แนวคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมการพูดภาษอัง

แนวคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมการพูดภาษอังกฤษ
การพัฒนาพฤติกรรมการพูดภาษาอังกฤษ
เสาวลักษณ์ รัตนวิซซ์ (2531 : 83-8) ได้ให้ความเห็นว่าการพัฒนาทักษะการฟัง-พูดเป็นการเริ่มให้ปัจจัยป้อนทางภาษาที่เป็นที่เข้าใจให้แก่ผู้เรียนเป็นสิ่งแรกในการฝึกทักษะการฟังของนักเรียน ซึ่งอาจเลือกกิจกรรมการเรียนการสอนต่าง ๆ ให้เหมาะสมกับวัตถุประสงค์ วัย และความต้องการของนักเรียน ในการฝึกการฟังต้องใช้เวลาพอสมควรซึ่งจะช่วยให้นักเรียนเกิดความมั่นใจมากพอและพร้อมที่จะพูดในระยะต่อมาในการฝึกพูดอาจจะทำเป็นขั้นตอนจากง่ายไปยาก คือ จากการฝึกพูดรูปแบบประโยคง่าย ๆ ในการซักถามหรือการตอบคำถามง่าย ๆ โดยการชี้นำจากครู จากนักเรียน หรือจากโสดทัศนูปกรณ์ต่าง ๆ จะช่วยให้นักเรียนมีความมั่นใจมากขึ้น นอกจากนี้ครูควรจัดเนื้อหาให้นักเรียนได้ประสบการณ์ฟังเสียง ศัพท์ และรูปประโยคพื้นฐานจากกิจกรรมการฟัง โดยควรจัดให้ต่อเนื่องกับกิจกรรมการพูด ทั้งนี้นักเรียนจะใช้ประสบการณ์จากการฟังมาใช้พูด
สุมิตร อังวัฒนกุล (2535 : 167) ได้ให้ความเห็นว่า การพูดคือการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดและความต้องการไปยังผู้ฟังหรืออาจกล่าวได้อีกนัยหนึ่งว่าเป็นการถ่ายทอดความเข้าใจให้แก่ผู้อื่น ดังนั้น ทักษะการพูดจึงเป็นทักษะที่สำคัญสำหรับบุคคลในการสื่อสารในชีวิตประจำวัน ในการประกอบอาชีพต่าง ๆ ในการเรียนการสอนภาษาจ่างประเทศ ทักษะการพูดจึงนับได้ว่าเป็นทักษะที่สำคัญและจำเป็นมากเพราะผู้ที่พูดได้ดีย่อมสามารถฟังผู้อื่นพูดได้เข้าใจและจำช่วยให้การอ่านและเขียนง่ายขึ้นด้วย อย่างไรก็ตามทักษะการพูด เป็นทักษะทางภาษาที่ซับซ้อนและเกิดจากการฝึกฝนเป็นเวลานาน ไม่ใช่เกิดจากการเข้าใจและจดจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสาวลักษณ์รัตนวิซซ์ (2531:83-8) ๆวัยและความต้องการของนักเรียน คือๆ ในการซักถามหรือการตอบคำถามง่าย ๆ โดยการชี้นำจากครูจากนักเรียนหรือจากโสดทัศนูปกรณ์ต่าง ๆ ศัพท์
สุมิตรอังวัฒนกุล (2535:167) ได้ให้ความเห็นว่า ดังนั้นในการประกอบอาชีพต่าง ๆ ในการเรียนการสอนภาษาจ่างประเทศไม่ใช่เกิดจากการเข้าใจและจดจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมการพูดภาษอังกฤษ
การพัฒนาพฤติกรรมการพูดภาษาอังกฤษ
เสาวลักษณ์รัตนวิซซ์ (ยอมโดยสมัคร: 83-8) ๆ ซึ่งอาจเลือกกิจกรรมการเรียนการสอนต่างได้ให้ความเห็นว่าการพัฒนาทักษะการฟัง-พูดเป็นการเริ่มให้ปัจจัยป้อนทางภาษาที่เป็นที่เข้าใจให้แก่ผู้เรียนเป็นสิ่งแรกในการฝึกทักษะการฟังของนักเรียน วัยและความต้องการของนักเรียนในการฝึกการฟังต้องใช้เวลาพอสมควรซึ่งจะช่วยให้นักเรียนเกิดความมั่นใจมากพอและพร้อมที่จะพูดในระยะต่อมาในการฝึกพูดอาจจะทำเป็นขั้นตอนจากง่ายไปยากคือ ๆ ในการซักถามหรือการตอบคำถามง่ายๆ โดยการชี้นำจากครูจากนักเรียนหรือจากโสดทัศนูปกรณ์ต่างๆ จะช่วยให้นักเรียนมีความมั่นใจมากขึ้นนอกจากนี้ครูควรจัดเนื้อหาให้นักเรียนได้ประสบการณ์ฟังเสียงศัพท์ โดยควรจัดให้ต่อเนื่องกับกิจกรรมการพูดทั้งนี้นักเรียนจะใช้ประสบการณ์จากการฟังมาใช้พูด
สุมิตรอังวัฒนกุล (2535: ดังนั้นการพูดคือการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดและความต้องการไปยังผู้ฟังหรืออาจกล่าวได้อีกนัยหนึ่งว่าเป็นการถ่ายทอดความเข้าใจให้แก่ผู้อื่นได้ให้ความเห็นว่า 167) ในการประกอบอาชีพต่างๆ ในการเรียนการสอนภาษาจ่างประเทศทักษะการพูดจึงนับได้ว่าเป็นทักษะที่สำคัญและจำเป็นมากเพราะผู้ที่พูดได้ดีย่อมสามารถฟังผู้อื่นพูดได้เข้าใจและจำช่วยให้การอ่านและเขียนง่ายขึ้นด้วย เป็นทักษะทางภาษาที่ซับซ้อนและเกิดจากการฝึกฝนเป็นเวลานานไม่ใช่เกิดจากการเข้าใจและจดจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดเกี่ยวกับพฤติกรรมการพูดภาษอังกฤษ
การพ เสาวลักษณ์รัตนวิซซ์( 2531 :83-8 ) ได้ให้ความเห็นว่าการพัฒนาทักษะการฟัง-พูดเป็ ซึ่งอาจเลือกกิจกรรมการเรียนการสอนต่างๆวัยและความต้องการของนักเรียนในการฝึกการฟังต้องใช้เวลาพอสมควรซึ่งจะช่วยคือในการซักถามหรือการตอบคำถามง่ายๆๆๆโดยการชี้นำจากครูจากนักเรียนหรือจากโสดทัศนูปกรณ์ต่างจะช่วยให้นักเรียนมีความมั่นใจมากขึ้นนอกจากนี้ครูควรจัดเนื้อหาให้นักเรียนได้ประศัพท์โดยควรจัดให้ต่อเนื่องกับกิจกรรมการพูดทั้งนี้นักเรียนจะใช้ประสบการณ์จากการฟังมาใ
สุมิตรอังวัฒนกุล( 2535167 )ได้ให้ความเห็นว่าการพูดคือการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดและความดังนั้นเป็นทักษะทางภาษาที่ซับซ้อนและเกิดจากการฝึก ไม่ใช่เกิดจากการเข้าใจและจดจำ
ตามมาตรฐาน