Flood events with a different point

Flood events with a different point of view
The Flood events that nobody wants to happen, it also affects my opinion. I believe that many people would not forget the one of situation the worst flooded. In 2011 Flood occurred in the northern and central regions of Thailand. Especially, the Metropolitan area was one of the worst flooding. Me and my family was one of those affected by the events of those times for example we need to live in the limited space, because we cannot go out of the house and we have moved to escape the water because the home living in the flood cannot exist. However, the events of that time I met so many good things. I have spent more time with family, the living room was the place of my family to share as the most common. We have spent together in this room, whether it was eat, keep the things up high in order to escape the water, we sit staring at each other in silence until sleeping. We had to plenty of time to be together. I feel the conversation, laughter and there was care for each other even more. I have received will power, people who know the news about the flood my house have sent encouraging messages. There was a friend that I have not contacted each other for a long time, phone to me and said “if anything happened please call so that they will come to the rescue”. At that time, I thought I couldn't live alone. I have a lot of people support me. Even a little but it made my mind stronger astonishingly. I have learned to give, after I had come out to rent temporary homes. I was aware of the difficulties that arise, food shortages have to wait staff state to bring distribution. I have participated as a volunteer in the preparation of food, something that can be done. I cannot help everyone, but I am one park that helpful people in trouble and I hope to help those people, just as I have received. I have learned to accept, the day flood rises. I was worried about the situation of what had happened, until I went through a large mirror and I saw myself in the mirror, This is face unhappy, the lack of a smile. I ask myself “who are you?”. I told myself that my smile is gone. Why did I give to suffering so much. I should accept what happened, just say “let it be” I feel more comfortable and happy. All in all, From a flood event that occurred, I can see a different point of view on the other side. I don't choose to look at only one side, There is nothing either good or bad at all. I will look at remember or the views on either side, please choose view cause the learning for the fix , for the Happiness and create a smile to ourselves the people around.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุการณ์น้ำท่วม มีแง่มุมแตกต่างกัน เหตุการณ์น้ำท่วมที่ไม่มีใครต้องการเกิดขึ้น มันยังมีผลต่อความคิดของฉัน เชื่อว่า หลายคนจะไม่ลืมหนึ่งสถานการณ์ร้ายน้ำท่วม ในปี 2554 เกิดน้ำท่วมในภาคเหนือ และภาคกลางของไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ห้องหนึ่งน้ำท่วมเลวร้ายที่สุด ฉันและครอบครัวของฉันเป็นหนึ่งในผู้ที่รับผลกระทบจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นเช่นเราจำเป็นต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่จำกัด เนื่องจากเราไม่สามารถไปออกจากบ้าน และเราย้ายหนีน้ำได้เนื่องจากไม่มีบ้านที่อาศัยอยู่ในน้ำท่วม อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ในเวลานั้นผมได้พบสิ่งที่ดีมาก ผมได้ใช้เวลากับครอบครัว ห้องนั่งเล่นมีสถานที่ครอบครัวใช้ร่วมกันเป็นทั่ว เราได้ใช้เวลาร่วมกันในห้องนี้ ว่าถูกกิน เก็บสูงเพื่อหนีน้ำ เรานั่งจ้องมองกันในความเงียบจนกระทั่งนอนหลับ เรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากมาย รู้สึกว่าการสนทนา เสียงหัวเราะ และมีการดูแลกันมากขึ้น ได้รับแรงใจ คนที่ทราบข่าวเกี่ยวกับน้ำท่วมบ้านของฉันส่งข้อความส่งเสริม มีเพื่อนที่ผมไม่ติดต่อกันเป็นเวลานาน โทรศัพท์ฉัน และกล่าวว่า "ถ้า อะไรเกิดขึ้นกรุณาโทรเพื่อที่พวกเขาจะมาช่วยเหลือ" ในขณะนั้น ฉันคิดว่า ฉันไม่สามารถอยู่คนเดียว มีคนสนับสนุนผม แม้แต่น้อย แต่มันทำให้ฉันจิตใจแข็งแกร่งเปลี่ยนแปลง ฉันได้เรียนรู้วิธีการให้ หลังจากที่ผมได้ออกมาเช่าบ้านชั่วคราว ได้ตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้น ขาดแคลนอาหารต้องรอเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อนำมาแจกจ่าย ผมได้มีส่วนร่วมเป็นอาสาสมัครในการจัดเตรียมอาหาร สิ่งที่สามารถทำได้ ไม่สามารถช่วยทุกคน แต่น.หนึ่งจอดรถคนที่เป็นปัญหา และฉันหวังว่าจะช่วยคน เช่นเดียวกับที่ได้รับ ฉันได้เรียนรู้การยอมรับ วันน้ำท่วมมา ผมกังวลว่าสถานการณ์ได้เกิดขึ้น จนกว่าฉันก็ผ่านกระจกขนาดใหญ่ และเห็นตัวเองในกระจก เป็นหน้าเศร้า ไม่มีรอยยิ้ม ผมถามตัวเอง "คุณเป็นใคร" ฉันบอกตัวเองว่ารอยยิ้มของฉันหายไป ทำไมทำฉันให้ทุกข์ทรมานมากขึ้น ฉันควรยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น "ให้เป็น" ว่า รู้สึกสบายขึ้น และมีความสุข หมด จากเหตุการณ์น้ำท่วมที่เกิดขึ้น ฉันสามารถดูแง่มุมแตกต่างกันในด้านอื่น ๆ ฉันไม่เลือกจะมองด้านเดียว ไม่มีอะไรดี หรือไม่ดีเลย ผมจะมองที่จดจำ หรือมุมมองในข้าง กรุณาเลือกดูสาเหตุการเรียนรู้สำหรับการแก้ไข สำหรับความสุข และสร้างรอยยิ้มกับตัวเองคนรอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุการณ์น้ำท่วมที่มีจุดที่แตกต่างกันในมุมมองของ
เหตุการณ์น้ำท่วมที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นก็ยังมีผลต่อความคิดของฉัน ผมเชื่อว่าหลาย ๆ คนคงไม่ลืมหนึ่งในสถานการณ์น้ำท่วมที่เลวร้ายที่สุด ในปี 2011 น้ำท่วมที่เกิดขึ้นในภาคเหนือและภาคกลางของประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑลเป็นหนึ่งในน้ำท่วมที่เลวร้ายที่สุด ฉันและครอบครัวของฉันเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นเช่นเราจำเป็นต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่ จำกัด เพราะเราไม่สามารถไปออกจากบ้านและเราได้ย้ายไปอยู่ที่หนีน้ำเพราะที่อาศัยอยู่ในบ้านที่น้ำท่วมไม่สามารถ มีอยู่ อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้นผมได้พบกับสิ่งที่ดีมากดังนั้น ฉันได้ใช้เวลาอยู่กับครอบครัว, ห้องนั่งเล่นเป็นสถานที่ครอบครัวของฉันที่จะร่วมกันเป็นที่พบมากที่สุด เราได้ใช้เวลาด้วยกันในห้องนี้ไม่ว่ามันจะถูกกินให้สิ่งที่สูงขึ้นเพื่อหนีน้ำที่เรานั่งจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ ที่อยู่ในความเงียบจนนอน เราต้องมีเวลาเหลือเฟือที่จะอยู่ด้วยกัน ผมรู้สึกว่าการสนทนาเสียงหัวเราะและมีการดูแลซึ่งกันและกันมากยิ่งขึ้น ฉันได้รับกำลังจะมีคนที่รู้ข่าวเกี่ยวกับน้ำท่วมบ้านของฉันได้ส่งข้อความให้กำลังใจ มีเพื่อนก็คือว่าผมยังไม่ได้รับการติดต่อกันเป็นเวลานาน, โทรศัพท์หาผมและบอกว่า "ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกรุณาโทรเพื่อที่พวกเขาจะมาช่วยเหลือ" ในเวลานั้นผมคิดว่าผมไม่สามารถอยู่คนเดียว ฉันมีจำนวนมากของคนที่สนับสนุนผม แม้เพียงเล็กน้อย แต่มันทำให้ใจของฉันแข็งแกร่งขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ฉันได้เรียนรู้ที่จะให้หลังจากที่ฉันได้ออกมาให้เช่าที่อยู่อาศัยชั่วคราว ฉันถูกตระหนักถึงความยากลำบากที่เกิดขึ้น, การขาดแคลนอาหารต้องรอพนักงานรัฐที่จะนำมาจัดจำหน่าย