starter cultures has been evaluated

starter cultures has been evaluated by both ability of
isolates to ferment food substances and the sensory
quality of the final product (Visessanguan et al., 2006).
There have been many reports describing the attempts to
use a starter culture for producing food condiments such
as ugba (Sanni et al., 2002) and soy-daddawa (Omafuvbe
et al., 2002), which are fermented from different species
of Bacillus sp. Thua-nao is a Thai traditional fermented
soybean that has been prepared by Bacillus subtilis as
the starter culture (Chantawannakul et al., 2002).
Vegetarian kapi in local markets in Thailand is also
produced from soybeans and has the characteristic kapi
smell and sticky texture similar to shrimp paste kapi.
Today, vegetarian kapi has been highly popularized and
it is now used in many Thai vegetarian dishes. However,
there have been no reports as of yet on the vegetarian
kapi fermentation as it could be associated with the
selection of particular starter cultures and the respective
aroma profile. The main objective of this study was to
analyze the volatile compounds resulting from the use of
soybeans fermented with various starter cultures and to
investigate the strong potential of those starter cultures
for use in the production of acceptable vegetarian soybean
kapi.
MATERIALS AND METHODS
Commercial vegetarian kapi and kapi samples
Samples of commercial vegetarian kapi (J1-J3) were obtained from
a vegetarian store in Chiang Mai, Thailand and samples of commercial
shrimp paste kapi were obtained from local market in
Nakonsawan (K1), Chonburi (K2) and Chiang Mai (K3), Thailand.
Preparation of vegetarian soybean kapi
Microorganisms
B. subtilis IS4, Bacillus amyloliquefaciens R1 and B. subtilis N1
were used as representatives of isolates from commercial shrimp
paste kapi which was obtained from local markets in Chiang Mai,
Rayong and Nakornsawan, respectively (Table1). The selection of
these bacteria was carried out according to the previous study
(Wittanalai et al., 2010). Genotypic identification involved 16S rDNA
sequencing method by BIOTEC Culture Collection (BCC), Thailand.
The strains were subjected to 16S rDNA sequence analysis. A
homology search was performed using the standard nucleotide
BLAST from NCBI web server against previously reported sequences,
at the GenBank/EMBL/DDBJ database for determination of the
nearest sequences. B. subtilis TISTR10 and B. subtilis TISRT01,
isolated from Thai-fermented soybeans, Thua-nao were obtained
from the TISTR Culture Collection, Pathumthani, Thailand. The
strains were maintained at 4°C on nutrient agar slants (LAB-SCAN
409101).
Preparation of inocular
The microorganism strains from nutrient agar slants were incubated
in nutrient broth for 16 h at 37°C, 180 rpm. The dilution of microorganisms
was made in sterile 0.85% (w/w) NaCl solution to obtain
108
cells/ml of inoculum for the fermentation of vegetarian soybean
kapi.
Fermentation of vegetarian soybean kapi
Dry soybeans (Glycine max L Merrill) were washed twice with clean
water and then soaked for 12 h. After removing the water, the
seeds were boiled for 3 h to soften seeds, the water was drained
and the seeds were ground by blender. Thirty grams of cooked
soybeans were added to an Erlenmeyer flask which was stopped
with cotton wool and aluminum foil and sterilized at 121°C for 20
min. After sterilization, inoculum was added followed by thorough
mixing using a sterilized glass rod and incubation for 8 days at 37°C.
The vegetarian soybean kapi S1, S2, S3, S4 and S5 were obtained
as described in Table1.
Samples were taken at the end of fermentation to determine the
volatile compounds using the solid phase microextraction (SPME)
with gas chromatography-mass spectrometry (GC/MS) analysis. The
odor, color and appearance of the seeds were also noted.
Volatile compound analysis
The extraction of headspace volatile compounds was done using a
SPME device (Sipel, U.S.A) with a 100 µm polydimethylsiloxane
(PDME) fiber. For each experiment, 10 g of sample was weighed
into a 125 ml glass bottle and covered with a cap and SPME fiber.
The bottle was left at 50°C in a water bath for 30 min to equilibrate
its headspace.
