Hui Tai Lang wriggled out disordere

Hui Tai Lang wriggled out disorderedly from within the Behemoths body and climbed towards the flat mountain cliff side to look down. It realized that the meat below had all disappeared, they were all buried under the rain of rocks and boulders.

After the earthquake, Ye Kong, who had collapsed from exhaustion, also wriggled out from underneath the Behemoth Monster’s stomach with great difficulty. He shook his buzzing head and rubbed away the bloodstain on his nose and his mouth with his sand-covered hands. He then asked Yue Yang weakly, “What had happened? I seem to see people lighting up fireworks in my dream…”

“That’s more or less what had happened.” Yue Yang’s berserk mode had slowly calmed down, and he also felt a little tired.

“What is this monster that is squashing me?” Ye Kong asked as he realized that there was an extremely ugly monster that was snoring very loudly lying on the ground. It had squashed him to the point that he couldn’t breathe.

“Don’t you think his snores are familiar?” Yue Yang felt that as long as someone had heard Fatty Hai snored before, they would definitely recognize his snores.

“Is this monster that damned fatty?” Ye Kong was so shocked that his chin dropped to the ground.

“Who else do you think in this world could still sleep so soundly after suffering such grave injuries, other than Fatty Hai himself?” Yue Yang felt that Fatty Hai’s sleeping skill was definitely one of his Inherent Skills. It was an extremely powerful Inherent Skill that would allow him to sleep soundly anywhere and anytime.

This point had really made him respect Fatty Hai deeply.

Ye Kong was dumbstruck for a very long time before he finally nodded his head, certain that this ugly monster was Fatty Hai’s transformation.

It’s just that it was extremely strange. This was not strengthening-type, element-type and most definitely not a fighting beast-type beast. So what kind of beast had Fatty Hai summoned? Why would it even transform his whole body into a monster?

In Fatty Hai’s bronze-ranked grimoire, there wasn’t the existence of this beast.

With regards to all these thing, Ye Kong couldn’t figure it out no matter how long he thought about it.

Yue Yang had already realized that Fatty Hai was different from the rest and had a potential in him before. However, Fatty Hai had never told them about this before, so he had respected Fatty Hai’s secret and did not ask him about it too.

It was only after using Healing Stones for quite a while that Fatty Hai’s monster body slowly turned back to his original appearance. However, before his monster appearance disappeared, he gave out an extremely smelly fart that took form in a yellow cloud of fog that lingered on his body for quite a while. The smelly fart shocked the Bloody Queen and Hui Tai Lang so much that they immediately ran away. As for Yue Yang, he had already carried Yue Bing as he teleported a hundred meters away.

The mysterious thing was that when Yue Yang was on berserk mode, his teleportation ability had become extremely accurate.

The current him who had calmed down, on the other hand, had missed his teleportation target very far away. His head had almost knocked into the mountain walls on the opposite side of his teleportation target. Had it not for his extremely quick reactions, he would have fallen into the valley.

Ye Kong had wanted to check on Fatty Hai with good intentions. Who would have known that he would have to bear his smelly fart head on?

He choked and fell to the ground in the midst of the giant yellowish fog of a fart, his mouth frothing with bubbles. His two legs twitched uncontrollably, just like an insect that had been sprayed with insecticide.

Luckily there were a lot of strong winds in the Despair Abyss that blew this yellow, dense, mysteriously huge fog of a fart away in a few moments. Then, a naked Fatty Hai slowly woke up from his sleep and mumbled, “I think I smelled the smell of barbequed meat…”

“Get down immediately or I will kill you!” Ye Kong, who was still squashed beneath Fatty Hai’s butt, gritted his teeth as he struggled to grab his weapon on the ground.

“Eh? You are still alive, monkey? Didn’t you die already? Then I have been sad for nothing!” Fatty Hai looked at Ye Kong very innocently, as if he didn’t realize that his big butt was actually becoming the main culprit for killing Ye Kong.

“I am not dead yet, but I’m going to die soon from being squashed by your butt!” Ye Kong’s spine was groaning. He, who had collapsed from exhaustion, didn’t have the strength at all to move Fatty Hai away. He could only howl madly.

