Partner guideline 3: Where assistan

Partner guideline 3: Where assistance is desired from the public, consider how to enhance the public's ability to provide that assistance.
In that spirit, a local government in Aarhus, Denmark, recently experimented with providing language support to assist immigrant parents in developing their children's Danish-language abilities. In a field experiment designed by the government's academic partner, immigrant parents with three- to four-year-old children enrolled in a public child care center were randomly assigned to control or treatment groups in which
Each child in the treatment group received a “language suitcase,” developed by language development experts, containing children's books, a game, and a video tutorial on how parents can help their children learn Danish. The childcare employees presented the suitcase to the families, suggested how they could use it, and included the suitcase as a part of the regular discussions with the families about their children's language development. (Jakobsen 2013, 36)
The results showed the assistance had “a positive effect on coproduction for the families with the greatest need for the service” (Jakobsen2013, 49).
Managers can also appeal to people's sense of what is “right” by seeking to activate social norms to encourage coproduction:
Partner guideline 4: Where assistance is desired from the public, consider how social norms and social networks can be activated to motivate that assistance.
The experience of the Sacramento Municipal Utility District illustrates how this principle can be applied. In an effort to increase energy conservation, the district began in 2009 to put “smiley faces” on the bills of consumers whose energy usage fell below that of similar households in the area. After six months, an analysis showed that “customers who received the personalized report reduced energy use by 2 percent more than those who got standard statements,” presumably in response to what they had learned about how they fit area norms (Kaufman 2009). As that example also hints, normative appeals may even enhance coproduction in situations in which “free riders” are visibly not contributing (e.g., by not conserving energy, by not recycling, by driving during air quality alerts).
The strategy of appealing to social norms may hold even more potential for spurring coproduction in the current era of pervasive social media. Consider how one randomized experiment showed social media influencing political behavior:
The strategy of appealing to social norms may hold even more potential for spurring coproduction in the current era of pervasive social media.
[P]olitical mobilization messages delivered to 61 million Facebook users during the 2010 U.S. congressional elections . . . directly influenced political self-expression, information seeking and real-world voting behavior of millions of people. Furthermore, the messages not only influenced the users who received them but also the users’ friends, and friends of friends. (Bond et al. 2012)
Public managers might consider similar, if smaller-scale, use of these media to activate social norms conducive to coproduction.
In contrast to social norms, material or financial incentives have a poor record of increasing coproduction (Alford 2009, 192). By their nature, material rewards invoke a sense of precisely specified exchanges unlikely to motivate much coproduction, in part because most coproductive work in the public sector “is difficult to specify in advance.” Material incentives are better employed as part of a larger strategy:
Partner guideline 5: Where assistance is desired from the public, use material incentives only in combination with other incentives to motivate that assistance.
As a case in point, neighborhood residents were persuaded to join in community environmental policing in parts of California and Louisiana by a combination of the anticipated personal benefit of better air quality and the sense they gained of contributing to their community (Laurian2004).
Finally, sanctions also do not perform well as a primary incentive for coproduction. People often take offense at the threat of sanctions, especially if they are already inclined to cooperate. In addition, sanctions typically prompt cooperation only while people feel that they are being monitored, and governments lack the resources for sustained monitoring (see Alford 2009, 198–99). In a Washington State study of seat belt usage, for example, the threat of sanctions for not buckling up appeared to exert only a modest influence on compliance (Curtis, Thurman, and Nice 1991).
Yet sanctions serve two positive functions that make them a necessary element for many forms of coproduction. First, “when they are visibly wielded, sanctions deter the resistant clients from non-compliance, or punish them when they fail to contribute.” Second, in so doing, sanctions also guarantee “to the potentially cooperative that the process to which they are contributing is fair” (Alford 2009, 198–99)—that is, those who are likely to comply can see that they are not naively cooperating while others flout the law with impunity. Those arguments lead to this guideline:
Partner guideline 6: Where assistance is desired from the public, retain the option for applying sanctions if and when reasonable cooperation does not occur based on other incentives.
Responding to the Public as Citizen
Involving the public in administrative decision making promises a number of benefits for both public agencies and the public. For agencies, benefits can include (1) better information, as when citizens contribute ground-level knowledge that otherwise would be unavailable to decision makers (e.g., Beierle 2002, 746); (2) greater likelihood of the public accepting any decision it helps make, which can facilitate program implementation; (3) improved governmental performance, as documented in such disparate venues as state departments of transportation in the United States (Neshkova and Guo 2011) and rural water supply projects in India (Prokopy 2005); and, perhaps, (4) increased citizen trust. For citizens, the benefits can include (1) better fit of public policies and programs to community preferences, (2) improved community capacity for other joint efforts, and, ultimately, (3) better quality of life.
Yet public involvement also brings problems. Those who become involved seldom constitute a population cross-section, sometimes looking instead like an odd lot of “the curious, the fearful, and the available” (McComas, Besley, and Trumbo 2006, 691–92). Public involvement can also be costly by requiring more time of public administrators to work with the public, by undermining necessary quality standards, and by raising program costs to meet the public's demands. One study found that “involving the public in science and decision-making costs about twice as much for a project than when the work is performed without public involvement” (Till and Meyer 2001, 377).
Fearing these problems, many public managers historically have sought to avoid public involvement. They would be better advised to view public involvement as a contingent proposition, desirable under some circumstances but not others and, when desirable, best pursued with strategies that vary by issue. A handful of guidelines can help in understanding and responding to these contingencies.
To begin with, whenever an issue arises for a public agency, its managers should consider whether public involvement in deliberating the issue might be desirable. These issues could concern implementation of a new program, a perceived problem with an existing program, or some other community concern related to the agency's programs or mission. Faced with any of those issues, managers should ask whether they need (1) more information to make a better decision and/or (2) public acceptance of the decision in order to achieve its implementation (see also Bryson et al. 2013, 26; Thomas 1990).
