เขาถามชิน Hye ให้ออกรอยยิ้มอ่อน "ฉันคิดว่า เขายังไม่ว่าง มีงาน""หรือยังโกรธกับคุณ" มิ.ย.ผู้จัดการถามกับรอบ ๆ ไร้นุ่มHye ชินมองเขา และถอนหายใจอีกครั้ง "เขาไม่รู้ว่า จะในประเทศไทยกับ Lee Jong Suk เศร้า"มิ.ย.ผู้จัดการเบา ๆ "เขาจะมีความสุข มนุษย์คนใดจะมีความสุขเมื่อแฟนของพวกเขาสวยงาม และพร้อมจะไปเดินกับคนอื่น ถ้าเป็นแฟนของฉัน ฉันจะล็อคเธอที่บ้าน ห้ามปรามเธอไปทำการ"เธอมองเขาจัดการ และถูกค่อนข้างช็อคกับสิ่งที่เขากล่าวว่า เธอไม่เคยรู้ผู้จัดการของเธอเป็นชายข้างหวง "จริง ๆ คุณจะโกรธเกินไป""แน่นอน" มิ.ย.ผู้จัดการกล่าวว่า ในบางเสียง"แต่ถ้าคุณรักแฟนของคุณ คุณควรไว้ใจเธอ นี้เป็นเพียงงาน และผมได้บอกมากว่ามีอะไรระหว่างผมและ Jong Suk ครั้ง เราเป็นเพียงผู้ร่วมงานและเพื่อน เขาควรเชื่อใจฉัน คนจะดังพระชอบผู้หญิง" ชิน Hye โต้เถียงมิ.ย.ผู้จัดการหัวเราะเบา ๆ "คุณคิดว่า พระเป็นพิเศษของผู้หญิงเท่านั้น คนได้แย่เมื่อมันมาถึงพระ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดข้างหวง และเมื่อพระองค์ทรงคนพยายามบุกเข้าไปในดินแดนของพวกเขา พวกเขาจะน่ากลัวมาก เขาอิจฉาไม่ได้หมายความว่า เขาไม่เชื่อถือคุณ เขาอาจจะรู้สึกไม่ปลอดภัย และมีความไม่มั่นใจในตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยวิธีทั้งสองของคุณเริ่มต้นความสัมพันธ์นี้ พวกคุณเริ่มมีความรู้สึกกันหลังจากการทำงานร่วมกัน เขาอาจกังวลว่า สิ่งเดียวที่จะเกิดขึ้นระหว่างคุณและ Lee Jong Suk เกินไป"ชิน Hye ดูลง และหายใจลึก ถ้าเป็นกรณีนี้ เธอจริง ๆ ไม่รู้ว่าเธอสามารถทำให้มั่นใจเขาว่า เขาจะแตกต่างจากคนอื่น ๆ ในโลกนี้ ผู้จัดการของ patted แขนของเธอเบา ๆ "คนได้เช่นเด็กบางครั้ง พวกเขายังต้องการคนเอาใจมากเกินไป พยายามให้เขามั่นใจและมั่นใจมากขึ้น" เธอมากเธอลิ พยายามคิดว่า สิ่งที่เขากล่าวว่า เพียงเมื่อเธอต้องการจะถามเขาว่า พนักงานของเธอมาให้พวกเขาและสไตลิสของเธอมือของเธอที่จัดขึ้น"Shin Hye ลองไปที่ร้านดิวตี้ฟรีซื้อเครื่องสำอาง มีบัตรส่วนลด ขวาไหม" สไตลิสของเธอถามขึ้งHye ชินยิ้ม และ nodded ศีรษะของเธอก่อนผู้หญิงเก่าดึงเธอขึ้น และลากเธอไปร้านค้าปลอดภาษี หลังจากที่พวกเขาซื้อทุกอย่างที่พวกเขาต้องการ เธอครอบครัวเพื่อนับจำนวนในการชำระเงิน พนักงานเก็บเงินบอกเธอว่า ยอดเขาซื้อถูกได้รับการแลกเปลี่ยนสำหรับบัตรของขวัญ 20000 วอน พนักงานเก็บเงินจึงรับเธอ และบัตรของขวัญให้เธอ เธออยากรู้เหตุผลที่พนักงานเก็บเงินได้ยิ้มตามบัตรให้เธอเธอเอาบัตร