with forest cover declining from 50

with forest cover declining from 50 per cent of land area in the early 1960s to approximately
20 per cent in the mid-1980s. This was lowered to 15 per cent in 1986 according to unofficial
estimates. Not surprisingly, deforestation proceeded so rapidly that by 1968 Thailand became
a net importer of wood. The conclusion that can be drawn is that high economic growth can
be attained as in recent decades, stemming from an increase in the area under cultivation at
the expense of forest areas, in particular in the uplands. Commercial or cash crops like rice,
cassava, maize, jute kenaf and sugarcane are responsible for high economic growth and rapid
deforestation. My point is certainly not a refusal of foreign exchange earnings from selling
agricultural products if productivity in agriculture has been increasing over time. The
expansion of cultivated areas without a corresponding increase in productivity is irrational to
say the least.
One factor which have resulted in deforestation in Thailand is concerned with
property rights in land. Although illegal logging by people with political connections is
commonly accepted as important, titled land has been more significant than other factors.
General patterns encouraging deforestation include illegal encroachment by landless and
small farmers actually clearing land the expectation that they would then revive title to the
newly cleared land (see Siamwalla, 1991; Siriprachai, 1995a). the soft state in the context of
Gunnar Myrdal might fit the case of Thailand. According to North (1990), it implies that a
third party, namely the relatively autonomous state is required, however the Thai state
appears too weak to enforce the law of the land and secure property rights which can only be
done by political and judicial organizations that effectively and impartially enforce contracts
across space and time. However, property rights in land in Thailand have been very insecure
and chaotic. Some Thai scholars claim that because Thailand has never enacted a genuine
land tax, the necessity for a systematic land title is redundant.
As mentioned before, until the 1970s the agricultural sector still contributed a greater
part to the state in terms of economic growth, employment and foreign exchange. There is no
doubt the Thai state might have benefited from exporting more primary products to the world
market, even though the total productivity of this sector increased at a decreasing rate or
nearly stagnated. The point should be made that productivity in agriculture would keep on
increasing if property rights in land were not ill-defined and effectively enforced by a strong