In the area of information, administrators may feel that they do not know what citizens want from a program or what the community context is like, with either kind of information providing grounds to engage the public. Even stronger grounds exist if (1) implementation of any decision requires the public's acceptance and (2) that acceptance cannot be assumed without involvement. Some administrative decisions do not require citizen acceptance to be implemented; the “consent of the governed” sometimes can be assumed when actions flow directly from the decisions of elected policy-making bodies. For the most part, though, administrative decisions that have a substantial impact on the public will require extensive involvement in order to gain the public acceptance necessary for implementation (Thomas 1990, 1993, 1995).
Absent either need, inviting public involvement can unnecessarily complicate decision making and should be avoided, if possible:
Citizen guideline 1: Do not invite public involvement (unless required) when neither more information nor public acceptance is needed to reach or implement a decision.
As Bryson et al. explained, issues fitting this description are likely to concern “problems that are primarily technical or operational” (2013, 25), concerns unlikely to hold much interest for the public. To be sure, any judgment that an issue does not require public involvement should be regarded as tentative, subject to change if events (e.g., new evidence of the public's interest) suggest otherwise.
When, on the other hand, the need for information and/or acceptance points to the desirability of public involvement, managers should consider whether their agency brings any essential goals or constraints to the issue, as this guideline recommends:
Citizen guideline 2: In advance of decision making with public involvement, define necessary decision constraints, such as decision standards (e.g., scientific or technical), budget constraints, time constraints, and/or limit

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลงานคู่ 3: ซึ่งเป็นที่ต้องการความช่วยเหลือจากประชาชน พิจารณาวิธีการเพิ่มความสามารถของประชาชนให้ความช่วยเหลือนั้นในการล่าวิญญาณ รัฐบาลท้องถิ่นในอาร์ฮุส เดนมาร์ก เบื้องพร้อมให้การสนับสนุนภาษาเพื่อช่วยอพยพผู้ปกครองในการพัฒนาความสามารถของเด็กภาษาเดนมาร์ก ในการฟิลด์การทดลองออกแบบ โดยคู่ค้าด้านการศึกษาของรัฐบาล อพยพครอบครัวพร้อมเด็กสามถึงสี่ปีที่ลงทะเบียนในศูนย์ดูแลเด็กสาธารณะถูกสุ่มให้กลุ่มควบคุมหรือรักษาที่เด็กแต่ละคนในกลุ่มรักษาได้รับการ "ภาษากระเป๋าเดินทาง พัฒนา โดยภาษาพัฒนาผู้เชี่ยวชาญ หนังสือเด็ก เกม และมีวิดีโอการสอนในวิธีที่ผู้ปกครองสามารถช่วยเด็กเรียนรู้ภาษาเดนมาร์ก พนักงาน childcare นำกระเป๋าเดินทางแบบครอบครัว แนะนำว่า พวกเขาสามารถใช้มัน และรวมกระเป๋าเดินทางที่เป็นส่วนหนึ่งของการสนทนาปกติครอบครัวเกี่ยวกับการพัฒนาภาษาของเด็ก (Jakobsen 2013, 36)ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า ความช่วยเหลือได้ "ผลดีต่อ coproduction ในครอบครัวกับความจำเป็นมากที่สุดบริการ" (Jakobsen2013, 49)ผู้จัดการยังสามารถดึงดูดความรู้สึกของคนเป็น "" โดยการแสวงหาเพื่อเรียกใช้บรรทัดฐานทางสังคมเพื่อส่งเสริมให้ coproduction:ผลงานคู่ 4: ซึ่งเป็นที่ต้องการความช่วยเหลือจากประชาชน พิจารณาบรรทัดฐานและสังคมว่าสังคมเครือข่ายที่สามารถเรียกใช้การจูงใจให้ความช่วยเหลือได้ประสบการณ์ของแซคราเมนโตเทศบาลยูทิลิตี้แสดงว่าสามารถใช้หลักการนี้ ในความพยายามเพื่อเพิ่มพลังงาน อำเภอเริ่มในปี 2552 จะนำ "หน้ายิ้ม" บนใบของผู้บริโภคที่มีการใช้พลังงานลดลงด้านล่างของครัวเรือนที่คล้ายคลึงกันในพื้นที่ หลังจาก 6 เดือน การวิเคราะห์พบว่า "ลูกค้าที่ได้รับพลังงานลดลงรายงานส่วนบุคคลใช้ 2 เปอร์เซ็นต์มากกว่าคนที่มีงบมาตรฐาน สันนิษฐานว่าในสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาพอดีตั้งบรรทัดฐาน (Kaufman 2009) เป็นตัวอย่างที่ยังคำแนะนำ normative อุทธรณ์อาจจะเพิ่ม coproduction ในกรณีที่ "ผู้ขับขี่อิสระ" มองเห็นไม่สนับสนุน (เช่น โดยไม่อนุรักษ์พลังงาน โดยไม่รีไซเคิล ขับรถในระหว่างการแจ้งเตือนคุณภาพอากาศ)กลยุทธ์ของน่าสนใจให้บรรทัดฐานทางสังคมอาจค้างยิ่งอาจหนุน coproduction ในยุคปัจจุบันของสังคมชุมชนที่แพร่หลาย พิจารณาวิธีหนึ่ง randomized การทดลองแสดงให้เห็นว่าสังคมมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมทางการเมือง:กลยุทธ์ของน่าสนใจให้บรรทัดฐานทางสังคมอาจค้างยิ่งอาจหนุน coproduction ในยุคปัจจุบันของสังคมชุมชนที่แพร่หลาย[ข้อความเคลื่อนไหว olitical P] ส่งไป 61 ล้านผู้ใช้ Facebook ในช่วง 2010 สหรัฐฯ ตั้งเลือกตั้ง...รับอิทธิพลโดยตรงทางการเมือง self-expression ข้อมูลจริง และแสวงหาคะแนนพฤติกรรมของผู้คนนับล้าน นอกจากนี้ ข้อความไม่เพียงแต่ผลผู้ใช้ที่ได้รับไปยังผู้เพื่อน และเพื่อนของเพื่อน (พันธบัตร et al. 2012)ผู้จัดการสาธารณะอาจพิจารณาใช้สื่อเหล่านี้เพื่อเรียกใช้บรรทัดฐานทางสังคมที่เอื้อต่อการ coproduction เหมือนกัน ถ้ามีขนาดเล็กกว่ามาตราส่วนตรงข้ามบรรทัดฐานทางสังคม วัสดุหรือสิ่งจูงใจทางการเงินมีข้อมูลไม่ดีเพิ่มขึ้น coproduction (Alford 2009, 192) โดยธรรมชาติของพวกเขา รางวัลวัสดุเรียกความแม่นยำระบุแลกที่น่าจูงใจมาก coproduction บางส่วนเนื่องจากสุด coproductive งานในภาครัฐ "เป็นเรื่องยากที่จะระบุล่วงหน้า" แรงจูงใจวัสดุดีกว่าพนักงานเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ใหญ่:ผลงานคู่ 5: ซึ่งเป็นที่ต้องการความช่วยเหลือจากประชาชน ใช้วัสดุจูงเท่านั้นร่วมกับแรงจูงใจอื่น ๆ เพื่อจูงใจให้ความช่วยเหลือเป็นกรณีในจุด อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงถูกเกลี้ยกล่อมให้เข้าร่วมในชุมชนสิ่งแวดล้อมมากกว่าการรักษาในส่วนของแคลิฟอร์เนียและรัฐลุยเซียนา โดยการรวมกันของผลประโยชน์ส่วนบุคคลคาดว่าคุณภาพอากาศดีขึ้นและความรู้สึกที่พวกเขาได้รับของการสนับสนุนชุมชนของพวกเขา (Laurian2004)สุดท้าย ลงโทษยังไม่ทำดีเป็นการจูงใจหลักสำหรับ coproduction คนใช้กระทำความผิดที่คุกคามของการลงโทษ บ่อยครั้งโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นแล้วต้องให้ความร่วมมือ ลงโทษมักจะให้ความร่วมมือเท่านั้นในขณะที่คนรู้สึกว่า จะมีการตรวจสอบ และรัฐบาลขาดทรัพยากรสำหรับ sustained ตรวจสอบ (ดู Alford 2009, 198 – 99) ในการศึกษารัฐวอชิงตันการใช้เข็มขัดนิรภัย เช่น ภัยคุกคามของการ buckling ไม่ขึ้นปรากฏออก แรงเฉพาะอิทธิพลเจียมเนื้อเจียมตัวในการปฏิบัติตามกฎระเบียบ (เคอร์ทิส เธอร์แมน และ 1991 ดี)ยัง ลงโทษทำหน้าที่บวกสองฟังก์ชันที่เป็นองค์ประกอบที่จำเป็นในหลายรูปแบบของ coproduction ครั้งแรก "เมื่อพวกเขาจะมองเห็น wielded ลงโทษขัดขวางลูกค้าทนจากไม่ปฏิบัติตามกฎระเบียบ ขึ้นลงโทษพวกเขาเมื่อพวกเขาล้มเหลวในการมีส่วนร่วม" สอง ทำ ลงโทษยังรับประกัน "ให้สหกรณ์อาจว่าที่พวกเขาจะสนับสนุนกระบวนการยุติธรรม" (Alford 2009, 198 – 99) — คือ ผู้ที่มีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามจะเห็นว่า พวกเขาจะไม่ naively ร่วมมือในขณะที่คนอื่น ๆ flout กฎหมายกับการยกเว้นโทษได้ อาร์กิวเมนต์ที่ทำแนวนี้:ผลงานคู่ 6: ซึ่งเป็นที่ต้องการความช่วยเหลือจากประชาชน รักษาตัวสำหรับใช้ลงโทษเกิดความร่วมมือที่เหมาะสมตามสิ่งจูงใจอื่น ๆตอบสนองให้ประชาชนเป็นพลเมืองเกี่ยวข้องกับประชาชนในการตัดสินใจบริหารสัญญาจำนวนประโยชน์หน่วยงานสาธารณะและประชาชน สำหรับหน่วยงาน ประโยชน์สามารถรวมข้อมูลดี (1) เป็นเมื่อประชาชนนำความรู้ระดับพื้นดินที่อื่น จะไม่พร้อมใช้งานผู้ตัดสินใจ (เช่น Beierle 2002, 746); (2) มากกว่าโอกาสของประชาชนที่ยอมรับการตัดสินใจใด ๆ จะช่วยให้ ซึ่งสามารถอำนวยความสะดวกในการใช้งานโปรแกรม (3) ปรับปรุงประสิทธิภาพรัฐ เป็นเอกสารในสถานที่แตกต่างกันดังกล่าวเป็นรัฐแผนกขนส่งในสหรัฐอเมริกา (Neshkova และกัว 2011) และโครงการประปาชนบทในอินเดีย (Prokopy 2005); ก บางที, (4) ประชาชนเพิ่มความน่าเชื่อถือ ประชาชน ประโยชน์ที่สามารถรวมพอดี (1) ดีของนโยบายสาธารณะและโปรแกรมการกำหนดลักษณะชุมชน ชุมชน (2) ปรับปรุงกำลังการผลิตสำหรับความพยายามร่วมกัน และอื่น ๆ สุด, (3) ดีขึ้นคุณภาพชีวิตยังมีส่วนร่วมของสาธารณะยังนำปัญหา ผู้ที่เข้ามาเกี่ยวข้องแทบเป็นการระหว่างส่วนประชากร บางครั้งมองแทนเช่นเป็นคี่มาก "อยากรู้อยากเห็น ที่น่ากลัว และที่มี" (McComas, Besley และ Trumbo 2006, 691-92) มีส่วนร่วมของสาธารณะยังได้ค่าใช้จ่าย โดยกำหนดเวลาของผู้ดูแลที่สาธารณะทำงานกับประชาชน โดยบั่นทอนมาตรฐานคุณภาพที่จำเป็น และเพิ่มต้นทุนโปรแกรมเพื่อตอบสนองความต้องการของประชาชน การศึกษาหนึ่งพบว่า "เกี่ยวข้องกับสาธารณชนในต้นทุนวิทยาศาสตร์และตัดสินใจเกี่ยวกับสองเท่ากว่าในโครงการกว่าเมื่อทำงานโดยไม่มีส่วนร่วมของสาธารณะ" (จน- 2001 Meyer, 377)กลัวปัญหาเหล่านี้ ผู้จัดการสาธารณะในอดีตได้พยายามที่จะหลีกเลี่ยงการมีส่วนร่วมของสาธารณะ พวกเขาจะดีกว่าแนะนำให้ดูมีส่วนร่วมของสาธารณะเป็นที่กองทัพเสนอ ปรารถนาภายใต้บางสถานการณ์เท่านั้น และ เมื่อปรารถนา ส่วนติดตาม ด้วยกลยุทธ์ที่แตกต่างไปจากปัญหา หยิบของแนะนำสามารถช่วยในการทำความเข้าใจ และตอบสนองต่อ contingencies เหล่านี้จะเริ่มต้นด้วย เมื่อปัญหาเกิดขึ้นในหน่วยงานสาธารณะ ผู้บริหารควรพิจารณาว่า มีส่วนร่วมของสาธารณะใน deliberating ปัญหาอาจต้องการ ปัญหาเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องใช้งานของโปรแกรมใหม่ โปรแกรมที่มีอยู่ ปัญหารับรู้ หรือบางปัญหาชุมชนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับโปรแกรมหรือภารกิจของหน่วยงาน ประสบกับปัญหาเหล่านั้น ผู้จัดการควรถามว่า พวกเขาต้องการให้ข้อมูล (1) เพิ่มเติมเพื่อการตัดสินใจที่ดี/ ยอมรับการตัดสินใจเพื่อให้บรรลุการดำเนินงาน (2) สาธารณะ (ดู Bryson et al. 2013, 26 Thomas 1990)ในพื้นที่ของข้อมูล ผู้ดูแลอาจรู้สึกว่า พวกเขาไม่ทราบว่าประชาชนต้องการจากโปรแกรมหรือบริบทชุมชนคืออะไรเช่น มีทั้งชนิดของข้อมูลที่ให้ไปมีส่วนร่วมประชาชน เหตุผลแข็งแกร่งแม้มีกรณี (1) ดำเนินการตัดสินใจใด ๆ ต้องการยอมรับของประชาชน และยอมรับ (2) นั้นไม่ถือว่าไม่มีส่วนร่วม ตัดสินใจบริหารบางต้องยอมรับประชาชนที่จะปฏิบัติ "ความยินยอมจากที่ governed" บางครั้งสามารถทึกทักเอาเมื่อกระแสการดำเนินการโดยตรงจากการตัดสินใจขององค์กร policy-making ป่าว ส่วนใหญ่ แต่ บริหารการตัดสินใจที่มีกระทบในสาธารณะจะต้องเกี่ยวข้องอย่างละเอียดเพื่อให้ได้การยอมรับสาธารณะที่จำเป็นสำหรับการใช้งาน (Thomas 1990, 1993, 1995)ขาดความต้องการ เกี่ยวข้องสาธารณะเชิญสามารถ complicate ตัดสินใจโดยไม่จำเป็น และควรหลีก เลี่ยง ถ้าเป็นไปได้:ผลงานประชาชน 1: ไม่เชิญมีส่วนร่วมของสาธารณะ (ยกเว้น) เมื่อข้อมูลไม่เพิ่มเติมหรือสาธารณะยอมรับจำเป็นสำหรับการเข้าถึง หรือใช้การตัดสินใจเป็น al. et Bryson อธิบาย ปัญหาที่เหมาะสมลักษณะนี้มักจะเกี่ยวกับ "ปัญหาที่เป็นหลักปฏิบัติ หรือเทคนิค" (2013, 25), กังวลน่าเก็บสนใจมากสำหรับประชาชน เพื่อให้แน่ใจ คำพิพากษาใด ๆ ว่า ปัญหาต้องมีส่วนร่วมของสาธารณะควรถือเป็นแน่นอน เปลี่ยนแปลงถ้าเหตุการณ์ (เช่น หลักฐานใหม่น่าสนใจของประชาชน) แนะนำอย่างอื่นเมื่อ ในทางกลับกัน ต้องการข้อมูลและ/หรือยอมรับไปปรารถนาเกี่ยวข้องสาธารณะ ผู้จัดการควรพิจารณาว่า หน่วยงานของตนนำเป้าหมายที่จำเป็นหรือข้อจำกัดใด ๆ ปัญหา ตามแนะนำผลงานนี้:ผลงานประชาชน 2: ล่วงหน้าทำกับสาธารณะมีส่วนร่วมตัดสินใจ กำหนดข้อจำกัดตัดสินใจจำเป็น เช่นมาตรฐานการตัดสินใจ (เช่น ทางวิทยาศาสตร์ หรือทางเทคนิค), งบประมาณข้อจำกัด ข้อจำกัดของเวลา และ/หรือจำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางพันธมิตร. 3:
อยู่ที่ไหนความช่วยเหลือที่ต้องการจากประชาชนพิจารณาวิธีการที่จะเพิ่มความสามารถของประชาชนที่จะให้ความช่วยเหลือที่ในจิตวิญญาณที่รัฐบาลท้องถิ่นในออฮุส, เดนมาร์กทดลองเมื่อเร็ว ๆ นี้กับการให้การสนับสนุนภาษาที่จะช่วยให้พ่อแม่ผู้อพยพในการพัฒนาเด็กของพวกเขา ความสามารถภาษาเดนมาร์ก ในการทดลองได้รับการออกแบบโดยพันธมิตรทางวิชาการของรัฐบาลที่เป็นพ่อแม่ผู้อพยพที่มีสามกับเด็กสี่ปีเข้าเรียนในเด็กที่สาธารณะศูนย์ดูแลถูกสุ่มให้ควบคุมหรือกลุ่มการรักษาที่เด็กแต่ละคนที่อยู่ในกลุ่มการรักษาที่ได้รับการ "ภาษา กระเป๋าเดินทาง "ที่พัฒนาโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาภาษาที่มีหนังสือสำหรับเด็ก, เกมและวิดีโอสอนเกี่ยวกับวิธีการที่พ่อแม่สามารถช่วยให้เด็กของพวกเขาได้เรียนรู้เดนมาร์ก
พนักงานดูแลเด็กนำเสนอกระเป๋าเดินทางให้กับครอบครัวได้เสนอแนะวิธีที่พวกเขาสามารถใช้มันและรวมถึงกระเป๋าเดินทางเป็นส่วนหนึ่งของการอภิปรายปกติกับครอบครัวเกี่ยวกับการพัฒนาภาษาของเด็ก (Jakobsen 2013, 36)
ผลการศึกษาพบความช่วยเหลือได้ "ผลบวกต่อ coproduction สำหรับครอบครัวที่มีความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับการให้บริการ" (Jakobsen2013 49).
ผู้จัดการยังสามารถยื่นอุทธรณ์ต่อความรู้สึกของผู้คนในสิ่งที่เป็น "สิทธิ" โดยการแสวงหา เพื่อเปิดใช้บรรทัดฐานทางสังคมที่จะส่งเสริมให้ coproduction:
พันธมิตรแนวทางที่ 4:.
อยู่ที่ไหนความช่วยเหลือที่ต้องการจากประชาชนพิจารณาว่าบรรทัดฐานทางสังคมและเครือข่ายสังคมสามารถเปิดใช้งานเพื่อกระตุ้นให้ความช่วยเหลือว่าประสบการณ์ของซาคราเมนโตเทศบาลยูทิลิตี้อำเภอแสดงให้เห็นถึงวิธีการหลักการนี้สามารถนำมาใช้. ในความพยายามที่จะเพิ่มการอนุรักษ์พลังงานอำเภอที่จะเริ่มต้นในปี 2009 ที่จะนำ "ใบหน้ายิ้ม" ในค่าใช้จ่ายของผู้บริโภคที่มีการใช้พลังงานลดลงต่ำกว่าที่ของผู้ประกอบการที่คล้ายกันในพื้นที่ หลังจากหกเดือนการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่า "ลูกค้าที่ได้รับรายงานส่วนบุคคลลดการใช้พลังงานลงร้อยละ 2 มากกว่าคนที่มีงบมาตรฐาน" น่าจะตอบสนองต่อสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาพอดีกับบรรทัดฐานพื้นที่ (2,009 ลิตร) เป็นตัวอย่างที่คำอุทธรณ์กฎเกณฑ์แม้อาจเพิ่ม coproduction ในสถานการณ์ที่ "ผู้ขับขี่ฟรี" จะเห็นได้ชัดไม่เอื้อ (เช่นโดยไม่ได้การอนุรักษ์พลังงานโดยไม่รีไซเคิลโดยการขับรถในช่วงการแจ้งเตือนที่มีคุณภาพอากาศ).