และเมื่อเธอเห็นรูปภาพบนบัตร เธอยิ้มมากเกินไป มันเป็นบัตรของขวัญโฮ Min โฆษกทั้งหมดของ Lotte Duty Free ได้หน้าการพิมพ์บัตรของขวัญ และเมื่อลูกค้าใช้เงินจำนวนหนึ่ง พวกเขาสามารถแลกเปลี่ยนบัตรของขวัญ นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่เธอได้รับบัตรของขวัญโฮนาที และเธอเกือบจะมีการจัดทุกครั้ง เธอสิ่งมหัศจรรย์ถ้า พนักงานเก็บเงินไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ หรือเธอจริง ๆ fated รับบัตรของเขาทุกครั้งหลังจากที่พวกเขาทำ พวกเขาเดินไปยังพื้นที่บัตร และรอมีประจำ ชิน Hye เอาบัตรของขวัญออก และมองที่ภาพนาทีโฮจิมินห์ในขณะ เธอแล้วเอาโทรศัพท์ของเธอ และรูปภาพของจัดชิด เธอเปิดคาคาวพูดคุย และส่งข้อความไปนาทีไรกับภาพที่ติดกัน' ผมคิดว่า แม้แต่พนักงานเก็บเงินในดิวตี้ฟรีร้านรู้ว่า คิดถึง พวกเขาให้ฉันของบัตรของขวัญอีกครั้ง Oppa ... คิดถึงคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชินเฮประมาณสามารถคาดเดาสิ่งที่เขามีอยู่ในใจโดยดูที่การแสดงออกของเขา เธอย้ายใกล้ชิดกับเขาและมือถือของเขา "พี่คะเพียงแค่การทำงานของมัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมไปเดินทางไปทำธุรกิจกับเพื่อนร่วมงานของฉัน. "
เขามองเธอด้วยสายตางุนงง "มันจะไม่ได้เพียงแค่ทำงานเมื่อคุณทั้งสองไปต่างประเทศด้วยกัน มันไม่เคยมีการทำงานเมื่อทั้งสองของเราไปประเทศไทยและสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งสุดท้าย. "
"นั่นคือที่แตกต่างกัน." ชินเฮกล่าวว่าในแห้ว เธอเกลียดการพูดคุยกับมินโฮปากแข็ง "เราทั้งสองรู้สึกแบบเดียวกันสำหรับแต่ละอื่น ๆ มันจะทำงานเพียงอย่างเดียวระหว่าง Lee Jong Suk และผมเพราะผมไม่รู้สึกโรแมนติกสำหรับเขา กี่ครั้งที่ฉันต้องบอกคุณว่าผมเพียงแค่ปฏิบัติต่อเขาเป็นเพื่อนร่วมงาน? เราไม่ได้เป็นแม้กระทั่งเพื่อนสนิท. "
"แต่คุณจะอยู่ในประเทศไทยกับเขาในขณะที่ฉันจะเป็นที่นิวซีแลนด์ ทุกอย่างจะออกจากการเข้าถึงของฉันและออกจากการควบคุมของฉัน ฉันบอกคุณว่าผมไม่ไว้ใจเขา เขา ... "
"แล้วเชื่อฉัน!" ชินเฮตัดเขาออกเสียงดังขณะที่เธอป้องขากรรไกรของเขา "คุณไปนิวซีแลนด์กับคู่ของคุณสำหรับยึกยักเกินไป แต่ฉันไว้วางใจคุณ." เธอกล่าวอย่างมั่นคงมองลึกเข้าไปในดวงตาของเขา "ความน่าเชื่อถือฉัน ... ฉันไม่ชอบเขาและเขาไม่ชอบฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาเป็นเพียงการพยายามที่จะเป็นมิตรและสร้างเคมีมากขึ้นระหว่างเรา มันเพื่อประโยชน์ในการทำงาน. "เธอกล่าวอีกครั้ง.
