Thus far, the records of the settle

Thus far, the records of the settlement of the Lenggong Valley during historic times are fairly
limited. The majority of the early literature dedicated to this valley consists of ethnographical
records that mainly demonstrate the settlement of indigenous groups across the Lenggong
Valley. Between 1913 and 1925, I.H.N. Evans (1914, 1923, 1927) made several visits to the
indigenous encampments in this valley. From his studies, he recorded the settlement of
Semang people (or Sakai in the local context) in close proximity to several caves in this
valley. From the literature, there were many Indigenous tribes such as Semang, Sakai, Kintak,
Lanoh and few more camped across the caves and limestone hills across the Lenggong Valley
(Carey, 1976); however, these Indigenous tribes have been relocated to a new village – the
Kampung Air Bah, which is located approximately 15-20km from the valley.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่านนี้ ระเบียนของหุบเขาเลงกองในช่วงเวลาประวัติศาสตร์จะค่อนข้างจำกัด ส่วนใหญ่ของวรรณกรรมต้นเฉพาะที่หุบเขานี้ประกอบด้วยวรรณระเบียนที่แสดงให้เห็นถึงการจ่ายเงินของกลุ่มชนพื้นเมืองในเลงกองส่วนใหญ่หุบเขา ระหว่างค.ศ. 1913 และ 1925 อีแวน I.H.N. (1914, 1923, 1927) ผู้เข้าชมหลายในค่ายที่ชนพื้นเมืองในหุบเขานี้ จากการศึกษาของเขา เขาบันทึกการชำระSemang คน (หรือซาไกในบริบทท้องถิ่น) ในญานถ้ำนี้หุบเขา จากวรรณคดี มีหลายชนเผ่าเช่น Semang ซาไก KintakLanoh และไม่กี่เพิ่มเติมตั้งค่ายทั้งถ้ำและภูเขาหินปูนทั่วหุบเขาเลงกอง(Carey, 1976); อย่างไรก็ตาม ชนเผ่าพื้นเมืองเหล่านี้ได้ถูกย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านใหม่ – การกัมปุอากาศเท่ากับบาท ซึ่งมีอยู่ประมาณ 15-20 กิโลเมตรจากหุบเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ป่านนี้บันทึกของการตั้งถิ่นฐานของ Lenggong วัลเลย์ในช่วงเวลาที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ที่มีค่อนข้าง
จำกัด ส่วนใหญ่ของวรรณกรรมต้นที่ทุ่มเทให้กับหุบเขานี้ประกอบด้วยชาติพันธุ์วิทยา
ระเบียนที่ส่วนใหญ่แสดงให้เห็นถึงการตั้งถิ่นฐานของกลุ่มชนพื้นเมืองทั่ว Lenggong
วัลเลย์ ระหว่าง 1913 และ 1925 IHN อีแวนส์ (1914, 1923, 1927) หลายครั้งกับ
ค่ายพื้นเมืองในหุบเขานี้ จากการศึกษาของเขาเขาบันทึกการตั้งถิ่นฐานของ
คนเงาะ (หรือซาไกในบริบทท้องถิ่น) ในบริเวณใกล้เคียงกับถ้ำหลายแห่งในนี้
หุบเขา จากวรรณกรรมที่มีหลายชนเผ่าพื้นเมืองเช่นเงาะซาไก, Kintak,
Lanoh และอีกไม่กี่ตั้งค่ายพักแรมในถ้ำและภูเขาหินปูนทั่ว Lenggong วัลเลย์
(Carey, 1976); แต่เหล่านี้ชนเผ่าพื้นเมืองที่ได้รับการย้ายไปอยู่หมู่บ้านใหม่ -
Kampung อากาศ Bah ซึ่งตั้งอยู่ห่างจาก 15-20km หุบเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นไกล , บันทึกของการตั้งถิ่นฐานของหุบเขาในช่วงเวลาประวัติศาสตร์ค่อนข้าง Lenggongจำกัด ส่วนใหญ่ของวรรณกรรมโดยเฉพาะ ethnographical หุบเขา ประกอบด้วยประวัติส่วนใหญ่แสดงให้เห็นถึงการตั้งถิ่นฐานของชนพื้นเมืองกลุ่มข้าม Lenggongหุบเขา และระหว่าง 2456 1925 , i.h.n. อีแวนส์ ( 1914 , 1923 , 1927 ) ทำหลายไปเยือนencampments พื้นเมืองในหุบเขานี้ จากการศึกษาของเขาเขาบันทึกข้อตกลงเซียมังคน ( หรือซาไกในบริบทท้องถิ่น ) ในบริเวณใกล้เคียงกับถ้ำต่าง ๆ ในนี้หุบเขา จากวรรณกรรม มีชนเผ่าพื้นเมืองต่างๆ มากมาย เช่น เซียมัง ซาไก kintak , , ,lanoh และไม่กี่เพิ่มเติมตั้งค่ายในถ้ำหินปูนใน Lenggong Valley และ( Carey , 1976 ) อย่างไรก็ตาม ชนเผ่าพื้นเมืองเหล่านี้ได้ถูกย้ายไปยังบ้านใหม่จำกัดกัมปุง แอร์บา ซึ่งตั้งอยู่ประมาณ 15-20km จากหุบเขา