Complaints of an unfair tax system.

Complaints of an unfair tax system. Cries of inequality and a widening income gap. Rumors of impending doom. No, we are not talking about 2013. These were the themes which put a twist in the French Revolution of 1789. Here’s a short essay I wrote on the subject a while back.

As the French bourgeoisie revolution raged in the summer of 1789, the peasants who had long been under the stern hand of an unkind system were emboldened by the maneuverings in Paris and created a widespread uprising that pushed the French Revolution into a new phase. The peasants did not wait quietly to hear all of the political outcomes of the Estates General. In fact, the peasants moved, pushed and provoked the revolution into unpredictable territory.

The peasants comprised the bulk of the French population. They toiled tirelessly on the land often not being able to grow enough on their meager plots on which to subsist. (Lefebvre 130). The peasants endured a long list of inequalities which made them the most overburdened class in France. These burdens united the rural population in common recognition that all of the obligations placed on them could not continue (Lefebvre 133). One of the grossest inequalities concerned the tax system.

The peasants were singled out discriminatively in regards to tax requirements. They were the only class which had to pay the taille, the unfair land tax, and they also contributed most to the poll tax (Lefebvre 133). Likewise they were the only class which was randomly chosen for military service (Lefebvre 133). But this by far was not all. They endured the indirect taxes on items such as salt, but perhaps worst of all, they paid the dreaded manorial dues to the lords of the land. The church also had its hold on the peasants if but to a lesser degree. The tithe had to be paid to the clergy. Perhaps the peasants would not have minded paying the tithe as much if they saw the proceeds being put to use in the local parish; however, the tithe collector who claimed their potion of the peasants harvest seemed to become nothing more than a grain hoarder (Lefebvre 135). It would have made the peasants frustrated and angry to see grain being stored in large quantities around the country when the bulk of the rural folk did not have enough to eat. The peasants were also critical of the bourgeoisie many of whom owned thriving businesses and generally had better means to navigate difficult economic times. Clearly, however, the overwhelming sense of anger and discontent emanating from the peasants was focused on the nobility and when the peasants moved, they hit their desired target hard.

One of the interesting features of the peasant revolts was the mass hysteria being conjured up by any one of a thousand rumors which spread contagiously across the land. There was widespread belief in an ‘aristocratic conspiracy’. Many believed that the aristocrats would not sit back and let their privileges be taken away by a bourgeoisie assembly. The peasants believed that the aristocrats would deceive the king into action to crush the Third Estate using hired foreign armies or bands of brigands or thieves to do their bidding (Lefebvre 143). In fact, the long drawn out inaction of the Estates General during the months leading up to the storming of the Bastille was in the peasants’ view merely a part of this conspiracy (Lefebvre 143). In light of these ‘conspiracies’, the peasants bonded together in solidarity many claiming that they would not make any payments on the harvest during the coming fall months (Lefebvre 143).

To further disturb the already aroused feelings of the rural farmers, fear and panic of impending disaster and attack became widespread. This so called Great Fear pushed one person’s fear upon another creating confusion, terror and backlash against the nobles and landlords. Rumors spread that cavalrymen were wandering around the countryside; a simple group of people coming out of the forest could spread viral rumors about brigands and others hired by nobles who were going to threaten the peasants land and livelihood; one group of the new National Guard was mistaken to be brigands which led to more rumors and upheavals (Lefebvre 147). It is not likely that any of these rumors which spread fear and panic throughout much of France in 1789 was organized or planned. It did, however, have a great impact on how the peasants thought and acted. Misinformation gave credence to their actions, and it did not really seem that the verification of the rumors was necessary. It emboldened the peasants to act out lest they lose the little they still had.

One broad factor that roused the peasantry into rebellion was the economic woes that accompanied the year of revolution. In the spring of 1789, the high price of bread brought about widespread riots and uprisings in the Northern provinces (Lefebvre 145). An already overtaxed population would not tolerate the drastic rise in their sustenance; many moved into action.

In the southern province of Dauphiny, an agrarian revolt broke out. In one place, a group of peasants gathered fearing their houses were in danger of being burnt down. In response to this unspecified threat, they attacked the local manor houses and torched them all (Lefebvre 149). In fact, after the storming of the Bastille in Paris on July 14, the peasants were in many ways emboldened and in their celebratory state burnt down many manor houses (Lefebvre 145). The targeting of the manor houses was logical. Above all else, they hated the dues that they had to pay to the nobles. They hated the class system which pushed them down to the benefit of the privileged classes. The peasants wanted nothing less than the complete renunciation of manorial dues and the complete destruction of the manor system (Lefebvre 146).

The peasant revolt moved the revolution from the cities to the most remote rural areas. The peasant revolt also pushed the revolution out of the mere political arena in Paris by violently confronting the nobles who had so long persecuted and used them. An uprising of the peasantry was not an assured matter. Lefebvre contends that without the king calling an Estates General they would not have moved at all (144). But the fact that they did adds a fascinating and perhaps surprising feature to the French Revolution

As the French bourgeoisie revolution raged in the summer of 1789, the peasants who had long been under the stern hand of an unkind system were emboldened by the maneuverings in Paris and created a widespread uprising that pushed the French Revolution into a new phase. The peasants did not wait quietly to hear all of the political outcomes of the Estates General. In fact, the peasants moved, pushed and provoked the revolution into unpredictable territory.