มินโฮสูดดมอย่างรวดเร็วและก่อนที่เขาจะเถียงกลับโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เขาสาปแช่งอย่างเงียบ ๆ ภายใต้ลมหายใจของเขาก่อนที่จะตอบมัน "ฉันรู้ว่า ฉันรู้ว่าฉันต้องตื่นขึ้นที่ 04:00 ในวันพรุ่งนี้และฉันสาบานฉันจะไม่ให้ปัญหาใด ๆ โอเค? ให้ฉันอีก 5 นาที. "เขากล่าวว่าอดทนและจบลงด้วยการโทร เขาหันกลับมาที่ชินเฮและถือสายตาของเธอสำหรับช่วงเวลานานก่อนที่เขาให้ออกถอนหายใจลึก.
"ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่โกรธ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมโอเคกับเรื่องนี้ ฉันยังคงไม่ได้มีความสุขกับมัน ฉันรู้ว่านี้เป็นเพียงการทำงานสำหรับคุณ แต่ฉันมากแน่ใจว่าเขาไม่ได้คิดว่ามันเป็นอย่างนั้น คุณควรให้ระยะห่างที่ปลอดภัยห่างจากเขาก่อนที่ผมจะทำอะไรบ้าบิ่น. "เขากล่าวพร้อมกับเสียงทุ้มลึกราวกับคุกคามเธอ เขาหยุดหายใจอีกครั้ง "ผมมีกำหนดการในวันพรุ่งนี้ในช่วงต้นและที่ชายชราก็ไม่สามารถให้ฉันความสงบของจิตใจ เขากำลังรอที่ชั้นล่างและฉันต้องไปตอนนี้. "
ชินเฮแยกริมฝีปากของเธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่เธอจะทำเช่นนั้นมินโฮแล้วลุกขึ้นยืนของที่นอนเดินไปที่ประตู เธอถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ ตามเขาจากด้านหลัง เธอรู้ว่าเขาโกรธ แต่เธอจริงๆไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอจะทำอย่างไรที่จะทำให้เขารู้สึกดีขึ้น.
มินโฮใส่รองเท้าของเขาและก่อนที่เขาจะเปิดประตูเขาก็หันไปรอบ ๆ ที่จัดขึ้นแขนชินเฮและตรึงเธอกับผนัง . มือของเขาได้รับการถือคอและเอวของเธอภาพวาดของเธอใกล้ชิดกับเขา หน้าอกของเขาถูกกดกับเธอแน่น.
ชินเฮอ้าปากค้างและมองไปที่เขาอยู่ในอาการช็อก เธอก็ต้องสะดุ้งกันโดยสิ้นเชิงโดยการกระทำของเขาอย่างกะทันหัน "O-พี่ ... "
เขาไม่ได้ปล่อยให้เธอเสร็จสิ้นสิ่งที่เธออยากจะพูดและจับริมฝีปากของเธอ possessively จูบเป็นเรื่องเร่งด่วนและก้าวร้าว มันทำให้พวกเขาทั้งสองหอบและชินเฮไม่สามารถตอบสนองในขณะที่มีการโจมตีอย่างกะทันหัน เขาไม่เคยมีความก้าวร้าวและจูบเธอเช่นนี้มาก่อน เธออย่างชัดเจนสามารถรู้สึกความโกรธความกลัวและความวิตกกังวลในการจูบของเขา มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามที่จะลงโทษเธอ.
หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนว่าตลอดไปมินโฮในที่สุดก็ดึงออกไปกัดริมฝีปากล่างของเธอและดึงมันออกไปจากฟันของเธอเท่าที่เขาสามารถทำได้ก่อนที่จะปล่อยเนื้ออวบ เขาจ้องมองลงที่ริมฝีปาก reddened และบวมของเธอสำหรับช่วงเวลาก่อนที่เขาจะวางหน้าผากของเขากับเธอ ทั้งสองของพวกเขาถูกหอบอย่างหนักเพื่อลมหายใจหายใจกับผิวของแต่ละคน.
มินโฮเปิดตาของเขาไม่นานและมองมาที่เธออย่างรวดเร็ว "ฉันจะลงโทษคุณอีกครั้งเมื่อฉันกลับมาจากนิวซีแลนด์." -------------------------------- ------------------------------ ชินเฮให้มองไปที่โทรศัพท์ของเธอเลื่อนขึ้นและลง, มองมันอย่างใจจดใจจ่อเช่นเธอเป็น รอให้คนที่จะเรียกเธอ เธอเป็นคนที่แน่นอนรอให้โทรศัพท์จากคนที่เธอคิดถึงอย่างบ้าคลั่ง. วันนี้เป็นวันที่เธอออกไปสำหรับประเทศไทยข้าวฟ่างยิง CF เธอกำลังนั่งอยู่ที่บริเวณรอหลังจากที่เธอตรวจสอบในที่มีการจัดการมิถุนายนรอให้บุคคลากรอื่น ๆ ของเธอที่ยังคงตรวจสอบในกระเป๋าเดินทาง เธอเหลือบมองไปที่นาฬิกาของเธอและถอนหายใจ เขาควรจะได้เสร็จสิ้นตารางงานของเขาและควรจะมีมาถึงบ้านโดยขณะนี้ แต่วิธีการมาเขาไม่ได้เรียกเธอ. จะได้รับสองสัปดาห์ที่เธอไม่เคยเห็นเขาตั้งแต่เมื่อคืนที่เธอบอกเขาเกี่ยวกับการเดินทางมายังประเทศไทย แม้ว่าพวกเขาจะยังคงพูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ ผ่านทางโทรศัพท์มือถือเกือบทุกวัน แต่ทั้งสองของพวกเขายุ่งมากกับการทำงานของพวกเขา เขาเป็นชนิดของเย็นกับเธอและเธอรู้ว่าเขายังคงโกรธ เธอถอนหายใจอีกครั้ง หลังจากที่ถ่ายทำโฆษณาข้าวฟ่างเธอจะยังคงอยู่ในประเทศไทยสำหรับภาพ Ceci และมีวันหยุดสั้น ๆ กับครอบครัวและเพื่อน ๆ ของเธอ การเดินทางทั้งหมดจะใช้เวลานานกว่าหนึ่งสัปดาห์และเธอจะไม่สามารถที่จะเห็นเขาในขณะที่ เธอคิดว่าเขาจะมาดูคืนสุดท้ายของเธอ แต่เขาก็ยุ่งเกินไปและไม่สามารถทำให้มัน. ผู้จัดการมิถุนายนสังเกตเห็นการแสดงออกที่มีปัญหาของเธอและนั่งลงข้างๆเธอ "คุณโอเค? รอสำหรับการโทรมินโฮหรือไม่? "เขาถาม. ชินเฮให้ออกรอยยิ้มที่อ่อนแอ "ผมคิดว่าเขายังคงยุ่งกับการทำงาน." "หรือยังคงโกรธกับคุณ?" ผู้จัดการถามมิถุนายนพร้อมกับรอยยิ้มอ่อน. ชินเฮมองไปที่เขาและถอนหายใจอีกครั้ง "เขาเป็นคนที่ไม่มีความสุขที่รู้ว่าฉันจะอยู่ที่ประเทศไทยกับลี Jong Suk." ผู้จัดการมิถุนายนหัวเราะ "เขาควรจะไม่มีความสุข ไม่มีมนุษย์คนใดจะมีความสุขเมื่อแฟนสาวที่สวยงามและร้อนของพวกเขากำลังจะเดินทางไปทำธุรกิจกับชายอีกคนหนึ่ง ถ้าเป็นแฟนของฉันฉันจะล็อคของเธอที่บ้านห้ามเธอไป. " เธอมองที่ผู้จัดการของเขาและได้รับค่อนข้างช็อกกับสิ่งที่เขากล่าวว่า เธอไม่เคยรู้ว่าผู้จัดการของเธอเป็นคนหวง "จริงเหรอ? คุณจะโกรธเกินไป? " "แน่นอน." ผู้จัดการมิถุนายนกล่าวว่าในโทนบางอย่าง. "แต่ถ้าคุณรักแฟนของคุณคุณควรไว้ใจเธอ นี้เป็นเพียงการทำงานและฉันแล้วบอกเขาหลายครั้งว่ามีอะไรระหว่าง Jong Suk และฉัน เราเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานและเพื่อน ๆ เขาควรจะไว้วางใจผม วิธีที่มนุษย์สามารถเพื่อให้อิจฉาเหมือนผู้หญิง? "ชินฮเยที่ถกเถียงกันอยู่. ผู้จัดการมิถุนายนหัวเราะเบา ๆ "คุณคิดว่าความหึงหวงเป็นพิเศษผู้หญิงคนเดียวหรือไม่ มนุษย์สามารถจะเลวร้ายยิ่งเมื่อมันมาถึงความหึงหวง มนุษย์เป็นชนิดหวงของสิ่งมีชีวิตและเมื่อเขารู้สึกใครบางคนพยายามที่จะบุกเข้าไปในดินแดนของพวกเขาพวกเขาจะน่ากลัวมาก เขาอิจฉาไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ไว้วางใจคุณ เขาอาจจะรู้สึกไม่ปลอดภัยและมีความเชื่อมั่นในตัวเองไม่มี โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับวิธีการที่คุณทั้งสองเริ่มต้นความสัมพันธ์นี้ พวกคุณเริ่มที่จะมีความรู้สึกสำหรับแต่ละอื่น ๆ หลังจากการทำงานร่วมกัน เขาอาจจะกังวลว่าสิ่งเดียวกันที่จะเกิดขึ้นระหว่างคุณและ Lee Jong Suk เกินไป. " ชินเฮมองลงไปและสูดลมหายใจลึก ๆ ถ้าเป็นกรณีนี้เธอจริงๆไม่ทราบว่าสิ่งที่เธอสามารถทำได้เพื่อให้มั่นใจว่าเขาจะแตกต่างจากคนอื่น ๆ ในโลกนี้ ผู้จัดการของเธอตบแขนของเธอเบา ๆ "คนอาจจะเป็นเหมือนเด็กบางครั้ง พวกเขายังต้องการคนที่จะปรนเปรอพวกเขามากเกินไป พยายามที่จะทำให้เขามั่นใจมากขึ้นและความเชื่อมั่น. "เธอกัดริมฝีปากของเธอพยายามที่จะคิดว่าสิ่งที่เขากล่าวว่า เพียงเมื่อเธอต้องการที่จะถามเขาว่าพนักงานของเธอมาให้พวกเขาและสไตลิสของเธอจับมือของเธอ. "ชินเฮให้ไปที่ร้านค้าปลอดอากรที่จะซื้อเครื่องสำอาง คุณมีบัตรส่วนลดพิเศษใช่ไหม? "สไตลิสของเธอถามอย่างตื่นเต้น. ชินเฮยิ้มและพยักหน้าเธอก่อนที่หญิงชราดึงเธอขึ้นและลากเธอไปที่ร้านค้าปลอดภาษี หลังจากที่พวกเขาซื้อทุกอย่างที่พวกเขาต้องการเธอเดินไปที่เคาน์เตอร์ชำระเงิน แคชเชียร์บอกเธอว่าจำนวนเงินที่เธอซื้อมีสิทธิที่จะแลกบัตรของขวัญ₩ 20,000 แคชเชียร์เอาใบเสร็จรับเงินของเธอและทำให้เธอบัตรของขวัญ เธอเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นว่าทำไมแคชเชียร์ก็ยิ้มเมื่อให้บัตรเพื่อเธอ. เธอเอาบัตรและเมื่อเธอเห็นภาพบนบัตรที่เธอยิ้มเกินไป มันเป็นขั้นต่ำบัตรของขวัญโฮ ทั้งหมดโฆษกของ Lotte Duty Free ได้ใบหน้าของพวกเขาพิมพ์บนบัตรของขวัญและเมื่อลูกค้าใช้จ่ายจำนวนหนึ่งที่พวกเขาสามารถแลกบัตรของขวัญ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้รับบัตรของขวัญมินโฮและเธอเกือบจะได้เป็นหนึ่งเดียวกันทุกครั้ง เธอสงสัยว่าแคชเชียร์ไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์หรือเธอก็โชคร้ายจริงๆที่จะได้รับบัตรของเขาทุกครั้ง. หลังจากที่พวกเขาได้ทำพวกเขาเดินไปยังพื้นที่กินนอนและรอที่นั่นเป็นเวลากินนอน