The compounds adsorbed by the fiber were desorbed in the
injection port of the gas chromatograph (GC 6890 Agilent Technologies)
at 250°C in the split less mode. The compounds were
separated on an AT-1MS capillary column (30 m, 0.25 mm i.d., film
thickness 0.25 µm). The GC was equipped with an HP 5972 mass
selective detector (Hewlett Packard, USA). Helium was used as the
carrier gas with a velocity of 1.0 ml/min. The total run time was 30
min. Mass specta were obtained by electron impact at 70 eV. The
compounds were identified by comparison with mass spectra from
the library database (Nist’98 and Wiley7n)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมที่เริ่มต้นได้รับการประเมินความสามารถของทั้งสองแยกหมักสารอาหารและการรับความรู้สึกคุณภาพของผลิตภัณฑ์สุดท้าย (Visessanguan et al. 2006)มีการรายงานมากมายพยายามอธิบายใช้วัฒนธรรมเริ่มต้นในการผลิตอาหารเครื่องปรุงรสดังกล่าวเป็น ugba (Sanni et al. 2002) และถั่วเหลือง-daddawa (Omafuvbeet al. 2002), ซึ่งหมักจากสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของ Bacillus sp.หนาวถั่วก็เป็นคนไทยดั้งเดิมหมักถั่วเหลืองที่ถูกเตรียมไว้ โดยเชื้อ bacillus subtilis เป็นวัฒนธรรมเริ่มต้น (Chantawannakul et al. 2002)กะปิเจในตลาดท้องถิ่นในประเทศไทยยังเป็นผลิตจากถั่วเหลือง และมีกะปิลักษณะกลิ่นและเนื้อสัมผัสที่เหนียวคล้ายกับกุ้งวางบางกะปิวันนี้ กะปิเจได้รับสูงขึ้น และขณะนี้ใช้ในอาหารมังสวิรัติไทยมากมาย อย่างไรก็ตามมีการรายงานไม่เป็นยังเจที่ตามหมักกะปิมันอาจเกี่ยวข้องกับการวัฒนธรรมที่เริ่มต้นโดยเฉพาะและที่เกี่ยวข้องโปรไฟล์กลิ่นหอม วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้คือการวิเคราะห์สารประกอบระเหยที่เกิดจากการใช้ถั่วเหลืองหมัก กับวัฒนธรรมต่าง ๆ ที่เริ่มต้น และตรวจสอบศักยภาพที่แข็งแกร่งของวัฒนธรรมที่เริ่มต้นเหล่านั้นสำหรับใช้ในการผลิตถั่วเหลืองเจยอมรับได้บางกะปิวัสดุและวิธีการกะปิเจพาณิชย์และตัวอย่างกะปิตัวอย่างของมังสวิรัติพาณิชย์บางกะปิ (J1 J3) ได้รับจากร้านมังสวิรัติในเชียงใหม่ ไทยและตัวอย่างของพาณิชย์กะปิกุ้งวางได้รับจากตลาดท้องถิ่นในNakonsawan (K1), ชลบุรี (K2) และเชียงใหม่ (K3), ประเทศไทยการเตรียมอาหารมังสวิรัติถั่วเหลืองกะปิจุลินทรีย์B. subtilis IS4, Bacillus amyloliquefaciens R1 และ B. subtilis N1ใช้เป็นตัวแทนที่แยกได้จากกุ้งเชิงพาณิชย์วางบางกะปิซึ่งได้รับจากตลาดในเชียงใหม่ระยองและนครสวรรค์ ตามลำดับ (Table1) การเลือกแบคทีเรียเหล่านี้ได้ดำเนินการตามการศึกษาก่อนหน้านี้(Wittanalai et al. 2010) รหัสพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับ 16S rDNAลำดับวิธีโดย BIOTEC วัฒนธรรมคอลเลคชั่น (BCC), ประเทศไทยการวิเคราะห์ 16S rDNA