Philosophy for children achieves th

Philosophy for children achieves these aims by giving students the opportunity to think for themselves about ideas and concepts that they themselves select as the ones which are interesting and worthwhile pursuing.
Examples might be:

What has a mind?
How should we treat our friends?
Should we always think for ourselves
What would a fair society be like?
Do we own our bodies?
What does it mean to know something?
What counts as a good reason for something?
A typical session consists of a group reading of a source text, followed by the gathering of students’ questions that have been stimulated by the reading. These questions form the agenda for discussion. Each reading usually generates enough questions for several subsequent discussions in the community of inquiry. The students’ collaborative inquiry can be facilitated by the use of appropriate discussion plans and exercises, which function to maintain focus and encourage depth of discussion. Purpose written texts are just one possible source material. Other written material, images and recordings can also be used to stimulated philosophical inquiry. Drawing and drama can also be used as a springboard for discussion.

Discussion in the community of inquiry is not just a process of swapping opinions. Classroom discussion is aimed at the construction of the best answer to the questions raised. This best answer is not provided or validated by the teacher. Instead, the class has the responsibility for both constructing and evaluating the range of possible responses to a question. Philosophy for children is not based on the assumption that there are no right or wrong answers. Instead, it is based on the belief that, even if final answers are difficult to come by, some answers can reasonably be judged better – more defensible – than others.

Philosophy for Children emphasizes a conversation and dialogue based process of inquiry. As all participants share their own ideas so each individual must consider many different perspectives. Many students have the experience of seeing that what they thought was obvious is not obvious to people who have different perspectives. This encourages tolerance of others ideas, and increases students ability to work together.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรัชญาสำหรับเด็กประสบความสำเร็จในเป้าหมายเหล่านี้ โดยให้นักเรียนมีโอกาสที่จะคิดว่า ตัวเองเกี่ยวกับความคิดและแนวคิดที่พวกเขาเองเลือกเป็นคนที่น่าสนใจ และคุ้มค่าที่ ใฝ่หาอาจเป็น:มีจิตใจมีอะไรวิธีใดเราจึงควรปฏิบัติกับเพื่อนของเราควรเราคิดกับตัวเองสังคมยุติธรรมจะเหมือนอะไรเราเป็นเจ้าของร่างกายของเราอะไรไม่ รู้บางสิ่งบางอย่างสิ่งที่นับเป็นเหตุผลดีสำหรับบางสิ่งบางอย่างเซสชันแบบปกติประกอบด้วยการอ่านกลุ่มตัวอักษร ตาม ด้วยการรวบรวมคำถามของนักเรียนที่ได้รับการกระตุ้น โดยการอ่าน คำถามเหล่านี้แบบฟอร์มวาระการประชุมสำหรับการอภิปราย อ่านแต่ละมักจะสร้างพอคำถามสำหรับการอภิปรายต่อในชุมชนของคำถาม สอบถามร่วมกันของนักเรียนที่สามารถอำนวยความสะดวก โดยใช้แผนการสนทนาที่เหมาะสมและการออกกำลังกาย ที่ทำการรักษามุ่งเน้น และส่งเสริมให้ความลึกของการสนทนา วัตถุประสงค์ที่เขียนตำราเป็นเพียงแค่แหล่งวัสดุ วัสดุที่เป็นลายลักษณ์อักษร ภาพ และบันทึกอื่น ๆ ยังสามารถใช้การสอบถามปรัชญากระตุ้น วาดและละครยังสามารถใช้เป็นกระโดดสำหรับการสนทนาสนทนาในชุมชนของคำถามไม่ใช่เพียงแค่กระบวนการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น อภิปรายในห้องเรียนมีวัตถุประสงค์ที่การก่อสร้างของคำตอบที่ดีที่สุดกับคำถามที่ยกขึ้น คำตอบที่ดีที่สุดนี้ไม่ได้ให้บริการ หรือตรวจสอบ โดยครู แทน ชั้นเรียนมีความรับผิดชอบทั้งสร้าง และประเมินช่วงตอบคำถามได้ ปรัชญาสำหรับเด็กไม่ใช้สมมติฐานว่า ไม่มีถูก หรือผิดคำตอบ แทน มันขึ้นอยู่กับความเชื่อที่ว่า แม้ว่าคำตอบสุดท้ายได้มาโดยยาก คำตอบสามารถเหตุผลตัดสินดีขึ้น – เพิ่มเติมหลักฐานใน ทาง – อื่น ๆปรัชญาสำหรับเด็กเน้นสนทนาและจากการสอบถาม เป็นทุกคนแชร์ความคิดตนเอง ดังนั้นแต่ละคนต้องพิจารณาหลาย ๆ มุมมอง นักเรียนหลายคนมีประสบการณ์เห็นว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่า เป็นที่ชัดเจนไม่ชัดเจนกับคนที่มีมุมมองที่แตกต่างกัน นี้กระตุ้นให้เกิดการยอมรับของผู้อื่น ความคิดและความสามารถของนักเรียนเพิ่มขึ้นทำงานร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรัชญาสำหรับเด็กบรรลุเป้าหมายเหล่านี้โดยการให้นักเรียนได้มีโอกาสที่จะคิดว่าตัวเองเกี่ยวกับความคิดและแนวความคิดว่าพวกเขาเองเลือกเป็นคนที่มีความน่าสนใจและคุ้มค่าติดตาม.
ตัวอย่างอาจจะ:

มีอะไรในใจหรือไม่
วิธีที่เราควรปฏิบัติต่อเพื่อนของเราหรือไม่
ควร เรามักจะคิดว่าตัวเอง
มีอะไรเป็นสังคมที่เป็นธรรมจะเป็นอย่างไร
เราเป็นเจ้าของร่างกายของเรา?
มันหมายความว่าอะไรที่จะรู้ว่าอะไร?
อะไรนับเป็นเหตุผลที่ดีสำหรับบางสิ่งบางอย่าง?
เซสชั่นโดยทั่วไปประกอบด้วยการอ่านกลุ่มของข้อความมาตาม โดยการชุมนุมของคำถามของนักเรียนที่ได้รับการกระตุ้นโดยการอ่าน คำถามเหล่านี้ในรูปแบบวาระการประชุมสำหรับการอภิปราย แต่ละคนอ่านมักจะก่อให้เกิดคำถามมากพอสำหรับการอภิปรายที่ตามมาในหลายชุมชนของการสอบสวน สอบถามรายละเอียดการทำงานร่วมกันของนักเรียนที่สามารถอำนวยความสะดวกโดยการใช้แผนการอภิปรายและการออกกำลังกายที่เหมาะสมซึ่งการทำงานเพื่อรักษามุ่งเน้นและส่งเสริมให้มีความลึกของการอภิปราย วัตถุประสงค์เขียนตำราเป็นเพียงหนึ่งในแหล่งข้อมูลที่เป็นไปได้ อื่น ๆ เขียนวัสดุภาพและบันทึกนอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เพื่อกระตุ้นสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมปรัชญา การวาดภาพและการละครยังสามารถใช้เป็นสปริงสำหรับการอภิปรายก.

การอภิปรายในชุมชนของการสอบสวนไม่ได้เป็นเพียงกระบวนการของการแลกเปลี่ยนความคิดเห็น การอภิปรายในห้องเรียนที่มีวัตถุประสงค์เพื่อการก่อสร้างของคำตอบที่ดีที่สุดที่จะคำถามที่เกิดขึ้น นี้ตอบที่ดีที่สุดไม่ให้หรือตรวจสอบโดยครู แต่ชั้นมีความรับผิดชอบทั้งการสร้างและการประเมินผลในช่วงของการตอบสนองเป็นไปได้ที่จะมีคำถาม ปรัชญาสำหรับเด็กไม่ได้ขึ้นอยู่บนสมมติฐานที่ว่าไม่มีคำตอบที่ถูกหรือผิด แต่มันขึ้นอยู่กับความเชื่อที่ว่าแม้ว่าคำตอบสุดท้ายเป็นเรื่องยากที่จะมาด้วยคำตอบบางอย่างสมควรได้รับการตัดสินที่ดีกว่า - ยุทธศาสตร์มากขึ้น - กว่าคนอื่น ๆ .

ปรัชญาสำหรับเด็กเน้นกระบวนการการสนทนาและบทสนทนาที่ใช้ในการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม ในฐานะที่เป็นผู้เข้าร่วมทั้งหมดแบ่งปันความคิดของตัวเองเพื่อให้แต่ละคนจะต้องพิจารณามุมมองที่แตกต่างกันมาก นักเรียนหลายคนมีประสบการณ์ในการมองเห็นว่าสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นสิ่งที่ชัดเจนไม่ชัดเจนกับผู้ที่มีมุมมองที่แตกต่างกัน นี้จะช่วยกระตุ้นความอดทนของความคิดคนอื่น ๆ และการเพิ่มขึ้นของนักเรียนความสามารถในการทำงานร่วมกัน