PAIN TREATMENT OVERVIEWPAIN TYPES &

PAIN TREATMENT OVERVIEW




PAIN TYPES & CHRONIC PAIN CLASSIFICATION


Many pain specialists recommend that the term “chronic pain” should be described as “persistent pain” – which can be continuous or recurrent and of sufficient duration and intensity to adversely affect a person’s well-being, level of function, and quality of life. This document continues to use the term “chronic pain” given its universal acceptance.

Acute pain is distinguished as being of recent onset, transient, and usually from an identifiable cause.

Chronic or persistent pain can be described as ongoing or recurrent pain, lasting beyond the usual course of acute illness or injury or more than 3 to 6 months, and which adversely affects the individual’s well-being. A simpler definition for chronic or persistent pain is pain that continues when it should not.

Chronic pain is classified by pathophysiology (the functional changes associated with or resulting from disease or injury) as nociceptive (due to ongoing tissue injury) or neuropathic (resulting from damage to the brain, spinal cord, or peripheral nerves), with mixed or undetermined causes as well.

Central pain syndrome is a neurological condition caused by a dysfunction that specifically affects the central nervous system (CNS), which includes the brain, brainstem, and spinal cord. The disorder occurs in people who have or who have experienced strokes, multiple sclerosis, Parkinson's disease, brain tumors, limb amputations, brain injuries, or spinal cord injuries. It may develop months or years after injury or damage to the CNS.

Tailoring selection of analgesics that target underlying pathophysiology is one of the challenges of medication management. For example, opioid analgesics are generally effective for nociceptive pain but may be less effective for neuropathic and central pain.

Continuous pain is pain that is typically present for approximately half the day or more. In most cases, this type of pain is treated with an around-the-clock approach with medications, such as regularly scheduled analgesic doses and a sustained exercise program.

Flare-up pain (the term break-through pain was coined to refer to cancer related flare-ups) can be described as a transitory increase in pain in someone who has relatively stable and adequately controlled baseline pain. It may be caused by changes in an underlying disease, including treatment, or involuntary or voluntary physical actions such as coughing or getting up from a chair. It can also be caused by emotions such as increased stress, anxiety, or worry. Flare-up pain may occur at the end of the scheduled pain medicine dose as well.





Treatment for moderate-to-severe flare-up pain can consist of medication and/or the use of non- pharmacological tools. Non-pharmacological tools are recommended and include relaxation techniques, light stretching or activity, and positive self-talk.

The treatment of flare-up pain with a short-acting opioid is common in individuals with active cancer or other types of advanced medical illness for which opioid therapy is the mainstay for the long-term management of moderate to severe pain. However, there is no agreement among healthcare professionals on how best to treat this type of pain in people with non-cancer pain. We have come to realize that the regular use of short-acting additional opioids throughout the day for increased pain may only lead to more pain flare-ups and escalating drug usage rather than true pain relief and increased function.

It is important to tell your healthcare professional if you are experiencing flare-up pain so that a treatment strategy that is right for you can be developed.



PAIN IN CHILDREN


Chronic pain (defined as persistent and recurrent pain) is a significant problem in the pediatric population, conservatively estimated to affect 20% to 40% of children and adolescents around the world. The most common chronic pain conditions are musculoskeletal pain, headaches, and abdominal pain. Children may experience physical and psychological sequelae and their families may experience emotional and social consequences as a result of pain and associated disability.

Childhood pain brings significant direct and indirect costs from healthcare utilization and lost wages due to taking time off work to care for the child. In addition, longitudinal studies provide convincing evidence to suggest that childhood chronic pain predisposes both for the continuation of pain and the development of new forms of chronic pain in adulthood (from Assessment and Management of Children with Chronic Pain, A Position Statement from the American Pain Society
- 1/4/12 www.americanpainsociety.org/uploads/pdfs/aps12-pcp.pdf.



PAIN IN OLDER PERSONS


Persistent or chronic pain is prevalent in older adults. The issue has been addressed in the American Geriatrics Society (http://www.americangeriatrics.org) Pharmacological Management of Persistent Pain in Older Persons at the following Internet Web site: http://www.americangeriatrics.org/files/documents/2009_Guideline.pdf.

