I stare at the typed card, the holl

I stare at the typed card, the hollow in my chest expanding. No doubt, his assistant sent this. Christian probably had very little to do with it. It's too painful to think about. I examine the roses - they are beautiful, and I can't bring myself to throw them in the trash.

Dutifully, I make my way into the kitchen to hunt down a vase.

And so a pattern develops: wake, work, cry, sleep. Well, try to sleep. I can't even escape him in my dreams. Gray burning eyes, his lost look, his hair burnished and bright all haunt me. And the music... so much music - I cannot bear to hear any music. I am careful to avoid it at all costs. Even the jingles in commercials make me shudder.

I have spoken to no one, not even my mother or Ray. I don't have the capacity for idle talk now. No, I want none of it. I have become my own island state. A ravaged, war-torn land where nothing grows and the horizons are bleak. Yes, that's me. I can interact impersonally at work, but that's it. If I talk to Mom, I know I will break even further - and I have nothing left to break.

I am finding it difficult to eat. By Wednesday lunchtime, I manage a cup of yogurt, and it's the first thing I've eaten since Friday. I am surviving on a newfound tolerance for lattes and Diet Coke. It's the caffeine that keeps me going, but it's making me anxious.

Jack has started to hover over me, irritating me, asking me personal questions. What does he want? I'm polite, but I need to keep him at arm's length.

I sit and begin trawling through a pile of correspondence addressed to him, and I'm pleased with the distraction of menial work. My e-mail pings, and I quickly check to see who it's from.

Holy shit. An e-mail from Christian. Oh no, not here... not at work.

From: Christian Grey

Subject: Tomorrow

Date: June 8, 2011 14:05

To: Anastasia Steele

Dear Anastasia

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจ้องมองที่พิมพ์บัตรที่กลวงในการขยายหน้าอกของฉัน ไม่มีข้อสงสัยส่งผู้ช่วยของเขานี้ คริสเตียนอาจจะมีน้อยมากที่จะทำอย่างไรกับมัน มันเจ็บปวดเกินไปที่จะคิดเกี่ยวกับ . ฉันตรวจสอบกุหลาบ - พวกเขามีความสวยงามและฉันไม่สามารถนำตัวเองจะโยนพวกเขาในถังขยะ. ตามหน้าที่ผมทำให้ทางของฉันเข้าไปในครัวเพื่อตามล่าแจกันและเพื่อพัฒนารูปแบบ: ปลุกทำงานร้องไห้ การนอนหลับ. ดีพยายามที่จะนอนหลับ ฉันไม่สามารถแม้แต่จะหนีเขาในความฝันของฉัน การเผาไหม้ดวงตาสีเทาดูหายไปของเขาผมของเขาขัดและสดใสทุกหลอกหลอนฉัน และเพลง ... เพลงมาก - ฉันไม่สามารถทนที่จะได้ยินเสียงเพลงใด ๆ ผมระมัดระวังที่จะหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทั้งหมด แม้ประสาทในโฆษณาทำให้ฉันสั่น. ผมได้พูดถึงไม่มีใครไม่ได้แม้แต่แม่ของฉันหรือเรย์ ผมไม่ได้มีความสามารถในการพูดคุยไม่ได้ใช้งานในขณะนี้ ไม่ฉันต้องการที่ไม่มีมัน ฉันได้กลายเป็นรัฐเกาะของตัวเอง ทำลายที่ดินสงครามที่ไม่มีอะไรเติบโตและอันไกลโพ้นที่มีเยือกเย็น ใช่ว่าเป็นฉัน ฉันสามารถโต้ตอบ impersonally ในที่ทำงาน แต่ที่มัน ถ้าผมพูดคุยกับแม่ฉันรู้ว่าฉันจะแบ่งให้ดียิ่งขึ้น -. และฉันมีอะไรเหลือที่จะทำลายฉันพบว่ามันยากที่จะกิน โดยอาหารกลางวันวันพุธที่ฉันจัดการถ้วยโยเกิร์ตและเป็นสิ่งแรกที่ผมได้กินตั้งแต่ศุกร์ ฉันกำลังมีชีวิตรอดในความอดทนที่เพิ่งค้นสำหรับลาเต้และโค้ก มันคาเฟอีนที่ช่วยให้ฉันไป แต่มันทำให้ฉันกังวล. แจ็คได้เริ่มต้นที่จะเลื่อนไปฉันรำคาญฉันถามคำถามที่ส่วนบุคคล เขาต้องการอะไร? ฉันสุภาพ แต่ฉันจำเป็นต้องให้เขาที่ความยาวของแขน. ฉันนั่งและเริ่ม trawling ผ่านกองจดหมายที่จ่าหน้าถึงเขาและฉันยินดีกับสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวของการทำงานของคนรับใช้ ส่ง Ping อีเมลของฉันและฉันอย่างรวดเร็วตรวจสอบเพื่อดูว่าใครจะเป็นจาก. อึศักดิ์สิทธิ์ อีเมลจากคริสเตียน โอ้ไม่ไม่ได้ที่นี่ ... ไม่ได้ทำงาน. จาก: คริสเตียนเกรย์เรื่องในวันพรุ่งนี้วันที่: 8 มิถุนายน 2011 14:05 เรียน Anastasia สตีลเรียนAnastasia

