the employee invests efforts and ex

the employee invests efforts and expects rewards in return.
However, in case an imbalance is present between high
effort and low reward, this taken-for-granted routine is
disrupted and the fulfillment of the self-regulatory needs is
threatened. According to Siegrist et al. (1986) this
imbalance may lead to a state of ‘‘active distress’’ by
evoking strong negative emotions, which in turn activate
two stress axes, i.e., the sympathetic-adrenomedullary and
the pituitary–adrenal–cortical system (Henry & Stephens,
1977).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พนักงานลงทุนความพยายามและความคาดหวังผลตอบแทนในทางกลับกัน.
แต่ในกรณีที่เกิดความไม่สมดุลระหว่างเป็นปัจจุบันสูง
ความพยายามและผลตอบแทนที่ต่ำนี้นำสำหรับรับประจำจะ
หยุดชะงักและการปฏิบัติตามความต้องการของการกำกับดูแลตนเองถูก
คุกคาม ตามที่ Siegrist et al, (1986) นี้
ความไม่สมดุลอาจนำไปสู่สถานะของ '' ความทุกข์ที่ใช้งาน '' โดยการ
ปลุกอารมณ์เชิงลบที่แข็งแกร่งซึ่งจะเปิดใช้งาน
สองแกนความเครียดคือเห็นอกเห็นใจ-adrenomedullary และ
ต่อมใต้สมอง-ต่อมหมวกไต-เปลือกนอกระบบ (เฮนรี่และสตีเฟนส์
1977)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พนักงานลงทุนความพยายามและคาดว่ารางวัลตอบแทนแต่ในกรณีของความไม่สมดุลระหว่างสูงปัจจุบันความพยายามและผลตอบแทนต่ำ นี่ถ่ายได้ตามปกติ คือหยุดชะงักและหนี้สินของตนเอง หรือต้องการข่มขู่ ตามซิกริสต์ et al . ( 1986 ) นี้ไม่สมดุล อาจนำไปสู่สภาวะของ "active " ทุกข์ " " โดยevoking อารมณ์เชิงลบที่แข็งแกร่ง ซึ่งจะเปิดใช้งานสองความเครียด แกน เช่น ขี้สงสาร adrenomedullary และต่อมใต้สมองและต่อมหมวกไตเยื่อหุ้มสมองและระบบ ( Henry & เฟน1977 )