In general, thirty percent of hospital admissions among the elderly may be linked to an adverse drug related event or toxic effect from opioids and sedatives. Nearly one third of all prescribed




medications are for patients over the age of 65 years. Unfortunately, many adverse drug effects in older adults are overlooked as age-related changes (general weakness, dizziness, and upset stomach) when in fact the patient is experiencing a medication-related problem.

Some older individuals may be more sensitive to medications, more likely to experience side effects, and more likely to be using multiple drugs with the associated risk of interactions between the drugs.

In older persons, the dose is often started low and adjusted slowly to optimize pain relief while monitoring and managing side effects. Careful use of multiple drugs together can be seen as potentially advantageous. Combining smaller doses of more than one medication may minimize the dose-limiting adverse effects of using a particular single drug.

Beyond pharmacologic treatment, physical rehabilitation and other interventional therapies, including targeted injections and acupuncture, can be helpful to minimize side-effects and maximize physical function with pain relief.



CLINICAL TRIALS


Clinical Trials (see http://clinicaltrials.gov for more information) are health-related medical research studies in human beings that follow a pre-defined plan. Choosing to participate in a clinical trial is an important personal decision. It is often helpful to talk to a physician, family members, or friends about deciding to join a trial. The results of the clinical trial can lead to new treatments or therapies becoming available for many people coping with chronic pain.

Information about Learn About Clinical Studies can be found at:
http://clinicaltrials.gov/ct2/about-studies/learn