The peasants comprised the bulk of the French population. They toiled tirelessly on the land often not being able to grow enough on their meager plots on which to subsist. (Lefebvre 130). The peasants endured a long list of inequalities which made them the most overburdened class in France. These burdens united the rural population in common recognition that all of the obligations placed on them could not continue (Lefebvre 133). One of the grossest inequalities concerned the tax system.

The peasants were singled out discriminatively in regards to tax requirements. They were the only class which had to pay the taille, the unfair land tax, and they also contributed most to the poll tax (Lefebvre 133). Likewise they were the only class which was randomly chosen for military service (Lefebvre 133). But this by far was not all. They endured the indirect taxes on items such as salt, but perhaps worst of all, they paid the dreaded manorial dues to the lords of the land. The church also had its hold on the peasants if but to a lesser degree. The tithe had to be paid to the clergy. Perhaps the peasants would not have minded paying the tithe as much if they saw the proceeds being put to use in the local parish; however, the tithe collector who claimed their potion of the peasants harvest seemed to become nothing more than a grain hoarder (Lefebvre 135). It would have made the peasants frustrated and angry to see grain being stored in large quantities around the country when the bulk of the rural folk did not have enough to eat. The peasants were also critical of the bourgeoisie many of whom owned thriving businesses and generally had better means to navigate difficult economic times. Clearly, however, the overwhelming sense of anger and discontent emanating from the peasants was focused on the nobility and when the peasants moved, they hit their desired target hard.

One of the interesting features of the peasant revolts was the mass hysteria being conjured up by any one of a thousand rumors which spread contagiously across the land. There was widespread belief in an ‘aristocratic conspiracy’. Many believed that the aristocrats would not sit back and let their privileges be taken away by a bourgeoisie assembly. The peasants believed that the aristocrats would deceive the king into action to crush the Third Estate using hired foreign armies or bands of brigands or thieves to do their bidding (Lefebvre 143). In fact, the long drawn out inaction of the Estates General during the months leading up to the storming of the Bastille was in the peasants’ view merely a part of this conspiracy (Lefebvre 143). In light of these ‘conspiracies’, the peasants bonded together in solidarity many claiming that they would not make any payments on the harvest during the coming fall months (Lefebvre 143).

To further disturb the already aroused feelings of the rural farmers, fear and panic of impending disaster and attack became widespread. This so called Great Fear pushed one person’s fear upon another creating confusion, terror and backlash against the nobles and landlords. Rumors spread that cavalrymen were wandering around the countryside; a simple group of people coming out of the forest could spread viral rumors about brigands and others hired by nobles who were going to threaten the peasants land and livelihood; one group of the new National Guard was mistaken to be brigands which led to more rumors and upheavals (Lefebvre 147). It is not likely that any of these rumors which spread fear and panic throughout much of France in 1789 was organized or planned. It did, however, have a great impact on how the peasants thought and acted. Misinformation gave credence to their actions, and it did not really seem that the verification of the rumors was necessary. It emboldened the peasants to act out lest they lose the little they still had.

One broad factor that roused the peasantry into rebellion was the economic woes that accompanied the year of revolution. In the spring of 1789, the high price of bread brought about widespread riots and uprisings in the Northern provinces (Lefebvre 145). An already overtaxed population would not tolerate the drastic rise in their sustenance; many moved into action.

In the southern province of Dauphiny, an agrarian revolt broke out. In one place, a group of peasants gathered fearing their houses were in danger of being burnt down. In response to this unspecified threat, they attacked the local manor houses and torched them all (Lefebvre 149). In fact, after the storming of the Bastille in Paris on July 14, the peasants were in many ways emboldened and in their celebratory state burnt down many manor houses (Lefebvre 145). The targeting of the manor houses was logical. Above all else, they hated the dues that they had to pay to the nobles. They hated the class system which pushed them down to the benefit of the privileged classes. The peasants wanted nothing less than the complete renunciation of manorial dues and the complete destruction of the manor system (Lefebvre 146).

The peasant revolt moved the revolution from the cities to the most remote rural areas. The peasant revolt also pushed the revolution out of the mere political arena in Paris by violently confronting the nobles who had so long persecuted and used them. An uprising of the peasantry was not an assured matter. Lefebvre contends that without the king calling an Estates General they would not have moved at all (144). But the fact that they did adds a fascinating and perhaps surprising feature to the French Revolution