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีป่าที่ลดลงจากร้อยละ 50 ของพื้นที่ในช่วงปี 1960 การประมาณร้อยละ 20 ในกลางไฟต์ นี้ได้ลดลงถึงร้อยละ 15 ในปี 1986 ตามไม่เป็นทางประเมิน ไม่น่าแปลกใจ การทำลายป่าครอบครัวอย่างรวดเร็วว่า โดย 1968 ไทยกลายเป็นผู้นำเข้าสุทธิของไม้ สรุปว่าสามารถดึงเป็นการเติบโตทางเศรษฐกิจสูงสามารถสามารถบรรลุในทศวรรษล่าสุด อันเนื่องมาจากการเพิ่มพื้นที่การเพาะปลูกที่ค่าใช้จ่ายของพื้นที่ป่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชาย พาณิชย์หรือพืชสดเช่นข้าวมันสำปะหลัง ข้าวโพด ปอแก้วปอ และอ้อย ใจชอบเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงอย่างรวดเร็วตัดไม้ทำลายป่า จุดของฉันไม่ปฏิเสธแลกรายได้จากการขายสินค้าเกษตรถ้าผลผลิตเกษตรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่าน ที่ขยายพื้นที่ปลูกโดยเพิ่มผลผลิตสอดคล้องเป็นจำนวนอตรรกยะเพื่อบอกว่า น้อยที่สุดปัจจัยหนึ่งที่มีผลในการทำลายป่าในประเทศไทยเกี่ยวข้องกับสิทธิในที่ดิน แม้ว่าจะถูกบันทึก โดยผู้ที่มีการเชื่อมต่อทางการเมืองโดยทั่วไปยอมรับเป็นสำคัญ ที่ตั้งที่ดินได้อย่างมีนัยสำคัญมากกว่าปัจจัยอื่น ๆรูปแบบทั่วไปที่ส่งเสริมการตัดไม้ทำลายป่ารวม encroachment ไม่ถูกต้อง โดย landless และเกษตรกรจริง ล้างที่ดินความคาดหวังที่พวกเขาจะฟื้นฟูแล้วชื่อเรื่องเพื่อการเพิ่งล้างแผ่นดิน (ดู Siamwalla, 1991 มาตะโก 1995a) รัฐอ่อนในบริบทของGunnar Myrdal อาจเหมาะสมกับกรณีของประเทศไทย ตาม North (1990), มันหมายถึงการที่มีบุคคลที่สาม ได้แก่รัฐปกครองตนเองค่อนข้างจำเป็น แต่รัฐไทยปรากฏอ่อนเกินไปการบังคับใช้กฎหมายที่ดินและสิทธิในทางทรัพย์สินซึ่งสามารถดำเนินการ โดยองค์กรทางการเมือง และยุติธรรมที่สัญญาบังคับใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ และอย่างพื้นที่และเวลา อย่างไรก็ตาม สิทธิในที่ดินในประเทศไทยมีมากไม่ปลอดภัยและวุ่นวาย นักวิชาการไทยบางคนอ้างว่า เนื่องจากประเทศไทยไม่เคยมีบัญญัติแท้ภาษีที่ดิน ความจำเป็นในเรื่องที่ดินระบบซ้ำซ้อนได้ดังกล่าวก่อน จนถึงทศวรรษ 1970 ภาคการเกษตรยังคงส่วนมากขึ้นส่วนการเติบโตทางเศรษฐกิจ งาน และบริการแลกเปลี่ยนเงินตรา มีไม่มีสงสัยรัฐไทยอาจได้รับประโยชน์จากการส่งออกสินค้าหลักขึ้นไปทั่วโลกตลาด แม้ว่าผลผลิตรวมของภาคนี้เพิ่มขึ้นในอัตราลดลง หรือเกือบ stagnated จุดควรทำที่ผลผลิตเกษตรจะเก็บไว้ในเพิ่มสิทธิในที่ดินได้ไม่ ill-defined และการบังคับได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีพื้นที่ป่าลดลงจากร้อยละ 50 ของพื้นที่ในช่วงต้นปี 1960
ประมาณร้อยละ20 ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 นี้ได้รับการลดลงถึงร้อยละ 15 ในปี 1986
อย่างไม่เป็นทางการตามประมาณการ ไม่น่าแปลกใจเดินตัดไม้ทำลายป่าอย่างรวดเร็วโดยที่ 1968
ประเทศไทยกลายเป็นผู้นำเข้าสุทธิจากไม้ ข้อสรุปที่สามารถดึงออกมาก็คือการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงสามารถจะบรรลุเช่นในทศวรรษที่ผ่านมาอันเนื่องมาจากการเพิ่มขึ้นของพื้นที่เพาะปลูกที่ค่าใช้จ่ายของพื้นที่ป่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโกรก พืชในเชิงพาณิชย์หรือเงินสดเช่นข้าวมันสำปะหลังข้าวโพดปอแก้วและปออ้อยมีความรับผิดชอบสำหรับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงอย่างรวดเร็วและตัดไม้ทำลายป่า จุดของฉันคือการปฏิเสธไม่แน่นอนของกำไรจากอัตราแลกเปลี่ยนจากการขายสินค้าเกษตรหากการผลิตในภาคเกษตรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป การขยายตัวของพื้นที่เพาะปลูกโดยไม่ต้องเพิ่มขึ้นสอดคล้องกันในการผลิตไม่มีเหตุผลที่จะพูดน้อย. ปัจจัยหนึ่งซึ่งมีผลในการตัดไม้ทำลายป่าในประเทศไทยที่เกี่ยวข้องกับสิทธิในทรัพย์สินในแผ่นดิน แม้ว่าการลักลอบตัดไม้โดยผู้ที่มีการเชื่อมต่อทางการเมืองเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่ดินบรรดาศักดิ์ที่ได้รับอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าปัจจัยอื่น ๆ . รูปแบบทั่วไปส่งเสริมการตัดไม้ทำลายป่ารวมถึงการบุกรุกผิดกฎหมายโดยไร้ที่ดินและเกษตรกรรายย่อยจริงล้างที่ดินคาดหวังว่าพวกเขาก็จะฟื้นชื่อไปที่ใหม่ที่ดินเคลียร์ (ดูสยามวาลา, 1991; Siriprachai, 1995a) รัฐอ่อนในบริบทของGunnar Myrdal อาจจะพอดีกับกรณีของประเทศไทย ตามที่นอร์ท (1990) ก็หมายถึงการที่บุคคลที่สามคือรัฐอิสระที่ค่อนข้างถูกต้องแต่รัฐไทยปรากฏอ่อนแอเกินไปที่จะบังคับใช้กฎหมายของที่ดินและสิทธิในทรัพย์สินที่ปลอดภัยซึ่งสามารถทำได้โดยองค์กรทางการเมืองและการพิจารณาคดีที่มีประสิทธิภาพและเป็นธรรมการบังคับใช้สัญญาทั่วพื้นที่และเวลา แต่สิทธิในทรัพย์สินในที่ดินในประเทศไทยได้รับความปลอดภัยมากและวุ่นวาย นักวิชาการบางคนไทยอ้างว่าเพราะประเทศไทยไม่เคยมีตราของแท้ภาษีที่ดินจำเป็นสำหรับชื่อเรื่องที่ดินระบบซ้ำซ้อน. ดังกล่าวก่อนจนกว่าจะถึงปี 1970 ภาคเกษตรยังคงมีส่วนร่วมมากขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของรัฐในแง่ของการเติบโตทางเศรษฐกิจการจ้างงานและแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ไม่มีเป็นข้อสงสัยรัฐไทยอาจได้รับประโยชน์จากการส่งออกสินค้าหลักมากขึ้นไปทั่วโลกในตลาดถึงแม้ว่าการผลิตรวมของภาคนี้เพิ่มขึ้นในอัตราที่ลดลงหรือคงที่เกือบ จุดที่ควรจะทำว่าการผลิตในภาคเกษตรจะเก็บไว้ในที่เพิ่มขึ้นถ้าสิทธิในทรัพย์สินในดินแดนที่ไม่ได้ป่วยกำหนดและบังคับใช้อย่างมีประสิทธิภาพโดยที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กับครอบคลุมพื้นที่ป่าลดลง จากร้อยละ 50 ของพื้นที่ ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 ประมาณ
20 เปอร์เซ็นต์ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 นี้ลดลงถึงร้อยละ 15 ในปี 1986 ตามประมาณการทางการ

