 Thailand’s administrative system

 Thailand’s
administrative system
 objective of this chapter
After this class, the students will be able to:
 describe characteristics of Thailand's administrative system;
 understand significances of the administrative system to Thailand;
 know and understand roles of Thailand's administrative system.



 Question
 What is a national administrative system?
 Why does the government relate to a national administrative system?
 Why does the national administrative system important?
 Thailand’s national administrative
system has been characterised by
a top-down approach and a
strong central government.





Kovit Phong-ngam, Thailand’s Local Governance: Principle and
Dimension in the Future (Bangkok: Winyuchon Publication House,
2000), p. 78.
 As a result, nobles and ordinary people had to act in accordance with these arrangements.




Source: Charoenmuang, Thanet, 100 years of Thai Local
Government 1887–1997 (Bangkok: Kobfai Publisher, 1997), p. 73.

 After the revolution in 1932, the government became a bureaucratic polity with the elites taking effective control of the new political system.



Dhiravegin, The evolution of the Thai political system, pp. 28-30.
 This reinforced the hierarchical character of the system with bureaucrats being left in place.
because they were familiar with the system and adhered to the long-standing traditions of bureaucratic control.

Source: King Prajadhipok‘s Institute, Decentralization and Local
Government in Thailand: The KPI Congress III (Bangkok:
Tammada Place Ltd., 2002), p. 91.

 There was the role of the military leadership because the Thai military leadership has intervened many times in the Thai political system.

 Therefore, Thailand’s political system has not evolved as a strong democracy due to military intervention in government.

 Thailand’s coup d'état from after a political transition in 1932
 Thailand’s coup d'état from after a political transition in 1932
 The structure of the
Thai government
 Thailand’s central administration consists of 19 ministries, including the Office of the Prime Minister.
 Within each ministry, different organisations, departments, offices, bureaus, divisions and subdivisions are established to carry out government tasks and operations
 At the central level, the primary obligation of government is not only to govern the country‘s affairs but also to initiate national
policies to be implemented by the administration
There are four different areas of the
central administrative system:
 Office of Prime Minister
- The Office of Prime Minister is concerned with the affairs of the Prime

- Minister and the cabinet. In addition, this office is responsible for overseeing the national revenue and for ensuring the obligations set out in laws and regulations are observed


Ministries
There are 20 ministries in the
Thai government:
 Office of the Prime Minister
 Ministry of Defense
 Ministry of Finance
 Ministry of Foreign Affairs
 Ministry of Tourism and Sports

 Ministry of Social Development
and Human Security
 Ministry of Agriculture and
Cooperatives
 Ministry of Transport
 Ministry of Natural Resources
and Environment

 Ministry of Information and
Communication Technology
 Ministry of Energy
 Ministry of Commerce
 Ministry of Interior
 Ministry of Justice
 Ministry of Labour
 Ministry of Culture
 Ministry of Science and
Technology
 Ministry of Education
 Ministry of Public Health
 Ministry of Industry
 Governmental departments
under the Office of Prime
Minister or Ministries.
For example, Department of
Provincial Administration,
Ministry of Interior.
 Department or other government agencies that are equivalent to governmental department, that maybe under the Office of Prime Minister or Ministries.
 Provincial government
 Thailand is divided into 76 provinces, including the metropolitan area of Bangkok, the capital city.
 Each province has its own governor who is appointed directly by the Ministry of the Interior to be a representative of the government and coordinator of other government agencies working at the provincial level.

 Provincial administrators are assigned by the central government under the concept of deconcentration.
 Central government delegates its authority to staff from different departments of the 20 ministries.
 These staff can work in different provinces and districts throughout the country.

 They are acknowledged as officials from central government who have the responsibility of implementing and accomplishing any assigned work according to laws and regulations.


Rod Hague and Martin Harrop, Comparative Government and Politics: An Introduction, 7th edn. (New York: Palgrave, 2007), pp. 292-293.
 Each province (called Changwat in Thai) is divided into:
- districts (Amphoe)
- subdistricts (Tambon)
- villages (Muban)
 Province
 A province is comprised of several districts. Within each province, the governor ensures that central government policies are carried out.

 This is done by staff working for the different ministries under the governor‘s control.
 As well as the governor, who is the head of the province, there are a number of other officers including the vice governor, the deputy governor, and the heads of the different government organisations under ministries who assist the governor, supervise and organise staff at lower level and oversee their obligations.