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รักษาอาการปวดภาพรวมประเภทความเจ็บปวดและการจำแนกประเภทอาการปวดเรื้อรังผู้เชี่ยวชาญเจ็บปวดหลายคนแนะนำว่าคำว่า "อาการปวดเรื้อรัง" ควรจะอธิบายว่า "ความเจ็บปวดถาวร" - ซึ่งอาจจะต่อเนื่องหรือกำเริบและระยะเวลาที่เพียงพอและความรุนแรงที่จะส่งผลกระทบต่อบุคคลเป็นอยู่ที่ดี ระดับของฟังก์ชั่นและคุณภาพชีวิต เอกสารฉบับนี้ยังคงใช้คำว่า "อาการปวดเรื้อรัง" ให้การยอมรับสากล. อาการปวดเฉียบพลันมีความโดดเด่นในฐานะความเป็นอยู่ของการโจมตีที่ผ่านมาชั่วคราวและมักจะมาจากสาเหตุที่สามารถระบุตัว. ความเจ็บปวดเรื้อรังหรือถาวรสามารถอธิบายเป็นความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องหรือเกิดขึ้นอีกเป็นเวลานานเกินกว่า หลักสูตรปกติของการเจ็บป่วยเฉียบพลันหรือบาดเจ็บหรือมากกว่า 3 ถึง 6 เดือนและที่มีผลกระทบของแต่ละบุคคลเป็นอยู่ที่ดี ความหมายง่ายสำหรับอาการปวดเรื้อรังหรือถาวรคือความเจ็บปวดที่ยังคงเมื่อมันไม่ควร. อาการปวดเรื้อรังคือจำแนกตามพยาธิสรีรวิทยา (การเปลี่ยนแปลงการทำงานที่เกี่ยวข้องกับหรือเป็นผลมาจากโรคหรือการบาดเจ็บ) ขณะที่เจ็บปวด (เนื่องจากการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อต่อเนื่อง) หรือระบบประสาท (ที่เกิดจากการ เกิดความเสียหายต่อสมอง, ไขสันหลังหรือเส้นประสาทส่วนปลาย) มีสาเหตุผสมหรือบึกบึนเช่นกัน. อาการปวดกลางเป็นอาการทางประสาทที่เกิดจากความผิดปกติที่เฉพาะผลต่อระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) ซึ่งรวมถึงสมองก้านสมอง และเส้นประสาทไขสันหลัง ความผิดปกติที่เกิดขึ้นในคนที่มีหรือผู้ที่มีจังหวะที่มีประสบการณ์หลายเส้นโลหิตตีบโรคพาร์กินสัน, เนื้องอกในสมอง amputations ขาบาดเจ็บที่สมองหรือเส้นประสาทไขสันหลังบาดเจ็บ มันอาจจะพัฒนาเป็นเดือนหรือปีหลังจากได้รับบาดเจ็บหรือความเสียหายต่อระบบประสาทส่วนกลาง. การตัดเย็บเสื้อผ้าการเลือกยาแก้ปวดที่มีเป้าหมายพยาธิสรีรวิทยาพื้นฐานเป็นหนึ่งในความท้าทายของการจัดการยา ตัวอย่างเช่นยาแก้ปวด opioid มีผลบังคับใช้โดยทั่วไปสำหรับอาการปวดเจ็บปวด แต่อาจจะมีประสิทธิภาพน้อยลงสำหรับการเจ็บปวดและภาคกลาง. ความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องคือความเจ็บปวดที่เป็นปกติในปัจจุบันประมาณครึ่งวันหรือมากกว่า ในกรณีส่วนใหญ่ประเภทของความเจ็บปวดนี้ได้รับการปฏิบัติด้วยวิธีการรอบนาฬิกาด้วยยาเช่นที่กำหนดอย่างสม่ำเสมอปริมาณยาแก้ปวดและโปรแกรมการออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง. ความเจ็บปวด Flare แล้ว (ระยะแตกผ่านความเจ็บปวดได้รับการประกาศเกียรติคุณในการอ้างถึงโรคมะเร็ง ที่เกี่ยวข้องกับเปลวไฟ ups) สามารถอธิบายได้ว่าการเพิ่มขึ้นชั่วคราวในความเจ็บปวดในคนที่มีความมั่นคงและการควบคุมอย่างเพียงพอความเจ็บปวดพื้นฐาน มันอาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในโรครวมทั้งการรักษาหรือไม่สมัครใจหรือการกระทำทางกายภาพความสมัครใจเช่นการไอหรือได้รับการขึ้นจากเก้าอี้ นอกจากนี้ยังอาจเกิดจากอารมณ์เช่นความเครียดเพิ่มความวิตกกังวลหรือกังวล ความเจ็บปวด Flare ขึ้นอาจเกิดขึ้นในตอนท้ายของยาความเจ็บปวดที่กำหนดปริมาณรวม. การรักษาความเจ็บปวดลุกเป็นไฟขึ้นในระดับปานกลางถึงรุนแรงอาจประกอบด้วยยาและ / หรือการใช้เครื่องมือทางเภสัชวิทยาที่ไม่ใช่ เครื่องมือที่ไม่ได้รับการแนะนำทางเภสัชวิทยาและรวมถึงเทคนิคการผ่อนคลายแสงยืดหรือกิจกรรมและบวกพูดคุยด้วยตัวเอง. การรักษาเปลวไฟขึ้นความเจ็บปวดกับ opioid สั้นทำหน้าที่เป็นเรื่องธรรมดาในบุคคลที่มีโรคมะเร็งที่ใช้งานหรือชนิดอื่น ๆ ของการเจ็บป่วยทางการแพทย์ที่ทันสมัยสำหรับ ซึ่งการรักษาด้วย opioid เป็นแกนนำสำหรับการจัดการในระยะยาวของระดับปานกลางถึงปวดรุนแรง แต่ไม่มีข้อตกลงในหมู่ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดในการรักษาประเภทของความเจ็บปวดนี้ในผู้ที่มีอาการปวดที่ไม่ใช่มะเร็ง เราได้มาทราบว่าใช้งานปกติของ opioids เพิ่มเติมที่ออกฤทธิ์สั้นตลอดทั้งวันสำหรับความเจ็บปวดที่เพิ่มขึ้นอาจจะนำไปสู่อาการปวดมากขึ้นเปลวไฟอัพและการใช้ยาเสพติดเพิ่มขึ้นมากกว่าที่จะบรรเทาอาการปวดจริงและฟังก์ชั่นที่เพิ่มขึ้น. มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะบอกการดูแลสุขภาพของคุณ มืออาชีพถ้าคุณกำลังประสบกับความเจ็บปวดลุกเป็นไฟขึ้นเพื่อให้กลยุทธ์การรักษาที่เหมาะสมสำหรับคุณสามารถที่จะพัฒนา. ความเจ็บปวดในเด็กอาการปวดเรื้อรัง (หมายถึงความเจ็บปวดถาวรและเกิดขึ้นอีก) เป็นปัญหาที่สำคัญในประชากรเด็กประมาณอนุรักษ์นิยมที่จะส่งผลกระทบต่อ 20 % ถึง 40% ของเด็กและวัยรุ่นทั่วโลก ที่พบมากที่สุดสภาพอาการปวดเรื้อรังที่มีอาการปวดกล้ามเนื้อปวดศีรษะและปวดท้อง เด็กอาจพบผลที่ตามมาทางร่างกายและจิตใจและครอบครัวของพวกเขาอาจพบผลกระทบทางอารมณ์และสังคมเป็นผลมาจากความเจ็บปวดและความพิการที่เกี่ยวข้อง. ความเจ็บปวดในวัยเด็กนำต้นทุนทางตรงและทางอ้อมอย่างมีนัยสำคัญจากการใช้ประโยชน์ด้านการรักษาพยาบาลและค่าจ้างที่หายไปเนื่องจากการสละเวลาออกทำงานในการดูแลเด็ก . นอกจากนี้การศึกษาระยะยาวให้มีหลักฐานที่น่าเชื่อที่จะชี้ให้เห็นว่าในวัยเด็กของอาการปวดเรื้อรัง predisposes ทั้งความต่อเนื่องของความเจ็บปวดและการพัฒนารูปแบบใหม่ของอาการปวดเรื้อรังในผู้ใหญ่ (จากการประเมินและการบริหารจัดการของเด็กที่มีอาการปวดเรื้อรังชี้แจงตำแหน่งจากอาการปวดอเมริกัน สังคม. - 1/4/12 www.americanpainsociety.org/uploads/pdfs/aps12-pcp.pdf ความเจ็บปวดในผู้สูงอายุอาการปวดเรื้อรังต่อเนื่องหรือเป็นที่แพร่หลายมากในผู้สูงอายุปัญหาได้รับการแก้ไขในอเมริกันผู้สูงอายุสังคม (http:. //www.americangeriatrics.org) เภสัชวิทยาการจัดการความเจ็บปวดถาวรในผู้สูงอายุที่เว็บไซต์ต่อไปนี้อินเทอร์เน็ต:. http://www.americangeriatrics.org/files/documents/2009_Guideline.pdf โดยทั่วไปร้อยละสามสิบของโรงพยาบาลในหมู่ ผู้สูงอายุอาจจะเชื่อมโยงกับเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดที่ไม่พึงประสงค์หรือผลที่เป็นพิษจาก opioids และยาระงับประสาท. เกือบหนึ่งในสามของทั้งหมดที่กำหนดไว้เป็นยาสำหรับผู้ป่วยที่มีอายุเกินกว่า 65 ปี. แต่น่าเสียดายที่ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ของยาเสพติดจำนวนมากในผู้สูงอายุจะมองข้ามเป็นอายุ การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้อง (อ่อนแอทั่วไปเวียนศีรษะและอารมณ์เสียในกระเพาะอาหาร) เมื่อในความเป็นจริงผู้ป่วยที่กำลังประสบกับปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยา. บางบุคคลที่มีอายุมากกว่าอาจจะมีความไวต่อยาที่มีแนวโน้มที่จะพบผลข้างเคียงและมีแนวโน้มที่จะใช้ยาเสพติดหลาย มีความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างยาเสพติด. ในผู้สูงอายุยาจะเริ่มต้นมักจะต่ำและปรับปรุงอย่างช้าๆเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการบรรเทาอาการปวดในขณะที่การตรวจสอบและการจัดการผลข้างเคียง ใช้ความระมัดระวังของยาเสพติดต่างๆเข้าด้วยกันสามารถมองเห็นเป็นประโยชน์ที่อาจเกิดขึ้น รวมปริมาณที่น้อยกว่าหนึ่งในยาอาจลดปริมาณการ จำกัด ผลกระทบของการใช้ยาเสพติดเดียวโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. นอกเหนือจากการรักษายาฟื้นฟูสมรรถภาพทางร่างกายและการรักษา interventional อื่น ๆ รวมทั้งการฉีดที่กำหนดเป้าหมายและการฝังเข็มจะมีประโยชน์ในการลดผลข้างเคียงและเพิ่ม ฟังก์ชั่นทางกายภาพกับการบรรเทาอาการปวด. การทดลองทางคลินิกการทดลองทางคลินิก (ดู http://clinicaltrials.gov สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม) มีสุขภาพที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาวิจัยทางการแพทย์ในมนุษย์ที่เป็นไปตามแผนการที่กำหนดไว้ล่วงหน้า การเลือกที่จะมีส่วนร่วมในการทดลองทางคลินิกคือการตัดสินใจส่วนบุคคลที่สำคัญ มันมักจะเป็นประโยชน์ที่จะพูดคุยกับแพทย์ของสมาชิกในครอบครัวหรือเพื่อนเกี่ยวกับการตัดสินใจที่จะเข้าร่วมการพิจารณาคดี . ผลของการทดลองทางคลินิกสามารถนำไปสู่การรักษาใหม่หรือการรักษาที่เป็นใช้ได้สำหรับคนจำนวนมากในการรับมือกับอาการปวดเรื้อรังข้อมูลเกี่ยวกับการเรียนรู้เกี่ยวกับการศึกษาทางคลินิกสามารถพบได้ที่: http://clinicaltrials.gov/ct2/about-studies/learn