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ข้อร้องเรียนของระบบภาษีที่ไม่เป็นธรรม เสียงร้องของอสมการและช่องว่างรายได้ widening ข่าวลือของการลงโทษที่ใกล้ ไม่ เราไม่ได้พูดเกี่ยวกับ 2013 ชุดที่ใส่บิดในการปฏิวัติฝรั่งเศสค.ศ. 1789 ของ คนเหล่านี้ เรียงความสั้น ๆ ที่ผมเขียนเกี่ยวกับเรื่องขณะที่กลับมาได้ เป็นการปฏิวัติฝรั่งเศส bourgeoisie raged ในฤดูร้อนของค.ศ. 1789 ชาวนาที่มีมานานภายใต้มือตรง ๆ ระบบ unkind ถูก emboldened โดย maneuverings ในปารีส และสร้างสู้อย่างแพร่หลายที่ผลักดันการปฏิวัติฝรั่งเศสในระยะใหม่ ชาวนาก็ไม่รอเงียบ ๆ ฟังผลลัพธ์ทางการเมืองของนิคมทั่วทั้งหมด ในความเป็นจริง ชาวนาย้าย ผลักดัน และท่านปฏิวัติที่เป็นดินแดนที่คาดเดาไม่ชาวนาประกอบด้วยจำนวนมากของประชากรฝรั่งเศส พวกเขา toiled เปลวบนพื้นดินมักจะไม่สามารถเติบโตเพียงพอบนผืนความไม่เพียงพอที่จะ subsist (Lefebvre 130) ชาวนาทนรายการยาวของความเหลื่อมล้ำทางซึ่งทำให้พวกเขาเรียน overburdened สุดในฝรั่งเศส ภาระนี้สหรัฐประชากรชนบทในทั่วไปรู้ว่า ภาระหน้าที่ได้ทั้งหมดไม่สามารถดำเนินต่อ (Lefebvre 133) ความเหลื่อมล้ำทาง grossest อย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวข้องระบบภาษีชาวนาได้กลั่น discriminatively ในภาษีความต้องการ พวกชั้นเดียวซึ่งต้องชำระ taille ภาษีที่ดินที่ไม่เป็นธรรม และพวกเขาส่วนใหญ่ภาษีสำรวจ (Lefebvre 133) ในทำนองเดียวกัน พวกชั้นเดียวที่ถูกสุ่มเลือกให้เป็นทหาร (Lefebvre 133) แต่นี่โดยไม่ใช่ทั้งหมด พวกเขาทนภาษีทางอ้อมในรายการต่าง ๆ เช่นเกลือ แต่บางทีมาก พวกเขาจ่ายกสิ่ง manorial หวั่นกับขุนนางของแผ่นดิน คริสตจักรยังมีค้างของชาวนาถ้า แต่ตัวน้อย พัทยาที่ได้อาศัยพระสงฆ์ชำระ บางทีชาวนาจะไม่มีใจจ่ายพัทยามากถ้าพวกเขาเห็นการดำเนินการถูกนำไปใช้ในแพริชท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม เก็บพัทยาที่อ้างของ potion เก็บเกี่ยวของชาวนาดูเหมือนจะ เป็นอะไรมากไปกว่า hoarder เมล็ด (Lefebvre 135) มันจะทำการชาวนาผิดหวัง และโกรธดูเมล็ดข้าวที่ถูกเก็บในปริมาณมากทั่วประเทศจำนวนมากของพื้นบ้านชนบทไม่มีพอกิน ชาวนาก็ยังสำคัญของ bourgeoisie หลายคนเป็นเจ้าของธุรกิจเจริญรุ่งเรือง และโดยทั่วไปได้ดีกว่าหมายถึง ไปช่วงเวลาที่เศรษฐกิจยาก ชัดเจน อย่างไรก็ตาม ที่เน้นความรู้สึกโกรธและไม่พอใจที่เกิดจากชาวนาขุนนาง และ เมื่อย้ายชาวนา จะตีหนักเป้าหมายของพวกเขาต้องการหนึ่งในคุณสมบัติที่น่าสนใจของไรชาวนาถูกอุปาทานได้วิงวอนค่า โดยหนึ่งพันข่าวลือที่แพร่กระจายไปทั่วแผ่นดิน contagiously มีความเชื่ออย่างแพร่หลายในการ "สมคบรูป' หลายคนเชื่อว่า aristocrats จะไม่นั่ง และให้สิทธิ์การใช้งานของพวกเขาถูกนำออกไป โดยมีสภา bourgeoisie ชาวนาเชื่อว่า aristocrats ที่จะหลอกลวงพระเข้าดำเนินการบดนิคมสามที่ใช้กองทัพต่างประเทศเข้หรือวง