The Old Testament is foundational;

The Old Testament is foundational; the New Testament builds on that foundation with further revelation from God. The Old Testament establishes principles that are seen to be illustrative of New Testament truths. The Old Testament contains many prophecies that are fulfilled in the New. The Old Testament provides the history of a people; the New Testament focus is on a Person. The Old Testament shows the wrath of God against sin (with glimpses of His grace); the New Testament shows the grace of God toward sinners (with glimpses of His wrath).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พันธสัญญาเดิมเป็น foundational พระคัมภีร์ใหม่สร้างบนรากฐานที่มีการเปิดเผยเพิ่มเติมจากพระเจ้า พันธสัญญาเดิมกำหนดหลักการที่จะเห็นจะแสดงของจริงของพระคัมภีร์ใหม่ พันธสัญญาเดิมประกอบด้วยหลายคำพยากรณ์ที่สมบูรณ์ในใหม่ พันธสัญญาเดิมมีประวัติของคน พันธสัญญาใหม่โฟกัสอยู่คน พันธสัญญาแสดงพระอาชญาของพระเจ้ากับบาป (ด้วยซึ่งพระคุณ); พันธสัญญาใหม่แสดงพระคุณของพระเจ้าต่อบาป (กับพระอาชญาซึ่ง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พันธสัญญาเดิมเป็นพื้นฐาน; พันธสัญญาใหม่สร้างบนพื้นฐานที่มีการเปิดเผยเพิ่มเติมจากพระเจ้าว่า พันธสัญญาเดิมกำหนดหลักการที่เห็นจะเป็นตัวอย่างของความจริงพันธสัญญาใหม่ พันธสัญญาเดิมมีคำพยากรณ์มากมายที่สำเร็จในใหม่ พันธสัญญาเดิมมีประวัติความเป็นมาของผู้คน; มุ่งเน้นพันธสัญญาใหม่อยู่ในคน พันธสัญญาเดิมแสดงให้เห็นว่าการลงโทษของพระเจ้ากับบาป (มี glimpses ของพระคุณของพระองค์); พันธสัญญาใหม่แสดงให้เห็นพระคุณของพระเจ้าที่มีต่อคนบาป (มี glimpses ของความโกรธของเขา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พันธสัญญาเดิมคือพื้นฐาน ; พระคัมภีร์ใหม่สร้างบนพื้นฐานที่ เพิ่มเติมด้วยการเปิดเผยจากพระเจ้า พันธสัญญาเดิมกำหนดหลักการว่า จะเห็นเป็น ตัวอย่างของความจริงพันธสัญญาใหม่ พันธสัญญาเดิมมีคำทำนายมากมายที่เป็นจริงในใหม่ พันธสัญญาเดิมมีประวัติศาสตร์ของชนชาติ โฟกัสพันธสัญญาใหม่เป็นในคนพันธสัญญาเดิมแสดงความโกรธของพระเจ้าต่อบาป ( กับ glimpses ของพระคุณของพระองค์ ) พระคัมภีร์ใหม่แสดงให้เห็นถึงพระคุณของพระเจ้าที่มีต่อเรา ( กับ glimpses ของพระองค์ )