BackgroundBipolar disorder is often

Background
Bipolar disorder is often underdiagnosed and undertreated. Its detection and correct diagnosis highly relies on the report of past hypomanic or manic episodes. We investigated the recognition and awareness of past hypomanic and manic episodes in a sample of respondents with bipolar disorder selected from a general population study.

Methods
In a reappraisal study from the Netherlands Mental Health Survey and Incidence Study (NEMESIS), we further investigated 40 respondents with lifetime bipolar disorder confirmed by the structured clinical interview for DSM-IV (SCID). Respondents were asked about awareness of past depressive, manic and hypomanic episodes, illness characteristics and treatment history.

Results
Most respondents (82.5 %) recognized that they had experienced a depressive episode while 75 % had consulted a health professional for a depressive episode. Only a minority (22.5 %) recognized that they had experienced a (hypo)manic episode and only 17.5 % had consulted a health professional for a (hypo)manic episode. Only 12.5 % of the respondents reported having received a diagnosis of bipolar disorder. Recognition of previous (hypo)manic episodes was not related to severity of bipolar disorder.

Conclusions
In routine clinical practice history-taking on a syndromal level, i.e., only inquiring whether a patient presenting with depression ever experienced a hypomanic or manic episode or received treatment for such an episode, is not sufficient to confirm or exclude a diagnosis of bipolar disorder. Other efforts, such as an interview with a significant other and the use of self report questionnaires or (semi-)structured interviews may be needed to recognize previous manic symptoms in patients with depression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังโรค bipolar มักจะเป็น underdiagnosed และ undertreated ตรวจสอบความถูกต้องการวินิจฉัยสูงอาศัยในรายงานของ hypomanic หรือคลั่งไคล้ตอนที่ผ่านมา เราตรวจสอบการรับรู้และสร้างจิตสำนึกตอนผ่าน hypomanic และคลั่งไคล้ในตัวอย่างของผู้ตอบกับโรค bipolar ที่เลือกจากการศึกษาประชากรทั่วไปวิธีการในการศึกษา reappraisal จากการสำรวจสุขภาพจิตของประเทศเนเธอร์แลนด์และอุบัติการณ์การศึกษา (NEMESIS), เราเพิ่มเติมตรวจสอบตอบ 40 กับโรค bipolar อายุการใช้งานที่ได้รับการยืนยัน โดยการสัมภาษณ์ทางคลินิกโครงสร้างสำหรับ DSM-IV (วทคร) ผู้ตอบถูกถามเกี่ยวกับการรับรู้ของ depressive คลั่งไคล้ และ hypomanic ตอนที่ผ่านมา ลักษณะการเจ็บป่วยและประวัติการรักษาผลลัพธ์ผู้ตอบส่วนใหญ่ (ร้อยละ 82.5 อาศานั้น) รู้ว่า พวกเขามีประสบการณ์ตอน depressive ในขณะที่ 75% ได้รับคำแนะนำแพทย์สำหรับตอน depressive เฉพาะชนกลุ่มน้อย (22.5%) รับรู้ว่า พวกเขามีประสบการณ์ตอนคลั่งไคล้ (hypo ภูมิ) และเพียง 17.5% ได้ขอคำปรึกษาแพทย์สำหรับตอนคลั่งไคล้ (hypo ภูมิ) เพียง 12.5% ของผู้ตอบที่รายงานไม่ได้รับการวินิจฉัยโรค bipolar การรับรู้ของตอนคลั่งไคล้ (hypo ภูมิ) ก่อนหน้านี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรค bipolarบทสรุปในทางคลินิกวัตรประวัติสละในระดับ syndromal เช่น เพียง สอบถามว่า การนำเสนอผู้ป่วย ด้วยโรคซึมเศร้าเคยมีประสบการณ์ตอน hypomanic หรือคลั่งไคล้ หรือได้รับการรักษาเช่นการตอน ไม่เพียงพอเพื่อยืนยัน หรือแยกการวินิจฉัยของโรค bipolar อาจต้องใช้ความพยายามอื่น ๆ other สำคัญสัมภาษณ์และการสัมภาษณ์ใช้แบบสอบถามรายงานตนเองหรือ (กึ่ง) โครงสร้างการรับรู้อาการคลั่งไคล้ก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลังโรค Bipolar มักจะ underdiagnosed และ undertreated
การตรวจสอบและการวินิจฉัยที่ถูกต้องสูงต้องอาศัยการรายงานอาการของโรคหรือความคลั่งไคล้ hypomanic ที่ผ่านมา เราตรวจสอบการรับรู้และความตระหนักของโรค hypomanic และความคลั่งไคล้ที่ผ่านมาในกลุ่มตัวอย่างของผู้ตอบแบบสอบถามที่มีโรคสองขั้วที่เลือกจากการศึกษาประชากรทั่วไป. วิธีการในการศึกษาการประเมินราคาใหม่จากการสำรวจสุขภาพจิตเนเธอร์แลนด์และอุบัติการณ์การเรียน (NEMESIS) เราต่อการตรวจสอบ 40 ผู้ตอบแบบสอบถาม อายุการใช้งานที่มีโรคสองขั้วรับการยืนยันจากการสัมภาษณ์ทางคลินิกที่มีโครงสร้างสำหรับ DSM-IV (SCID) ผู้ตอบแบบสอบถามถูกถามเกี่ยวกับการรับรู้ของซึมเศร้าที่ผ่านมาและตอนคลั่งไคล้ hypomanic ลักษณะการเจ็บป่วยและการรักษาประวัติศาสตร์. ผลการตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ (82.5%) ได้รับการยอมรับว่าพวกเขามีประสบการณ์เหตุการณ์เศร้าสลดในขณะที่ 75% ได้ปรึกษามืออาชีพด้านสุขภาพสำหรับเหตุการณ์เศร้าสลด มีเพียงส่วนน้อย (22.5%) ได้รับการยอมรับว่าพวกเขาได้มีประสบการณ์ (สำหรับผู้ที่) คลั่งไคล้และมีเพียง 17.5% ได้ปรึกษามืออาชีพด้านสุขภาพสำหรับ (ป้องกัน) คลั่งไคล้ เพียง 12.5% ​​ของผู้ตอบแบบสอบถามที่มีการรายงานที่ได้รับการวินิจฉัยของโรคสองขั้ว การรับรู้ก่อนหน้า (สำหรับผู้ที่) ตอนคลั่งไคล้ไม่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรคสองขั้ว. สรุปผลการวิจัยในการปฏิบัติทางคลินิกประจำประวัติศาสตร์การในระดับ syndromal คือเพียงการสอบถามว่าผู้ป่วยที่นำเสนอมีภาวะซึมเศร้าเคยมีประสบการณ์ตอน hypomanic หรือคลั่งไคล้หรือได้รับการรักษา เช่นตอนที่ไม่เพียงพอที่จะยืนยันหรือไม่รวมการวินิจฉัยของโรคสองขั้ว ความพยายามอื่น ๆ เช่นการให้สัมภาษณ์กับและที่สำคัญอื่น ๆ การใช้แบบสอบถามรายงานหรือ (กึ่ง) สัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างอาจมีความจำเป็นที่จะรับรู้อาการคลั่งไคล้ก่อนหน้านี้ในผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง
bipolar disorder มักจะ underdiagnosed และ undertreated . การตรวจหาและการวินิจฉัยที่ถูกต้องขออาศัยรายงานอดีต hypomanic หรือ manic ตอน เราศึกษาการรับรู้และความตระหนักของอดีตและ hypomanic manic เอพในตัวอย่างของผู้ตอบแบบสอบถามที่มีโรคสองขั้วเลือกจากประชากรทั่วไป