 There are 76 + 1 Provinces in Thailand which excludes Bangkok
 Bangkok is called Bangkok Metropolitan Administration according to the Bangkok Metropolis Administrative Organisation Act, BE 2528 (1985).
 District
 At the district level, a district chief officer, appointed by the Ministry of the Interior is the head of staff working at the district level.
 Apart from the district chief officer, the deputy district chief and heads of government organisations from different ministries are appointed to assist, supervise, and organise government affairs at the district level.


Subdistrict
 A subdistrict is the third administrative subdivision level after the province and district.
Three officers at the subdistrict level that are accountable:
 The subdistrict headman or Kamnan is elected by the community members. He is not a government official but his status is acknowledged by this community.
 The Kamnan is responsible for maintaining peace in his subdistrict.
 The subdistrict medical practitioner is appointed by the governor to work in the subdistrict area.


 Together with the subdistrict headman, the subdistrict medical practitioner is expected to oversee and maintain peace as well as care for public health and hygiene.
 The assistant subdistrict headman assists the subdistrict headman to provide the community services quick and effectively.

 Generally, there are two assistant subdistrict headmen in each subdistrict, elected by the subdistrict headman and approved by the governor in each province.



Source: Kovit Phong-ngam, Local Government in Thailand Principles and a New Dimension inthe Future (Bangkok:Vinyuchon, 2000), p. 83.
 Village
 The Thai village, or Muban, is the lowest subdivision of the administration at provincial level.
 Generally, there will be approximately a population of 200 living in one village,

 With three different people involved in its administration.
 The village headman, who is elected from the population in the village, has the responsibility to maintain the peace of the community.


 There are two assistant village headmen in each village. Where a village requires more than two such assistants then a request has to be made for approval by the Ministry of the Interior.
 These assistant village headmen support the village headman.
 The village committees are to assist, advise, and consult the village headman.


 They are also expected to work on other tasks according to laws or procedures and tasks assigned by the district chief officer, or requested by the village headman.
In village committees, there are:
- The village headman;
- The assistant village headmen for governance;

 - At least 2, but no more than 10, senior experts who are elected by the village members, and approved by the district chief officer.

 Local government
 Thailand’s local government operates with two different bodies (regular territorial administrative units and self–government).
 Thai local government has limited autonomy given the high degree of centralisation of power.

 In Thailand, there are six different local organisations. These organisations are divided into urban and rural bases:
 the urban bases
 The Bangkok Metropolitan Administration (BMA), a strong-executive form of local government specific to Bangkok;
 The municipality, governing urban centres in the provinces;

 The City of Pattaya, a local government form of a city-manager specific to Pattaya.

 The rural-bases
 The Provincial Administrative Organisation (PAO) constituting local government at the provincial level;

 The Tambon Administrative Organisation (TAO) constituting local government at the subdistrict level, also known as the Subdistrict Administrative organisation (SAO);

