Malcolm got up and had some breakfa

Malcolm got up and had some breakfast. Then he went out for a long walk. He took his books and some bread and cheese with him. It was a beautiful day and the sun was shining brightly. Malcolm felt happy. He walked through the fields and then he sat down and read his book At lunchtime, he ate the bread and cheese. He sat reading all through the afternoon. In the early evening, he came back to the Judge's House. He heard the rats as soon as he opened the door. They were already running about and making a noise. Malcolm lit a fire and made his supper. After supper, he sat down in the big chair by the fire and smoked a cigarette. he down at the big table and went back to work. That night, from the very beginning, the rats were not afraid of Malcolm. They ran up and down the room over and under every piece of furniture. They watched Malcolm out of the holes in the walls. Their little, bright eyes shone in the lamplight. But they did not trouble Malcolm. He became used to them. From time to time, he looked up from his books and watched them playing their games. Malcolm worked for hour after hour. Suddenly he looked up from his books. Once again, there was silence in the room. It was exactly like the night before. The noise of the rats had stopped completely There, on the high-backed chair beside the fire, sat the same enormous rat. The rat looked at Malcolm with its evil eyes. Malcolm quickly picked up a book and threw it at the rat. The book did not hit the rat and the rat did not move. Malcolm stood up and moved towards the rat. The rat ran up the rope in the same way as the night before. As soon as it had disappeared, all the other rats started to squeak and scratch. Malcolm looked at his watch. It was mid night. I'll have another cup of tea, he said to himself. Then l'll get back to my books. Malcolm put some more wood on the fire and made another pot of tea. He sat down again in the high-backed chair. He drank the tea and smoked a cigarette. Then he looked at the alarm bell rope. He reached out and touched the rope. He lifted up the end of the rope and held it in both hands. It was strong, but it also felt soft and smooth. Malcolm had an idea. He thought of a plan to kill the enormous rat. He lifted up the end of the rope and put it on the table. Then he piled up some books and put them near him on the table. Now I am ready for the rat, he thought to himself When it comes again, I'll