brigands หรือขโมยจะทำการประมูล (Lefebvre 143) ในความเป็นจริง การทลายคุกบาสตีย์เป็นเยิ่นเย้อ inaction ของนิคมทั่วไปในช่วงเดือนที่นำไปในมุมมองของชาวนาเพียงส่วนหนึ่งของการสมคบคิดนี้ (Lefebvre 143) เมื่อเหล่านี้ 'รู้สึก' ชาวนาถูกผูกมัดกันสมานฉันท์มากอ้างว่า พวกเขาจะไม่ทำให้มีการชำระเงินในการเก็บเกี่ยวในช่วงเดือนฤดูใบไม้ร่วงมา (Lefebvre 143)ต่อไป กวนความรู้สึกแล้ว aroused ของเกษตรกรชนบท ความกลัวและตกใจของภัยพิบัติใกล้และโจมตีกลายเป็นอย่างกว้างขวาง ความกลัวนี้สิ่งที่เรียกว่าดีกลัวแบบผลักคนของขึ้นอีกสร้างความสับสน ความหวาดกลัว และแบคแลชกับขุนนางและมัด ข่าวลือแพร่กระจายว่า cavalrymen ได้เตร่ชนบท ตัวอย่างคนที่ออกมาจากป่าสามารถแพร่กระจายไวรัสข่าวลือเกี่ยวกับ brigands และผู้ว่าจ้าง โดยขุนนางที่จะคุกคามที่ดินชาวนาและชีวะ กลุ่มหนึ่งป้องกันแห่งชาติใหม่ถูกดาวตามปกติจะ brigands ซึ่งนำไปสู่ข่าวลือและ upheavals (Lefebvre 147) เพิ่มเติม ไม่มีแนวโน้มว่า ข่าวลือเหล่านี้ซึ่งแพร่กระจายความกลัวและตื่นตระหนกตลอดของฝรั่งเศสในค.ศ. 1789 ถูกจัด หรือวางแผน อย่างไรก็ตาม ไม่ มีผลกระทบมากในวิธีการที่ชาวนาคิด และดำเนินการ Misinformation ให้เห็นเหมือนการกระทำของพวกเขา และมันไม่ได้จริง ๆ ดูเหมือนว่าไม่ว่า การตรวจสอบข่าวลือไม่จำเป็น มัน emboldened ชาวนาทำออกมาเกรงว่าจะสูญเสียน้อยก็ยังมีปัจจัยสิ่งหนึ่งที่ roused กันเป็นกบฏถูกความทุกข์โศกเศรษฐกิจที่มาพร้อมกับปีของการปฏิวัติ ในฤดูใบไม้ผลิค.ศ. 1789 ขนมปังราคาสูงนำมาเกี่ยวกับการจลาจลอย่างแพร่หลายและการลุกฮือในจังหวัดภาคเหนือ (Lefebvre 145) มีประชากร overtaxed แล้วจะทนขึ้นรุนแรงในการบวงสรวง หลายย้ายไปสู่การปฏิบัติในภาคใต้จังหวัดของ Dauphiny กบฏแผนการร้องไห้ ธรรมะ กลุ่มชาวนารวบรวมโกงบ้านของพวกเขาอยู่ในอันตรายจากการเผาลง ในการตอบสนองภัยคุกคามนี้ไม่ได้ระบุ พวกเขาโจมตีบ้านเนอร์ท้องถิ่น และ torched พวกเขาทั้งหมด (Lefebvre 149) ในความเป็นจริง หลังจากการทลายคุกบาสตีย์ในปารีสในวันที่ 14 กรกฎาคม ชาวนาถูกใน emboldened แล้วในสถานะ celebratory เผาลงในบ้านเนอร์ (Lefebvre 145) กำหนดเป้าหมายของบ้านเมเนอร์ถูกตรรกะ เหนือสิ่งอื่น พวกเขาเกลียดชังกสิ่งที่มีถึงขุนนาง พวกเขาเกลียดชังระบบคลาสซึ่งผลักดันพวกเขาเพื่อประโยชน์ของชนชั้นอภิสิทธิ์ ชาวนาต้องไม่น้อยกว่า renunciation สมบูรณ์ของกสิ่ง manorial และการทำลายที่สมบูรณ์ของระบบมาเนอร์ (Lefebvre 146)กบฏชาวนาย้ายการปฏิวัติจากเมืองสู่ชนบทไกลที่สุด นอกจากนี้กบฏชาวนาผลักดันการปฏิวัติจากเวทีการเมืองเพียงในปารีส โดยโหงเผชิญขุนนางที่นาน ได้รับ และใช้ การสู้กันแบบไม่ได้เรื่องความมั่นใจ Lefebvre contends ที่ไม่ มีกษัตริย์เรียกการนิคมทั่วไปพวกเขาจะไม่ได้ย้ายเลย (144) แต่ความจริงที่ว่าพวกเขาได้เพิ่มคุณลักษณะที่น่าสนใจ และน่าแปลกใจที่บางทีการปฏิวัติฝรั่งเศส