 Activity
 Discuss about Thailand's national administrative system and the problem that the Thai government faces in national administrative system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ของไทย
ระบบการบริหาร
วัตถุประสงค์ของบทนี้
หลังเลิกเรียนนี้นักเรียนจะสามารถ:
อธิบายลักษณะของระบบการบริหารของประเทศไทย
เข้าใจความสำคัญของระบบการบริหารเพื่อประเทศไทย
รู้และเข้าใจบทบาทของระบบการบริหารของไทย. คำถามอะไรคือสิ่งที่ระบบการบริหารชาติ? ทำไมรัฐบาลที่เกี่ยวข้องกับระบบการบริหารชาติ? ทำไมระบบการบริหารประเทศที่สำคัญ? การบริหารประเทศของไทยระบบได้รับการที่โดดเด่นด้วยวิธีการจากบนลงล่างและรัฐบาลกลางที่แข็งแกร่ง. โกวิทย์ พงษ์งามกำกับดูแลท้องถิ่นของไทย: หลักการและมิติในอนาคต (กรุงเทพฯ: Winyuchon ตีพิมพ์ House, 2000), หน้า 78. เป็นผลให้ขุนนางและประชาชนทั่วไปได้มีการปฏิบัติตามตกลงเหล่านี้. ที่มา: เจริญเมือง, ธเนศ, 100 ปีของท้องถิ่นไทยรัฐบาล 1887-1997 (กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ Kobfai, 1997), หน้า 73. หลังจากการปฏิวัติในปี 1932 รัฐบาลได้กลายเป็นรัฐธรรมนูญของระบบราชการกับชนชั้นสูงที่มีประสิทธิภาพการควบคุมของระบบการเมืองใหม่. Dhiravegin วิวัฒนาการของระบบการเมืองไทยพี. 28-30. นี้เสริมตัวละครลำดับชั้นของ ระบบที่มีข้าราชการที่ถูกทิ้งไว้ในสถานที่. เพราะพวกเขาคุ้นเคยกับระบบและยึดติดกับประเพณีอันยาวนานของการควบคุมของระบบราชการ. ที่มา: สถาบันพระปกเกล้า, การกระจายอำนาจท้องถิ่นและรัฐบาลในประเทศไทย: KPI สภาคองเกรส iii (กรุงเทพฯ: Tammada สถานที่ จำกัด , 2002), หน้า 91 มีบทบาทของผู้นำทางทหารเพราะผู้นำทางทหารของไทยได้เข้าแทรกแซงหลายครั้งในระบบการเมืองไทย.  ดังนั้นระบบการเมืองไทยยังไม่ได้พัฒนาเป็นประชาธิปไตยที่แข็งแกร่งเนื่องจากการแทรกแซงทางทหารในรัฐบาล. รัฐประหารของประเทศไทย ศิลปวัตถุétatจากหลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในปี 1932 รัฐประหารของไทยศิลปวัตถุétatจากหลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในปี 1932 โครงสร้างของรัฐบาลไทยบริหารส่วนกลางของไทยประกอบด้วย 19 กระทรวงรวมทั้งสำนักงานของนายกรัฐมนตรี. ภายในแต่ละ กระทรวงองค์กรที่แตกต่างกัน, หน่วยงาน, สำนักงาน, สำนักงาน, หน่วยงานและเขตการปกครองที่จัดตั้งขึ้นในการดำเนินงานของรัฐบาลและการดำเนินงานในระดับกลางภาระหน้าที่หลักของรัฐบาลไม่ได้เป็นเพียงการควบคุมกิจการของประเทศ แต่ยังที่จะเริ่มต้นแห่งชาตินโยบายที่จะเป็น ดำเนินการโดยการบริหารงานมีสี่พื้นที่ที่แตกต่างของการมีระบบการบริหารกลาง: สำนักนายกรัฐมนตรี- สำนักนายกรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องกับกิจการของนายกรัฐมนตรี- รัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี นอกจากนี้สำนักงานนี้เป็นผู้รับผิดชอบในการกำกับดูแลรายได้ของชาติและเพื่อให้มั่นใจว่าภาระหน้าที่ที่กำหนดไว้ในกฎหมายและกฎระเบียบที่มีการตั้งข้อสังเกต กระทรวงมี 20 กระทรวงในการที่มีรัฐบาลไทย: สำนักงานของนายกรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมกระทรวงการคลังกระทรวงการต่างประเทศกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬากระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์กระทรวงเกษตรและสหกรณกระทรวงคมนาคมกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมกระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเทคโนโลยีกระทรวงพลังงานกระทรวง พาณิชย์กระทรวงมหาดไทยกระทรวงยุติธรรมกระทรวงแรงงานกระทรวงวัฒนธรรมกระทรวงวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยีกระทรวงศึกษาธิการกระทรวงสาธารณสุขกระทรวงอุตสาหกรรมหน่วยงานของรัฐสังกัดสำนักงานนายกรัฐมนตรีรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรี. ยกตัวอย่างเช่น กรมปกครองกระทรวงมหาดไทย. กรมหรือหน่วยงานภาครัฐอื่น ๆ ที่เทียบเท่ากับฝ่ายรัฐบาลว่าอาจจะสังกัดสำนักงานนายกรัฐมนตรีหรือรัฐมนตรี. รัฐบาลจังหวัดประเทศไทยแบ่งออกเป็น 76 จังหวัดรวมถึงเขตปริมณฑลของ กรุงเทพฯเมืองหลวง. แต่ละจังหวัดมีผู้ว่าราชการจังหวัดของตัวเองที่ได้รับการแต่งตั้งโดยตรงจากกระทรวงมหาดไทยที่จะเป็นตัวแทนของรัฐบาลและผู้ประสานงานของหน่วยงานภาครัฐอื่น ๆ ที่ทำงานในระดับจังหวัด. ผู้บริหารจังหวัดได้รับมอบหมายจากภาคกลาง รัฐบาลภายใต้แนวคิด deconcentration. ผู้แทนรัฐบาลกลางมีอำนาจให้กับเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานที่แตกต่างกันของ 20 กระทรวง. พนักงานเหล่านี้สามารถทำงานในต่างจังหวัดและอำเภอทั่วประเทศ. พวกเขาจะได้รับการยอมรับว่าเป็นเจ้าหน้าที่จากรัฐบาลกลางที่มีความรับผิดชอบ ในการดำเนินการและประสบความสำเร็จในการทำงานที่ได้รับมอบหมายใด ๆ ตามกฎหมายและระเบียบข้อบังคับ. ร็อดเฮกและมาร์ติ Harrop รัฐบาลและการเมืองเปรียบเทียบ: บทนำ 7 EDN .. (นิวยอร์ก: พัล, 2007), หน้า 292-293 แต่ละจังหวัด (เรียกว่าจังหวัดในภาษาไทย) แบ่งออกเป็น: - เขต (อำเภอ) - ตำบล (ตำบล) - หมู่บ้าน (หมู่บ้าน) จังหวัดจังหวัดประกอบด้วย หลายอำเภอของ ภายในแต่ละจังหวัดผู้ว่าราชการจังหวัดเพื่อให้แน่ใจว่านโยบายของรัฐบาลกลางจะดำเนินการ. นี้จะกระทำโดยพนักงานที่ทำงานให้กับกระทรวงที่แตกต่างกันภายใต้การควบคุมของผู้ว่าราชการ. เช่นเดียวกับผู้ว่าราชการจังหวัดที่เป็นหัวหน้าของจังหวัดที่มีจำนวน ของเจ้าหน้าที่อื่น ๆ รวมทั้งผู้ว่าราชการจังหวัดรองผู้ว่าราชการจังหวัดรองผู้อำนวยการและหัวหน้าหน่วยงานของรัฐที่แตกต่างกันภายใต้พันธกิจที่ให้ความช่วยเหลือผู้ปกครองดูแลและจัดระเบียบพนักงานในระดับที่ต่ำกว่าและดูแลภาระหน้าที่ของตน. มี 76 + 1 จังหวัดในประเทศไทยซึ่งไม่รวม กรุงเทพฯกรุงเทพฯเรียกว่ากรุงเทพมหานครตามที่กรุงเทพมหานครองค์การบริหาร พ.ศ. 2528 (1985). อำเภอ ในระดับตำบลอำเภอหัวหน้าเจ้าหน้าที่ได้รับการแต่งตั้งโดยกระทรวงมหาดไทยเป็นหัวหน้าของพนักงานที่ทำงานที่ ระดับอำเภอ. นอกเหนือจากหัวหน้าเจ้าหน้าที่อำเภอที่รองหัวหน้าอำเภอและหัวขององค์กรภาครัฐจากกระทรวงที่แตกต่างกันได้รับการแต่งตั้งเพื่อช่วยดูแลและจัดระเบียบราชการในระดับอำเภอ.  