กลยุทธ์ในการดึงดูดความสนใจจากสังคม อาจจะมีบรรทัดฐานแม้มีศักยภาพมากขึ้นในการกระตุ้น coproduction ในยุคปัจจุบันของสื่อทางสังคมที่แพร่หลาย พิจารณาวิธีการหนึ่งในการทดลองแบบสุ่มแสดงให้เห็นว่าสื่อสังคมที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมทางการเมือง:. กลยุทธ์ในการดึงดูดความสนใจจากบรรทัดฐานของสังคมอาจจะมีแม้กระทั่งที่มีศักยภาพมากขึ้นสำหรับการกระตุ้น coproduction ในยุคปัจจุบันของสื่อทางสังคมแพร่หลาย [P] ข้อความระดม olitical ส่งมอบให้กับ 61 ล้านผู้ใช้ Facebook ในช่วง 2010 การเลือกตั้งรัฐสภาสหรัฐ . . โดยตรงอิทธิพลทางการเมืองการแสดงออก, การแสวงหาข้อมูลและพฤติกรรมการลงคะแนนจริงของผู้คนนับล้าน นอกจากนี้ข้อความที่ไม่เพียง แต่มีอิทธิพลต่อผู้ใช้ที่ได้รับพวกเขา แต่ยังเป็นเพื่อนของผู้ใช้และเพื่อนของเพื่อน (บอนด์ et al. 2012) ผู้จัดการสาธารณะอาจพิจารณาที่คล้ายกันถ้ามีขนาดเล็กในระดับการใช้สื่อเหล่านี้เพื่อเปิดใช้งานบรรทัดฐานทางสังคมที่เอื้อต่อการ coproduction. ในทางตรงกันข้ามกับบรรทัดฐานของสังคม, วัสดุหรือสิ่งจูงใจทางการเงินมีประวัติที่ไม่ดีของการเพิ่ม coproduction (Alford 2009 192) โดยธรรมชาติของพวกเขาผลตอบแทนวัสดุที่ก่อให้เกิดความรู้สึกของการแลกเปลี่ยนที่ระบุอย่างแม่นยำไม่น่าจะกระตุ้นให้ coproduction มากส่วนหนึ่งเป็นเพราะการทำงานมากที่สุด coproductive ในภาครัฐ "เป็นเรื่องยากที่จะระบุล่วงหน้า." แรงจูงใจวัสดุที่มีงานทำที่ดีขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ที่มีขนาดใหญ่: แนวทางพันธมิตรที่ 5: การให้ความช่วยเหลือในกรณีที่เป็นที่ต้องการจากประชาชนใช้แรงจูงใจวัสดุเฉพาะในการรวมกันกับแรงจูงใจอื่น ๆ เพื่อกระตุ้นให้ความช่วยเหลือนั้น. ในฐานะที่เป็นกรณีในจุดที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียงได้รับการชักชวนให้เข้าร่วมในการรักษาสิ่งแวดล้อมชุมชนในส่วนของรัฐแคลิฟอร์เนียและรัฐหลุยเซียนาโดย การรวมกันของผลประโยชน์ส่วนตัวคาดว่าคุณภาพอากาศที่ดีขึ้นและความรู้สึกที่พวกเขาได้รับจากการบริจาคเพื่อชุมชนของพวกเขา (Laurian2004). ในที่สุดการลงโทษยังไม่ได้ดำเนินการอย่างดีในฐานะที่เป็นแรงจูงใจหลักสำหรับ coproduction คนมักจะใช้ความผิดที่เป็นภัยคุกคามของการลงโทษโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขามีอยู่แล้วมีแนวโน้มที่จะให้ความร่วมมือ นอกจากนี้ยังมีการลงโทษโดยทั่วไปพร้อมรับคำความร่วมมือเท่านั้นในขณะที่ผู้คนรู้สึกว่าพวกเขาจะถูกตรวจสอบและรัฐบาลขาดทรัพยากรสำหรับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง (ดู Alford 2009, 198-99) ในการศึกษาที่รัฐวอชิงตันของการใช้เข็มขัดนิรภัยเช่นการคุกคามของการลงโทษที่ไม่คาดขึ้นดูเหมือนจะออกแรงเพียงอิทธิพลเจียมเนื้อเจียมตัวในการปฏิบัติตาม (เคอร์ติเธอร์แมนและไนซ์ 1991). แต่การลงโทษให้บริการสองฟังก์ชั่นบวกที่ทำให้พวกเขา องค์ประกอบที่จำเป็นสำหรับหลายรูปแบบของ coproduction แรก "เมื่อพวกเขามีอาวุธอย่างเห็นได้ชัดการลงโทษยับยั้งลูกค้าทนจากการไม่ปฏิบัติหรือลงโทษพวกเขาเมื่อพวกเขาล้มเหลวที่จะมีส่วนร่วม." ประการที่สองในการดำเนินการลงโทษยังรับประกัน "ที่อาจสหกรณ์ว่ากระบวนการในการที่พวกเขามี บริจาคเป็นธรรม "(Alford 2009, 198-99) นั่นคือผู้ที่มีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามจะเห็นว่าพวกเขาจะไม่ให้ความร่วมมืออย่างไร้เดียงสาขณะที่คนอื่นหยามกฎหมายที่มีไม่ต้องรับโทษ ข้อโต้แย้งเหล่านั้นนำไปสู่แนวทางนี้: แนวทางพันธมิตรที่ 6: การให้ความช่วยเหลือในกรณีที่เป็นที่ต้องการจากประชาชนรักษาตัวเลือกสำหรับการใช้บทลงโทษถ้าและเมื่อความร่วมมือที่เหมาะสมไม่ได้เกิดขึ้นอยู่กับแรงจูงใจอื่น ๆ . การตอบสนองต่อประชาชนเป็นพลเมืองที่เกี่ยวข้องกับประชาชนในการตัดสินใจในการบริหารการทำสัญญาจำนวนของผลประโยชน์สำหรับหน่วยงานภาครัฐและประชาชน สำหรับหน่วยงานที่ได้รับประโยชน์อาจรวมถึง (1) ข้อมูลที่ดีกว่าเช่นเมื่อประชาชนมีส่วนร่วมในความรู้ระดับพื้นดินที่มิฉะนั้นจะไม่สามารถใช้ได้กับผู้มีอำนาจตัดสินใจ (เช่น Beierle 2002, 746); (2) โอกาสมากขึ้นของประชาชนยอมรับการตัดสินใจใด ๆ จะช่วยให้ซึ่งสามารถอำนวยความสะดวกในการใช้งานโปรแกรม; (3) ปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของรัฐบาลที่บันทึกไว้ในสถานที่ที่แตกต่างกันเช่นหน่วยงานของรัฐในการขนส่งในประเทศสหรัฐอเมริกา (Neshkova Guo และ 2011) และโครงการน้ำประปาชนบทในอินเดีย (Prokopy 2005); และบางที (4) เพิ่มความไว้วางใจของประชาชน สำหรับประชาชนที่ได้รับประโยชน์สามารถรวมถึง (1) แบบที่ดีขึ้นของนโยบายสาธารณะและโปรแกรมการตั้งค่าของชุมชน (2) ความจุชุมชนที่ดีขึ้นสำหรับความพยายามร่วมกันอื่น ๆ และในที่สุด (3) ที่มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น. แต่การมีส่วนร่วมของประชาชนยังนำปัญหาที่เกิดขึ้น . ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องไม่ค่อยเป็นการข้ามส่วนประชากรบางครั้งมองแทนเหมือนมากแปลกของ "อยากรู้อยากเห็นน่ากลัวและที่มีอยู่" (McComas, Besley และ Trumbo 2006, 691-92) การมีส่วนร่วมของประชาชนยังสามารถเป็นค่าใช้จ่ายโดยการกำหนดให้มีเวลามากขึ้นของผู้บริหารของประชาชนที่จะทำงานร่วมกับประชาชนโดยการลอบทำลายมาตรฐานคุณภาพที่จำเป็นและค่าใช้จ่ายโดยการเพิ่มโปรแกรมที่จะตอบสนองความต้องการของประชาชน ผลการศึกษาพบว่า "ที่เกี่ยวข้องกับประชาชนในด้านวิทยาศาสตร์และการตัดสินใจค่าใช้จ่ายประมาณสองเท่าสำหรับโครงการกว่าเมื่อทำงานจะดำเนินการได้โดยไม่ต้องมีส่วนร่วมของประชาชน" (Till และเมเยอร์ 2001, 377). กลัวปัญหาเหล่านี้ผู้จัดการของประชาชนจำนวนมากในอดีตได้ พยายามที่จะหลีกเลี่ยงการมีส่วนร่วมของประชาชน พวกเขาจะได้รับคำแนะนำที่ดีที่จะดูมีส่วนร่วมของประชาชนเป็นเรื่องที่ผูกพันที่พึงประสงค์ภายใต้สถานการณ์บางอย่าง แต่ไม่ได้คนอื่น ๆ และเมื่อต้องการดำเนินการที่ดีที่สุดกับกลยุทธ์ที่แตกต่างกันไปจากปัญหา กำมือของแนวทางที่สามารถช่วยในการทำความเข้าใจและตอบสนองต่อภาระผูกพันเหล่านี้. เพื่อเริ่มต้นกับเมื่อใดก็ตามที่มีปัญหาเกิดขึ้นสำหรับหน่วยงานของรัฐ, ผู้จัดการควรพิจารณาว่าการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพิจารณาปัญหาอาจจะเป็นที่น่าพอใจ ปัญหาเหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับการดำเนินงานของโปรแกรมใหม่ที่รับรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับโปรแกรมที่มีอยู่หรือบางส่วนกังวลกับชุมชนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับโปรแกรมของหน่วยงานหรือภารกิจ ต้องเผชิญกับปัญหาใด ๆ ผู้บริหารควรจะถามว่าพวกเขาต้องการ (1) ข้อมูลเพิ่มเติมที่จะทำให้การตัดสินใจที่ดีกว่าและ / หรือ (2) การยอมรับของประชาชนในการตัดสินใจในการสั่งซื้อเพื่อให้บรรลุการดำเนินงาน (ดูไบ et al. 2013, 26 . โทมัส 1990) ในพื้นที่ของข้อมูลที่ผู้บริหารอาจจะรู้สึกว่าพวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ประชาชนต้องการจากโปรแกรมหรือสิ่งที่บริบทชุมชนเป็นเหมือนกับชนิดของข้อมูลให้บริเวณที่จะมีส่วนร่วมของประชาชนอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้บริเวณที่แข็งแกร่งอยู่ถ้า (1) การดำเนินการตัดสินใจใด ๆ ต้องได้รับการยอมรับของประชาชนและ (2) ได้รับการยอมรับว่าไม่สามารถสันนิษฐานได้โดยไม่ต้องมีส่วนร่วม บางคนตัดสินใจในการบริหารไม่จำเป็นต้องได้รับการยอมรับของประชาชนที่จะดำเนินการ; "การได้รับความยินยอมจากผู้ปกครอง" บางครั้งสามารถสันนิษฐานได้เมื่อการกระทำไหลโดยตรงจากการตัดสินใจในการทำนโยบายการเลือกตั้งร่างกาย ส่วนใหญ่แม้ว่าการตัดสินใจในการบริหารที่มีผลกระทบต่อประชาชนที่จะต้องมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางในการสั่งซื้อที่จะได้รับการยอมรับของประชาชนที่จำเป็นสำหรับการดำเนินงาน (โทมัสปี 1990, 1993, 1995). ขาดทั้งความต้องการเชิญชวนให้ประชาชนมีส่วนร่วมโดยไม่จำเป็นสามารถซับซ้อน การตัดสินใจและควรหลีกเลี่ยงถ้าเป็นไปได้: แนวทางประชาชน 1:. อย่าได้เชิญมีส่วนร่วมของประชาชน (ถ้าจำเป็น) เมื่อไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมหรือการยอมรับของประชาชนเป็นสิ่งจำเป็นในการเข้าถึงหรือการตัดสินใจดำเนินการในขณะที่ไบร์ตอัล อธิบายปัญหาที่เหมาะสมคำอธิบายนี้มีแนวโน้มที่จะกังวล "ปัญหาที่ส่วนใหญ่จะมีเทคนิคหรือการดำเนินงาน" (2013, 25) ความกังวลไม่น่าจะถือความสนใจมากสำหรับประชาชน เพื่อให้แน่ใจว่าการตัดสินว่าเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมของประชาชนใด ๆ ควรจะถือว่าเป็นเบื้องต้นอาจมีการเปลี่ยนแปลงหากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (เช่นหลักฐานใหม่ที่น่าสนใจของประชาชน) แสดงให้เห็นเป็นอย่างอื่น. เมื่อในมืออื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับการข้อมูลและ / หรือจุดได้รับการยอมรับที่จะปรารถนาของการมีส่วนร่วมของประชาชนผู้จัดการควรพิจารณาว่าหน่วยงานของพวกเขาจะนำเป้าหมายที่สำคัญใด ๆ หรือข้อ จำกัด กับปัญหาที่เป็นแนวทางนี้แนะนำ: แนวทางประชาชน 2: ในความก้าวหน้าของการตัดสินใจการมีส่วนร่วมของประชาชนกำหนดข้อ จำกัด ของการตัดสินใจที่จำเป็น เช่นมาตรฐานการตัดสินใจ (เช่นวิทยาศาสตร์หรือทางเทคนิค) ข้อ จำกัด ของงบประมาณ จำกัด เวลาและ / หรือการ จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คู่ที่ 3 : แนวทางการให้ความช่วยเหลือที่ต้องการจากประชาชน พิจารณาวิธีการเพิ่มความสามารถในการให้ความช่วยเหลือประชาชนที่ .
ในจิตวิญญาณที่ รัฐบาล ท้องถิ่นในอาร์ฮุส , เดนมาร์ก เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ทดลองกับการให้การสนับสนุนภาษาเพื่อช่วยพ่อแม่ผู้อพยพในการพัฒนาความสามารถทางภาษาของเด็ก เดนมาร์ก .ในแปลงทดลองที่ออกแบบโดยพันธมิตรทางวิชาการ ของรัฐบาล ที่พ่อแม่อพยพกับสามเด็กอายุ 4 ปี เรียนอยู่ในศูนย์ดูแลเด็กสาธารณะสุ่มเป็นกลุ่มควบคุม หรือกลุ่มที่
เด็กในแต่ละกลุ่มได้รับ " ภาษากระเป๋าเดินทาง , " การพัฒนาโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาทางภาษา ประกอบด้วย หนังสือเด็ก เกมและวิดีโอสอนวิธีการที่ผู้ปกครองสามารถช่วยให้เด็กเรียนรู้ภาษาเดนมาร์ก พนักงานดูแลเด็กที่นำเสนอกระเป๋ากับครอบครัว พบว่าพวกเขาสามารถใช้มันและรวมกระเป๋าเป็นส่วนหนึ่ง ของการสนทนา ปกติ กับครอบครัวเกี่ยวกับพัฒนาการด้านภาษาของลูก ( จาคอบเซ่น 2013 , 36 )
พบความช่วยเหลือได้ " ผลเป็นบวก coproduction สำหรับครอบครัวที่มีความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับบริการ " ( jakobsen2013 49 ) .
ผู้จัดการยังสามารถอุทธรณ์ต่อความรู้สึกของคนเป็นสิ่งที่ " ใช่ " โดยการใช้บรรทัดฐานทางสังคมเพื่อส่งเสริม coproduction :
4 : คู่แนวทางที่ความช่วยเหลือที่ต้องการจาก สาธารณะพิจารณาว่าบรรทัดฐานทางสังคมและเครือข่ายทางสังคมสามารถใช้งานจะกระตุ้นการให้ความช่วยเหลือ .
ประสบการณ์ของเทศบาลตำบลแซคราเมนโตยูทิลิตี้แสดงให้เห็นว่าหลักการนี้สามารถใช้กับ ในความพยายามที่จะเพิ่มการประหยัดพลังงาน สำนักงานเขต เริ่มในปี 2009 ที่จะใส่ " หน้ายิ้ม " ในการตั้งค่าของผู้บริโภคที่มีการใช้พลังงานลดลงต่ำกว่าที่ของครัวเรือนที่คล้ายคลึงกันในพื้นที่หลังจากหกเดือน จากการวิเคราะห์พบว่า " ลูกค้าที่ได้รับรายงานการใช้พลังงานส่วนบุคคลลดลง 2 เปอร์เซ็นต์ มากกว่าผู้ที่ได้รับข้อความมาตรฐาน " ซึ่งสันนิษฐานว่าในการตอบสนองต่อสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาพอดีกับพื้นที่ปกติ ( หนึ่งปี ) อย่างตัวอย่างที่ได้คําแนะนําบรรทัดฐานศาลอุทธรณ์อาจเพิ่ม coproduction ในสถานการณ์ที่ " ผู้ขับขี่ " ฟรีไม่เอื้ออย่างเห็นได้ชัด ( เช่นโดยการอนุรักษ์พลังงานโดยไม่รีไซเคิล โดยการขับรถในคุณภาพอากาศแจ้งเตือน ) .
กลยุทธ์ดูดบรรทัดฐานทางสังคมอาจจะมีศักยภาพมากขึ้นเพื่อกระตุ้นการ coproduction ในยุคปัจจุบันที่แพร่หลายของสังคมสื่อพิจารณาวิธีการสุ่มทดลองหนึ่งพบสื่อทางสังคมที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมทางการเมือง :
กลยุทธ์ดูดบรรทัดฐานทางสังคมอาจจะมีศักยภาพมากขึ้นเพื่อกระตุ้นการ coproduction ในยุคปัจจุบันแพร่หลายสื่อสังคม .
[ P ] olitical ระดมข้อความส่งถึง 61 ล้านผู้ใช้ Facebook ในช่วง 2010 รัฐสภาสหรัฐเลือกตั้ง . . . . . . .โดยตรงต่อการแสดงออกทางการเมือง แสวงหาข้อมูลและพฤติกรรมการออกเสียงเลือกตั้งจริงล้านคน นอกจากนี้ ข้อความไม่เพียงมีผลต่อผู้ใช้ที่ได้รับพวกเขา แต่เพื่อนๆ ของผู้ใช้ และเพื่อนของเพื่อน ( พันธบัตร et al . 2012 )
ผู้จัดการภาครัฐอาจพิจารณาเหมือนกัน ถ้าขนาดเล็ก ใช้สื่อเหล่านี้เพื่อเปิดใช้งานทางสังคมที่เอื้อต่อ coproduction .