“Brother…” The weakened Yue Bing woke up, and the first person she saw was Yue Yang.

She hugged Yue Yang emotionally. She, who had forced herself to be strong all this while, finally shed her happy tears, “I knew that you will definitely return safely…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮุยไทลัง wriggled ออก disorderedly จากภายในร่างกาย Behemoths และปีนไปทางด้านภูเขาแบนหน้าผามองลง มันรู้ว่า เนื้อด้านล่างทั้งหมดหายไป พวกเขาทั้งหมดฝังใต้ฝนของหินและหินแผ่นดินไหว Ye ฮ่องกง ที่มียุบจากอ่อนเพลีย ยัง wriggled ออกจากใต้ท้องของสัตว์ประหลาดอสูรกาย ด้วยความยากลำบากมาก เขาส่ายหัวหึ่งของเขา และลูบไป bloodstain บนจมูกและปาก ด้วยมือของเขาปกคลุมด้วยทราย เขาก็ถาม Yue ยางอ่อน "มีอะไร ฉันดูเหมือนจะเห็นแสงสว่างขึ้นดอกไม้ในฝัน...คน""ที่เป็นมากหรือน้อยมีอะไร" โหมดโกรธหยูหยางก็ค่อย ๆ สงบลง และเขายังรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยคืออะไรนี้มอนสเตอร์ที่จะ squashing ฉัน" เย่กงถาม ตามที่เขาตระหนักว่า มันมีมีมอนสเตอร์น่าเกลียดมากที่แก้ไขนอนกรนเสียงดังมากนอนบนพื้นดิน มันมีทับเขาถึงจุดที่เขาไม่สามารถหายใจ"คุณไม่คิดว่า คุ้นเคยเขากรนนอก" ยาง Yue รู้สึกที่ตราบใดที่คนได้ยินมันไห snored ก่อน พวกเขาจะรู้จักเขากรนนอกแน่นอน"คือนี้มอนสเตอร์ที่เคราะห์ร้ายไขมัน เย่กงตกใจดังนั้นว่า คางของเขาลดลงไปพื้น"ใครทำคุณคิดว่าในโลกนี้อาจยังคงหลับสนิทดังนั้นหลังจากทุกข์ทรมานบาดเจ็บเช่นหลุมฝังศพ ใช่ไหไขมันตัวเอง? " Yue ยางรู้สึกว่า ทักษะนอนไขมันไห่เป็นแน่นอนหนึ่งในทักษะของเขาโดยธรรมชาติ มันเป็นทักษะโดยธรรมชาติมีประสิทธิภาพมากที่จะช่วยให้เขานอนหลับสนิทได้ทุกทุกเวลาจุดนี้มีจริง ๆ ทำให้เขาเคารพไฮไขมันลึกเย่กงถูก dumbstruck เป็นเวลานานมากก่อนเขาเลยต้องหัวเขา บางนี้มอนสเตอร์น่าเกลียดว่าแปลงไขมันไหสุดท้ายมันเป็นเพียงแค่ว่า มันเป็นเรื่องแปลกมาก นี้ไม่ได้เข้มแข็งชนิด ชนิดขององค์ประกอบ และแน่นอนที่สุดไม่ต่อสู้สัตว์ชนิดสัตว์ ดังนั้น ชนิดของสัตว์ได้ไหไขมันเรียก ทำไมต้องมันแม้เปลี่ยนทั้งตัวเป็นมอนสเตอร์ในไขมันไฮบรอนซ์อันดับไหน ไม่มีการดำรงอยู่ของสัตว์ร้ายนี้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ Ye ฮ่องกงไม่ทราบมันไม่ว่านานแค่ไหนที่เขาคิดว่า เกี่ยวกับมันหยูหยางแล้วตระหนักว่า ไหไขมันแตกต่างจากส่วนเหลือ และมีความเป็นในเขาก่อน อย่างไรก็ตาม ไฮไขมันได้ไม่เคยบอกพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อน เพื่อให้เขาได้รับการยอมรับไขมันไหลับ และไม่ไม่ถามเขาเกี่ยวกับมันมากเกินไปมันเป็นหลังจากใช้หินการรักษาสำหรับค่อนข้างขณะร่างมอนสเตอร์ของไฮที่ไขมันค่อย ๆ หันกลับไปปรากฏตัวเดิมของเขา อย่างไรก็ตาม ก่อนปรากฏตัวมอนสเตอร์ของเขาหายไป เขาให้ออกการตดเหม็นมากที่เอาแบบฟอร์มในเมฆหมอกที่ลอยอยู่บนร่างกายของเขาสำหรับค่อนข้างขณะสีเหลือง ตดเหม็นตกใจเลือดควีนและฮุยไทลังมากที่พวกเขาทันทีวิ่งหนีไป ส่วนหยางหยู เขามีแล้วเพลิน Yue Bing เป็นเขาวาร์ปเป็นร้อยเมตรสิ่งลึกลับถูกว่า เมื่อยางเยว่เป็นโหมดโกรธ ความสามารถการ teleportation ของเขากลายเป็นความถูกต้องปัจจุบันผู้ที่ได้สงบลง คง ได้พลาดเป้าหมาย teleportation เขาไกล หัวของเขามีโบว์ลิ่งเกือบเข้ากำแพงภูเขาฝั่งตรงข้ามของเป้าหมายการ teleportation ของเขา มีมันไม่ใช่สำหรับปฏิกิริยาของเขาเร็ว เขาจะลดลงสู่หุบเขาเย่กงอยากจะตรวจสอบบนไฮไขมันกับความตั้งใจที่ดี ที่จะได้ทราบว่า เขาจะต้องแบกหัวตดเหม็นบนเขาสำลัก และล้มลงกับพื้นท่ามกลางหมอกสีเหลืองยักษ์ของตด ปากฟองกับฟอง สองขาของเขา twitched ดะ เช่นเดียวกับแมลงที่มีการพ่นยาฆ่าแมลงด้วยโชคดีมีลมแรงในนรกสิ้นหวังที่พัดหมอกนี้สีเหลือง หนาแน่น ใหญ่อย่างลึกลับของตดออกไปในช่วงเวลาไม่กี่ ไฮไขมันเปล่าค่อย ๆ ตื่นจากการนอนหลับของเขา แล้ว mumbled "ผมคิดว่า ผมได้กลิ่นกลิ่นของเนื้อสัตว์นานาชาติ...""รับลงทันที หรือจะฆ่าคุณ" เย่กง ผู้แก้ไขยังคงทับใต้ไขมันไฮชน gritted ฟันของเขาขณะที่เขาต่อสู้เพื่อคว้าอาวุธของเขาบนพื้นดิน"เอ๊ะ คุณยังมีชีวิต ลิง คุณไม่ได้ตายแล้ว แล้ว มีเรื่องเศร้า" ไฮไขมันมองที่ Ye ฮ่องกงมาก innocently ประหนึ่งว่าเขาไม่ได้ตระหนักถึงว่า ก้นของเขาใหญ่จริงกลายเป็น สาเหตุหลักสำหรับฆ่าเย่กง"ฉันไม่ตายยัง แต่ฉันจะตายจากถูกทับโดยการชนของคุณเร็ว ๆ นี้" เย่ถูก groaning ของกระดูกสันหลัง เขา ที่มียุบจากอ่อนเพลีย ไม่มีความแข็งแรงในการย้ายไขมันไฮ เขาสามารถเพียงเห่าหอนการนัก"น้อง..." Yue Bing อ่อนแอตื่น และคนแรกที่เธอเห็นคือ ยาง เยว่อารมณ์เธอทุกกอดหยางหยู เธอ ซึ่งได้บังคับตัวเองอย่างแรงทั้งหมดในขณะนี้ ในที่สุดหลั่งน้ำตาของเธอมีความสุข "ผมรู้ว่า คุณจะแน่นอนกลับมาอย่างปลอดภัย..