An ASEAN Intra-Energy Market?Can AS

An ASEAN Intra-Energy Market?
Can ASEAN build an integrated energy market, one that is “less volatile, more flexible and resilient” courtesy of “regional cooperation such as infrastructure connectivity, trade and investment arrangement, and the harmonization of regulatory and technological framework[s],” as envisioned by the Economic Research Institute for ASEAN and East Asia?
The ASEAN Council on Petroleum (ASCOPE) has proposed in its revised Masterplan 2008 to connect ten member states together via a linked energy superhighway of pipelines currently under construction, with five slated to be finished by 2020, equaling more than 9820 km of pipeline, and costing upwards of $17 billion. Sounds promising, but with one problem: there has been little discussion of the regional cooperation needed to make this happen. And the necessary steps – a dialogue to coordinate trans-regional harmonization of legal structures, and the fanning of executive powers for the ASEAN Secretariat – remain elusive.
Over-promising timetables for such an important project is as much a threat to ASEAN energy security as is the energy imbalance that now exists between producers and importers. For example, Thailand’s Chulalongkorn University, and its ASEAN Energy Market Integration group, argue that ASEAN-member states might lose interest and look elsewhere for investment and cooperation if the stalled intra-ASEAN energy process leaves a community of 600 million, the world’s fifth largest economy by GDP, without a clear plan of action yet with so much already in place.
ASEAN will require, the International Energy Agency’s World Energy Report of 2013 forecasts, a staggering $1.7 trillion of cumulative investment in energy supply infrastructure, to become both a leading supplier and a hub of energy, by 2035. Such developments could rekindle the region’s drooping growth rates and expected slowdown, and advert supply scarcity in the long-term.
Already, ASEAN already has 3,020 km worth of pipeline built across the region, according to Francoise Nicholas, of the think tank the French Institute of International Relations, based in Brussels. Further investment, in the form of actually connecting the pipelines together and forming a regional body to not only administer and arbitrate, but also to coordinate R&D and maintain low price levels through efficient supply channels, could be a huge boon to regional cooperation.
But Basil Constantinescu, the Special Advisor to ASEAN from the EU, argues that while 80 percent is great, many stakeholders realize the other 20 percent will be much harder to achieve. Specifically, to accomplish the remaining 20 percent will require ASEAN to learn from the experiences of the European Union, North American Free Trade Area, Mercado Comun del Sur, and the Central Asia region. Adoracion Navarrob and Maxensius Tri Sambodoc have detailed this in their paper on “The Pathway to ASEAN Energy Market Integration” for the Chulalongkorn project.
They argue that liberalization, not harmonization, could be an effective tool to circumnavigate any timidity or trepidation in the region. Indeed, the thought of changing one’s energy regulatory structure on a national level, with the hope that your regional neighbor will play by the same rules, is murky. Liberalization means that rather than make laws similar to another, difficult given the diversity of common and civil law institutions in the region, the price-mechanism would be better: fewer subsidies for public energy firms and rules that strengthen the separation of the transmission and distribution of energy by allowing consumers to choose their energy supplier. Perhaps this approach would allow for a freer supply of energy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลาดอินทราพลังงานอาเซียน?
อาเซียนสามารถสร้างตลาดพลังงานรวม ที่เป็นความเอื้อเฟื้อ "น้อยระเหย มีความยืดหยุ่นมากขึ้น และความยืดหยุ่น" ของ "การร่วมมือระดับภูมิภาคเช่นการเชื่อมต่อโครงสร้างพื้นฐาน การค้า และลงทุนจัด และปรองดองของกรอบการกำกับดูแล และเทคโนโลยี [s]," เป็นจินตนาการ โดย สถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจในอาเซียนและเอเชียตะวันออก?