วิธีในการพิจารณาศึกษาจากเนเธอร์แลนด์ สุขภาพจิต การสำรวจและศึกษาอุบัติการณ์ ( Nemesis ) เรายังได้ศึกษากลุ่มตัวอย่างอายุ 40 โรคสองขั้วได้รับการยืนยันโดยทางคลินิกเชิงโครงสร้างสัมภาษณ์ dsm-iv ( สคิด ) โดยศึกษาเกี่ยวกับการรับรู้ของอดีตซึมเศร้า manic และ hypomanic , ตอน , ลักษณะการเจ็บป่วย และ ประวัติการรักษา ผล

ส่วนใหญ่ผู้ตอบแบบสอบถาม ( 825 % ) ได้รับการยอมรับว่าพวกเขามีประสบการณ์ตอนซึมเศร้าในขณะที่ 75% ได้ปรึกษามืออาชีพด้านสุขภาพเพื่อตอนซึมเศร้า . มีเพียงส่วนน้อย ( 22.5% ) ได้รับการยอมรับว่าพวกเขามีประสบการณ์ ( ใต้ ) manic ตอนและมีเพียง 17.5% ได้ปรึกษามืออาชีพด้านสุขภาพสำหรับ ( ใต้ ) manic ตอน เพียง 12.5 % ของผู้ตอบแบบสอบถามรายงานได้รับการวินิจฉัยของโรคอารมณ์สองขั้ว .ยอมรับก่อนหน้า ( ใต้ ) manic ตอนไม่ได้เกี่ยวข้องกับความรุนแรงของโรค Bipolar .

สรุป
ประวัติศาสตร์ในเวชปฏิบัติการในระดับ syndromal เช่น แค่สอบถามว่าผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าเคยเสนอประสบการณ์ hypomanic หรือ manic ตอนหรือได้รับการรักษาแบบนี้ ตอนไม่เพียงพอที่จะยืนยัน หรือแยกการวินิจฉัยของโรคอารมณ์สองขั้ว . ความพยายามอื่น ๆเช่นการสัมภาษณ์กับอย่างอื่น และใช้แบบสอบถามการรายงานตนเองหรือ ( กึ่ง ) แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างที่อาจจะต้องการรับรู้ก่อนหน้า manic อาการในผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้า