ตำบลตำบลคือแผนกบริหารที่สาม หลังจากระดับจังหวัดและอำเภอ. สามเจ้าหน้าที่ในระดับตำบลที่รับผิดชอบ: ผู้ใหญ่บ้านตำบลกำนันหรือได้รับการเลือกตั้งจากสมาชิกในชุมชน เขาไม่ได้เป็นข้าราชการ แต่สถานะของเขาเป็นที่ยอมรับของชุมชนแห่งนี้. กำนันเป็นผู้รับผิดชอบในการรักษาความสงบสุขในตำบลของเขา. แพทย์ตำบลได้รับการแต่งตั้งโดยผู้ว่าราชการในการทำงานในพื้นที่ตำบล. ร่วมกับผู้ใหญ่บ้านตำบล , ตำบลแพทย์คาดว่าจะดูแลและรักษาความสงบเช่นเดียวกับการดูแลสุขภาพของประชาชนและสุขอนามัย. ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านตำบลช่วยผู้ใหญ่บ้านตำบลในการให้บริการชุมชนอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ. โดยทั่วไปมีสองผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านในตำบล แต่ละตำบลได้รับเลือกจากผู้ใหญ่บ้านตำบลและได้รับการอนุมัติโดยผู้ว่าราชการในแต่ละจังหวัด. ที่มา: โกวิทย์พงษ์งามรัฐบาลท้องถิ่นในประเทศไทยหลักการและมิติใหม่ inthe อนาคต (กรุงเทพฯ: Vinyuchon, 2000), หน้า 83. วิลเลจ หมู่บ้านไทยหรือหมู่บ้านเป็นแผนกต่ำสุดของการบริหารงานในระดับจังหวัด. โดยทั่วไปจะมีประชากรประมาณ 200 ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านกับคนสามคนที่แตกต่างกันมีส่วนร่วมในการบริหารงานของ.  ผู้ใหญ่บ้านที่ได้รับการเลือกตั้งจากประชากรในหมู่บ้านมีความรับผิดชอบในการรักษาความสงบสุขของชุมชน. มีสองผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านอยู่ในแต่ละหมู่บ้าน ที่หมู่บ้านต้องมีมากกว่าสองผู้ช่วยดังกล่าวแล้วคำขอจะต้องมีการสร้างขึ้นมาเพื่อรับการอนุมัติจากกระทรวงมหาดไทย. ผู้ใหญ่บ้านเหล่านี้ช่วยสนับสนุนผู้ใหญ่บ้าน. คณะกรรมการหมู่บ้านจะช่วยให้คำแนะนำและให้คำปรึกษาผู้ใหญ่บ้าน . . พวกเขาคาดว่ายังจะทำงานในงานอื่น ๆ ตามกฎหมายหรือขั้นตอนและงานที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าเจ้าหน้าที่อำเภอหรือการร้องขอจากผู้ใหญ่บ้านในคณะกรรมการหมู่บ้านมี: - ผู้ใหญ่บ้าน; - ผู้ใหญ่บ้านช่วย การกำกับดูแล.  - อย่างน้อย 2 แต่ไม่เกิน 10 ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ได้รับการเลือกตั้งจากสมาชิกหมู่บ้านและได้รับอนุมัติจากอำเภอหัวหน้าเจ้าหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่นรัฐบาลท้องถิ่นของไทยทำงานกับทั้งสององค์กรที่แตกต่างกัน (ปกติหน่วยการบริหารประเทศและ การปกครองตนเอง). ไทยรัฐบาลท้องถิ่นมีการ จำกัด อิสระให้ระดับสูงของศูนย์อำนาจ. ในประเทศไทยมีหกองค์กรท้องถิ่นที่แตกต่างกัน องค์กรเหล่านี้จะแบ่งออกเป็นฐานในเมืองและชนบท: ฐานเมืองกรุงเทพมหานคร (กทม) เป็นรูปแบบที่แข็งแกร่งเป็นผู้บริหารของรัฐบาลท้องถิ่นที่เฉพาะเจาะจงเพื่อกรุงเทพฯเทศบาลปกครองเมืองในจังหวัด; เมือง พัทยาเป็นรูปแบบของรัฐบาลท้องถิ่นของเมืองผู้จัดการที่เฉพาะเจาะจงกับพัทยา. ฐานชนบทองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ) constituting รัฐบาลท้องถิ่นในระดับจังหวัด; องค์การบริหารส่วนตำบล (อบต) constituting รัฐบาลท้องถิ่นในตำบล ระดับที่เรียกว่าเป็นองค์กรบริหารส่วนตำบล (อบต); กิจกรรมพูดคุยเกี่ยวกับระบบการบริหารประเทศของไทยและปัญหาที่รัฐบาลไทยใบหน้าในระบบการบริหารประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นระบบบริหารประเทศไทย

