Jacques Rancière is one of the most

Jacques Rancière is one of the most important and original contemporary French philosophers. This book provides perhaps the best available introduction to his thought in English. Its main contents are two interviews with Rancière...they provide an extraordinarily concise and systematic summary by Rancière of the main themes of his recent work across its whole range. Rancière's project is promising. It is illuminating to see aesthetics as political and politics in aesthetic terms, as a form of the 'distribution of the sensible.'" -Culture Machine” – Culture Machine,

“"[A]n excellent introduction to Jacques Rancière...Slavoj Žižek writes in his afterword: 'Rancière's thought is today more actual than ever: in our time of the disorientation of the left, his writings offer one of the few consistent conceptualizations of how we are to continue to exist.'" - London Review of Books, August 3, 2006” – London Review of Books,

“'Locating the political significance of art has not only gone out of fashion, it has in recent years become a source of embarrassment. No one has argued against this repression with more precision, nuance, and undeniable force than Jacques RanciFre ... This book, with an emphatic "Afterword" by ÄiPek, provides a riveting and compelling outline of the central elements of RanciFreÆs politics of aesthetics and its relation to his demanding rethinking of the political.' J.M. Bernstein, New School for Social Research” – Blurb from reviewer

“'A benchmark, this compact book shows why RanciFre is one of the most compelling thinkers and writers in France since Michel Foucault adn Gilles Deleuze.' Tom Conley, Harvard University” – Blurb from reviewer

“'This is possibly the most important essay, despite its length, since Adorno's Aesthetic Theory.' Adrian Rifkin, Professor of Visual Culture, Middlesex” – Blurb from reviewer

“'A tour de force! Through a revitalisation of the term 'aesthetics', Ranciere is able to raise novel questions concerning the nature of history, the sense of our modernity, the relationship between work and art and between science and art, and the peculiarity of aesthetic experience (showing, in essence, that it cannot be contained but informs all our forms of life and activities).' Keith Ansell Pearson, Professor of Philosophy, Warwick University” – Blurb from reviewer

“'The readership for Ranciere's work is highly interdisciplinary. Le Partage du sensible would be obligatory reading in graduate courses in Philosophy, Aesthetics, Political Science, French Studies, Literature, and Cultural Studies, where it would be read in the context of other major thinkers of politics and aesthetics such as Walter Benjamin, Jean-Paul Sartre, Roland Barthes, Jacques Derrida, Etienne Balibar, Michel Foucault, Paul Ricoeur, Jurgen Habermas, Jean-Francois Lyotard, and Slavoj Zizek.' Kristin Ross, Professor of Comparative Literature, New York University” – Blurb from reviewer