ชินเฮเอาบัตรของขวัญออกและมองไปที่ภาพของมินโฮในขณะที่ จากนั้นเธอก็เอาโทรศัพท์ของเธอและยึดภาพของมัน เธอเปิดคุย Kakao และส่งข้อความไปยังมินวิธีที่มีภาพถ่ายที่แนบมาด้วยกัน. "ผมคิดว่าแม้แคชเชียร์ในร้านค้าปลอดอากรรู้ว่าฉันคิดถึงคุณ พวกเขาให้ฉันบัตรของขวัญของคุณอีกครั้ง พี่คะ ... ฉันคิดถึงคุณ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชินเฮจะเดาว่าเขามีอะไรในใจ โดยดูจากสีหน้าของเขา เธอย้ายมาอยู่ใกล้ๆเขาและจับมือเขา " พี่คะ มันก็แค่งาน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันไปทำงานกับเพื่อนร่วมงานของฉัน "
เขามองเธอด้วยสายตางุนงง . . " มันไม่ทำงานเมื่อคุณทั้งสองไปต่างประเทศด้วยกัน มันไม่เคยทำงาน ตอนที่เราสองคนไปประเทศไทยและเราครั้งสุดท้าย "
." ที่แตกต่าง " ชินเฮพูดในเสียง เธอไม่ชอบพูดกับคนดื้อ มิน โฮ " เราสองคนรู้สึกเหมือนกันสำหรับแต่ละอื่น ๆ มันจะทำงานเฉพาะระหว่าง ลี จอง ซุก และ ฉัน เพราะฉันไม่รู้สึกโรแมนติกสำหรับเขา กี่ครั้งแล้วที่ฉันต้องบอกคุณว่า ฉันปฏิบัติกับเขาเหมือนเพื่อน ? เราไม่ได้สนิทกัน "
." แต่คุณจะอยู่เมืองไทยกับเขาในขณะที่ผมอยู่นิวซีแลนด์ ทุกอย่างจะออกจากการเข้าถึงของฉันและออกจากการควบคุมของฉัน ฉันบอกคุณว่าฉันไม่เชื่อใจเขา เขา . . . . . . . "
" แล้ว เชื่อผม ! " ชินเฮตัดเขาออกไปเสียงดังขณะที่เธอถ้วยขากรรไกรของเขา " คุณไปนิวซีแลนด์กับคู่ของคุณสำหรับ eider เหมือนกันแต่ผมไว้ใจคุณ . " เธอกล่าวว่า แน่น มองลึกเข้าไปในดวงตาของเขา" เชื่อใจฉัน . . . ฉันไม่ได้ชอบเขาและเขาก็ไม่ชอบฉันเหมือนกัน เขาแค่พยายามจะทำตัวเป็นมิตรและสร้างเคมีระหว่างเรา มันเพื่อประโยชน์ของงาน " เธอกล่าวอีกครั้ง
มินโฮสูดดมอย่างรวดเร็ว และก่อนที่เขาจะได้เถียงกลับ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขาสบถอย่างเงียบๆภายใต้ลมหายใจของเขา ก่อนตอบคำถาม " ผมรู้ผมรู้ว่าผมต้องตื่นตั้งแต่ตีสี่พรุ่งนี้ และผมสาบานว่าผมจะไม่ทำให้คุณมีปัญหา โอเค ? ขออีก 5 นาที " เขาวางสายอย่างหงุดหงิด และ เขากลับไปที่ชินเฮและจับสายตาของเธอเป็นเวลานานก่อนที่เขาจะถอนหายใจลึก .
" ผมสัญญากับคุณว่าผมไม่ได้โกรธ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า ผมโอเคกับมัน ฉันยังไม่พอใจกับมันฉันรู้ว่ามันทำงานให้คุณ แต่ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ได้คิดแบบนั้น คุณควรรักษาระยะห่างที่ปลอดภัยห่างจากเขาก่อนที่จะบุ่มบ่ามทำอะไรไป " เขาพูดด้วยเสียงลึกราวกับขู่เธอ เขาหยุดหายใจอีก " ฉันมีงานแต่เช้า แล้วตาแก่ก็ไม่สามารถให้ความสงบของจิตใจ เขาจะรออยู่ข้างล่าง ฉันต้องไปแล้วล่ะ "
.