see the rope move. And I'll have these books to throw at it. This time I'll hit the rat and kill it. Malcolm began his studies once again. He worked for about half an hour. Suddenly the rats stopped the noise. The room was silent. He looked up and saw the enormous rat. It was climbing down the rope. It jumped from the rope onto the high-backed chair. It sat on the chair and looked straight at Malcolm. Malcolm picked up the first book on the pile. He threw it at the rat. The rat moved a little and the book did not hit it. Malcolm threw a second book, then a third and a fourth. This last book hit the rat. It gave a loud squeak. Then it ran up the back of the chair, jumped onto the rope and climbed up quickly Malcolm watched the rat in the lamplight. It climbed up and came near one of the big paintings on the wall. Then it jumped from the rope to the painting. The rat disappeared into a hole in this painting. Malcolm looked at the painting carefully. He wanted to remember it. I'll have good look at that painting in the morning, he thought to himself. I'll be able to see it more clearly in the daylight. It was now very late. Malcolm went to bed and slept well. The next morning, he woke up and felt happy. It was another sunny day. Good, he thought to himself. I'll get out again for a long walk. I'll read my books in the open air. While Malcolm was drinking a cup of tea, a woman came to the house. She was the cleaning woman. She had come to dust and clean the house. "I'm going out for a long walk, Malcolm told the woman. "You can clean the house while I am out. to dust and clean the house. "I'm going out for a long walk,' Malcolm told the woman"You can clean the house while I am out.' Before he left the house, Malcolm spoke again to the woman. He pointed up at the painting on the wall. It was the one with the hole in the corner. The enormous rat had disappeared into this hole.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Malcolm มีค่า และมีอาหารเช้าบาง แล้วเขาออกไปเดินเล่นนาน เขาเอาหนังสือ และขนมปัง และชีบางอย่างกับเขา มันเป็นวันที่สวยงาม และดวงอาทิตย์ส่องแสงสดใส Malcolm รู้สึกมีความสุข เขาเดินผ่านฟิลด์ และจากนั้น เขานั่งลง และอ่านหนังสือของเขาที่เที่ยง ได้กินขนมปังและชีส เขานั่งอ่านหัวใจตอนบ่าย ในช่วงเย็น เขากลับมาบ้านผู้พิพากษา เขาได้ยินหนูทันทีที่เขาเปิดประตู แล้วพวกเขาได้ทำงานเกี่ยวกับ และทำเสียงดัง Malcolm แสงไฟ และทำซุปเปอร์ของเขา หลังจากซุปเปอร์ เขานั่งลงในเก้าอี้ใหญ่ ด้วยไฟ และควันบุหรี่เป็น เขาลงที่ตัวใหญ่ และก็กลับไปทำงาน คืน จากเริ่มต้น หนูไม่กลัวของ Malcolm พวกเขาวิ่งขึ้นห้องไป และภาย ใต้เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้น พวกเขาดู Malcolm จากหลุมในผนัง น้อย สว่างตา shone ใน lamplight แต่พวกเขาไม่ได้ปัญหา Malcolm เขาก็ใช้ไป เวลา เขาหาจากหนังสือ และเฝ้าดูพวกเขาเล่นเกมของพวกเขา Malcolm ทำงานสำหรับ hour จาก hour ทันใดนั้นเขาหาจากหนังสือของเขา อีกครั้ง มีความเงียบในห้อง ก็เหมือนคืนก่อน หยุดเสียงของหนูสมบูรณ์ บนแอ่นสูงเก้าอี้ข้างไฟ เสาร์หนูมหาศาลเหมือนกัน หนูดูที่ Malcolm ด้วยตาของความชั่วร้าย Malcolm เบิกค่าหนังสือ และโยนที่หนูอย่างรวดเร็ว หนังสือได้ตีหนู และหนูไม่ย้าย Malcolm ลุกขึ้นยืน และย้ายต่อหนู หนูวิ่งขึ้นเชือกในแบบเดียวกับคืนก่อน ทันทีที่มันหาย ทั้งหมดอื่น ๆ หนูเริ่ม squeak และรอยขีดข่วน Malcolm มองที่นาฬิกาของเขา กลางคืนได้ เขาจะมีอีกถ้วยชา กล่าวว่า ตนเอง แล้ว l จะได้กลับไปยังสมุดของฉัน Malcolm ไม้บางอย่างดับไฟ และทำหม้อน้ำอีก เขานั่งลงอีกครั้งในเก้าอี้สำรองสูงขึ้น เขาดื่มน้ำชา และควันบุหรี่เป็น แล้ว เขาดูที่เชือกระฆังปลุก เขาถึงออก และสัมผัสเชือก เขายกขึ้นปลายเชือก และถือในมือทั้งสองข้าง ก็แข็งแกร่ง แต่ยังรู้สึกนุ่ม และเรียบ Malcolm มีความคิด เขาคิดวางแผนฆ่าหนูขนาดใหญ่ เขายกขึ้นปลายเชือก และใส่ไว้ในตาราง แล้วเขาคั่งบางเล่ม และวางใกล้เขาบนตาราง ตอนนี้ ผมพร้อมสำหรับหนู เขาคิดว่า ตนเองเมื่อมาอีกครั้ง ฉันจะเห็นเชือกที่ย้าย และจะมีหนังสือเหล่านี้โยนได้ เวลานี้ฉันจะตีหนู และฆ่ามัน Malcolm เริ่มศึกษาของเขาอีกครั้ง เขาทำงานประมาณครึ่งชั่วโมง ทันใดนั้นหนูหยุดเสียง ห้องพักถูกเงียบ เขามองขึ้น และเห็นหนูขนาดใหญ่ มันมีปีนเชือกลง มันไปจากเชือกบนเก้าอี้สำรองสูง มันนั่งบนเก้าอี้ แล้วมองตรง Malcolm Malcolm เบิกค่าหนังสือครั้งแรกในกอง เขาโยนมันที่หนู หนูย้ายเล็กน้อย และหนังสือไม่ได้ตี Malcolm โยนหนังสือเล่มที่สอง สาม และสี่แล้ว หนังสือเล่มนี้สุดท้ายตีหนู ให้สารภาพเสียงดัง แล้วมันวิ่งขึ้นด้านหลังของเก้าอี้ ไปบนเชือก และปีนขึ้นได้อย่างรวดเร็ว Malcolm ดูหนูใน lamplight มันปีนขึ้น และมาใกล้ภาพขนาดใหญ่บนผนัง แล้ว มันไปจากเชือกการวาดภาพที่ หนูหายไปในหลุมในภาพนี้ Malcolm มองภาพอย่างระมัดระวัง จะต้องจำ ฉันจะได้ดูดีที่ว่าจิตรกรรมในตอนเช้า เขาคิดไปเอง ฉันจะสามารถเห็นได้ชัดเจนยิ่งในกาล ก็ตอนนี้ดึกมาก Malcolm นอน และนอนหลับดี เช้าวันถัดไป เขาตื่นขึ้น และรู้สึกมีความสุข แดดที่อื่นได้ เขาคิดไปเอง ผมจะได้ออกอีกเดินเล่นนาน ฉันจะอ่านหนังสือของฉันในเปิดโล่ง ในขณะที่ Malcolm กำลังดื่มชาหนึ่งถ้วย ผู้หญิงมาที่บ้าน เธอผู้หญิงซัก เธอมากับฝุ่น และทำความสะอาดบ้าน "ฉันจะออกเดินเล่นนาน Malcolm บอกผู้หญิง" คุณสามารถทำความสะอาดบ้านในขณะที่ฉันออก ฝุ่นละออง และทำความสะอาดบ้าน "ฉันจะออกเดินเล่นนาน Malcolm บอกผู้หญิง" คุณสามารถทำความสะอาดบ้านในขณะที่ฉันออก ' ก่อนที่เขาออกจากบ้าน Malcolm ได้พูดอีกครั้งกับผู้หญิง เขาชี้ค่าที่ภาพวาดบนผนัง มันเป็นหนึ่งที่ มีหลุมที่มุม หนูขนาดใหญ่หายเข้าไปในรูนี้ไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มัลคอล์ลุกขึ้นและมีอาหารเช้าบาง จากนั้นเขาก็ออกไปเดินเล่นยาว เขาเอาหนังสือและขนมปังและชีสกับเขา มันเป็นวันที่สวยงามและดวงอาทิตย์ส่องแสงสดใส มัลคอล์รู้สึกมีความสุข เขาเดินผ่านทุ่งนาและจากนั้นเขานั่งลงและอ่านหนังสือของเขาในตอนกลางวันเขากินขนมปังและชีส เขานั่งอ่านตลอดช่วงบ่าย ในช่วงเย็นที่เขากลับมาที่ผู้พิพากษาบ้าน เขาได้ยินเสียงหนูทันทีที่เขาเปิดประตู พวกเขากำลังทำงานอยู่แล้วเกี่ยวกับและทำให้เสียง มัลคอล์ไฟไฟไหม้และการทำอาหารมื้อเย็นของเขา หลังจากอาหารมื้อเย็นเขานั่งลงในเก้าอี้ใหญ่ด้วยไฟและรมควันบุหรี่ เขาลงที่โต๊ะใหญ่และเดินกลับไปทำงาน คืนนั้นจากจุดเริ่มต้นมากหนูไม่กลัวของมัลคอล์ พวกเขาวิ่งขึ้นและลงห้องพักเหนือและใต้ชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์ทุก พวกเขาเฝ้าดูมิลล์ออกจากหลุมในผนัง เล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาตาสว่างส่องในตะเกียง แต่พวกเขาไม่ได้มีปัญหามัลคอล์ เขากลายเป็นที่ใช้พวกเขา จากเวลาที่เขาเงยหน้าขึ้นจากหนังสือของเขาและเฝ้าดูพวกเขาเล่นเกมของพวกเขา มัลคอล์ทำงานชั่วโมงหลังจากชั่วโมง ทันใดนั้นเขาเงยหน้าขึ้นจากหนังสือของเขา อีกครั้งหนึ่งที่มีความเงียบในห้องพัก มันเป็นเหมือนคืนก่อ​​น เสียงของหนูได้หยุดอย่างสมบูรณ์มีบนเก้าอี้สูงได้รับการสนับสนุนอยู่ข้างกองไฟนั่งหนูมหาศาลเดียวกัน หนูมองไปที่มัลคอล์ด้วยตาชั่วร้าย มัลคอล์ได้อย่างรวดเร็วหยิบหนังสือและโยนมันที่หนู หนังสือเล่มนี้ไม่ได้ตีหนูและหนูไม่ได้ย้าย มัลคอล์ลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปยังหนู หนูวิ่งขึ้นเชือกในทางเดียวกันเป็นคืนก่อ​​น ทันทีที่มันได้หายไปทั้งหมดหนูอื่น ๆ เริ่มที่จะรับสารภาพและรอยขีดข่วน มัลคอล์มองไปที่นาฬิกาของเขา มันเป็นคืนกลาง ฉันจะมีถ้วยชาอื่นเขาบอกกับตัวเอง แล้วแมงจะได้รับกลับไปที่หนังสือของฉัน มัลคอล์นำบางส่วนไม้เพิ่มเติมเกี่ยวกับไฟไหม้และการทำหม้อชาอีก เขานั่งลงอีกครั้งในเก้าอี้สูงได้รับการสนับสนุน เขาดื่มชาและรมควันบุหรี่ จากนั้นเขาก็มองไปที่เชือกระฆังปลุก เขาเอื้อมมือไปแตะเชือก เขายกขึ้นปลายเชือกและถือมันไว้ในมือทั้งสองข้าง มันเป็นที่แข็งแกร่ง แต่ก็ยังรู้สึกนุ่มและเรียบเนียน มัลคอล์มีความคิด เขาคิดว่าการวางแผนที่จะฆ่าหนูมหาศาล เขายกขึ้นปลายเชือกและวางไว้บนโต๊ะ จากนั้นเขาก็ซ้อนขึ้นหนังสือบางเล่มและทำให้พวกเขาอยู่ใกล้เขาบนโต๊ะ ตอนนี้ผมพร้อมแล้วสำหรับหนูที่เขาคิดกับตัวเองเมื่อมาอีกครั้งฉันจะเห็นการย้ายเชือก และฉันจะมีหนังสือเหล่านี้เพื่อโยนมัน ครั้งนี้ผมจะตีหนูและฆ่ามัน มัลคอล์เริ่มการศึกษาของเขาอีกครั้ง เขาทำงานให้ประมาณครึ่งชั่วโมง ทันใดนั้นหนูหยุดเสียง ห้องพักก็เงียบ เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นหนูมหาศาล มันก็ปีนลงเชือก มันกระโดดลงมาจากเชือกลงบนเก้าอี้สูงได้รับการสนับสนุน มันนั่งอยู่บนเก้าอี้และมองตรงไปที่มัลคอล์ มัลคอล์หยิบหนังสือเล่มแรกในกอง เขาโยนมันในหนู หนูย้ายเล็ก ๆ น้อย ๆ และหนังสือที่ไม่ได้ตีมัน มัลคอล์โยนหนังสือเล่มที่สองแล้วที่สามและสี่ หนังสือเล่มนี้ตีที่ผ่านมาหนู มันทำให้สารภาพดัง จากนั้นก็จะวิ่งขึ้นไปด้านหลังของเก้าอี้ที่เพิ่มขึ้นบนเชือกและปีนขึ้นอย่างรวดเร็วมัลคอล์ดูหนูในตะเกียง มันปีนขึ้นไปและเข้ามาใกล้หนึ่งในภาพวาดขนาดใหญ่บนผนัง จากนั้นก็กระโดดลงมาจากเชือกที่จะวาดภาพ หนูหายไปในหลุมในการวาดภาพนี้ มัลคอล์มองไปที่การวาดภาพอย่างระมัดระวัง เขาต้องการที่จะจำได้ ฉันจะต้องดูดีที่ภาพวาดที่ในตอนเช้าเขาคิดกับตัวเอง ฉันจะสามารถที่จะเห็นมันชัดเจนมากขึ้นในเวลากลางวัน ตอนนี้มันเป็นดึกมาก มัลคอล์เดินไปที่เตียงและนอนที่ดี เช้าวันรุ่งขึ้นเขาตื่นขึ้นมาและรู้สึกมีความสุข มันเป็นอีกวันที่มีแสงแดด ดีที่เขาคิดกับตัวเอง ฉันจะได้รับออกมาอีกครั้งสำหรับการเดินนาน ฉันจะอ่านหนังสือของฉันในที่โล่ง ในขณะที่มัลคอล์ดื่มถ้วยชา, ผู้หญิงคนหนึ่งที่เข้ามาในบ้าน เธอเป็นผู้หญิงคนทำความสะอาด เธอได้มาถึงฝุ่นและทำความสะอาดบ้าน "ฉันจะออกไปเดินเล่นยาวมิลล์บอกว่าผู้หญิงคนนั้น." คุณสามารถทำความสะอาดบ้านในขณะที่ฉันออก ฝุ่นและทำความสะอาดบ้าน "ฉันจะออกไปเดินเล่นยาว 'มิลล์บอกว่าผู้หญิงคนนั้น" คุณสามารถทำความสะอาดบ้านในขณะที่ฉันออก. ก่อนที่เขาจะออกจากบ้านมิลล์ส์พูดอีกครั้งกับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาชี้ขึ้นที่ภาพวาดบนผนัง มันเป็นหนึ่งเดียวกับหลุมในมุมที่ หนูมหาศาลได้หายไปในหลุมนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มัลคอม มีขึ้น และมีอาหารเช้า แล้วเขาก็ออกเดินยาว เขาเอาหนังสือของเขาและขนมปังและชีส กับเขา มันเป็นวันที่สวยงามและดวงอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า มัลคอม รู้สึกมีความสุข เขาเดินผ่านทุ่งนาและเขาก็นั่งลงและอ่านหนังสือของเขาในช่วงกลางวัน เขาก็กินขนมปังและเนยแข็ง เขานั่งอ่านหนังสือตลอดบ่าย ในช่วงเย็นก่อนเขากลับมาบ้านผู้พิพากษา เขาได้ยินเสียงหนู ทันทีที่เขาเปิดประตู พวกเขาได้วิ่งเล่น และทำเสียง มัลคอม ไฟและทำให้เย็นของเขา หลังจากอาหารมื้อเย็น เขานั่งลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่ด้วยไฟ และจุดบุหรี่สูบ เขาไปที่โต๊ะใหญ่ และก็กลับมาทำงาน คืนนั้น จากจุดเริ่มต้นมาก หนูไม่กลัว มัลคอล์มพวกเขาวิ่งขึ้นและลงห้องผ่าน และเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้น พวกเขาดู Malcolm ออกจากหลุมในผนัง ของตนเล็กน้อย ดวงตาสดใส ส่องในตะเกียง . แต่ก็ไม่ใช่ปัญหา มัลคอล์ม เขาก็ใช้ เวลา เขาเงยหน้าขึ้นจากหนังสือของเขา และเฝ้าดูพวกเขาเล่นเกมของพวกเขา มัลคอม ทำงาน ชั่วโมงหลังจากชั่วโมง จู่ๆ เขาก็เงยหน้าขึ้นจากหนังสือของเขาอีกครั้ง