ผมได้เข้าร่วมเป็นอาสาสมัครในการจัดทำอาหารเป็นสิ่งที่สามารถทำได้ ฉันไม่สามารถช่วยให้ทุกคน แต่ผมสวนหนึ่งที่คนเป็นประโยชน์ในปัญหาและฉันหวังว่าจะช่วยให้ผู้คนเหล่านั้นเช่นเดียวกับที่ผมได้รับ ฉันได้เรียนรู้ที่จะยอมรับเพิ่มขึ้นน้ำท่วมวัน ฉันเป็นห่วงเกี่ยวกับสถานการณ์ของสิ่งที่เกิดขึ้นจนฉันเดินผ่านกระจกบานใหญ่และฉันเห็นตัวเองในกระจกนี้จะต้องเผชิญกับความสุขขาดรอยยิ้ม ฉันถามตัวเอง "คุณเป็นใคร?" ผมบอกกับตัวเองว่ารอยยิ้มของฉันหายไป ทำไมฉันให้กับความทุกข์ทรมานมาก ฉันควรจะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นเพียงแค่บอกว่า "ปล่อยให้มันเป็น" ฉันรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นและมีความสุข ทั้งหมดในทุกจากเหตุการณ์น้ำท่วมที่เกิดขึ้นผมสามารถมองเห็นจุดที่แตกต่างกันในมุมมองในด้านอื่น ๆ ผมไม่ได้เลือกที่จะมองเพียงด้านเดียว, ไม่มีสิ่งใดดีหรือไม่ดีที่ทุกคนเป็น ผมจะดูที่จำหรือมุมมองในด้านใดกรุณาเลือกมุมมองที่ทำให้เกิดการเรียนรู้สำหรับแก้ไขให้มีความสุขและสร้างรอยยิ้มให้กับตัวเองคนรอบข้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุการณ์น้ำท่วม มีจุดที่แตกต่างกันของมุมมอง
น้ำท่วม เหตุการณ์ที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น มันยังมีผลต่อความคิดเห็น ผมเชื่อว่าหลายคนคงไม่ลืมหนึ่งในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดน้ําท่วม 2011 น้ำท่วมที่เกิดขึ้นในภาคเหนือและภาคกลางของ ประเทศไทย โดยเฉพาะพื้นที่กรุงเทพมหานครเป็นหนึ่งของน้ำท่วมที่เลวร้ายที่สุดฉันและครอบครัวของฉันเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น เช่น เราต้องการที่จะอยู่ในพื้นที่จำกัด เพราะเราไม่สามารถไปออกจากบ้าน และเราต้องย้ายหนีน้ำ เพราะบ้านอยู่ไม่ท่วมอยู่ อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นผมได้เจอสิ่งดีๆมากมาย ฉันได้ใช้เวลากับครอบครัวห้องรับแขกเป็นสถานที่ที่ครอบครัวแบ่งเป็นทั่วไปมากที่สุด เราได้ใช้เวลาด้วยกันในห้องนี้ ไม่ว่าจะเป็นการกิน เก็บสิ่งของขึ้นที่สูงเพื่อหนีน้ำ เรานั่งมองหน้ากันในความเงียบ จนหลับ เราได้มีเวลาอยู่ด้วยกัน ผมรู้สึกว่า การสนทนา เสียงหัวเราะ และมีการดูแลกันมากขึ้น ผมได้รับ จะใช้พลังงานคนที่รู้ข่าวเรื่องน้ำท่วมบ้านส่งสนับสนุนข้อความ มีเพื่อนที่ไม่ได้ติดต่อกันมานาน โทรศัพท์หาผม บอกว่า " ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นโทรหา เพื่อจะมาช่วยเหลือ " ตอนนั้น ฉันคิดว่า ฉันไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ ผมมีคนสนับสนุนผม แม้แต่น้อย แต่มันทำให้จิตใจของฉันแข็งแกร่งอย่างน่าประหลาดฉันได้เรียนรู้ที่จะให้ หลังจากผมออกมาเช่าบ้านชั่วคราว ผมตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้น ขาดอาหาร ต้องรอเจ้าหน้าที่ของรัฐเพื่อนำมาแจกจ่าย ฉันได้เข้าร่วมเป็นอาสาสมัครในการเตรียมอาหาร อะไรที่สามารถทำได้ ผมไม่สามารถช่วยได้ทุกคน แต่ผมสวนหนึ่งที่คนเป็นประโยชน์ปัญหาและหวังที่จะช่วยให้คนเหล่านั้น เหมือนกับที่ฉันได้รับฉันได้เรียนรู้ที่จะยอมรับ วัน น้ำท่วมสูงขึ้น ผมเป็นห่วงเกี่ยวกับสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น จนกระทั่งฉันผ่านกระจกขนาดใหญ่ และเห็นตัวเองในกระจก นี่หน้าไม่มีความสุข ขาดรอยยิ้ม ฉันถามตัวเองว่า " นายเป็นใคร ? " ผมบอกตัวเองว่ารอยยิ้มของฉันหายไป ทำไมฉันถึงให้ทุกข์มาก ฉันควรยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นแค่พูดว่า " ช่างมันเถอะ " ผมรู้สึกสบายใจ และมีความสุข ทั้งหมดนี้ จากเหตุการณ์น้ำท่วมที่เกิดขึ้น ผมสามารถเห็นจุดที่แตกต่างกันของมุมมองในด้านอื่น ๆ ผมไม่เลือกที่จะมองด้านเดียวเท่านั้น ไม่มีอะไรดี หรือ ไม่ดีเลย ผมจะดูที่จำหรือมุมมองในด้านใดด้านหนึ่ง โปรดเลือกมุมมองให้เกิดการเรียนรู้เพื่อแก้ไขเพื่อความสุขและสร้างรอยยิ้มให้ตัวเอง คนรอบข้าง
.