คณะกรรมการอาเซียนในปิโตรเลียม (ASCOPE) ได้เสนอใน 2008 Masterplan ของปรับปรุงการเชื่อมต่อ 10 รัฐสมาชิกด้วยกันผ่านทางซุปเปอร์ไฮเวย์เชื่อมโยงพลังงานของท่อขณะนี้กำลังก่อสร้าง มีห้าซึ่งจะเสร็จสิ้น โดย 2020 เท่ากับกว่า 9820 km ของไปป์ไลน์ และทุน upwards of 17 พันล้านเหรียญ เสียง สัญญา แต่ มีปัญหาหนึ่ง: ได้มีการสนทนาเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความร่วมมือระดับภูมิภาคที่ต้องการให้เกิดขึ้น และขั้นตอนต่าง ๆ จำเป็น –เจรจาประสานงานปรองดองทรานส์ภูมิภาคโครงสร้างกฎหมาย และแฟนนิงของอำนาจบริหารสำหรับเลขาธิการอาเซียน – เปรียว
เกินสัญญาตารางเวลาสายสำหรับโครงการดังกล่าวที่มีความสำคัญเป็นมากที่สุดด้านพลังงานอาเซียนเป็นความไม่สมดุลของพลังงานที่ขณะนี้ อยู่ระหว่างผู้ผลิตและผู้นำเข้า สำหรับตัวอย่าง ไทยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และ กลุ่มการรวมตลาดพลังงานอาเซียน โต้แย้งว่า รัฐสมาชิกอาเซียนอาจสูญเสียสนใจ และแสวงหาการลงทุนและความร่วมมือถ้าชุมชน 600 ล้าน เศรษฐกิจห้าที่ใหญ่ที่สุดในโลก โดย GDP ไม่มีแผนชัดเจน ของการดำเนินการ ยัง มีมากอยู่แล้วในสถานที่ที่ออกจากกระบวนการของพลังงานภายในอาเซียนจนตรอก
อาเซียนจะต้อง รายงานพลังงานโลกของสำนักงานพลังงานระหว่างประเทศคาดการณ์ 2013 ส่าย $17 ล้านล้านลงทุนสะสมในพลังงานจัดหาโครงสร้างพื้นฐาน เป็น ผู้ผลิตชั้นนำและศูนย์กลางของพลังงาน 2578 พัฒนาดังกล่าวสามารถ rekindle drooping อัตราการขยายตัวของภูมิภาคและชะลอตัวคาด และโฆษณาขาดแคลนอุปทานใน term. ลอง
อาเซียนแล้วแล้ว 3,020 กม.มูลค่าของขั้นตอนสร้างทั่วทั้งภูมิภาค ตาม Francoise นิโคลัส ของคิดว่ารถถังฝรั่งเศส สถาบันความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ในบรัสเซลส์ เพิ่มเติมการลงทุน ในรูปแบบของการต่อท่อกัน และร่างกายภูมิภาคไม่เพียงแต่ดูแล และ ชำระ แต่ยังต้องประสานงาน R&D และรักษาระดับราคาต่ำผ่านช่องทางการจัดหาที่มีประสิทธิภาพ การขึ้นรูปจริงเป็นบุญใหญ่ให้ความร่วมมือระดับภูมิภาคได้
แต่ Constantinescu ใบโหระพา ที่ปรึกษาพิเศษกับอาเซียนจากยุโรป จนว่า ในขณะที่ร้อยละ 80 เป็นดี เสียจำนวนมากตระหนักถึง 20 เปอร์เซ็นต์จะยากมากที่จะบรรลุ โดยเฉพาะ สำเร็จ 20 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือจะต้องมีอาเซียนเพื่อเรียนรู้จากประสบการณ์ของสหภาพยุโรป เขตการค้าเสรีอเมริกาเหนือ Mercado Comun del Sur และภูมิภาคเอเชียกลาง Adoracion Navarrob และ Maxensius Tri Sambodoc มีรายละเอียดนี้ในกระดาษของพวกเขาใน "ที่ทางเดินไปอาเซียนพลังงานตลาดรวม" สำหรับโครงการจุฬาลงกรณ์
พวกเขาโต้แย้งว่า การเปิดเสรี ไม่ปรองดอง อาจจะเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพเพื่อ circumnavigate timidity หรือ trepidation ในภูมิภาคใด ๆ แน่นอน ความคิดในการเปลี่ยนแปลงของพลังงานกำกับดูแลโครงสร้างในระดับชาติ ด้วยหวังว่าเพื่อนบ้านของภูมิภาคจะเล่นตามกฎเดียวกัน ไม่ขุ่น เปิดเสรีหมายความ ว่า แทนที่ทำให้กฎหมายคล้ายกับอีก ยากให้หลากหลายทั่วไปและสถาบันกฎหมายแพ่งในภูมิภาค กลไกราคาจะดีกว่า: เงินอุดหนุนน้อยลงสำหรับบริษัทพลังงานสาธารณะและกฎที่เสริมแยกของการส่งและการกระจายของพลังงาน โดยให้ผู้บริโภคเลือกจำหน่ายพลังงานของพวกเขา บางทีวิธีการนี้จะช่วยให้สำหรับการจัดหาพลังงานอิสระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลังงานอาเซียนภายในตลาด
สามารถสร้างพลังงานแบบบูรณาการอาเซียน ตลาด หนึ่งในนั้นก็คือ " ผันผวนน้อยลง ยืดหยุ่น และยืดหยุ่น " มารยาท " ความร่วมมือระดับภูมิภาคเช่นการเชื่อมต่อโครงสร้างพื้นฐาน , การค้าและการลงทุน และการประสานกันของกฎระเบียบและ [ s ] กรอบเทคโนโลยี " เป็น envisioned โดยสถาบันวิจัยทางเศรษฐกิจเพื่ออาเซียนและเอเชียตะวันออก ?