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮุยไทแลง wriggled ออกพ่านจากภายในร่างกาย Behemoths และปีนขึ้นไปทางด้านข้างภูเขาหน้าผาแบนมองลง มันตระหนักว่าเนื้อด้านล่างมีทั้งหมดหายไปพวกเขาถูกฝังอยู่ภายใต้ฝนของหินและก้อนหิน. หลังเกิดแผ่นดินไหวเจ้าฮ่องกงที่มีการทรุดตัวลงจากความเหนื่อยล้ายัง wriggled ออกมาจากใต้ท้องขนาดใหญ่ของมอนสเตอร์ด้วยความยากลำบาก เขาส่ายหัวหึ่งของเขาและลูบออกไปคราบเลือดบนจมูกของเขาและปากของเขาด้วยมือปกคลุมทรายของเขา จากนั้นเขาก็ถามยูยางอ่อน "เกิดอะไรขึ้น? ฉันดูเหมือนจะเห็นคนส่องสว่างดอกไม้ไฟในความฝันของฉัน ... " " นั่นคือมากกว่าหรือน้อยกว่าสิ่งที่เกิดขึ้น. "โหมดบ้าดีเดือดยูหยางได้สงบลงอย่างช้า ๆ และเขายังรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย. " คืออะไรมอนสเตอร์นี้ที่ squashing ฉัน? "เจ้าฮ่องกงถามในขณะที่เขาตระหนักว่ามีมอนสเตอร์ที่น่าเกลียดมากที่ได้รับการนอนกรนเสียงดังมากนอนอยู่บนพื้น มันได้แบนเขาไปยังจุดที่เขาไม่สามารถหายใจ. "คุณไม่คิดว่า snores ของเขามีความคุ้นเคย?" ยูหยางรู้สึกว่าตราบใดที่มีคนเคยได้ยินไขมันไห่ snored ก่อนที่พวกเขาแน่นอนจะรู้จัก snores ของเขา. "เป็น มอนสเตอร์ที่ถูกสาปไขมัน? "เจ้าฮ่องกงตกใจมากที่คางของเขาลดลงไปที่พื้นดิน. " ใครที่คุณคิดว่าในโลกนี้ยังคงสามารถนอนหลับเพื่อให้อุตุหลังจากความทุกข์บาดเจ็บหลุมฝังศพดังกล่าวนอกเหนือจากไขมันไห่ตัวเอง? "ยูหยางรู้สึก ทักษะการนอนหลับไขมันไห่เป็นมั่นเหมาะหนึ่งในทักษะโดยธรรมชาติของเขา มันเป็นความสามารถทางธรรมชาติที่มีประสิทธิภาพเป็นอย่างยิ่งที่จะช่วยให้เขานอนหลับอุตุทุกที่ทุกเวลา. จุดนี้ได้ทำจริงๆเขาเคารพไขมันไห่ลึก. เจ้าฮ่องกงเป็นเหวอเป็นเวลานานมากก่อนที่ในที่สุดเขาก็พยักหน้าของเขาบางอย่างที่มอนสเตอร์ที่น่าเกลียดนี้ คือการเปลี่ยนแปลงไขมันไห่. มันเป็นเพียงแค่ว่ามันเป็นเรื่องแปลกมาก นี้ไม่ได้เสริมสร้างความเข้มแข็งชนิดองค์ประกอบชนิดและแน่นอนที่สุดไม่ได้ต่อสู้สัตว์ชนิดสัตว์ ดังนั้นสิ่งที่ชนิดของสัตว์ที่มีไขมันไห่เรียก? มันจะทำไมได้เปลี่ยนร่างกายของเขาเป็นสัตว์ประหลาด? ในโบราณบรอนซ์อันดับไขมันไห่มีไม่ดำรงอยู่ของสัตว์ร้ายนี้. ด้วยการไปถึงทุกสิ่งเหล่านี้เจ้ากงไม่สามารถคิดออกไม่ว่านานเขา คิดเกี่ยวกับมัน. ยูหยางได้ตระหนักแล้วว่าไขมันไห่แตกต่างจากส่วนที่เหลือและมีศักยภาพในตัวเขาก่อน