However, the resultant smile may be

However, the resultant smile may be too uniform andit is preferable to exhibit a rise and fall in the soft tissue byhaving the gingival contour over the laterals located towardthe incisal compared to the tissue level of the centrals andcanines [Figure 10]. The gingival margin of the lateral incisoris 0.5–2.0 mm below that of the central incisors. The leastdesirable gingival placement over the laterals is for it to beapical to that of the centrals and or the canines.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่รอยยิ้มผลลัพธ์อาจจะเหมือนกันเกินไปและ
มันเป็นที่นิยมในการแสดงขึ้นและตกในเนื้อเยื่ออ่อนโดย
มีเส้นเหงือกมากกว่า laterals ตั้งอยู่ไปทาง
incisal เมื่อเทียบกับระดับเนื้อเยื่อของห้างเซ็นทรัลและ
เขี้ยว [รูปที่ 10] อัตรากำไรเหงือกของฟันด้านข้าง
เป็น 0.5-2.0 มิลลิเมตรด้านล่างของฟันกลาง อย่างน้อย
ตำแหน่งเหงือกที่น่าพอใจกว่า laterals คือเพื่อให้เป็น
ยอดกับที่ของห้างเซ็นทรัลและหรือเขี้ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามรอยยิ้มผลลัพธ์อาจจะเหมือนกันและ
มันเป็นที่นิยมที่จะแสดงเพิ่มขึ้นและตกอยู่ในเนื้อเยื่ออ่อนโดย
มีกระเป๋าเหงือกที่อยู่เหนือตัวสลัก
เมื่อเทียบกับระดับเนื้อเยื่อของ incisal
[รูปที่ 10] ขอบกระเป๋าเหงือกของด้านข้างหรือ
คือ0.5 –2.0 มม. ด้านล่างที่มีส่วนกลาง อย่างน้อย
การจัดวางกระเป๋าเหงือกที่เป็นที่พึงปรารถนาไว้เหนือตัวสลักเพื่อให้
ความเป็นไปได้ของการเป็นส่วนหนึ่งและหรือความวุ่นวาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตามรอยยิ้มที่เกิดขึ้นอาจจะสม่ำเสมอเกินไป
มันจะดีกว่าที่จะแสดง ups และดาวน์ในเนื้อเยื่ออ่อน
ที่ตั้งของเหงือก
การเปรียบเทียบระดับแผลและเนื้อเยื่อส่วนกลาง
การถ่ายภาพของสุนัข ด้านข้างตัดขอบเหงือก
0.5-2.0 มิลลิเมตรต่ำกว่าฟันตัดกลาง น้อยที่สุด
ตำแหน่งเหงือกที่เหมาะคือ
ไปด้านบนของศูนย์หรือเขี้ยว