were used during present investigat

were used during present investigation. A considerable level of polymorphism was observed among aromatic, nonaromatic
and japonica cultivars for the majority of the morphological characters measured. Cluster and principal component
analyses were used to classify rice cultivars on the basis of phenotypic traits. Dendrogram was generated for the Euclidean
distance and phenotypically all the cultivars were classified into three major groups corresponding to the forms of indica rice
cultivated in Pakistan, i.e., aromatic (Basmati) and non-aromatic (Non-basmati) with few exceptions. Clustering of the
cultivars did not show any pattern of association between the morphological characters and the origin of the cultivars.
Instead cultivar groups were associated with their morphological similarities and type of indica rice cultivated in various
regions of Pakistan. Regardless of the limitation in estimating total genetic variation, the current study indicated that agromorphological
traits were helpful for preliminary characterization and can be used as a broad-spectrum approach to assess
genetic diversity among morphologically distinguishable rice cultivars.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถูกใช้ในระหว่างการสอบสวนอยู่ ระดับมากของโพลิมอร์ฟิซึมถูกตรวจสอบระหว่างหอม nonaromaticและพันธุ์ japonica สำหรับส่วนใหญ่ของตัวอักษรของวัด ส่วนประกอบหลักและคลัสเตอร์วิเคราะห์ถูกใช้เพื่อจัดประเภทพันธุ์ข้าวตามลักษณะไทป์ สร้างขึ้นในแบบ Euclidean Dendrogramระยะทางและ phenotypically ทั้งหมดพันธุ์ถูกแบ่งเป็นสามกลุ่มหลักที่สอดคล้องกับรูปแบบของข้าว indicaปลูกในปากีสถาน เช่น หอม (Basmati) และไม่ใช่หอม (Non-ติก) มีข้อยกเว้นไม่ คลัสเตอร์ของการพันธุ์ไม่แสดงใด ๆ รูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างตัวของต้นกำเนิดของพันธุ์แทน กลุ่ม cultivar เกี่ยวข้องกับความคล้ายคลึงของและชนิด indica ข้าวที่ปลูกในที่ต่าง ๆ ของพวกเขาภูมิภาคของประเทศปากีสถาน โดยไม่คำนึงถึงข้อจำกัดในการประเมินความผันแปรทางพันธุกรรมทั้งหมด การศึกษาปัจจุบันระบุว่า agromorphologicalลักษณะมีประโยชน์สำหรับการจำแนกเบื้องต้น และสามารถใช้เป็นวิธี broad-spectrum เพื่อประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมระหว่างพันธุ์ข้าว morphologically แตกต่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถูกนำมาใช้ในระหว่างการสืบสวนในปัจจุบัน ระดับมากของความแตกต่างเป็นข้อสังเกตในหมู่หอมหอม
และสายพันธุ์ japonica สำหรับส่วนใหญ่ของลักษณะทางสัณฐานวิทยาวัด คลัสเตอร์และองค์ประกอบหลัก
วิเคราะห์ถูกนำมาใช้ในการจำแนกสายพันธุ์ข้าวบนพื้นฐานของลักษณะฟีโนไทป์ dendrogram ถูกสร้างขึ้นสำหรับยุคลิด
ระยะทางและลักษณะภายนอกของลักษณะพันธุ์ทั้งหมดถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มหลักที่สอดคล้องกับรูปแบบของข้าว indica
ปลูกในปากีสถานคือมีกลิ่นหอม (Basmati) และไม่หอม (ไม่ใช่บาสมาติก) มีข้อยกเว้นบาง การจัดกลุ่มของ
สายพันธุ์ที่ไม่ได้แสดงรูปแบบใด ๆ ของความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะทางสัณฐานวิทยาและที่มาของสายพันธุ์.
กลุ่มพันธุ์ แต่มีความสัมพันธ์กับความคล้ายคลึงกันทางสัณฐานวิทยาของพวกเขาและชนิดของข้าวที่ปลูกใน indica ต่างๆ
ภูมิภาคของประเทศปากีสถาน โดยไม่คำนึงถึงข้อ จำกัด ในการประมาณความแปรปรวนทางพันธุกรรมรวมการศึกษาในปัจจุบันพบว่า agromorphological
ลักษณะเป็นประโยชน์สำหรับตัวละครเบื้องต้นและสามารถใช้เป็นแนวทางในวงกว้างสเปกตรัมเพื่อประเมิน
ความหลากหลายทางพันธุกรรมของพันธุ์ข้าวที่แตกต่างของสัณฐานวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน ระดับมากของ polymorphism พบว่าไม่มี กลิ่นหอมของหอม และ พันธุ์จาป
สำหรับส่วนใหญ่ของอักขระที่ก้านวัด องค์ประกอบหลักและการวิเคราะห์กลุ่ม
ใช้เพื่อจำแนกพันธุ์ข้าวบนพื้นฐานของลักษณะที่ใกล้เคียง . เดนโดรแกรมถูกสร้างขึ้นสำหรับใช้
ระยะทางและ phenotypically ทุกสายพันธุ์ออกเป็น 3 กลุ่มใหญ่ ที่สอดคล้องกับรูปแบบของข้าว Indica
cultivated ในปากีสถาน เช่น หอม ( ข้าว ) และไม่หอม ( ไม่ใช่ Basmati ) มีข้อยกเว้นเพียงไม่กี่ การจัดกลุ่มของ
พันธุ์ไม่แสดงรูปแบบของความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะทางสัณฐานวิทยาและที่มาของพันธุ์ .
แทนพันธุ์ มีความสัมพันธ์กับลักษณะและประเภทของความคล้ายคลึงกันของพวกเขาจากข้าวที่ปลูกในภูมิภาคต่างๆ
ของปากีสถาน โดยไม่คำนึงถึงข้อจำกัดในการประเมินความแปรปรวนทางพันธุกรรมทั้งหมด การศึกษาปัจจุบันพบว่า ลักษณะ agromorphological
เป็นประโยชน์สำหรับคุณสมบัติเบื้องต้น และสามารถใช้เป็นแนวทางในการประเมิน
สเปกตรัมความหลากหลายทางพันธุกรรมของข้าวพันธุ์ที่แตกต่างจาก .