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การร้องเรียนของระบบภาษีที่ไม่เป็นธรรม เสียงร้องของความไม่เท่าเทียมกันและช่องว่างรายได้ขยับขยาย ข่าวลือของการลงโทษที่กำลังจะมา ไม่มีเราไม่ได้พูดถึงปี 2013 เหล่านี้เป็นรูปแบบที่วางบิดในการปฏิวัติฝรั่งเศส 1789 นี่เป็นบทความสั้น ๆ ที่ผมเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่กลับ. ในฐานะที่เป็นชนชั้นกลางการปฏิวัติฝรั่งเศสโหมกระหน่ำในช่วงฤดูร้อน 1789 ที่ ชาวบ้านที่ได้รับการภายใต้มือท้ายของระบบที่ไร้ความปรานีถูกกล้าโดย maneuverings ในกรุงปารีสและสร้างการจลาจลอย่างกว้างขวางว่าการผลักดันการปฏิวัติฝรั่งเศสเป็นเฟสใหม่ ชาวบ้านไม่ได้รออย่างเงียบ ๆ จะได้ยินเสียงทั้งหมดของผลทางการเมืองของสภาฐานันดร ในความเป็นจริงชาวบ้านย้ายผลักดันและกระตุ้นการปฏิวัติเข้าไปในดินแดนที่คาดเดาไม่. ชาวนาประกอบด้วยกลุ่มของประชากรฝรั่งเศส พวกเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย toiled บนที่ดินมักจะไม่สามารถที่จะเติบโตมากพอในแปลงน้อยของพวกเขาในการที่จะดำรงชีวิต (บวรี 130) ชาวบ้านทนรายการยาวของความไม่เท่าเทียมกันซึ่งทำให้พวกเขาชั้นหนักอึ้งมากที่สุดในประเทศฝรั่งเศส ภาระเหล่านี้พร้อมใจประชากรในชนบทในการรับรู้ร่วมกันว่าทุกภาระหน้าที่ที่วางอยู่บนพวกเขาไม่สามารถดำเนินการต่อ (บวรี 133) หนึ่งในความไม่เท่าเทียมกัน grossest เกี่ยวข้องระบบภาษี. ชาวนาที่ถูกแยกออกมา discriminatively ในเรื่องที่เกี่ยวกับความต้องการของภาษี พวกเขาเป็นระดับเดียวที่ต้องจ่ายเงิน taille ที่ภาษีที่ดินที่ไม่เป็นธรรมและพวกเขายังมีส่วนร่วมมากที่สุดในการภาษีรัชชูปการ (บวรี 133) ในทำนองเดียวกันพวกเขาเป็นชั้นเดียวซึ่งได้รับการสุ่มเลือกรับราชการทหาร (บวรี 133) แต่นี้ไกลโดยไม่ได้ทั้งหมด พวกเขาทนภาษีทางอ้อมในรายการเช่นเกลือ แต่บางทีอาจจะเลวร้ายที่สุดของทั้งหมดที่พวกเขาจ่ายค่าธรรมเนียมคฤหาสน์หวั่นเพื่อเจ้านายของแผ่นดิน คริสตจักรยังมีถือที่มีต่อชาวบ้าน แต่ถ้าในระดับน้อย พัทธยาจะต้องมีการจ่ายเงินให้กับพระสงฆ์ บางทีอาจจะเป็นชาวบ้านจะได้ไม่ต้องจ่ายเงินจำนวนเล็กน้อยใจได้มากถ้าพวกเขาเห็นว่าเงินที่ได้จะถูกนำไปใช้ในตำบลท้องถิ่น แต่เก็บพัทธยาที่อ้างว่ายาของพวกเขาเก็บเกี่ยวชาวนาดูเหมือนจะกลายเป็นอะไรมากไปกว่าเก็บเงินเม็ด (บวรี 135) มันจะได้ทำให้ชาวบ้านผิดหวังและโกรธที่จะเห็นเม็ดถูกเก็บไว้ในปริมาณมากทั่วประเทศเมื่อกลุ่มของชาวบ้านในชนบทที่ไม่ได้มีมากพอที่จะกิน ชาวบ้านก็มีความสำคัญของสังคมหลายคนที่เป็นเจ้าของธุรกิจที่เจริญรุ่งเรืองและโดยทั่วไปได้วิธีที่ดีกว่าที่จะนำทางเวลาที่เศรษฐกิจยาก เห็นได้ชัด แต่รู้สึกครอบงำของความโกรธและไม่พอใจที่เล็ดลอดออกมาจากชาวบ้านกำลังจดจ่ออยู่กับขุนนางและเมื่อชาวบ้านย้ายพวกเขาเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายที่ต้องการได้ยาก. หนึ่งในคุณสมบัติที่น่าสนใจของการปฏิวัติชาวนาเป็นฮิสทีเรียมวลถูกเสกขึ้นมา คนใดคนหนึ่งของพันข่าวลือซึ่งแผ่กระจาย contagiously ทั่วแผ่นดิน มีความเชื่ออย่างกว้างขวางใน 'สมรู้ร่วมคิดของชนชั้นสูง' หลายคนเชื่อว่าขุนนางจะไม่กลับมานั่งและให้สิทธิประโยชน์ของพวกเขาถูกนำไปโดยการชุมนุมสังคม ชาวบ้านเชื่อกันว่าขุนนางจะหลอกกษัตริย์ไปสู่การปฏิบัติที่จะบดขยี้อสังหาริมทรัพย์ที่สามได้รับการว่าจ้างโดยใช้กองทัพต่างประเทศหรือวงดนตรีที่โจรหรือขโมยที่จะทำตามคำสั่งของพวกเขา (บวรี 143) ในความเป็นจริงเฉยลากยาวออกของเอสเตททั่วไปในช่วงเดือนนำไปสู่การโจมตีคุกบาสตีย์อยู่ในมุมมองของชาวบ้านเพียงส่วนหนึ่งของการสมรู้ร่วมคิดนี้ (บวรี 143) ในแง่ของเหล่านี้แผนการ 'ชาวบ้านยึดติดกันในความสมัครสมานจำนวนมากอ้างว่าพวกเขาจะไม่ทำให้การชำระเงินใด ๆ เกี่ยวกับการเก็บเกี่ยวในช่วงเดือนฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา (บวรี 143). เพื่อเพิ่มเติมรบกวนกระตุ้นแล้วความรู้สึกของเกษตรกรในชนบทความกลัวและ ความหวาดกลัวของภัยพิบัติที่กำลังจะมาและการโจมตีเริ่มแพร่หลาย นี้เรียกว่าความกลัวที่ยิ่งใหญ่ผลักดันความกลัวของคนคนหนึ่งที่ซ้อนทับกันสร้างความสับสนหวาดกลัวและฟันเฟืองกับขุนนางและเจ้าของบ้าน ข่าวลือแพร่สะพัดว่าทหารม้าเดินไปรอบ ๆ ถูกชนบท; กลุ่มที่เรียบง่ายของผู้คนที่ออกมาจากป่าสามารถแพร่กระจายข่าวลือเกี่ยวกับไวรัสโจรและคนอื่น ๆ ได้รับการว่าจ้างโดยขุนนางที่กำลังจะไปคุกคามชาวบ้านที่ดินและการดำรงชีวิต; กลุ่มหนึ่งแห่งชาติใหม่ยามถูกเข้าใจผิดที่จะเป็นโจรที่นำไปสู่ข่าวลือมากขึ้นและความวุ่นวาย (บวรี 147) มันไม่ได้เป็นไปได้ว่าการใด ๆ ของข่าวลือเหล่านี้ซึ่งแผ่กระจายความหวาดกลัวและความหวาดกลัวตลอดฝรั่งเศส 1789 จัดหรือการวางแผน มันไม่ แต่มีผลกระทบต่อวิธีการที่ชาวบ้านคิดและการดำเนินการ ข้อมูลที่ผิดให้ความเชื่อถือกับการกระทำของพวกเขาและมันไม่ได้จริงๆดูเหมือนว่าการตรวจสอบของข่าวลือที่เป็นสิ่งจำเป็น มันกล้าชาวบ้านที่จะทำหน้าที่ออกเกรงว่าพวกเขาสูญเสียเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พวกเขายังคงมี. ปัจจัยหนึ่งที่ตื่นขึ้นมาในวงกว้างชนบทเข้าสู่การก่อจลาจลเป็นเศรษฐกิจที่มาพร้อมกับปีของการปฏิวัติ ในฤดูใบไม้ผลิ 1789 ราคาที่สูงของขนมปังนำอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับการจลาจลและการลุกฮือในจังหวัดภาคเหนือ (บวรี 145) ประชากรขูดรีดแล้วจะไม่ยอมให้มีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในการดำรงชีวิตของพวกเขา หลายคนย้ายไปสู่การปฏิบัติ. ในจังหวัดทางตอนใต้ของ Dauphiny การประท้วงกรโพล่งออกมา หนึ่งในสถานที่ที่กลุ่มชาวบ้านรวมตัวกันกลัวบ้านของพวกเขาตกอยู่ในอันตรายจากการถูกไฟไหม้ ในการตอบสนองต่อภัยคุกคามนี้ไม่ได้ระบุพวกเขาถูกโจมตีบ้านคฤหาสน์ท้องถิ่นและเผาพวกเขาทั้งหมด (บวรี 149) ในความเป็นจริงหลังจากการโจมตีคุกบาสตีย์ในกรุงปารีสเมื่อวันที่ 14 กรกฏาคมชาวบ้านอยู่ในหลายวิธีที่กล้าและในสภาพฉลองของพวกเขาไฟไหม้บ้านคฤหาสน์หลายคน (บวรี 145) กำหนดเป้าหมายของบ้านคฤหาสน์เป็นตรรกะ เหนือสิ่งอื่นใดที่พวกเขาเกลียดค่าธรรมเนียมที่พวกเขาจะต้องจ่ายให้แก่ขุนนาง พวกเขาเกลียดชังระบบการเรียนที่ผลักดันให้พวกเขาลงไปเพื่อประโยชน์ของการเรียนได้รับการยกเว้น ชาวบ้านต้องการอะไรน้อยกว่าที่สมบูรณ์ของการสละค่าธรรมเนียมใหญ่โตและการทำลายที่สมบูรณ์ของระบบคฤหาสน์ (บวรี 146). การประท้วงของชาวนาปฏิวัติย้ายจากเมืองไปยังพื้นที่ชนบทที่ห่างไกลที่สุด ชาวนาประท้วงยังผลักดันการปฏิวัติออกจากเวทีการเมืองเพียงในกรุงปารีสโดยรุนแรงเผชิญหน้ากับขุนนางที่ได้จึงข่มเหงยาวและใช้พวกเขา การจลาจลของชาวชนบทที่ไม่ได้เป็นเรื่องที่มั่นใจ บวรีเชื่อว่าพระมหากษัตริย์โดยไม่ต้องเรียกทั่วไปเอสเตทที่พวกเขาจะไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่ทั้งหมด (144) แต่ความจริงที่ว่าพวกเขาได้เพิ่มคุณลักษณะที่น่าสนใจและน่าแปลกใจที่อาจจะการปฏิวัติฝรั่งเศส