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฌาคส์Rancièreเป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุดและเป็นต้นฉบับนักปรัชญาชาวฝรั่งเศสร่วมสมัย หนังสือเล่มนี้อาจจะมีการแนะนำที่ดีที่สุดที่จะคิดของเขาในภาษาอังกฤษ เนื้อหาหลักคือการสัมภาษณ์กับสองRancière ... พวกเขาให้บทสรุปที่กระชับเป็นพิเศษและเป็นระบบโดยRancièreในรูปแบบหลักของการทำงานที่ผ่านมาของเขาในช่วงของทั้ง โครงการRancièreเป็นแนวโน้ม มันเป็นแสงสว่างที่จะเห็นความสวยงามเป็นทางการเมืองและการเมืองในแง่ความงามเป็นรูปแบบของ "เครื่อง -Culture" การกระจายของสมเหตุสมผล. - เครื่องวัฒนธรรม"" [A] n แนะนำที่ดีกับฌาคส์Rancière ... Slavoj Žižekเขียนในเล่มของเขาว่า 'คิดRancièreของวันนี้เป็นวันที่เกิดขึ้นจริงมากขึ้นกว่าเดิมในเวลาของเราของอาการเวียนศีรษะด้านซ้ายที่เขียนของเขานำเสนอหนึ่งใน conceptualizations สอดคล้องกันไม่กี่วิธีการที่เราจะยังคงมีอยู่.' "- ลอนดอนทบทวน หนังสือ 3 สิงหาคม 2006 "- ลอนดอนวิจารณ์หนังสือ" ตำแหน่งสำคัญทางการเมืองของศิลปะไม่ได้ไปเพียงออกจากแฟชั่นมันได้ในปีที่ผ่านมากลายเป็นแหล่งที่มาของความลำบากใจไม่มีใครแย้งกับการปราบปรามนี้ที่มีความแม่นยำมากขึ้น. แตกต่างกันนิดหน่อยและปฏิเสธไม่ได้แรงกว่าฌา RanciFre ... หนังสือเล่มนี้ด้วยความหนักแน่น "เล่ม" โดยÄiPekให้โลดโผนและร่างที่น่าสนใจในองค์ประกอบที่สำคัญของการเมืองRanciFreÆsของความสวยงามและความสัมพันธ์กับความต้องการของเขาทบทวนของทางการเมือง ' JM Bernstein, โรงเรียนใหม่เพื่อการวิจัยทางสังคม "- ประกาศแจ้งจากนักวิจารณ์" มาตรฐาน A, หนังสือเล่มนี้แสดงให้เห็นว่ามีขนาดกะทัดรัด RanciFre เป็นหนึ่งในนักคิดที่น่าสนใจที่สุดและนักเขียนในฝรั่งเศสตั้งแต่มิเชล Foucault ADN Gilles Deleuze. ทอมคอนลี่ย์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ "- ประกาศแจ้งจากนักวิจารณ์" นี่อาจจะเป็นเรียงความที่สำคัญที่สุดแม้จะมีความยาวตั้งแต่ Adorno ของทฤษฎีความงาม. เอเดรียริฟกิ้นศาสตราจารย์วัฒนธรรมภาพมิดเดิล "- ประกาศแจ้งจากนักวิจารณ์"! ทัวร์เดอบังคับผ่านการฟื้นฟูของคำว่า 'ความงาม' Ranciere สามารถที่จะเพิ่มคำถามนวนิยายเกี่ยวกับธรรมชาติของประวัติศาสตร์ความรู้สึกของความทันสมัยของเรา ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและงานศิลปะและระหว่างวิทยาศาสตร์และศิลปะและความผิดปกติของประสบการณ์ความงาม (แสดงในสาระสำคัญว่าไม่สามารถมี แต่แจ้งรูปแบบของเราทั้งหมดของชีวิตและกิจกรรม). คี ธ แอนเซลเพียร์สันศาสตราจารย์ด้านปรัชญามหาวิทยาลัยวอร์วิก "- ประกาศแจ้งจากนักวิจารณ์" ผู้อ่านสำหรับการทำงาน Ranciere ที่เป็นสหวิทยาการสูง Le Partage du เหมาะสมจะอ่านบังคับในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาในปรัชญาสุนทรียศาสตร์รัฐศาสตร์ศึกษาฝรั่งเศส, วรรณคดี. การศึกษาและวัฒนธรรมที่มันจะได้รับการอ่านในบริบทของการเป็นนักคิดที่สำคัญอื่น ๆ ของการเมืองและความงามเช่นวอลเตอร์เบนจามิน, Jean-Paul Sartre, โรลันด์เธฌาคส์แดริด้า, เอเตียน Balibar มิเชลฟูโกต์, พอล Ricoeur, Jurgen Habermas, Jean- Francois Lyotard และ Slavoj Zizek. คริสตินรอสส์ศาสตราจารย์วรรณคดีมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก "- ประกาศแจ้งจากนักวิจารณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฌาคส์ ranci อีเบย์เป็นหนึ่งในที่สำคัญที่สุดและเป็นต้นฉบับนักปรัชญาฝรั่งเศสร่วมสมัย หนังสือเล่มนี้มีบางทีอาจจะดีที่สุดของการคิดของเขาในอังกฤษ เนื้อหาหลักสองสัมภาษณ์กับ ranci อีเบย์ . . . . . . . พวกเขาให้รัดกุมเป็นพิเศษและระบบโดยสรุป ranci อีเบย์ของหัวข้อหลักของงานล่าสุดของเขาในช่วงของทั้งโครงการ ranci è re มีแนวโน้ม มันคือแสงสว่างที่เห็นคุณค่าทางการเมืองและการเมืองในแง่สุนทรียะ เป็นรูปแบบของการกระจายที่เหมาะสม ' ' " - วัฒนธรรม - วัฒนธรรม " Machine เครื่อง