โดยคณะมนตรีอาเซียนว่าด้วยปิโตรเลียม ( จัดโดย ) ได้เสนอในการแก้ไขแผนแม่บท 2008 เพื่อเชื่อมต่อกับสมาชิกสิบรัฐด้วยกันผ่านการเชื่อมโยงพลังงานซุปเปอร์ไฮเวย์ของท่อในปัจจุบันภายใต้การก่อสร้าง , กับห้าไว้จะเสร็จในปี 2020 เท่ากับมากกว่า 9820 km ของท่อ และต้นทุนมากกว่า $ 17 พันล้าน เสียงสัญญา แต่มีหนึ่งปัญหา :มีการสนทนาเล็ก ๆน้อย ๆของความร่วมมือระดับภูมิภาคต้องการให้เรื่องนี้เกิดขึ้น และเป็นขั้นตอนที่จำเป็นสำหรับการประสานงานการภูมิภาคทรานส์ของโครงสร้างทางกฎหมาย และแฟนคลับของการบริหารอำนาจสํานักเลขาธิการอาเซียน – ยังคงเข้าใจยาก .
กว่าสัญญาตารางเวลาสำหรับโครงการที่สำคัญมากต่อความมั่นคงด้านพลังงานอาเซียนเป็น imbalance พลังงานว่า ขณะนี้อยู่ระหว่างผู้ผลิตและผู้นําเข้า ตัวอย่างเช่น จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และตลาดพลังงานของอาเซียน รวม กลุ่มยืนยันว่าประเทศสมาชิกอาเซียนอาจสูญเสียความสนใจและดูที่อื่น ๆสำหรับการลงทุน และความร่วมมือภายในอาเซียน ถ้าจนตรอกพลังงานชุมชนกระบวนการใบ 600 ล้านห้าที่ใหญ่ที่สุดของโลก โดยจีดีพีเศรษฐกิจโดยไม่มีการวางแผนที่ชัดเจนของการกระทำ แต่ มีเยอะแล้วในสถานที่ .
อาเซียนจะต้อง , องค์การพลังงานระหว่างประเทศของโลกพลังงาน รายงานการคาดการณ์ของ 2013 , ส่าย $ 17 ล้านล้านของการลงทุนสะสมในโครงสร้างพื้นฐานของการจัดหาพลังงาน เป็นทั้งผู้จัดจําหน่ายและศูนย์กลางของพลังงานโดย 2035 การพัฒนาดังกล่าวสามารถรื้อฟื้นแต่อัตราการเติบโตในภูมิภาค และคาดว่าจะชะลอตัวลง และโฆษณาจัดหาความขาดแคลนในระยะยาว .
แล้ว อาเซียนมีมูลค่าของงานทางท่อที่สร้างขึ้นทั่วภูมิภาค ตามฟร นิโคลัสของรถถังคิดว่าสถาบันฝรั่งเศสแห่งความสัมพันธ์ระหว่างประเทศตามในบรัสเซลส์ ลงทุนเพิ่มเติมในรูปแบบของจริงเชื่อมต่อท่อเข้าด้วยกันและสร้างร่างกายในระดับภูมิภาคเพื่อไม่เพียง แต่ดูแล และ ตัดสิน แต่ยังประสาน r & D และรักษาต่ำระดับราคาผ่านช่องทางการจัดหาที่มีประสิทธิภาพ สามารถเป็นประโยชน์อย่างมากเพื่อความร่วมมือระดับภูมิภาค .
แต่ constantinescu โหระพาพิเศษที่ปรึกษาอาเซียนจาก EU ระบุว่าในขณะที่ร้อยละ 80 ดี ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียจำนวนมากตระหนักอีก 20 เปอร์เซ็นต์จะยากมากที่จะบรรลุ โดยเฉพาะ และให้เหลือร้อยละ 20 จะต้องอาเซียนที่จะเรียนรู้จากประสบการณ์ของสหภาพยุโรปเขตการค้าเสรีอเมริกาเหนือ เมอร์คาโด โคมุนเดลซูร์ และเอเชียกลางภาคและ adoracion navarrob maxensius ไตร sambodoc มีรายละเอียดในกระดาษของพวกเขาใน " เส้นทางการบูรณาการ " ตลาดพลังงานอาเซียน โครงการ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย .
โต้เถียงว่า การไม่ประสานกัน อาจเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพที่จะล่องเรือหรือบินไปรอบๆๆ ขี้ขลาด หรือความกังวลใจในภูมิภาค แน่นอน ความคิดของการเปลี่ยนแปลงของโครงสร้างกิจการพลังงานในระดับประเทศด้วยความหวังว่าเพื่อนบ้านในภูมิภาคของคุณจะเล่นตามกฎเดียวกันจะขุ่น การเปิดเสรีหมายความว่าแทนที่จะทำให้กฎหมายที่คล้ายกันอื่นยากให้ความหลากหลายของทั่วไปและกฎหมายสถาบันในภูมิภาค , กลไกราคาจะดีขึ้นเงินอุดหนุนสำหรับสาธารณะ บริษัท พลังงานน้อยลงและกฎที่สร้างแยกจากการส่งและการกระจายของพลังงาน โดยให้ผู้บริโภคในการเลือกซัพพลายเออร์ของพลังงาน บางทีวิธีนี้จะช่วยให้สำหรับการจัดหาพลังงาน
อิสระ .