ถูกสายพันธุ์ Aค้นหา homology ดำเนินการใช้นิวคลีโอไทด์มาตรฐานระเบิดจาก NCBI เว็บเซิร์ฟเวอร์กับรายงานก่อนหน้านี้ลำดับที่ฐานข้อมูล GenBank/EMBL/DDBJ สำหรับความมุ่งมั่นของการลำดับที่ใกล้ที่สุด B. subtilis TISTR10 และ B. subtilis TISRT01แยกจากถั่วเหลืองหมักไทย หนาวถั่วได้รับจากววลเล็ก ปทุมธานี ประเทศไทย การสายพันธุ์ที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ 4° C ในสารอาหารวุ้น slants (แล็บสแกน409101)การเตรียมการของ inocularสายพันธุ์จุลินทรีย์จากอาหารวุ้น slants ได้รับการกกในน้ำซุปที่สารอาหารสำหรับ 16 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 37° C, 180 รอบต่อนาที การลดสัดส่วนของจุลินทรีย์ทำหมันโซลูชัน NaCl 0.85% (w/w) เพื่อขอรับ108เซลล์/มิลลิลิตรของ inoculum สำหรับการหมักถั่วเหลืองเจบางกะปิหมักกะปิถั่วเหลืองเจถั่วเหลืองแห้ง (Glycine สูงสุด L เมอร์ริลลินช์) ถูกล้างสองครั้งด้วยสะอาดน้ำ และแช่แล้ว สำหรับ 12 ชม. หลังจากเอาน้ำ การเมล็ดถูกต้มสำหรับ 3 h ให้นุ่มเมล็ด น้ำหมดกำลังและเมล็ด บด โดยเครื่องปั่น ปรุงสุก 30 กรัมถั่วเหลืองเพิ่มเป็นขวด Erlenmeyer ซึ่งถูกหยุดผ้าฝ้ายผ้าขนสัตว์และอลูมิเนียมฟอยล์ และฆ่าเชื้อที่ 121° C 20นาที หลังจากทำหมัน inoculum เพิ่มตามอย่างละเอียดด้วยผสมโดยใช้แท่งแก้วที่ผ่านการฆ่าเชื้อและบ่มได้วันที่ 37 องศาเซลเซียสได้รับการมังสวิรัติถั่วเหลืองกะปิ S1, S2, S3, S4 และ S5ตามที่อธิบายไว้ใน Table1ตัวอย่างที่ถ่ายจบการหมักการตรวจสอบการสารประกอบระเหยที่ใช้ microextraction ของแข็ง (SPME)ด้วยการวิเคราะห์มวล chromatography ก๊าซ spectrometry (GC/MS) การยังมีการบันทึกไว้กลิ่น สี และลักษณะของเมล็ดวิเคราะห์สารที่ระเหยง่ายทำการสกัดสารประกอบระเหยเหมือนใช้เครื่องอุปกรณ์ SPME (Sipel, U.S.A) ด้วยเครื่อง polydimethylsiloxane 100 ไมครอนใย (PDME) น้ำหนัก 10 กรัมของตัวอย่างสำหรับแต่ละการทดลองลงในขวดแก้ว 125 มล. และปกคลุม ด้วยหมวกและ SPME ใยขวดซ้ายที่ 50° C ในอ่างน้ำ 30 นาทีการ equilibrateเป็นเหมือนกันสารที่ซับ โดยเส้นใยถูก desorbed ในการท่าฉีด chromatograph ก๊าซ (GC 6890 Agilent เทคโนโลยี)ที่ 250° C ในการแยกน้อยกว่าโหมด สารที่ถูกแยกบน 1MS ฝอยคอลัมน์ (30 m, 0.25 มม.ประชาชน ฟิล์มความหนา 0.25 ไมครอน) GC ได้พร้อมกับมีมวล HP 5972เลือกอุปกรณ์ตรวจจับ (ฮิวเลตต์แพคการ์ด สหรัฐอเมริกา) ใช้ฮีเลียมเป็นตัวผู้ขนส่งก๊าซ ด้วยความเร็ว 1.0 มิลลิลิตร/นาที รวมเวลาที่ใช้คือ 30specta มวลต่ำสุดได้รับการกระแทกอิเล็กตรอนที่ 70 eV การระบุเพิ่มเติมมวลสเปกตรัมจากสารประกอบฐานข้อมูลห้องสมุด (Nist'98 และ Wiley7n)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชื้อจุลินทรีย์เริ่มต้นได้รับการประเมินจากทั้งความสามารถของ
ไอโซเลทในการหมักสารอาหารและประสาทสัมผัส
ที่มีคุณภาพของผลิตภัณฑ์สุดท้าย (Visessanguan et al., 2006).
