Nak potong macam mana?” ["How would

Nak potong macam mana?” ["How would you like it cut?"]

“Potong tepi, atas dengan belakang trim saja. Pastu layer.” ["Cut the sides, just trim the top and back. Then layer."]

The mak nyah then touched me with his/her fingers as he/she placed the Schwarzkopf cloth on me. Physical contact with a mak nyah.

At that moment, my palms turned cold. My body felt as though blood rushed out from it. I felt… disgusted.

He/she then started snipping away the clump on my head that I call my hair. Snip, snip, snip.

I closed my eyes, afraid to look him/her in the eyes as the mirror reflected our images. Afraid to look at him/her at all, scared that he/she will get offended and scratch me to death (or whatever style of torture) for staring at him/her like an alien.

Let me tell you about the mak nyah.

Implants, fake eyelashes, dyed hair, red top, white short shorts, lipstick, high heels — typical look like the infamous “sisters” of Lorong Haji Taib, Chow Kit.

To cut a long story short, I loved my hair cut and thanked him/her. TWICE.

But as I sat on the train, as I showered in the bathroom back home — I couldn’t help but reflect on the incident today.

Why?

Why did I feel the irrational fear I had?

Why was there a degree of disgust when the mak nyah touched me?

Why did I look at him/her with prejudiced eyes?

Why the hesitance to step into the salon when I saw the mak nyah inside?

Why did I feel such a plethora of emotions that I never had in all my visits to a hair salon?

Why?

The mak nyah taught me a lesson.

- See more at: http://www.loyarburok.com/2011/01/08/a-valuable-lesson-from-a-mak-nyah/#sthash.MaEwy4IJ.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นากป่าตอง macam มานา" ["ว่าจะคุณชอบตัด"]"ป่าตอง tepi, atas dengan belakang ตัดแต่ง saja Pastu ชั้น" ["ตัดข้าง เพียงตัดแต่งด้านบน และกลับ แล้วชั้น "]Nyah หมากแล้วใครแตะต้องฉัน ด้วยมือเขา/เธอเป็นเขาวางผ้า Schwarzkopf ฉัน ติดต่อทางกายภาพกับ nyah หมากปาล์มของฉันเปิดไม่เย็นขณะนั้น ร่างกายของฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเลือดวิ่งออกจากมัน ฉันรู้สึก... disgustedเขาแล้วเริ่มตัดส่วนไปกอบนหัวของฉันว่า ฉันโทรหาผม ตัด ตัด ตัดฉันปิดตา กลัวดูทราบถึงรายละเอียดในตาเป็นกระจกสะท้อนภาพของเรา กลัวว่า เขาจะได้รับความเกลียด และรอยขีดข่วนฉันตาย กลัวตาทราบถึงรายละเอียดทั้งหมด (หรืออะไรก็ตามลักษณะของการทรมาน) สำหรับจ้องทราบถึงรายละเอียดเช่นคนต่างด้าวให้ฉันบอกคุณเกี่ยวกับ nyah หมากราก ขนตาปลอม ย้อมผม ด้านบนสีแดง สีขาวกางเกงขาสั้นสั้น ลิปสติก รองเท้าส้นสูง — ลักษณะทั่วไปเหมือนอับอาย "พี่น้อง" ของ Lorong Haji Taib, Chow Kitตัดเรื่องยาวสั้น ฉันรักของฉันตัดผม และขอบคุณทราบถึงรายละเอียด สองแต่ฉันนั่งบนรถไฟ เป็นฉันนี้ในห้องน้ำบ้าน — ฉันไม่สามารถช่วย แต่สะท้อนในเหตุการณ์ปัจจุบันได้ทำไมทำไมไม่รู้สึกกลัวไม่มีเหตุผลที่ผมทำไมไม่มีองศาของความขยะแขยงเมื่อ nyah หมากสัมผัสฉันทำไมไม่ขอดูที่ทราบถึงรายละเอียด ด้วย prejudiced ตาไหมทำไม hesitance ก้าวสู่ร้านเสริมสวยเมื่อเห็น nyah หมากภายในทำไมไม่รู้สึกเช่นพลังของอารมณ์ที่ผมไม่เคยมีในการเข้าชมของฉันไปร้านทำผมทำไมNyah หมากสอนบทเรียน-ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.loyarburok.com/2011/01/08/a-valuable-lesson-from-a-mak-nyah/#sthash.MaEwy4IJ.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาคขำละม้าย macam มานะ ? " [ " คุณต้องการตัดมัน ? ]

" ขำละม้าย tepi ตาส กับหลังการตัดแต่ง , คนเดียว . ชั้น pastu " [ " ตัดด้านข้าง แค่ตัดด้านบนและด้านหลัง แล้วชั้น " ]

หมากหยาแล้วสัมผัสฉันด้วยนิ้วของเขา / เธอในขณะที่เขา / เธอวาง Schwarzkopf ผ้านะ ติดต่อทางกายภาพกับมัคใช่

ตอนนั้น ฝ่ามือหันเย็น ร่างกายของฉันรู้สึกเหมือนเลือดวิ่งออกมาจากมันผมรู้สึก . . . รังเกียจ

เขา / เธอแล้วเริ่มตัดออกไปกอบนหัวของฉันที่ฉันเรียกผม ตัด , หั่น , หั่น

ผมหลับตาไม่กล้ามอง เขา / เธอ ในสายตาที่เป็นกระจกสะท้อนภาพของเรา กลัวที่จะมองไปที่เขาเลย กลัวว่าเขาจะไม่พอใจและเกาจนตาย ( หรือสิ่งที่รูปแบบของการทรมาน ) จ้องมองเขาเหมือนมนุษย์ต่างดาว .

ให้ฉันบอกคุณเกี่ยวกับหมากใช่

implants , ขนตาปลอม , ย้อมสีผม , ด้านบนสีแดง กางเกงขาสั้นสีขาวสั้น , ลิปสติก , รองเท้าส้นสูง - ปกติเหมือนพี่น้องที่น่าอับอาย " " Lorong Haji TAIB , Chow Kit

ที่จะตัดเรื่องยาวสั้น ฉันชอบตัดผม และขอบคุณเขา / 2 .

แต่ฉันนั่งอยู่บนรถไฟ ขณะที่ผมอาบน้ำในห้องน้ำกลับบ้าน - ผมไม่สามารถช่วย แต่สะท้อนให้เห็นถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้

ทำไม ?

ทำไมฉันถึงรู้สึกถึงความกลัวอย่างไม่มีเหตุผล ฉันมี ?

ทำไมถึงมีองศาของการรังเกียจ เมื่อมัคหยาสัมผัสฉัน ?

ทำไมฉันถึงมองเขาด้วยสายตาอคติ ?

ทำไม hesitance ก้าวเข้ามาในร้าน เมื่อเห็นหมากหยาอยู่ข้างใน

ทำไมฉันถึงรู้สึกเช่นนี้ด้วยอารมณ์ที่ผมไม่เคยมีมาก่อนในการเข้าชมทั้งหมดของฉันไปที่ร้านผม ?

ทำไม ?

หมากหยา สอนบทเรียนให้ฉัน

ดูเพิ่มเติมได้ที่ : http :/ / www.loyarburok . com / 2011 / 01 / 08 / a-valuable-lesson-from-a-mak-nyah / # sthash.maewy4ij.dpuf