Lin Dong quietly listened as he gaz

Lin Dong quietly listened as he gazed at the old man who had suddenly become quite naggy. In the end, when the old man felt somewhat tired, he waved his hand and everyone slowly left the room.

…

The next day, Lin Dong led a horse out of the Lin Family estate’s main entrance. He did not intend to bring anyone else along and even Little Flame was temporarily left behind in Qingyang Town. Over this period, he did not plan to let anything hinder his training.

“Lin Dong-ge, take care.” At Lin Dong’s side, Qing Tan’s eyes were somewhat red as she looked at the former and softly said.

Lin Dong smiled and rubbed Qing Tan’s tiny head before lifting his own to look at Lin Zhentian and the rest who were standing at the entrance: “Grandfather, Father, let us meet again in two months!”

After saying these words, he no longer tarried and straightaway mounted the horse. Raising his horse whip, the two transformed into a cloud of yellow dust as they swiftly galloped away from Qingyang Town.

Gazing at the back of the youngster who was swiftly disappearing into the distance, Lin Zhentian and the rest sighed. Now, they could only pray in their hearts that Lin Dong would be able to achieve sufficient progress to contend against Wei Tong within these two months…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตง หลินเงียบ ๆ ฟัง ตามเขาจ้องคนเก่าที่มีก็กลายเป็น naggy ที่ค่อนข้าง ในสุด เมื่อชายชรารู้สึกค่อนข้างเหนื่อย เขาโบกมือของเขา และทุกคนช้าทิ้งห้องไว้…ในวันถัดไป หลินตงนำม้าจากทางเข้าหลักของครอบครัวลินนิคม เขาไม่ได้ตั้งใจจะนำคนอื่นไป และเปลวไฟน้อยแม้ถูกทิ้งชั่วคราวใน ช่วงนี้ เขาไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยให้สิ่งที่เป็นอุปสรรคต่อการฝึกของเขา"ตง หลิน-ge ดูแลอยู่" ที่หลินตงด้าน ชิงตันตามีสีแดงค่อนข้างเมื่อเธอมองไปที่อดีต และกล่าวเบา ๆตง หลินยิ้ม และลูบหัวเล็ก ๆ ชิงตันก่อนที่จะยก Zhentian ของเขาเองการดูหลินและส่วนเหลือที่ยืนอยู่ที่ทางเข้า: "ปู่ พ่อ ให้เราตอบสนองอีกครั้งในเดือนที่สอง! "หลังจากพูดคำเหล่านี้ ไม่ได้ประทับ และซอยติดม้า เลี้ยงเขาแส้ม้า สองกลายเป็นเมฆของฝุ่นสีเหลืองพวกเขา galloped ห่างจากเมืองคิงยางอย่างรวดเร็วชมด้านหลังเจ้าหนูที่ถูกหายไปอย่างรวดเร็วเป็นระยะทาง Lin Zhentian และส่วนเหลือถอนหายใจ ตอนนี้ พวกเขาสามารถเพียงอธิษฐานในใจว่า ตงหลินจะสามารถบรรลุความก้าวหน้าเพียงพอไปขับเคี่ยวกับตงเว่ยภายในสองเดือนนี้...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลินดงเงียบ ๆ ฟังในขณะที่เขาจ้องมองชายชราที่ได้ก็กลายเป็น naggy ค่อนข้าง ในท้ายที่สุดเมื่อคนเก่ารู้สึกว่าค่อนข้างเหนื่อยเขาโบกมือและทุกคนอย่างช้า ๆ ออกจากห้อง. ... วันรุ่งขึ้นหลินดงนำม้าออกมาจากประตูทางเข้าหลักทรัพย์หลินของครอบครัว เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะนำคนอื่นพร้อมและแม้กระทั่งเปลวไฟเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ถูกทิ้งไว้ชั่วคราวหลังในเมือง Qingyang ช่วงนี้เขาไม่ได้วางแผนที่จะปล่อยให้อะไรเป็นอุปสรรคต่อการฝึกอบรมของเขา. "หลิน Dong-GE ดูแล." ในด้านหลินดงตาชิงตาลค่อนข้างแดงขณะที่เธอมองไปที่อดีตและเบากล่าว. หลินดงยิ้มและ ลูบหัวเล็กชิงตาลก่อนยกของตัวเองให้ดูหลิน Zhentian และส่วนที่เหลือที่กำลังยืนอยู่ที่ทางเข้า: "คุณปู่คุณพ่อให้เราพบกันอีกครั้งในอีกสองเดือน" หลังจากกล่าวคำเหล่านี้เขาไม่ได้พักอยู่และทันทีที่ติดตั้งอยู่ ม้า. เพิ่มแส้ม้าของเขาทั้งสองกลายเป็นฝุ่นสีเหลืองที่พวกเขาได้อย่างรวดเร็ววิ่งออกไปจากเมือง Qingyang. จ้องที่ด้านหลังของเจ้าหนูที่ถูกอย่างรวดเร็วหายไปเป็นระยะทางหลิน Zhentian และส่วนที่เหลือก็เศร้าใจ ตอนนี้พวกเขาเท่านั้นที่จะอธิษฐานในหัวใจของพวกเขาว่าหลินดงจะสามารถที่จะบรรลุความคืบหน้าเพียงพอที่จะต่อสู้กับเหว่ยตงเหล่านี้ภายในสองเดือน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลินดงเงียบๆ ฟังว่าเขาจ้องมองชายชราคนที่อยู่ดีๆ ก็กลายเป็นค่อนข้างขี้บ่น . ในที่สุด เมื่อชายชรารู้สึกค่อนข้างเหนื่อย เขาแกว่งมือของเขาและทุกคนค่อยๆออกจากห้องไป. . . . . . .วันต่อมา ลินดงนำม้าออกจากหลัก หลินครอบครัวอสังหาริมทรัพย์ที่เข้า เขาไม่ได้ตั้งใจจะพาใครไป และแม้แต่เปลวไฟเล็ก ๆ น้อย ๆ qingyang ชั่วคราวทิ้งไว้ในเมือง ช่วงเวลานี้ เขาไม่ได้วางแผนที่จะให้อะไรมาขัดขวางการฝึกของเขา" หลิน ตงเกอ ดูแล " ที่ด้านข้างของหลินตงชิงแทน ดวงตามีสีแดงบ้าง ขณะที่เธอมองอดีตและเบา ๆกล่าวว่าหลินทงยิ้มและลูบหัวเล็กชิงตัน ก่อนยกของตัวเองมองหลิน zhentian และส่วนที่เหลือที่ยืนอยู่หน้าทางเข้า " ปู่ , พ่อ , เราต้องได้พบกันอีกใน 2 เดือน "หลังจากพูดคำเหล่านี้เขาไม่ค้างเลยและติดม้า การเลี้ยงม้าของเขาตี สองกลายเป็นเมฆฝุ่นสีเหลืองเช่นที่พวกเขาได้อย่างรวดเร็วควบม้าออกไปจาก qingyang เมืองจ้องมองด้านหลังของเด็กหนุ่มที่ถูกฉิวหายไปในระยะทางที่หลิน zhentian และส่วนที่เหลือก็ถอนหายใจ ตอนนี้ พวกเขาทำได้แค่เพียงภาวนาในใจว่า หลิน ตง จะสามารถบรรลุความก้าวหน้าเพียงพอที่จะสู้กับเว่ยถงภายใน 2 เดือน . . . . . . .