มีการรายงานจำนวนมากที่อธิบายถึงความพยายามที่จะ
ใช้วัฒนธรรมเริ่มต้นสำหรับการผลิตเครื่องปรุงรสอาหารเช่น
เป็น ugba (Sanni et al., 2002) และถั่วเหลือง daddawa (Omafuvbe
et al., 2002) ซึ่งได้รับการหมักจากสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน
ของ Bacillus SP ถั่ว-Nao เป็นหมักแบบไทยดั้งเดิม
ถั่วเหลืองที่ได้รับการจัดทำขึ้นโดยเชื้อ Bacillus subtilis เป็น
วัฒนธรรมเริ่มต้น (Chantawannakul et al., 2002).
มังสวิรัติบางกะปิในตลาดท้องถิ่นในประเทศไทยยังเป็นที่
ผลิตจากถั่วเหลืองและมีบางกะปิลักษณะ
กลิ่นและเนื้อเหนียว คล้ายกับกะปิบางกะปิ.
วันนี้บางกะปิมังสวิรัติได้รับความนิยมอย่างมากและ
มีการใช้งานในขณะนี้ในอาหารมังสวิรัติไทยหลายคน อย่างไรก็ตาม
มีการรายงานไม่เป็นของยังในมังสวิรัติ
หมักบางกะปิขณะที่มันอาจจะเกี่ยวข้องกับ
การเลือกของเชื้อจุลินทรีย์เริ่มต้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องและ
รายละเอียดกลิ่นหอม วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้เพื่อ
วิเคราะห์สารระเหยที่เกิดจากการใช้งานของ
ถั่วเหลืองหมักด้วยเชื้อจุลินทรีย์เริ่มต้นต่างๆและการ
ตรวจสอบที่มีศักยภาพที่แข็งแกร่งของผู้วัฒนธรรมเริ่มต้น
สำหรับการใช้งานในการผลิตได้รับการยอมรับถั่วเหลืองมังสวิรัติ
บางกะปิ.
วัสดุและวิธีการ
เชิงพาณิชย์บางกะปิมังสวิรัติ และตัวอย่างบางกะปิ
ตัวอย่างเชิงพาณิชย์มังสวิรัติบางกะปิ (J1-J3) ที่ได้รับจาก
ร้านอาหารมังสวิรัติในเชียงใหม่ประเทศไทยและตัวอย่างของธนาคารพาณิชย
กะปิกะปิที่ได้รับจากตลาดท้องถิ่นใน
นครสวรรค์ (K1) ชลบุรี (K2) และเชียงใหม่ ( K3) ประเทศไทย.
เตรียมมังสวิรัติบางกะปิถั่วเหลือง
จุลินทรีย์
บี subtilis IS4, Bacillus amyloliquefaciens R1 และ B. subtilis N1
ถูกนำมาใช้เป็นตัวแทนของเชื้อจากการค้ากุ้ง
น้ำพริกกะปิซึ่งได้รับมาจากตลาดท้องถิ่นในจังหวัดเชียงใหม่
ระยองและนครสวรรค์ตามลำดับ (ตารางที่ 1) การเลือกของ
แบคทีเรียเหล่านี้ได้ดำเนินการตามการศึกษาก่อนหน้านี้
(Wittanalai et al., 2010) บัตรประจำตัวที่เกี่ยวข้องกับพันธุกรรม 16S rDNA
วิธีการจัดลำดับโดยไบโอเทควัฒนธรรมสะสม (BCC), ไทย.
สายพันธุ์ที่ถูกยัดเยียดให้การวิเคราะห์ลำดับ 16S rDNA
ค้นหาที่คล้ายคลึงกันได้รับการดำเนินการโดยใช้มาตรฐานเบื่อหน่าย
ระเบิดจากเว็บเซิร์ฟเวอร์ NCBI กับลำดับการรายงานก่อนหน้านี้
ที่ฐานข้อมูลของ GenBank / EMBL / DDBJ ในการกำหนด
ลำดับที่ใกล้ที่สุด B. subtilis TISTR10 และ B. subtilis TISRT01,
ที่แยกได้จากถั่วเหลืองไทยหมักถั่วเน่า-ที่ได้รับ
จากวัฒนธรรมการเก็บ TISTR, ปทุมธานี, ไทย
สายพันธุ์ที่ได้รับการเก็บรักษาไว้ที่ 4 องศาเซลเซียสใน slants สารอาหารวุ้น (แล็บสแกน
409101).
