The RVA viscosity profiles of porrid

The RVA viscosity profiles of porridge slurries are shown in Fig. 4b. Unlike the viscosity of fresh bread, the viscosity of fresh porridge increased throughout the digestion process. The short preparation and cooking time for porridge does not allow for extensive solubilization of β-glucan so that the initial viscosity is quite low. During digestion, the β-glucan concentration in solution increases as the Mw of the starch and protein decreases, resulting in a net increase in viscosity. The frozen porridge gradually increased in viscosity throughout the digestion process and the viscosities of the final, centrifuged extracts were not significantly different from each other or the fresh porridge (Table 2). The viscosity of the porridge freeze dried after submersion in N2 remained constant throughout the digestion period as macromolecules solubilized and protein and starch were digested. Porridge freeze dried after freezing at -18 or -80 oC had the lowest initial viscosities, indicating low solubility due to dehydration of the macromolecules. The slurry viscosities for these products increased for the first 45-60 min but then gradually decreased again. The viscosities of their final extracts were lower than the fresh or frozen porridges (Table 2) and also lower than their slurry viscosity (Fig. 4b), indicating that other constituents, such as undigested starch, protein and non-soluble fibers, contributed to the viscosity in addition to β- glucan. This was previously shown with the addition of lichenase (endo-(1 → 3)(1 → 4)-β-D-glucan 4-glucanohydrolase) to hydro- lyze b-glucan and eliminate its contribution to the viscosity (Gamel et al., 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Profiles ความหนืด RVA ของข้าวต้ม slurries แสดงใน Fig. 4b ซึ่งแตกต่างจากความหนืดของขนมปังสด ความหนืดของข้าวต้มสดเพิ่มขึ้นตลอดทั้งกระบวนการย่อยอาหาร เตรียมย่อและเวลาทำอาหารข้าวต้มไม่อนุญาตให้ solubilization อย่างละเอียดของβ-glucan ที่ค่อนข้างต่ำความหนืดเริ่มต้น ในระหว่างการย่อยอาหาร ความเข้มข้นของβ-glucan ในโซลูชันเพิ่มเป็น Mw ของลดแป้งและโปรตีน เป็นผลในการเพิ่มขึ้นสุทธิในความหนืด ข้าวต้มแช่แข็งเพิ่มขึ้นความหนืดตลอดทั้งกระบวนการย่อยอาหารและ viscosities ของ final ค่อย ๆ centrifuged สารสกัดไม่ significantly แตกต่างจากกันหรือข้าวต้มสด (ตารางที่ 2) ความหนืดของข้าวต้มตรึงแห้งหลังจาก submersion ใน N2 ยังคงคงที่ตลอดระยะเวลาในการย่อยอาหารเป็น macromolecules solubilized และย่อยโปรตีนและแป้ง ข้าวต้มตรึงแห้งหลังจากแช่แข็งที่-18 หรือ-80 องศาเซลเซียสได้ที่ราคาเริ่มต้น viscosities ละลายต่ำเนื่องจากการคายน้ำของ macromolecules ระบุ Viscosities สารละลายสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านี้เพิ่มขึ้นสำหรับ first 45-60 นาทีแล้วแต่ค่อย ๆ ลดลงอีก Viscosities สารสกัดจาก final ของพวกเขาคนที่ต่ำกว่า porridges จะสด หรือแช่แข็ง (ตารางที่ 2) และยัง ต่ำกว่าของสารละลายความหนืด (Fig. 4b), ระบุที่ constituents อื่น ๆ เช่น undigested แป้ง โปรตีน และไม่ละลายน้ำ fibers ส่วนความหนืดนอกจากβ-glucan ก่อนหน้านี้ที่แสดงแห่ง lichenase (endo- (1 → 3)(1 → 4)-β-D-glucan 4-glucanohydrolase) กับไฮโดร lyze b glucan และกำจัดส่วนที่ทำให้ความหนืด (Gamel et al., 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรหนืด RVA สาย les ของ slurries โจ๊กจะแสดงในรูป 4b ซึ่งแตกต่างจากความหนืดของขนมปังสด, ความหนืดของโจ๊กสดเพิ่มขึ้นตลอดกระบวนการย่อยอาหาร การเตรียมความพร้อมในระยะสั้นและเวลาการปรุงอาหารสำหรับโจ๊กไม่อนุญาตให้มีการละลายที่กว้างขวางของβกลูแคนเพื่อให้ความหนืดเริ่มต้นค่อนข้างต่ำ ในระหว่างการย่อยความเข้มข้นβกลูแคนในการแก้ปัญหาเพิ่มขึ้นเป็น Mw แป้งและโปรตีนลดลงส่งผลให้เพิ่มขึ้นสุทธิความหนืด โจ๊กแช่แข็งที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในความหนืดตลอดกระบวนการย่อยอาหารและความหนืดของ NAL ไฟที่หมุนเหวี่ยงสารสกัดไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญสายที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ หรือโจ๊กสด (ตารางที่ 2) ความหนืดของการแช่แข็งโจ๊กแห้งหลังจากที่จมน้ำใน N2 ยังคงคงที่ตลอดระยะเวลาการย่อยอาหารเป็นโมเลกุลละลายและโปรตีนและแป้งถูกย่อย ข้าวต้มแช่แข็งแห้งหลังจากการแช่แข็งที่ -18 หรือ -80 องศาเซลเซียสมีความหนืดเริ่มต้นต่ำสุดที่แสดงให้เห็นการละลายต่ำเนื่องจากการคายน้ำของโมเลกุล ความหนืดสารละลายสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านี้ที่เพิ่มขึ้นสำหรับสายแรก 45-60 นาที แต่แล้วค่อยๆลดลงอีกครั้ง ความหนืดของสารสกัดจาก NAL ของพวกเขาไฟต่ำกว่า porridges สดหรือแช่แข็ง (ตารางที่ 2) และยังต่ำกว่าความหนืดของสารละลายของพวกเขา (รูป. 4b) แสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบอื่น ๆ เช่นแป้งไม่ได้แยกแยะโปรตีนและ Bers สายที่ไม่ละลายน้ำมีส่วนทำให้ ความหนืดนอกเหนือไปจากβ-กลูแคน นี้ถูกแสดงก่อนหน้านี้ด้วยนอกเหนือจาก lichenase (endo- (1 → 3) (1 → 4) -β-D-กลูแคน 4 glucanohydrolase) เพื่อ hydro- lyze ขกลูแคนและกำจัดส่วนร่วมในการมีความหนืด (Gamel et al, . 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าความหนืด ค่าโปรจึงเล ข้าวต้ม slurries แสดงในรูปที่ 4B แตกต่างจากความหนืดของขนมปังสด ความหนืดของโจ๊กสดเพิ่มขึ้นตลอดกระบวนการย่อย การเตรียมในระยะสั้นและเวลาการปรุงอาหารสำหรับโจ๊กไม่อนุญาตสำหรับการสกัดบีตา - กลูแคนที่กว้างขวางของความหนืดเริ่มต้นค่อนข้างต่ำ ในระหว่างการย่อยอาหารส่วนบีตา - กลูแคนในสารละลายความเข้มข้นเพิ่มขึ้นเป็น MW ของแป้งและโปรตีนลดลง เป็นผลในการเพิ่มขึ้นสุทธิของความหนืด โจ๊กแช่แข็งเพิ่มขึ้นความหนืดตลอดกระบวนการย่อยและความหนืดของระบบไฟฟ้าจึง , ไม่ได้ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อสกัด signi จึงแตกต่างจากแต่ละอื่น ๆหรือโจ๊กสด ( ตารางที่ 2 )ความหนืดของโจ๊กแห้งแช่แข็งหลังจากดำน้ำใน N2 คงที่ตลอดระยะเวลาการย่อย ซึ่งเป็นโมเลกุลใหญ่ และโปรตีนและแป้งถูกย่อย ข้าวต้มแห้งแช่แข็งหลังจากแช่แข็งที่อุณหภูมิ - 18 - 80 องศาเซลเซียส มีความหนืดเริ่มต้นต่ำสุดแสดงการละลายต่ำเนื่องจากขาดน้ำของโมเลกุล .ค่าความหนืดที่เพิ่มขึ้นสำหรับผลิตภัณฑ์เหล่านี้จึงตัดสินใจเดินทาง 45-60 มินแต่ก็ค่อยๆ ลดลงอีกแล้ว ความหนืดของนาล สารสกัดของพวกเขาจึง น้อยกว่า porridges สดหรือแช่แข็ง ( ตารางที่ 2 ) และมีค่าต่ำกว่าค่าของความหนืด ( ภาพ 4B ) แสดงว่าองค์ประกอบอื่น ๆเช่น undigested โปรตีนแป้งและไม่ละลายน้ำจึง bers , ,ส่วนความหนืดและบีตา - กลูแคน . นี้ถูกแสดงก่อนหน้านี้ ด้วยการเพิ่ม lichenase ( Endo - ( 1 → keyboard - key - name 3 ) ( 1 → keyboard - key - name 4 ) - บีตา - d-glucan 4-glucanohydrolase ) ไฮโดรไลซ์ - b-glucan และกำจัดส่วนของความหนืด ( gamel et al . , 2012 )