อย่างไรก็ตามไขมันไห่ไม่เคยบอกพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ก่อนเพื่อให้เขาได้รับความเคารพไขมันไห่ลับและไม่ได้ถามเขาเกี่ยวกับมันมากเกินไป. มันเป็นเพียงหลังจากที่ใช้รักษาหินสำหรับค่อนข้างขณะที่ร่างกายของมอนสเตอร์ไขมันไห่ช้าหันกลับไปที่เดิมของเขา การปรากฏ อย่างไรก็ตามก่อนที่จะปรากฏตัวมอนสเตอร์ของเขาหายไปเขาให้ออกผายลมเหม็นมากที่เอารูปแบบในเมฆหมอกสีเหลืองที่อ้อยอิ่งอยู่บนร่างของเขามากในขณะที่ ผายลมเหม็นตกใจเลือดและสมเด็จพระราชินีฮุยไท่หรั่งมากที่พวกเขาทันทีวิ่งหนีออกมา สำหรับยูหยางเขาได้ดำเนินการแล้วยูปิงในขณะที่เขาหายตัวไปร้อยเมตร. สิ่งลึกลับก็คือว่าเมื่อ Yue ยางอยู่ในโหมดบ้าดีเดือดความสามารถในการเคลื่อนย้ายของเขาได้กลายเป็นที่ถูกต้องมาก. ปัจจุบันเขาที่ได้สงบลงบน มืออื่น ๆ ได้พลาดเป้า teleportation ของเขาอยู่ห่างไกลมาก ศีรษะของเขาเคาะเกือบเข้าไปในกำแพงภูเขาบนฝั่งตรงข้ามของเป้าหมาย teleportation ของเขา มีมันไม่ได้สำหรับปฏิกิริยาอย่างรวดเร็วมากของเขาเขาจะได้ลดลงไปในหุบเขา. เจ้าฮ่องกงอยากจะตรวจสอบเกี่ยวกับไขมันไห่มีความตั้งใจที่ดี ใครจะรู้ว่าเขาจะต้องแบกหัวของเขาผายลมเหม็นหรือไม่เขาสำลักและล้มลงกับพื้นในท่ามกลางหมอกสีเหลืองยักษ์ใหญ่ของผายลมที่ปากของเขาฟองมีฟองอากาศ สองขาของเขากระตุกอย่างบ้าคลั่งเช่นเดียวกับแมลงที่ได้รับการฉีดพ่นด้วยสารฆ่าแมลง. โชคดีที่มีคนจำนวนมากที่มีลมแรงในเหวสิ้นหวังที่พัดนี้สีเหลืองหนาแน่นหมอกขนาดใหญ่อย่างลึกลับของผายลมไปในสักครู่ จากนั้นเปลือยกายไขมันไห่ช้าตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับของเขาและพึมพำว่า "ผมคิดว่าผมได้กลิ่นกลิ่นของเนื้อสัตว์ปิ้งย่าง The ... " "ลงทันทีหรือฉันจะฆ่าคุณ!" เจ้าฮ่องกงซึ่งยังคงแบนอยู่ใต้ก้นไขมันไห่, gritted ฟันของเขาในขณะที่เขาพยายามที่จะคว้าอาวุธของเขาอยู่บนพื้นดิน. "ใช่มั้ย? คุณยังมีชีวิตอยู่ลิง? ไม่ได้ที่คุณจะตายอยู่แล้ว? จากนั้นผมได้รับเศร้าเพื่ออะไร! "ไขมันไห่มองไปที่เจ้าฮ่องกงมากบริสุทธิ์ใจเช่นถ้าเขาไม่ได้ตระหนักว่าก้นใหญ่ของเขาเป็นจริงกลายเป็นผู้ร้ายหลักสำหรับการฆ่าเจ้าฮ่องกง. " ผมยังไม่ตาย แต่ฉัน M กำลังจะตายเร็ว ๆ นี้จากการถูกแบนจากก้นของคุณ! "เจ้ากระดูกสันหลังของฮ่องกงได้รับการส่งเสียงพึมพัม เขาผู้ซึ่งได้ทรุดตัวลงจากความเหนื่อยล้าไม่ได้มีความแข็งแรงที่ทุกคนที่จะย้ายออกไปไขมันไห่ เขาสามารถเห่าหอนอย่างบ้าคลั่ง. "พี่ชาย ... " อ่อนแอยูปิงตื่นขึ้นมาและเป็นคนแรกที่เธอเห็นก็คือยูหยาง. เธอกอดยูหยางอารมณ์ เธอผู้ซึ่งได้บังคับตัวเองให้มีความแข็งแรงทั้งหมดในขณะนี้ในที่สุดก็มีความสุขหลั่งน้ำตาของเธอ "ฉันรู้ว่าคุณจะกลับมาแน่นอนอย่างปลอดภัย ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แลงฮุยไท่ wriggled ออกพัลวันจากภายในร่างกาย และทางด้าน behemoths ปีนหน้าผาภูเขาแบนมองลง มันรู้ว่าเนื้อด้านล่างมีทั้งหมดหายไป พวกเขาถูกฝังอยู่ภายใต้ฝนหินและก้อนหินหลังจากแผ่นดินไหว ท่านกง ใครทรุดจากความอ่อนเพลียยัง wriggled ออกมาจากใต้ท้องของสัตว์ประหลาดยักษ์ด้วยความยากลำบาก เขาส่ายศีรษะแล้วลูบออกไปของเขาจากรอยเลือดบนปากและจมูกของเขากับทรายครอบคลุมมือของเขา แล้วเขาถามเยว่หยางกะปวกกะเปียก " เกิดอะไรขึ้นครับ ฉันดูเหมือนจะเห็นคนจุดดอกไม้ไฟในความฝันของฉัน " . . . . . . ." นั่นมันมากกว่าหรือน้อยกว่า เกิดอะไรขึ้น " เยว่หยาง Berserk โหมดก็ค่อยๆ สงบลง และเขายังรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย" นี่มันมอนสเตอร์ตัวนั้นทับฉัน " เจ้าก้องถามในขณะที่เขาตระหนักว่า มีสัตว์ประหลาดที่น่าเกลียดมาก นอนกรนเสียงดังมากนอนบนพื้นดิน มันต้องแบนเขาไปยังจุดที่เขาไม่สามารถหายใจ" คุณไม่คิดว่าเสียงกรนของเขาคุ้นเคย ? " เยว่หยางรู้สึกว่าตราบใดที่มีคนได้ยินไขมันหายกรนก่อนที่พวกเขาจะรับรู้เสียงกรนของเขา" มอนสเตอร์ตัวนี้ไอ้อ้วนๆ " ท่านคงตกใจมากที่คางของเขาลดลงไปที่พื้นดิน" ใครที่คุณคิดว่าในโลกนี้ยังหลับอุตุหลังจากทุกข์ทรมานบาดเจ็บร้ายแรงดังกล่าว นอกจากไขมันให้ตัวเอง " เยว่หยางรู้สึกว่าอ้วนค่ะนอนทักษะเป็นมั่นเหมาะหนึ่งของทักษะโดยธรรมชาติของเขา มันเป็นมีประสิทธิภาพมากในทักษะที่จะช่วยให้เขาหลับได้ทุกที่และทุกเวลาจุดนี้ก็ทำให้เขาเคารพอ้วนครับอย่างสุดซึ้งท่านกง dumbstruck เป็นเวลานานมากก่อนที่ในที่สุดเขาก็พยักหน้า บางที่มอนสเตอร์ที่น่าเกลียดนี้ไขมันใ ของการแปลงมันค่อนข้างแปลก นี้ไม่ได้เพิ่ม ประเภท ประเภท องค์ประกอบและแน่นอนที่สุด ไม่ใช่การต่อสู้ สัตว์ประเภทสัตว์ ดังนั้นสิ่งที่ชนิดของสัตว์มีไขมันไฮเรียก ? ทำไมมันถึงได้เปลี่ยนร่างกายของเขาเป็นปีศาจไขมัน ไห่ เหรียญทองแดง อันดับหนังสื่อก็ไม่มีการดำรงอยู่ของสัตว์นี้โดยพิจารณาถึงสิ่งเหล่านี้ ท่านคงไม่สามารถหาทางออก ไม่ว่าจะนานแค่ไหนเขาก็คิดว่าเยว่หยางได้ตระหนักแล้วว่า ไขมันหาย แตกต่างจากส่วนที่เหลือ และมีศักยภาพในตัวเขาก่อน อย่างไรก็ตาม ไขมันหาย ไม่เคยบอกพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน ดังนั้นเขาจึงนับถือไขมันไหความลับและไม่ได้ถามเขาเกี่ยวกับมันด้วยมันเป็นเพียงหลังจากที่การรักษาหินสำหรับค่อนข้างในขณะที่ไขมันไหปีศาจร่างกายค่อยๆหันกลับไปลักษณะเดิมของเขา อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะปรากฏมอนสเตอร์ของเขาหายไป เขาให้มาก เหม็นตดที่เอารูปเมฆสีเหลืองของหมอกที่อวลอยู่ในร่างกายของเขาให้มากในขณะ ผายลมเหม็นตกใจราชินีกระหายเลือดและฮุยไท่หลางมาก พวกเขารีบวิ่งหนีไป สำหรับเยว่หยาง เขาได้แบกเยว่ปิ่งเขาหายตัวออกไปร้อยเมตรสิ่งที่น่าแปลกใจคือว่าเมื่อเยว่หยาง ในโหมด Berserk , ความสามารถในการเคลื่อนย้ายของเขาได้กลายเป็นที่ถูกต้องมากปัจจุบันเขาได้สงบลง บนมืออื่น ๆที่พลาดเป้าหมาย teleportation ของเขาห่างไกลมาก หัวแทบกระแทกผนังภูเขาบนด้านตรงข้ามของเป้าหมาย teleportation ของเขา มันไม่มีปฏิกิริยาของเขารวดเร็วมาก เขาจะต้องตกอยู่ในหุบเขาท่านคงอยากดูอ้วนครับด้วยความหวังดี ใครจะไปรู้ว่าเขาจะต้องทนเหม็นตดหัวของเขา ?เขาสำลักและล้มลงกับพื้นท่ามกลางหมอกเหลืองยักษ์ของตด ปากของเขากำลังโกรธกับฟองอากาศ ขาทั้งสองของเขากระตุกจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เหมือนแมลงที่ได้รับการฉีดพ่นด้วยยาฆ่าแมลงโชคดีมีมากของลมแรงในความสิ้นหวังอเวจีที่ระเบิดนี้สีเหลืองทึบ , อย่างน่าพิศวงมากหมอกของตดออกไปในอีกไม่กี่นาที จากนั้น , เปลือยกายไขมันหายค่อยๆตื่นจากนิทราของเขาและพึมพำว่า " ฉันคิดว่า ฉันได้กลิ่นกลิ่นของบาร์บีคิวเนื้อ . . . . . . . "" ลงไปเดี๋ยวนี้ หรือจะให้ข้าฆ่าเจ้า ! " ท่านกง ใครยังแบนอยู่ใต้ไขมัน HAI ก้น gritted ฟันของเขาที่เขาต่อสู้เพื่อคว้าอาวุธของเขาบนพื้นดิน" เอ๋ ? คุณยังมีชีวิตอยู่ , ลิง เธอไม่ได้ตายไปแล้วเหรอ ผมก็เศร้าเลย ! " เจ้าอ้วนให้มองท่านฮ่องกงมาก อ่อนต่อโลก ราวกับว่าเขาไม่ได้ตระหนักว่าก้นใหญ่ของเขาก็กลายเป็นผู้ร้ายหลักสำหรับฆ่าเจ้าฮ่องกง" ผม ยัง ไม่ ตาย แต่ฉันกำลังจะตายจากการถูกแบนจากก้น " ท่านกงกระดูกสันหลังคือ . . คนที่หมดสติจากความอ่อนเพลียไม่มีแรง เลยย้ายไขมันหายออกไป เขาได้แต่เห่าหอนอย่างบ้าคลั่ง" พี่ชาย . . . . . . . " บอด Yue Bing ตื่นขึ้นมา และคนแรกที่เธอเห็นคือเยว่หยางเธอกอดเยว่หยาง อารมณ์ เธอที่เคยบังคับตัวเองให้แข็งแรงตลอดเวลา ในที่สุดน้ำตาความสุขของเธอ " ฉันรู้ว่าเธอจะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย . . . . . . . "