(Carruthers and Sibley, 1999). To t

(Carruthers and Sibley, 1999). To test whether calciumregulated secretion of micronemes is necessary for cell invasion, we examined the effects of a highly speci®c chelator of intracellular Ca2‡, BAPTA-AM. Cell invasion was monitored by immuno¯uorescence staining parasites associated with the cell monolayer (Fig. 3A) and by secretion of MIC2 detected by Western blot (Fig. 3B); both sets of data were quanti®ed and are shown graphicallyin Fig. 3C. Treatment with BAPTA-AM, which blocks microneme release (Carruthers and Sibley, 1999), dramatically inhibited parasite invasion of HFF cells, while DMSO (solvent used to disperse BAPTA-AM) or 1/2 BAPTA-AM (a non-chelating derivative of BAPTA-AM) had no effect. In contrast, no change in GRA1 secretion (Fig. 3B) was observed. Cotreatment with a Ca2‡ ionophore (A23187) in the presence of extracellular Ca2‡ restored microneme secretion, but only partially restored invasion by BAPTA-AM-treated parasites, possibly as a result of the previously described inhibitory effect of ionophore treatment on invasion (Mondragon and Frixione, 1996). Again, no change in the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(Carruthers และ Sibley, 1999) เพื่อทดสอบว่าสิ่งจำเป็นสำหรับการบุกรุกเซลล์หลั่ง calciumregulated ของ micronemes เราตรวจสอบผลกระทบของความสูง speci ® chelator c ของ Ca2 intracellular ชัชชัย AM บุกรุกเซลล์ถูกตรวจสอบ โดย immuno¯uorescence กับที่เกี่ยวข้องกับ monolayer เซลล์ (Fig. 3A) การย้อมสี และ โดยการหลั่งของ MIC2 ที่ตรวจพบ โดยตะวันตกทำลาย (Fig. 3B); ข้อมูลทั้งสองชุดถูก quanti ® ed และแสดง graphicallyin Fig. 3C. รักษากับชัชชัย-AM ซึ่งบล็อครุ่น microneme (Carruthers และ Sibley, 1999), กรณีห้ามบุกรุกปรสิตเซลล์ HFF ขณะ DMSO (ใช้กระจายชัชชัย AM ตัวทำละลาย) หรือ 1/2 ชัชชัย-AM (เป็น chelating ไม่ใช่อนุพันธ์ของชัชชัย AM) มีผลไม่ ในทางตรงข้าม เปลี่ยนแปลงการหลั่ง GRA1 (Fig. 3B) ถูกตรวจสอบ Cotreatment กับการ ionophore Ca2 (A23187) ในต่อหน้าของ extracellular Ca2 คืนหลั่ง microneme แต่บุกรุกคืนบางส่วนเท่านั้นโดยชัชชัย-AM-รักษาปรสิต อาจเป็นผลจากการรักษา ionophore ในการบุกรุก (Mondragon และ Frixione, 1996) ลิปกลอสไขผลอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ อีกครั้ง ไม่เปลี่ยนแปลงในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(คาร์รูเธอและ Sibley, 1999) เพื่อทดสอบว่าการหลั่งของ calciumregulated micronemes เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการบุกรุกเซลล์เราตรวจสอบผลของ chelator speci®cสูงของเซลล์ Ca2 ?? ที่ BAPTA-AM การบุกรุกเซลล์ถูกตรวจสอบโดยการย้อมสีimmuno¯uorescenceปรสิตที่เกี่ยวข้องกับ monolayer เซลล์ (รูปที่ 3A.) และการหลั่งของ MIC2 ตรวจพบโดยดวงตะวัน (รูปที่ 3B.); ทั้งสองชุดของข้อมูลเป็นquanti®edและมีการแสดงให้เห็น graphicallyin รูป 3C การรักษาด้วย BAPTA-AM ซึ่งบล็อก microneme ปล่อย (คาร์รูเธอและ Sibley, 1999) บุกปรสิตยับยั้งอย่างรวดเร็วของเซลล์ HFF ขณะ DMSO (ตัวทำละลายที่ใช้ในการสลายการ BAPTA-AM) หรือ 1/2 BAPTA-AM (อนุพันธ์ที่ไม่คีเลต ของ BAPTA-AM) ไม่มีผล ในทางตรงกันข้ามการเปลี่ยนแปลงในการหลั่ง GRA1 ไม่มี (รูป. 3B) พบว่า Cotreatment กับ Ca2 ?? ionophore (A23187) ในการปรากฏตัวของสาร Ca2 ?? การบูรณะหลั่ง microneme แต่การบุกรุกเพียงบางส่วนที่เรียกคืนจากปรสิต BAPTA-AM ได้รับการรักษาอาจจะเป็นผลมาจากฤทธิ์ในการยับยั้งอธิบายไว้ก่อนหน้าของการรักษา ionophore ในการบุกรุก (Mondragon และ Frixione, 1996) อีกครั้งการเปลี่ยนแปลงในไม่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( และ คาร์รัทเธอร์ Sibley , 1999 ) เพื่อทดสอบว่า calciumregulated หลั่ง micronemes ที่จําเป็นสําหรับการบุกรุกเซลล์ เราตรวจสอบผลของสูง speci ® C คีเลเตอร์เซลล์ของแคลเซียม‡ bapta-am , . การบุกรุกเซลล์ที่ถูกตรวจสอบโดยมมูโน¯ uorescence staining ปรสิตที่เกี่ยวข้องกับเซลล์โมโนเลเยอร์ ( รูปที่ 3A ) และโดยการหลั่งของ mic2 Western blot พบ ( รูปที่ 3B )ทั้งชุดข้อมูล การไฟฟ้า®เอ็ด และจะแสดง graphicallyin มะเดื่อ 3C การรักษาด้วย bapta-am ซึ่งบล็อก microneme ปล่อย ( และ คาร์รัทเธอร์ Sibley , 1999 ) สามารถยับยั้งการรุกรานของ hff ปรสิตเซลล์ ในขณะที่ DMSO ( ตัวทำละลายที่ใช้เพื่อสลาย bapta-am ) หรือ 1 / 2 bapta-am ( ไม่ใช่และอนุพันธ์ของ bapta-am ) ไม่มีผลกระทบ . ในทางตรงกันข้าม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในการ gra1 ( รูปที่ 3B ) คือสังเกตcotreatment กับแคลเซียมไอโอโนฟอร์‡ ( a23187 ) ในการแสดงตนของแคลเซียมและ‡เรียกคืน microneme หลั่ง แต่เพียงบางส่วน คืน การรุกรานจาก bapta เป็นรักษาพยาธิ อาจเป็นผลจากที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ว่า ผลของการรักษาในการบุกรุก ( ไข่มอนดรากอน และ frixione , 1996 ) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใน
อีกครั้ง