เตรียม inocular
สายพันธุ์จุลินทรีย์จากสารอาหาร slants วุ้นถูกบ่ม
ในน้ำซุปสารอาหารเป็นเวลา 16 ชั่วโมงที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส, 180 รอบต่อนาที เจือจางของเชื้อจุลินทรีย์
ได้ทำในการฆ่าเชื้อ 0.85% (w / w) สารละลายโซเดียมคลอไรด์ที่จะได้รับ
108
เซลล์ / มิลลิลิตรหัวเชื้อในการหมักถั่วเหลืองมังสวิรัติ
บางกะปิ.
หมักมังสวิรัติบางกะปิถั่วเหลือง
ถั่วเหลืองแห้ง (Glycine แม็กซ์ L เมอร์) ได้รับการล้างครั้งที่สองด้วย ทำความสะอาด
น้ำและแช่แล้วเป็นเวลา 12 ชั่วโมง หลังจากลบน้ำที่
เมล็ดต้มเป็นเวลา 3 ชั่วโมงให้นุ่มเมล็ดน้ำได้ถูกระบายออก
และเมล็ดมาบดโดยเครื่องปั่น สามสิบกรัมสุก
ถั่วเหลืองถูกเพิ่มเข้าไปในขวด Erlenmeyer ซึ่งถูกหยุด
ด้วยขนสัตว์ผ้าฝ้ายและอลูมิเนียมฟอยล์และผ่านการฆ่าเชื้อที่อุณหภูมิ 121 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 20
นาที หลังจากที่ฆ่าเชื้อหัวเชื้อถูกเพิ่มตามมาด้วยอย่างละเอียด
ผสมโดยใช้แท่งแก้วผ่านการฆ่าเชื้อและการบ่ม 8 วันที่ 37 ° C.
มังสวิรัติ S1 บางกะปิถั่วเหลือง, S2 S3, S4 S5 และได้รับ
ตามที่อธิบายใน Table1.
ตัวอย่างถูกถ่ายที่ ในตอนท้ายของการหมักเพื่อตรวจสอบ
สารระเหยโดยใช้ของแข็ง microextraction (SPME)
กับ Gas Chromatography-มวลสาร (GC / MS) การวิเคราะห์
กลิ่นสีและลักษณะของเมล็ดนอกจากนี้ยังได้ตั้งข้อสังเกต.
การวิเคราะห์สารระเหย
สกัดของสารระเหย headspace ที่ได้กระทำโดยใช้
อุปกรณ์ SPME (Sipel, สหรัฐอเมริกา) กับ 100 ไมโครเมตร polydimethylsiloxane
(PDME) เส้นใย สำหรับแต่ละการทดลอง 10 กรัมของกลุ่มตัวอย่างได้รับการชั่งน้ำหนัก
ลงในขวดแก้ว 125 มล. และปกคลุมด้วยหมวกและ SPME ใย.
ขวดที่ถูกทิ้งไว้ที่ 50 องศาเซลเซียสในอ่างน้ำนาน 30 นาทีเพื่อสมดุล
headspace ของ.