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ข้อร้องเรียนของระบบภาษีที่ไม่เป็นธรรม เสียงร้องของความไม่เท่าเทียมกันและการขยับขยายช่องว่างรายได้ . ข่าวลือของ impending กาล ไม่ เราไม่ได้พูดเกี่ยวกับ 2013 นี้เป็นธีมที่ทำให้บิดในการปฏิวัติฝรั่งเศส 1789 . นี่เป็นบทความสั้นที่ผมเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่

เป็นปฏิวัติกระฎุมพีฝรั่งเศสแต่งหน้าในฤดูร้อนของ 1789ชาวบ้านที่เคยได้รับภายใต้มือท้ายเรือระบบไม่ดีมีความกล้าหาญโดย maneuverings ในปารีส และสร้างเหตุการณ์ฉาวที่ผลักดันการปฏิวัติฝรั่งเศสในเฟสใหม่ ชาวบ้านไม่รอเงียบๆเพื่อฟังผลทางการเมืองของนิคมอุตสาหกรรมทั่วไป ในความเป็นจริง ชาวบ้านย้ายบ้าน ผลักดันและกระตุ้นการปฏิวัติในดินแดนที่ไม่อาจคาดเดา .

ชาวนาประกอบด้วยส่วนใหญ่ของประชากรฝรั่งเศส พวกตรากตรำเหน็ดเหนื่อยบนที่ดินมักจะไม่สามารถเติบโตเพียงพอบนผืนน้อยของพวกเขาซึ่งเป ( เลอเฟบร์ 130 ) ชาวบ้านทนกับรายการยาวของความไม่เท่าเทียมกัน ซึ่งทำให้พวกเขาเรียนแบกภาระมากที่สุดในฝรั่งเศสภาระเหล่านี้ของประชากรในชนบท การรับรู้ทั่วไปว่าทั้งหมดของภาระผูกพันที่วางไว้จะไม่ทำงานต่อ ( เลอเฟบร์ 133 ) หนึ่งของอสมการน่าสะอิดสะเอียนที่สุดเกี่ยวข้องระบบภาษี .

ชาวบ้านถูกกีดกันออกไป discriminatively ในความนับถือเพื่อความต้องการของภาษี มีห้องเดียวที่ต้องจ่ายา ภาษีที่ดินที่ไม่เป็นธรรมและพวกเขายังสนับสนุนมากที่สุดในการสำรวจภาษี ( เลอเฟบร์ 133 ) อนึ่ง มีแค่ คลาสที่ถูกสุ่มเลือกทหาร ( เลอเฟบร์ 133 ) นี้โดยไกล แต่ยังไม่ทั้งหมด พวกเขาทนภาษีทางอ้อมในรายการ เช่น เกลือ แต่บางทีที่เลวร้ายที่สุดของทั้งหมดที่พวกเขาจ่ายหวั่น manorial ค่าธรรมเนียมให้เจ้านายของแผ่นดินโบสถ์ยังได้ถือของชาวบ้าน หากแต่ในระดับน้อย สิบชักหนึ่งที่ต้องจ่ายให้กับพระสงฆ์ บางทีชาวบ้านจะไม่ได้ใจจ่ายภาษีมากถ้าพวกเขาเห็นเงินที่ต้องใช้ในโบสถ์ท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม ภาษีสะสมที่อ้างว่ายาของชาวนาเก็บเกี่ยวดูเหมือนจะไม่มีอะไรมากกว่าเมล็ดสะสม ( เลอเฟบร์ 135 )มันทำให้ชาวบ้านผิดหวังและโกรธที่เห็นเมล็ดถูกเก็บไว้ในปริมาณมาก ทั่ว ประเทศ เมื่อกลุ่มของชาวบ้าน ไม่ได้มีมากพอที่จะกิน ชาวบ้านยังวิกฤต ของชนชั้นกระฎุมพี หลายคนเป็นเจ้าของธุรกิจที่เจริญและโดยทั่วไปมีวิธีการที่ดีกว่าเพื่อนำทางเวลาที่เศรษฐกิจยาก อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตามความรู้สึกที่ท่วมท้นของความโกรธและความไม่พอใจที่เกิดจากชาวบ้านคือเน้น ขุนนาง และเมื่อชาวบ้านย้ายพวกเขาตีเป้าหมายที่ต้องการของพวกเขาอย่างหนัก

หนึ่งในคุณลักษณะที่น่าสนใจของชาวนาปฏิวัติเป็นฮิสทีเรียมวลถูกเสกขึ้นโดยใด ๆของพันข่าวลือที่แพร่กระจาย contagiously ข้ามแผ่นดินมีความเชื่อที่แพร่หลายในชนชั้นสูง ' สมรู้ร่วมคิด ' หลายคนเชื่อว่าพวกขุนนางคงไม่นั่งกลับ และให้สิทธิพิเศษของพวกเขาถูกนำออกไปโดยมีหนังสือประกอบ ชาวบ้านเชื่อกันว่า พวกขุนนางจะหลอกลวงกษัตริย์ลงไปบดขยี้อสังหาริมทรัพย์ที่สามการจ้างกองทัพต่างชาติ หรือกลุ่มโจร หรือโจรจะทำตามคำสั่งของพวกเขา ( เลอเฟบร์ 143 ) ในความเป็นจริงที่ลากยาวออกมาพบนิคมอุตสาหกรรมทั่วไปในช่วงเดือนที่นำไปสู่การทลายคุกบาสตีย์ในชาวนาดูแค่ส่วนหนึ่งของแผนการนี้ ( เลอเฟบร์ 143 ) ในแง่ของเหล่านี้ ' แผนการ ' ชาวนาผูกพันกันในกลุ่มหลายคนอ้างว่าพวกเขาจะไม่ทำให้เงินใด ๆจากการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงมาเดือน

( เลอเฟบร์ 143 )เพิ่มเติม รบกวนแล้วกระตุ้นความรู้สึกของเกษตรกรในชนบท ความกลัวและความตื่นตระหนกของภัยพิบัติที่ใกล้เข้ามา และโจมตีเป็นที่แพร่หลาย นี้เรียกว่า ความกลัวที่ดีผลักดันความกลัวของคนๆหนึ่งเมื่ออื่นสร้างความสับสน ความหวาดกลัวและฟันเฟืองกับขุนนางและเจ้าของบ้าน ข่าวลือแพร่สะพัดว่า cavalrymen อยู่เตร็ดเตร่ชนบท ;กลุ่มที่เรียบง่ายของผู้คนที่มาจากป่าอาจแพร่กระจายข่าวลือไวรัสเกี่ยวกับกลุ่มขุนนางที่ถูกว่าจ้างโดย คนอื่นจะมาข่มขู่ชาวบ้านพื้นดิน ; กลุ่มหนึ่งของดินแดนแห่งชาติใหม่ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นโจรซึ่งนำไปสู่ข่าวลือมากขึ้นและการเปลี่ยนแปลง ( เลอเฟบร์ 147 )ก็ไม่ได้ว่ามีข่าวลือที่กระจายความกลัวและตื่นตระหนกไปทั่วมากของฝรั่งเศส 1789 จัดหรือวางแผนไว้ มันได้ แต่จะมีผลกระทบที่ดีในวิธีที่ชาวบ้านคิดและทำ ข้อมูลให้เชื่อในการกระทำของพวกเขา และมันไม่ได้ดูเหมือนว่าการตรวจสอบข่าวลือเป็นสิ่งที่จำเป็นมันล้า ชาวนาที่ทำออกมาเกรงว่าพวกเขาจะสูญเสียสิ่งเล็กน้อยที่พวกเขายังมี

กว้างหนึ่งปัจจัยปลุกชาวนาเป็นกบฏเป็น woes เศรษฐกิจที่มีปีของการปฏิวัติ ในฤดูใบไม้ผลิ 1789 ราคาสูงของขนมปังมาเกี่ยวกับการจลาจลอย่างกว้างขวางและการจลาจลในภาคเหนือ ( เลอเฟบร์ 145 )แล้วจะทน overtaxed ประชากรเพิ่มขึ้นมากในอาหารของพวกเขา หลายคนย้ายลงไป

ในจังหวัดภาคใต้ของ dauphiny , กบฏชาวนายากจนออก ในสถานที่หนึ่งที่กลุ่มชาวบ้านรวมตัวกันเพราะบ้านอยู่ในอันตรายจากการโดนเผา ในการตอบสนองต่อภัยคุกคามที่ระบุนี้ พวกเขาโจมตีบ้านคฤหาสน์ท้องถิ่นและเผาพวกเขาทั้งหมด ( เลอเฟบร์ 149 )ในความเป็นจริง หลังจากระดมจาก Bastille ในปารีส เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม ชาวบ้านมีหลายวิธีและความกล้าหาญในรัฐฉลองของพวกเขาเผาบ้านคฤหาสน์หลาย ( เลอเฟบร์ 145 ) การกำหนดเป้าหมายของคฤหาสน์บ้านเป็นตรรกะ เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขาเกลียดค่าธรรมเนียมที่ต้องจ่ายให้พวกขุนนาง พวกเขาเกลียดชั้น ระบบ ที่ผลักดันให้พวกเขาลงเพื่อประโยชน์ของชนชั้นอภิสิทธิ์ชาวบ้านต้องการอะไรน้อยกว่าการสละสมบูรณ์ของค่าธรรมเนียม manorial และทำลายสมบูรณ์ของระบบแมเนอร์ ( เลอเฟบร์ 146 ) .

กบฏชาวนาย้ายการปฏิวัติจากเมืองที่ห่างไกลมากชนบทพวกกบฏชาวนายังผลักดันการปฏิวัติในเวทีการเมืองเพียงในปารีสโดยอย่างรุนแรงกับขุนนางที่ได้นาน ข่มเหงและใช้พวกเขา การจลาจลของชาวนา ไม่มั่นใจเรื่อง เลอเฟบร์ เชื่อว่าไม่มีกษัตริย์เรียกโดยทั่วไปพวกเขาจะไม่ได้ย้ายทั้งหมด ( 144 )แต่ความจริงที่ว่าพวกเขาได้เพิ่มคุณสมบัติที่น่าสนใจและบางทีน่าแปลกใจต่อการปฏิวัติฝรั่งเศส

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.