Once upon a time there was a poor y

Once upon a time there was a poor young man who aimlessly travelled from one city to another. One day he entered a small city and met a crippled beggar who asked for food from him. Out of sympathy, he gave the beggar some food and water that he carried with him.
While preparing to leave, the beggar seized his hand and said with a dry parched voice, “Young man! You’re very kind. Though you’re poor, you still give me some food. To reciprocate your generosity, I will give you one magic spell. Learn it by heart, some day it’ll be useful to you.”
With the power of the magic spell, a person who recited it would be able to stimulate any type of fruit to yield out of season, but that person had to bring a bowl of water and blow on it after reciting the magic spell, then pour the water on the root of the tree. However, the beggar set a condition that the young man had to respect him sincerely throughout his life, otherwise the magic spell would lose its power. The young man agreed unconditionally. He was very pleased and after paying a tribute to the beggar, he went on his way to other cities.
One day the young man happened to arrive at a big city where a soldier was making an announcement that anyone who could get a mango at this time of the year and present it to the pregnant queen would get a handsome reward. At the time of this announcement, it was not the season of the mango tree to fruit, so no one could get a mango for the queen. The queen was very eager to eat a mango.
Having heard of the announcement, the young man immediately volunteered to get a mango for the queen. He brought a bowl of water and after reciting his magic spell he blew on it. He then asked the soldier to lead him to the royal garden where he poured the water on the root of the mango tree. He then asked everybody to come the next day.
Surprisingly, the next day the mango tree gave plenty of fruit. The queen was very much delighted to be able to eat mangoes. She presented valuable gifts to the young man and asked him to live in her city.
The young man became rich overnight and lived a happy life in that city. He no longer needed to wander from city to city. However, one day out of curiosity the king asked the young man as to how he acquired the magic spell and who was his teacher.
When asked by this question, he felt too shy to tell the king that his teacher was actually a crippled beggar. So he informed the king that his teacher was a holy sage living in the far-away forest. A few days later, the queen again wanted to eat mango. So the king instructed the young man to bring mangoes to the queen.
The man then performed the ceremony as before, but this time the mango tree did not give even a single fruit. The king was very angry and demanded the man to reveal the reason. Upon learning the truth, the king condemned the ungrateful man and expelled him from his city. All of his property was ordered to be confiscated by the king. The young man became poor again. He realized that his magic spell lost its power because he did not keep his promise to his teacher. He felt sad but it was too late now.