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาอาการปวดและอาการปวดเรื้อรัง&ภาพรวม




หมวดหมู่


หลายผู้เชี่ยวชาญปวดแนะนำว่าระยะเรื้อรัง " ความเจ็บปวด " จะอธิบายเป็นแบบถาวร " ความเจ็บปวด " ( ซึ่งจะต่อเนื่อง หรือเกิดซ้ำและระยะเวลาและความเข้มเพียงพอที่จะส่งผลกระทบต่อความเป็นอยู่ของบุคคลระดับการใช้งาน และคุณภาพของชีวิตเอกสารฉบับนี้ยังคงใช้คำว่า " ปวด " เรื้อรังได้รับยอมรับของสากล

ปวดเฉียบพลันมีความโดดเด่นเป็นล่าสุดของการโจมตีชั่วคราว และมักจะมาจากสาเหตุอื่น .

หรือ การปวดเรื้อรังสามารถอธิบายเป็นอย่างต่อเนื่องหรือเจ็บซ้ำๆ นานเกินหลักสูตรปกติหรือได้รับบาดเจ็บหรือมากกว่า 3 การเจ็บป่วยเฉียบพลันถึง 6 เดือนซึ่งมีผลกระทบของแต่ละบุคคล เป็นอยู่ที่ดี ความหมายง่ายเรื้อรัง หรือปวดจะปวดแบบถาวรต่อไป เมื่อมันไม่ควร

อาการปวดเรื้อรังจัดโดยพยาธิสรีรวิทยา ( การเปลี่ยนแปลงของการทำงานที่เกี่ยวข้องกับหรือเกิดจากโรคหรือการบาดเจ็บ ) ความเจ็บปวด ( เนื่องจากการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อ ( ต่อเนื่อง ) หรืออาการที่เกิดจากความเสียหายให้กับสมอง และไขสันหลังหรือเส้นประสาทต่อพ่วง ) พร้อมผสม หรือบึกบึนสาเหตุเช่นกัน

