เล่นซ่อนหา หรือ โป้งแปะ "เล่นซ่อนหา

เล่นซ่อนหา หรือ โป้งแปะ

"เล่นซ่อนหา" หรือ "โป้งแปะ" เป็นหนึ่งในการละเล่นพื้นบ้านที่มีมาช้านาน และยังได้รับความนิยมอยู่ทุกยุคทุกสมัย เพราะกติกาง่าย แถมสนุก และต้องมีการกำหนดอาณาเขต เพื่อไม่ให้กว้างจนเกินไป จนถึงวันนี้ก็ยังมีเด็ก ๆ จับกลุ่มกันเล่นซ่อนหาให้เห็นกันอยู่

โดยกติกาก็คือ คนที่เป็น "ผู้หา" ต้องปิดตา และให้เพื่อน ๆ ไปหลบหาที่ซ่อน โดยอาจจะนับเลขก็ได้ ส่วน "ผู้ซ่อน" ในสมัยก่อนจะต้องร้องว่า "ปิดตาไม่มิด สาระพิษเข้าตา พ่อแม่ทำนาได้ข้าวเม็ดเดียว" แล้วแยกย้ายกันไปซ่อน เมื่อ "ผู้หา" คาดคะเนว่าทุกคนซ่อนตัวหมดแล้ว จะร้องถามว่า "เอาหรือยัง" ซึ่งเมื่อ "ผู้ซ่อน" ตอบว่า "เอาล่ะ" "ผู้หา" ก็จะเปิดตาและหาเพื่อน ๆ ตามจุดต่าง ๆ เมื่อหาพบจะพูดว่า "โป้ง..(ตามด้วยชื่อผู้ที่พบ)" ซึ่งสามารถ "โป้ง" คนที่เห็นในระยะไกลได้ จากนั้น "ผู้หา" จะหาไปเรื่อย ๆ จนครบ ผู้ที่ถูกหาพบคนแรกจะต้องมาเปลี่ยนมาเป็น "ผู้หา" แทน แต่หากใครซ่อนเก่ง "ผู้หา" หาอย่างไรก็ไม่เจอสักที "ผู้ซ่อน" คนที่ยังไม่ถูกพบสามารถเข้ามาแตะตัว "ผู้หา" พร้อมกับร้องว่า "แปะ" เพื่อให้ "ผู้หา" เป็นต่ออีกรอบหนึ่งได้

ประโยชน์จากการเล่นซ่อนหา ก็คือ ฝึกให้เป็นคนช่างสังเกต สามารถจับทิศทางของเสียงได้ รวมทั้งรู้จักประเมินสถานที่ซ่อนตัว จึงฝึกความรอบคอบได้อีกทาง นอกจากนี้ยังทำให้ผู้เล่นสนุกสนาน อารมณ์แจ่มใจเบิกบานไปด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่นซ่อนหาหรือโป้งแปะ"เล่นซ่อนหา" หรือ "โป้งแปะ" เพราะกติกาง่ายแถมสนุกและต้องมีการกำหนดอาณาเขตเพื่อไม่ให้กว้างจนเกินไปจนถึงวันนี้ก็ยังมีเด็ก ๆ คนที่เป็น "ผู้หา" ต้องปิดตาและให้เพื่อน ๆ ไปหลบหาที่ซ่อนโดยอาจจะนับเลขก็ได้ส่วน "ผู้ซ่อน" ในสมัยก่อนจะต้องร้องว่า "ปิดตาไม่มิดสาระพิษเข้าตาพ่อแม่ทำนา ได้ข้าวเม็ดเดียว "แล้วแยกย้ายกันไปซ่อนเมื่อ" ผู้หา "คาดคะเนว่าทุกคนซ่อนตัวหมดแล้วจะร้องถามว่า" เอาหรือยัง "ซึ่งเมื่อ" ผู้ซ่อน "ตอบว่า" เอาล่ะ "" ผู้หา "ก็ จะเปิดตาและหาเพื่อน ๆ ตามจุดต่าง ๆ เมื่อหาพบจะพูดว่า "โป้ง .. (ตามด้วยชื่อผู้ที่พบ)" ซึ่งสามารถ "โป้ง" คนที่เห็นในระยะไกลได้จากนั้น "ผู้หา" จะหา ไปเรื่อย ๆ จนครบ "ผู้หา" แทน แต่หากใครซ่อนเก่ง "ผู้หา" หาอย่างไรก็ไม่เจอสักที "ผู้ซ่อน" "ผู้หา" พร้อมกับร้องว่า "แปะ" เพื่อให้ "ผู้หา" ก็คือฝึกให้เป็นคนช่างสังเกตสามารถจับทิศทางของเสียงได้ จึงฝึกความรอบคอบได้อีกทางนอกจากนี้ยังทำให้ผู้เล่นสนุกสนานอารมณ์แจ่มใจเบิกบานไปด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล่นซ่อนหาค็อคโป้งแปะ

" เล่นซ่อนหา " ค็อค " โป้งแปะ " เป็นหนึ่งในการละเล่นพื้นบ้านที่มีมาช้านานและยังได้รับความนิยมอยู่ทุกยุคทุกสมัยเพราะกติกาง่ายแถมสนุกและต้องมีการกำหนดอาณาเขตเพื่อไม่ให้กว้างจนเกินไปจนถึงวันนี้ก็ยังมีเด็กไม่มี
โดยกติกาก็คือคนที่เป็น " ผู้หา " ต้องปิดตาและให้เพื่อนจะไปหลบหาที่ซ่อนโดยอาจจะนับเลขก็ได้ส่วน " ผู้ซ่อน " ในสมัยก่อนจะต้องร้องว่า " ปิดตาไม่มิดสาระพิษเข้าตาพ่อแม่ทำนาได้ข้าวเม็ดเดียว " แล้วแยกย้ายกันไปซ่อน" ผู้หา " คาดคะเนว่าทุกคนซ่อนตัวหมดแล้วจะร้องถามว่า " เอาหรือยัง " ซึ่งเมื่อ " ผู้ซ่อน " ตอบว่า " Cadillac Records " ผู้หา " ก็จะเปิดตาและหาเพื่อนจะไม่มีตามจุดต่างเมื่อหาพบจะพูดว่า " โป้ง ..( ตามด้วยชื่อผู้ที่พบ ) " ซึ่งสามารถ " โป้ง " คนที่เห็นในระยะไกลได้จากนั้น " ผู้หา " จะหาไปเรื่อยจะจนครบผู้ที่ถูกหาพบคนแรกจะต้องมาเปลี่ยนมาเป็น " ผู้หา " แทนแต่หากใครซ่อนเก่ง " ผู้หา " หาอย่างไรก็ไม่เจอสักที " ผู้ซ่อน "" ผู้หา " พร้อมกับร้องว่า " แปะ " เพื่อให้ " ผู้หา " เป็นต่ออีกรอบหนึ่งได้

ประโยชน์จากการเล่นซ่อนหาก็คือฝึกให้เป็นคนช่างสังเกตสามารถจับทิศทางของเสียงได้รวมทั้งรู้จักประเมินสถานที่ซ่อนตัวจึงฝึกความรอบคอบได้อีกทางนอกจากนี้ยังทำให้ผู้เล่นสนุกสนานอารมณ์แจ่มใจเบิกบานไปด้วย