สารดูดซับโดย เส้นใยที่ถูกปล่อยลมใน
พอร์ตการฉีด chromatograph ก๊าซ (GC 6890 Agilent Technologies)
ที่ 250 ° C ในการแยกโหมดน้อย สารประกอบที่ถูก
แยกออกจากกันในคอลัมน์ของเส้นเลือดฝอย AT-1 มิลลิวินาที (30 เมตร, 0.25 มม ID, ฟิล์ม
หนา 0.25 ไมครอน) ประชาคมโลกได้รับพร้อมกับ HP 5972 มวล
ตรวจจับการคัดเลือก (Hewlett Packard, สหรัฐอเมริกา) ฮีเลียมถูกใช้เป็น
ก๊าซให้บริการด้วยความเร็ว 1.0 มล. / นาที เวลาทำงานทั้งหมด 30
นาที specta มวลที่ได้รับผลกระทบโดยอิเล็กตรอนที่ 70 eV
สารประกอบที่ถูกระบุโดยการเปรียบเทียบกับสเปกตรัมมวลจาก
ฐานข้อมูลห้องสมุด (Nist'98 และ Wiley7n)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มต้นที่วัฒนธรรมได้รับการประเมินโดยทั้ง ความสามารถในการหมักอาหาร สารไอโซเลทและประสาทสัมผัสคุณภาพของผลิตภัณฑ์สุดท้าย ( visessanguan et al . , 2006 )มีรายงานว่าพยายามที่จะใช้กล้าเชื้อสำหรับผลิตอาหาร เครื่องปรุงรส เช่นเป็น ugba ( sanni et al . , 2002 ) และถั่วเหลือง ( omafuvbe daddawaet al . , 2002 ) ซึ่งหมักจากชนิดต่าง ๆBacillus sp . ถั่วเน่าหมักของไทยเป็นแบบถั่วเหลืองที่ถูกเตรียมโดย Bacillus subtilis เป็นเริ่มต้นวัฒนธรรม ( chantawannakul et al . , 2002 )กะปิเจในตลาดท้องถิ่นในไทยยังผลิตจากถั่วเหลืองและมีกะปิ ลักษณะกลิ่นและเนื้อเหนียวคล้ายกับกะปิ กะปิวันนี้ กะปิเจ ได้รับความนิยมสูง และคือตอนนี้ใช้ในหลายอาหารไทยอาหารมังสวิรัติ . อย่างไรก็ตามยังไม่มีรายงานได้ในมังสวิรัติกะปิหมักมันอาจจะเกี่ยวข้องกับการคัดเลือกเชื้อบริสุทธิ์เริ่มต้นที่เฉพาะเจาะจงและเกี่ยวข้องกลิ่นหอมโปรไฟล์ วัตถุประสงค์หลักของการศึกษานี้คือวิเคราะห์สารระเหยที่เกิดจากการใช้ถั่วเหลืองหมักด้วยเชื้อบริสุทธิ์เริ่มต้นต่างๆ และศึกษาศักยภาพของวัฒนธรรมที่เริ่มต้นสำหรับใช้ในการผลิตถั่วเหลืองอาหารมังสวิรัติที่ยอมรับได้กะปิวัสดุและวิธีการพาณิชย์บางกะปิบางกะปิมังสวิรัติและตัวอย่างตัวอย่างของเจพาณิชย์ บางกะปิ ( j1-j3 ) ที่ได้รับจากร้านมังสวิรัติในเชียงใหม่ และตัวอย่างของพาณิชย์กะปิ กะปิที่ได้จากตลาดท้องถิ่นนครสวรรค์ ( K1 ) , ชลบุรี ( K2 ) และเชียงใหม่ ( K3 ) , ประเทศไทยการเตรียมการของเจถั่วเหลือง )จุลินทรีย์is4 เชื้อ B . subtilis , B . subtilis amyloliquefaciens R1 N1 และถูกใช้เป็นตัวแทนของที่แยกได้จากกุ้ง เชิงพาณิชย์น้ำพริกกะปิที่ได้จากตลาดท้องถิ่นในจังหวัดเชียงใหม่ระยอง และนครสวรรค์ ตามลำดับ ( table1 ) การเลือกของแบคทีเรียเหล่านี้ถูกหามออกมาจากการศึกษาก่อนหน้า( wittanalai et al . , 2010 ) รหัสทางพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับ 16S rDNAวิธีจัดลำดับ โดยรวบรวมวัฒนธรรมไบโอเทค ( BCC ) , ประเทศไทยสายพันธุ์ที่ถูกภายใต้การวิเคราะห์ลำดับเบส 16S rDNA . เป็นการค้นหาลำดับเบสโดยใช้มาตรฐานระเบิดจาก ncbi เว็บเซิร์ฟเวอร์กับรายงานก่อนหน้านี้ลำดับที่พบ / ฐานข้อมูล / ddbj สัตวสําหรับการกําหนดของที่ใกล้ที่สุด ลำดับ B . subtilis tistr10 tisrt01 และ B . subtilis ,สกัดจากถั่วเหลือง ( ถั่วเน่าได้ ,จากการพิจารณาวัฒนธรรมคอลเลกชัน , ปทุมธานี , ไทย ที่สายพันธุ์ที่ถูกเก็บรักษาไว้ที่ 4 ° C บนอาหารเลี้ยงเชื้อสารอาหาร slants ( lab-scan409101 )การเตรียม inocularจุลินทรีย์สายพันธุ์จากอาหารเลี้ยงเชื้อสารอาหาร slants ถูกบ่มน้ำธาตุอาหาร 16 H ที่ 37 ° C 180 รอบ / นาที การเจือจางของจุลินทรีย์ทำให้เป็นหมัน 0.85 % ( w / w ) NaCl สารละลายเพื่อขอรับ108เซลล์ / มิลลิลิตร เชื้อสำหรับการหมักถั่วเหลืองมังสวิรัติกะปิการหมักถั่วเหลือง กะปิเจถั่วเหลือง ( Glycine max ผมแห้ง Merrill ) ล้างสองครั้งกับสะอาดน้ำแล้วแช่เป็นเวลา 12 ชั่วโมง หลังจากเอาน้ำเมล็ดต้ม 3 H นิ่ม เมล็ด น้ำระบายและเมล็ดบดด้วยเครื่องปั่น 30 กรัม ต้มถั่วเหลืองที่ถูกเพิ่มไปยังเออร์เลนเมเยอร์ขวดซึ่งถูกหยุดด้วยสำลีและอลูมิเนียมฟอยล์และฆ่าเชื้อที่ 121 ° C เป็นเวลา 20นาทีหลังการฆ่าเชื้อ , เชื้อเพิ่มตามด้วยอย่างละเอียดการผสมโดยใช้แท่งแก้วฆ่าเชื้อและบ่มเป็นเวลา 8 วัน ที่อุณหภูมิ 37 องศามังสวิรัติถั่วเหลือง ) S1 , S2 , S3 , S4 และ S5 ได้ตามที่อธิบายไว้ใน table1 .ตัวอย่างถ่ายที่สิ้นสุดการหมักที่กำหนดสารระเหยที่ใช้ microextraction เฟสของแข็ง ( spme )กับแก๊ส spectrometry ( GC / MS สัปดาห์ ) การวิเคราะห์ ที่กลิ่น สี และลักษณะของเมล็ดยังตั้งข้อสังเกตการวิเคราะห์สารระเหยการสกัดสารระเหยเฮดสเปซได้โดยใช้อุปกรณ์ spme ( sipel U.S.A ) กับ 100 µ M O( pdme ) ไฟเบอร์ สำหรับแต่ละการทดลองตัวอย่างหนัก 10 กรัมเป็น 125 ml ขวดแก้ว และคลุมด้วยหมวกและ spme ไฟเบอร์ขวดที่ถูกทิ้งไว้ที่ 50 ° C ในอ่างน้ำ 30 นาที เพื่อทำให้สมดุลบริษัทเฮดสเปซ .สารดูดซับด้วยเส้นใยถูกศึกษาในฉีดพอร์ตของก๊าซโครมาโตกราฟ ( GC 6890 Agilent Technologies )ที่ 250 ° C ในโหมดแยกน้อย สารประกอบคือแยกในคอลัมน์ at-1ms ฝอย ( 30 เมตร , 0.25 มม. บัตรภาพยนตร์ความหนา 0.25 µ M ) GC เป็นอุปกรณ์ HP 5972 มวลการเลือกเครื่องตรวจจับ ( Hewlett Packard , USA ) ฮีเลียมถูกใช้เป็นแก๊สตัวพาที่มีความเร็ว 1.0 มล. / นาที รวมเวลา 30 วิ่งนาที specta ได้รับผลกระทบโดยมวลอิเล็กตรอนที่ 70 ปีที่ . ที่สารประกอบที่ถูกระบุโดยเปรียบเทียบกับมวลสเปกตรัมจากห้องสมุดฐานข้อมูล ( NIST จนกระทั่ง wiley7n )