กลางซินโดรมความเจ็บปวดเป็นระบบประสาทที่เกิดจากความผิดปกติที่เฉพาะเจาะจงต่อระบบประสาทส่วนกลาง ( CNS ) ซึ่งรวมถึงสมอง ก้านสมอง และไขสันหลัง ความผิดปกติเกิดขึ้นในคนที่มีหรือใครเคยมีประสบการณ์จังหวะ , หลายเส้นโลหิตตีบสาเหตุของโรคเนื้องอกสมองแขน amputations บาดเจ็บที่สมอง หรือเส้นประสาทไขสันหลังบาดเจ็บ มันอาจจะพัฒนาเป็นเดือนหรือปีหลังจากการบาดเจ็บหรือความเสียหายต่อระบบประสาทส่วนกลาง

ตัดเย็บเลือกยาบรรเทาปวดที่เป้าหมาย ) ผลคือหนึ่งในความท้าทายของการบริหารยา ตัวอย่างเช่น opioid analgesics คือโดยทั่วไปมีประสิทธิภาพสำหรับความเจ็บปวดความเจ็บปวด แต่อาจจะมีประสิทธิภาพน้อยลงและอาการปวดกลาง

ความเจ็บปวดที่ต่อเนื่องคือความเจ็บปวดที่โดยทั่วไปจะอยู่ประมาณ ครึ่งวันหรือมากกว่า ในกรณีส่วนใหญ่ , ความเจ็บปวดชนิดนี้คือการรักษาที่มีรอบนาฬิกาที่ใช้ยา เช่น ยาแก้ปวดที่กำหนดอย่างสม่ำเสมอในปริมาณและยั่งยืน

โปรแกรมการออกกำลังกาย .กริ้วความเจ็บปวด ( ระยะพักผ่านความเจ็บปวดตั้งขึ้นเพื่ออ้างถึง ups ลุกโชติช่วงโรคมะเร็งที่เกี่ยวข้อง ) สามารถอธิบายเป็นเพิ่มขึ้นชั่วคราวในความเจ็บปวดของคนที่ค่อนข้างมีเสถียรภาพและพื้นฐานอย่างเพียงพอ ควบคุมความเจ็บปวด มันอาจจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในโรค รวมถึงการรักษา หรือโดยไม่สมัครใจ หรือการกระทำทางกาย เช่น ไอ หรือ ลุกขึ้นจากเก้าอี้นอกจากนี้ยังสามารถเกิดจากอารมณ์ เช่น เครียดเพิ่มขึ้น ความวิตกกังวลหรือกังวล เปลวไฟขึ้น ความเจ็บปวดอาจเกิดขึ้นที่ส่วนท้ายของตารางยาแก้ปวดยาเช่นกัน





รักษารุนแรงกริ้วปวดปานกลางสามารถประกอบด้วยยา และ / หรือ การใช้เครื่องมือที่ไม่ใช้ . เครื่องมือ 1 ไม่แนะนำ และรวมถึงเทคนิคผ่อนคลาย เบา ยืด หรือกิจกรรมและพูดคุยด้วยตนเองเชิงบวก

รักษาริ้วความเจ็บปวดกับม้าล่อโอปิออยด์ทั่วไปในบุคคลที่มีโรคมะเร็งที่ใช้งานหรือประเภทอื่น ๆของการเจ็บป่วยทางการแพทย์ขั้นสูงที่โคลนบำบัดเป็นแกนนำในการจัดการระยะยาวของปานกลางเพื่อความเจ็บปวดรุนแรง อย่างไรก็ตามไม่มีข้อตกลงระหว่างแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับวิธีการที่ดีที่สุดในการรักษาความเจ็บปวดชนิดนี้ใน ผู้ที่มีอาการปวดมะเร็งไม่ เราได้มาทราบว่า ปกติใช้ของม้าล่อเพิ่มเติมโอปิออยด์ตลอดทั้งวันเพื่อเพิ่มความเจ็บปวดอาจทำให้ปวดมากขึ้น ลุกโชติช่วง ups และเพิ่มขึ้นมากกว่าการใช้ยาบรรเทาความเจ็บปวดที่แท้จริงเพิ่มขึ้น

และฟังก์ชัน