วัตถุประสงค์ของบทนี้
หลังเลิกเรียนนี้ นักเรียนจะสามารถ :
อธิบายคุณลักษณะของระบบการปกครองของไทย ;
เข้าใจความสำคัญของระบบบริหารประเทศไทย ;
รู้และเข้าใจบทบาทของระบบบริหารของไทย




คำถาม แห่งชาติการบริหารระบบคืออะไร ?
ทำไมรัฐบาลที่เกี่ยวข้องกับระบบการบริหารแห่งชาติ
ทำไมแห่งชาติการบริหารระบบที่สำคัญ ?

ของระบบการบริหารแห่งชาติ มีลักษณะเป็นแนวทางจากบนลงล่างและ

แข็งแรงการปกครองส่วนกลาง





โกวิท พงษ์งาม การปกครองท้องถิ่นของไทย : หลักการและ
มิติในอนาคต ( กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์วิญญูชนบ้าน
2543 ) , หน้า78 .
ผล ขุนนางและประชาชนทั่วไปต้องทำตามข้อตกลงเหล่านี้ แหล่งที่มา : ธเนศเจริญเมือง




, 100 ปี 1887 – 1997 รัฐบาลไทย
( กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ kobfai , 2540 ) , หน้า 73 .

หลังการปฏิวัติ พ.ศ. 2475 รัฐบาลกลายเป็นรัฐระบบราชการกับชนชั้นสูงควบคุมที่มีประสิทธิภาพของระบบการเมืองใหม่ dhiravegin



,วิวัฒนาการของระบบการเมืองไทย . 28-30 .
นี้เสริมลักษณะลำดับชั้นของระบบข้าราชการที่ถูกทิ้งไว้ในสถานที่
เพราะพวกเขาคุ้นเคยกับระบบและปฏิบัติตามประเพณีอันยาวนานของการควบคุมระบบราชการ .

ที่มา : สถาบันพระปกเกล้า กระจายอำนาจ และท้องถิ่น
ในประเทศไทยรัฐบาล : KPI Congress III ( กรุงเทพฯ :
tammada สถานที่จำกัด , 2545 ) , หน้า 91 .

นั่นคือบทบาทของผู้นำทหาร เพราะทหารไทยผู้นำได้เข้าแทรกแซงหลายครั้งในเมืองไทยระบบ

ดังนั้น ระบบการเมืองของไทยยังไม่พัฒนาเป็นประชาธิปไตยเข้มแข็ง เนื่องจากการแทรกแซงทางทหารในรัฐบาล ไทย

รัฐประหารจากหลังการเมืองเปลี่ยน ในปี 1932
เป็นประเทศไทยรัฐประหารจากหลังการเมืองเปลี่ยน ในปี 1932
โครงสร้างของรัฐบาล

ไทยภาคกลางการบริหารประกอบด้วย 19 กระทรวง ได้แก่ สำนักนายกรัฐมนตรี
ภายในแต่ละกระทรวง องค์กร หน่วยงาน สำนักงาน หน่วยงานต่าง ๆ แบ่งเขตการปกครองเป็นผู้ก่อตั้งและการดําเนินงานของรัฐบาลและการปฏิบัติ
ระดับกลาง หน้าที่หลักของรัฐบาลคือไม่เพียง แต่จะบริหารกิจการของประเทศ แต่ยังเพื่อเริ่มต้นนโยบายแห่งชาติจะดำเนินการโดยการบริหาร

มีสี่ด้านต่าง ๆ ของระบบการบริหาร

ภาคกลาง : สำนักงานนายกรัฐมนตรี
- สำนักงานนายกรัฐมนตรี เกี่ยวข้องกับ กิจการ ของนายกรัฐมนตรี

- นายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีนอกจากนี้ สำนักงานนี้เป็นผู้รับผิดชอบดูแลชาติรายได้และเพื่อหน้าที่ที่กำหนดไว้ในกฎหมาย ระเบียบและข้อบังคับ จะสังเกต



มีกระทรวง 20 กระทรวงในรัฐบาล :

สำนักนายกรัฐมนตรี
กระทรวงกระทรวงกลาโหมการเงิน


กระทรวงการต่างประเทศ ต่างประเทศกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา

กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์

กระทรวงเกษตรและสหกรณ์


 กระทรวงคมนาคม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม


กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร เทคโนโลยี


กระทรวงพลังงาน กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงมหาดไทย 


 กระทรวงยุติธรรม กระทรวง แรงงาน

กระทรวงวัฒนธรรมกระทรวงวิทยาศาสตร์และกระทรวงเทคโนโลยี

-
กระทรวงสาธารณสุข
กระทรวงอุตสาหกรรม

รัฐหน่วยงานสังกัดสำนักนายกรัฐมนตรี
หรือกระทรวง
ตัวอย่าง สำนักงานองค์การบริหารส่วนจังหวัด

, กระทรวงมหาดไทย
แผนกหรือหน่วยงานภาครัฐอื่น ๆที่เทียบเท่ากับหน่วยงานของรัฐบางที สังกัดสำนักนายกรัฐมนตรีหรือรัฐบาล กระทรวง จังหวัด 

ประเทศไทยแบ่งออกเป็น 76 จังหวัด รวมทั้งพื้นที่กรุงเทพมหานคร เมืองหลวงเมือง
แต่ละจังหวัดมีผู้ว่าราชการจังหวัดของตนเองที่ได้รับการแต่งตั้งโดยตรงจากกระทรวงมหาดไทย เป็นผู้แทนของรัฐบาลและการประสานงานของหน่วยงานราชการ ทำงานในระดับจังหวัด จังหวัด

ผู้บริหารที่ได้รับมอบหมายจากรัฐบาลภายใต้แนวคิด deconcentration .