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันจ้องมองที่พิมพ์บัตร , โพรงหน้าอกขยาย สงสัยไม่มีผู้ช่วยของเขาส่งมา คริสเตียนอาจจะมีน้อยมากที่จะทำ มันเจ็บปวดเกินไปที่จะคิดเกี่ยวกับ ผมดูกุหลาบ - มันสวยมาก และผมไม่สามารถนำตัวเองที่จะโยนมันทิ้งในถังขยะ

ตามหน้าที่ ผมทำวิธีของฉันเข้าไปในครัวเพื่อจะล่าลงแจกัน .

ดังนั้นรูปแบบพัฒนา : ปลุก , ทำงาน , ร้องไห้ , นอน อืมพยายามที่จะนอนหลับ ฉันไม่สามารถหนีจากเขา ในความฝัน ตาไหม้ สีเทา ดูเสีย ผมขัดวาวสดใสและหลอกหลอนฉัน และเพลง . . . . . . . โหลดเพลง - มาก ผมทนไม่ได้ ฟัง เพลง ผมระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทั้งหมด แม้ผู้บริโภคในโฆษณาทำให้ฉันสั่น

ฉันได้พูดกับใคร แม้แต่แม่ หรือ เรย์ ฉันไม่ได้มีความสามารถพูดร่ำไรแล้ว ไม่ฉันต้องการพวกมัน ฉันได้กลายเป็นรัฐเกาะของตัวเอง ravaged ฉีกขาด , ที่ดินที่ไม่มีอะไรเติบโตและขอบเขตมีความเยือกเย็น ใช่ , ฉันเอง ฉันสามารถโต้ตอบ impersonally ที่ทำงาน แต่ก็นั่นแหละ ถ้าผมคุยกับแม่ ผมรู้ว่าผมจะเลิกแม้แต่เพิ่มเติม และผมไม่มีอะไรจะพัง

มันยากสำหรับฉันที่จะกิน โดยกลางวันวันพุธ ผมจัดการถ้วยของโยเกิร์ตและเป็นสิ่งแรกที่ผมได้กินตั้งแต่วันศุกร์ ฉันมีชีวิตอยู่บน newfound ความอดทนสำหรับ Lattes และไดเอ็ทโค้ก มันมีคาเฟอีนที่ช่วยให้ฉันไป แต่มันทำให้ฉันกังวล

แจ็คเริ่มโฉบมากกว่าฉัน ทำให้ฉันโมโห ถามฉันคำถามส่วนตัว เขาต้องการอะไร ? ผมจะสุภาพ แต่ฉันต้องการที่จะเก็บเขาไว้ในอ้อมแขน

ฉันนั่งลงและเริ่ม trawling ผ่านกองจดหมายจ่าหน้าถึงเขา และผมพอใจกับการรบกวนของคนใช้งาน โทรศัพท์อีเมลของฉันและฉันได้อย่างรวดเร็วตรวจสอบเพื่อดูว่ามันมาจาก

ให้ตายสิ อีเมลล์จากคริสเตียน โอ้ ไม่ ไม่ใช่ที่นี่ . . . . . . . ไม่ทำงาน . . .

จาก : คริสเตียนสีเทา

เรื่อง : พรุ่งนี้

วันที่ : มิถุนายน 8 , 2011 14:05

: Anastasia Steele

ที่รักใกล้กับ