ไม่น่าแปลกใจที่การตัดไม้ทำลายป่าต่อไปอย่างรวดเร็ว โดยปี 1968 ประเทศไทยกลายเป็น
เข้าสุทธิของไม้ ข้อสรุปที่สามารถวาดคือการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงสามารถ
จะบรรลุในทศวรรษล่าสุด ที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นในพื้นที่ภายใต้การเพาะปลูกที่
ค่าใช้จ่ายของพื้นที่ป่าไม้ โดยเฉพาะในบริเวณนั้น . พืชพาณิชย์ หรือเงินสด เช่น ข้าว ,
มันสำปะหลัง ข้าวโพด อ้อย ปอ ปอ และ รับผิดชอบต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงและรวดเร็ว
การทำลายป่า ประเด็นของผมคือ ไม่ปฏิเสธรายได้แลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศจากการขาย
ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร หากผลผลิตในการเกษตรได้เพิ่มขึ้นตลอดเวลา
การขยายตัวของพื้นที่โดยไม่เพาะปลูกที่เพิ่มขึ้นในการผลิตเป็นไม่มีเหตุผล


พูดน้อย ปัจจัยหนึ่งซึ่งมีผลในการทำลายป่าในประเทศไทยเกี่ยวข้องกับ
สิทธิในที่ดิน แม้การเข้าสู่ระบบที่ผิดกฎหมาย โดยผู้ที่มีการเชื่อมต่อทางการเมือง
ยอมรับกันโดยทั่วไปเป็นสำคัญเรื่องที่ดินได้มากขึ้นกว่าปัจจัยอื่น ๆ ทั่วไป รูปแบบ รวมถึงส่งเสริมการตัดไม้ทำลายป่า

เล็กโดยผิดกฎหมายการไม่มีที่ดินเป็นของตนเองและเกษตรกรจริงล้างที่ดิน คาดหวังว่า พวกเขาจะฟื้นชื่อ
เพิ่งเคลียร์ที่ดิน ( ดู สยามวาลา , 1991 ; siriprachai 1995a , ) รัฐอ่อนในบริบทของ
กุนนาร์ ไมร์ดัลอาจพอดีกับกรณีประเทศไทยตาม North ( 1990 ) ก็หมายความว่าเป็น
บุคคลที่สาม คือรัฐอิสระที่ค่อนข้างถูกต้อง แต่รัฐไทย
ปรากฏอ่อนแอเกินไปที่จะบังคับใช้กฎหมายของแผ่นดิน และรักษาสิทธิในทรัพย์สินซึ่งสามารถ
ทำโดยองค์กรการเมืองและการพิจารณาคดีที่ยุติธรรมและมีประสิทธิภาพการบังคับใช้สัญญา
ข้ามพื้นที่และเวลา . อย่างไรก็ตามสิทธิในที่ดินในประเทศไทยได้ไม่ปลอดภัยมาก
และวุ่นวาย . นักวิชาการไทยบางคนอ้างว่า เพราะประเทศไทยไม่เคยมีกฎหมายภาษีที่ดินแท้
, ความจำเป็นสำหรับชื่อเรื่องที่ดินอย่างเป็นระบบเป็นซ้ำซ้อน
ดังกล่าวก่อน จนกระทั่งปี 1970 ภาคเกษตรยังคงสนับสนุนส่วนใหญ่
กับรัฐ ในแง่ของการเติบโตทางเศรษฐกิจ การจ้างงาน และการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ ไม่มี
สงสัยรัฐไทยอาจจะได้ประโยชน์จากการส่งออกผลิตภัณฑ์หลักมากขึ้นในตลาดโลก
แม้ว่าผลผลิตรวมของภาคนี้ เพิ่มขึ้นในอัตราที่ลดลงหรือ
เกือบหยุดนิ่ง . จุดที่ควรจะทำให้ผลผลิตทางการเกษตรให้เพิ่มสิทธิในทรัพย์สินที่ดิน
ถ้าไม่ป่วยที่กำหนดไว้อย่างมีประสิทธิภาพและบังคับใช้โดยแรง