เกิดความเงียบในห้อง มันเป็นเหมือนคืนก่อน เสียงของหนูได้หยุดอย่างสมบูรณ์อยู่สูงการสนับสนุนเก้าอี้ข้างไฟ นั่งหนูมหาศาลเหมือนกัน หนูมองเขาด้วยดวงตาชั่วร้ายของมัน มัลคอล์ม รีบหยิบหนังสือ และขว้างมันใส่หนู หนังสือเล่มนี้ไม่ได้ตีหนู และหนูก็ไม่ได้ย้ายเขายืนขึ้นและย้ายที่มีต่อหนู หนูวิ่งขึ้นเชือกในลักษณะเดียวกับเมื่อคืนก่อน ทันทีที่มันได้หายไปทั้งหมดอื่น ๆหนูเริ่มสารภาพและรอยขีดข่วน เขามองดูที่นาฬิกาของเขา มันเป็นกลางคืน ฉันมีชาอีกแก้ว เขาพูดกับตัวเอง แล้วผมจะกลับไปอ่านหนังสือของฉัน มัลคอม ใส่ไม้บางเพิ่มเติมเกี่ยวกับไฟและทำอีกหม้อชาเขานั่งลงอีกครั้งในการสนับสนุนสูง เก้าอี้ เขาดื่มชา และจุดบุหรี่สูบ แล้วเขาก็มองไปที่ระฆังปลุก เชือก เขายื่นมือออกไปแตะเชือก เขายกปลายเชือก และถือมันไว้ในมือทั้งสองข้าง มันแรง แต่ยังรู้สึกอ่อนนุ่มและเรียบเนียน มัลคอม มีไอเดีย เขาคิดวางแผนจะฆ่าหนูตัวใหญ่ เขายกปลายเชือกที่วางไว้บนโต๊ะแล้วเขาก็กองหนังสือและวางไว้ใกล้ๆ เขา บน โต๊ะ ตอนนี้ผมพร้อมแล้วสำหรับหนู เขาคิดกับตัวเองเมื่อมันมาถึงอีกครั้ง ผมจะเห็นเชือกที่ย้าย และฉันก็มีหนังสือเหล่านี้ไปโยนที่ คราวนี้ผมจะตีหนูและฆ่ามัน เขาเริ่มการศึกษาของเขาอีกครั้ง เขาทำงานเป็นเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง ทันใดนั้น หนูหยุดเสียง ห้องเงียบเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นหนูตัวใหญ่มาก มันไต่เชือกลงมา มันกระโดดจากเชือกสูงได้รับการสนับสนุนบนเก้าอี้ มันนั่งบนเก้าอี้และมองตรงไปที่ มัลคอม มัลคอล์มหยิบหนังสือเล่มแรกในกอง เขาขว้างมันใส่หนู หนูย้ายน้อยและหนังสือไม่ได้ตีมัน มัลคอล์ม โยนหนังสือที่สองแล้วที่สามและสี่ หนังสือเล่มนี้ สุดท้ายตีหนูมันให้ส่งเสียงดัง แล้วมันวิ่งขึ้นด้านหลังของเก้าอี้ กระโดดขึ้นไปบนเชือกและปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว มัลคอม ดูหนูในตะเกียง . มันปีนขึ้นและมาใกล้หนึ่งของภาพใหญ่บนผนัง แล้วมันกระโดดจากเชือกกับภาพวาด หนูหายไปเป็นหลุมในสภาพนี้ มัลคอล์ม มองภาพอย่างระมัดระวัง เขาอยากที่จะจำมันผมจะได้มองภาพนั้นในตอนเช้า เขาคิดกับตัวเอง ฉันสามารถเห็นมันได้ชัดเจนมากขึ้นในตอนกลางวัน ตอนนี้ดึกมากแล้ว มัลคอม ไปที่เตียงและหลับสบาย เช้าวันรุ่งขึ้น เขาตื่นขึ้นมาและรู้สึกมีความสุข มันเป็นอีกวันหนึ่งที่แดด ดี เขาคิดกับตัวเอง ฉันจะออกไปอีกเพื่อเดินยาว ผมจะอ่านหนังสือของฉันในอากาศเปิดในขณะที่เขากำลังดื่มชาสักถ้วย ผู้หญิงมาบ้าน เธอเป็นผู้หญิงที่ทำความสะอาด เธอเคยมาปัดฝุ่นและทำความสะอาดบ้าน . ผมจะออกไปเดินเล่นนาน เขาบอกว่าผู้หญิง คุณสามารถทำความสะอาดบ้านในขณะที่ฉันออก ฝุ่นและทำความสะอาดบ้าน . ผมจะออกไปเดินเล่นนาน ' มัลคอล์มบอกผู้หญิง " คุณสามารถทำความสะอาดบ้านในขณะที่ฉันออก ก่อนเขาออกจากบ้านมัลคอล์มพูดอีกครั้งเพื่อผู้หญิง เขาชี้ที่ภาพบนผนัง มันคืออันที่มีรูในมุม หนูยักษ์ได้หายไปในหลุมนี้