" [ ] N ยอดเยี่ยมแนะนำชาก ranci อีเบย์ . . . . . . . slavoj Žผมžเอกเขียนในของเขา ' ranci หลังจากนั้น : อีเบย์คิดวันนี้เป็นจริงมากขึ้นกว่าที่เคยในเวลาของความสับสนของซ้ายงานเขียนของเขา มีหนึ่งในไม่กี่วิธีที่สอดคล้องกัน conceptualizations เราจะยังคงอยู่ . ' " - ลอนดอนทบทวนหนังสือ เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 2549 " –ลอนดอนทบทวนหนังสือ

" 'locating ความสำคัญทางการเมืองของศิลปะมีไม่เพียง แต่ไปออกของแฟชั่น มัน ใน ปี ล่าสุด กลายเป็น แหล่งของความอึดอัดใจ . ไม่มีใครแย้งกับความคิดนี้กับความแม่นยำมากขึ้นแตกต่างกันนิดหน่อยและแรงกว่าจาค rancifre ปฏิเสธไม่ได้ . . . . . . . หนังสือเล่มนี้ ที่สำคัญ " ด้านหลัง " โดย IKEA ก เป็ก แสดงโลดโผนและน่าสนใจร่างขององค์ประกอบกลางของ rancifre กู้การเมืองของสุนทรียศาสตร์และความสัมพันธ์ของเขาเรียกร้องทบทวนของการเมือง ' JM Bernstein , โรงเรียนใหม่เพื่อการวิจัย " ( คำนิยมจากนักวิจารณ์

" มีมาตรฐานทางสังคมหนังสือเล่มนี้แสดงให้เห็นถึง rancifre กระชับเป็นหนึ่งในที่น่าสนใจที่สุดนักคิดและนักเขียนในฝรั่งเศสตั้งแต่มิเชลฟูโกและจิลเดอลูซ ' ทอม คอนลี่ย์ มหาวิทยาลัย " ( คำนิยมจากนักวิจารณ์

" นี่อาจจะเป็นบทความที่สำคัญที่สุดของฮาร์วาร์ด แม้จะมีความยาวตั้งแต่ adorno เป็นสุนทรียะทฤษฎี " เอเดรียน ริฟคิน ศาสตราจารย์ของวัฒนธรรมทางสายตาประกาศแจ้งสำหรับ Middlesex , " จากทาน

" ' ทัวร์เดอบังคับ !ผ่านการฟื้นคืนของคำว่า ' สุนทรียะ ' ranciere สามารถเพิ่มคำถามใหม่เกี่ยวกับธรรมชาติของประวัติศาสตร์ ความรู้สึกของความทันสมัยของเรา ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงาน และศิลปะ ระหว่างศาสตร์และศิลป์ และความไม่ชอบมาพากลของประสบการณ์สุนทรียะ ( แสดงในสาระ ที่ไม่สามารถควบคุม แต่แจ้งให้ทราบทั้งหมดของเรา รูปแบบของ ชีวิตและกิจกรรม ) ' คีธ ANSELL เพียร์สันศาสตราจารย์วิชาปรัชญาในมหาวิทยาลัย " ( คำนิยมจากนักวิจารณ์

" ' การอ่าน ranciere งานขอแบบสหวิทยาการ . เลอ partage ดูเหมาะสมจะอ่านบังคับในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษาในปรัชญาสุนทรียศาสตร์ รัฐศาสตร์ การศึกษา วรรณคดีฝรั่งเศส และศึกษาวัฒนธรรมซึ่งมันจะอ่านในบริบทของนักคิดทางการเมืองหลักๆ และสุนทรียภาพ เช่น วอลเตอร์ เบนจามิน ฌ็อง ปอล ซาร์ตร์ , Roland Barthes , Jacques เดอริน บาลิบาเทียน มิเชล ฟูโกต์ พอล ริเคอร์เจอร์เกนฮาเบอร์ , ฌอง ฟรังซัวส์ ลีโอตาร์ และ slavoj zizek ' คริสติน รอส ศาสตราจารย์ของมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก " วรรณกรรมเปรียบเทียบ คำนิยมจากนักวิจารณ์
จำกัด