The morale is: Don’t dishonour honour.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีชายหนุ่มยากจนคนพเนจรเดินทางจากเมืองหนึ่งไปยังอีก วันหนึ่งเขาป้อนเมืองขนาดเล็ก และพบขอทานพิการหัดผู้ขออาหารจากเขา จากเห็นใจ เขาให้ขอทานอาหารและน้ำที่เขาทำกับเขาบางขณะกำลังเตรียมปล่อย แผดยึดมือของเขา และกล่าว ด้วยเสียง parched แห้ง "หนุ่ม คุณดี แม้ว่าคุณดี คุณยังคงให้ฉันอาหารบางอย่าง สนองความเอื้ออาทรของคุณ ฉันจะให้คาถาหนึ่ง ท่องมัน บางวันก็จะเป็นประโยชน์กับคุณ"ด้วยอำนาจของเวทมนตร์คาถา คนอ่านก็จะสามารถกระตุ้นใด ๆ ชนิดของผลไม้ให้ผลนอกฤดูกาล แต่คนที่มีการนำชามน้ำและเป่าบนหลังอ่านคาถา แล้วราดน้ำบนรากของต้นไม้ อย่างไรก็ตาม แผดตั้งเงื่อนไขที่ชายหนุ่มได้เคารพเขาอย่างจริงใจตลอดชีวิตของเขา หรือ คาถาจะสูญเสียพลังงาน ชายหนุ่มตกลงโดยไม่มีเงื่อนไข เขายินดีมาก และหลังจากจ่ายค่าส่วยหรือแผด เขาเดินทางไปเมืองอื่น ๆวันหนึ่งชายหนุ่มเกิดขึ้นสู่เมืองใหญ่ที่ทหารถูกทำการประกาศว่าใครได้รับมะม่วงในเวลานี้ ของปี และปัจจุบันให้ราชินีตั้งครรภ์จะได้รับรางวัลหล่อ ครั้งที่ของประกาศฉบับนี้ ไม่ฤดูต้นมะม่วงให้ผล จึงไม่สามารถรับมะม่วงสำหรับราชินี ราชินีมากอยากกินมะม่วงได้มีได้ยินของประกาศ ชายหนุ่มทันที volunteered จะได้มะม่วงสำหรับราชินี นำชามน้ำ และหลังจากอ่านคาถาของเขา เขาได้พัดนั้น แล้วเขาถามทหารเพื่อนำเขาไปสู่รอยัลการ์เด้นที่เขาคอนเนอร์รากของต้นมะม่วง เขาแล้วถามทุกคนที่มาในวันถัดไปจู่ ๆ วันถัดไปต้นมะม่วงให้ผลไม้มากมาย ราชินีมีความยินดีมากที่จะได้กินมะม่วง เธอนำเสนอของขวัญที่มีคุณค่าเพื่อคนหนุ่มสาว และขอให้เขาอยู่ในเมืองของเธอชายหนุ่มกลายเป็นรวยข้ามคืน และชีวิตมีความสุขในเมืองที่อาศัยอยู่ เขาไม่ต้องร่อนเร่ไปในแต่ละเมือง อย่างไรก็ตาม วันหนึ่งไม่เห็นกษัตริย์ถามชายหนุ่มว่าเขามาคาถาและผู้เป็นครูของเขาเมื่อถูกถาม ด้วยคำถามนี้ เขารู้สึกอายหากจะบอกพระว่า ครูของเขาเป็นขอทานพิการหัดจริง เพื่อให้ เขาทราบพระที่ ครูมีความศักดิ์สิทธิ์เซจอาศัยอยู่ในป่าไกล ไม่กี่วันต่อมา ราชินีอีกอยากกินมะม่วง ดังนั้น กษัตริย์สั่งหนุ่มจะนำมะม่วงไปราชินีคนทำพิธีเป็นก่อนแล้ว แต่ขณะนี้ต้นมะม่วงไม่ได้ให้แม้เป็นผลไม้ พระราชาโกรธมาก และแค่คนเฉลยเหตุผล เมื่อเรียนรู้ความจริง พระประณามคน ungrateful และขับไล่เขาออกจากเมืองของเขา คุณสมบัติของเขาทั้งหมดถูกสั่งการสามารถยึดมาได้โดย ชายหนุ่มก็ไม่ดีอีก เขารู้ว่า คาถาของเขาสูญเสียพลังงานเนื่องจากเขาไม่ได้ให้คำสัญญากับครู เขารู้สึกเศร้า แต่มันก็สายเกินไปตอนนี้ขวัญอยู่: อย่าทำลายเกียรติเกียรตินั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยากจนที่เดินทางคว้างจากเมืองหนึ่งไปยังอีก วันหนึ่งเขาเข้าไปในเมืองเล็ก ๆ และได้พบกับขอทานพิการที่ถามหาอาหารจากเขา ออกจากความเห็นอกเห็นใจเขาให้ขอทานอาหารและน้ำที่เขาดำเนินการกับเขา.
ในขณะที่การเตรียมความพร้อมที่จะออกขอทานคว้ามือของเขาและกล่าวด้วยเสียงแห้งแห้ง "คนหนุ่มสาว! คุณเป็นคนใจดีมาก แม้ว่าคุณจะไม่ดีคุณยังคงให้ฉันอาหารบางอย่าง เพื่อตอบสนองความเอื้ออาทรของคุณผมจะให้คุณหนึ่งเวทมนตร์ เรียนรู้มันด้วยหัวใจบางวันมันจะเป็นประโยชน์กับคุณ. "
ด้วยพลังของเวทมนตร์คนที่อ่านมันจะสามารถกระตุ้นให้เกิดชนิดของผลไม้ให้ผลผลิตนอกฤดู แต่คนที่จะต้องนำมา ชามน้ำและระเบิดในนั้นหลังจากท่องเวทมนตร์แล้วเทน้ำบนรากของต้นไม้ แต่ขอทานกำหนดเงื่อนไขว่าชายหนุ่มจะต้องเคารพเขาด้วยความจริงใจตลอดชีวิตของเขามิฉะนั้นเวทมนตร์จะสูญเสียอำนาจของตน ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ตกลงกันไว้โดยไม่มีเงื่อนไข เขายินดีมากและหลังจากที่จ่ายส่วยให้ขอทานเขาไปในทางของเขาไปยังเมืองอื่น ๆ .
วันหนึ่งชายหนุ่มคนหนึ่งที่เกิดขึ้นที่จะมาถึงเมืองใหญ่ที่ทหารได้รับการประกาศว่าทุกคนที่จะได้รับมะม่วงนี้ ช่วงเวลาของปีและนำเสนอให้กับพระราชินีตั้งครรภ์จะได้รับรางวัลหล่อ ในช่วงเวลาของการประกาศครั้งนี้มันไม่ใช่ฤดูกาลของต้นมะม่วงผลไม้จึงไม่มีใครได้รับมะม่วงสำหรับสมเด็จพระราชินีฯ สมเด็จพระราชินีเป็นความกระตือรือร้นที่จะกินมะม่วง.
เมื่อได้ยินประกาศชายหนุ่มทันทีอาสาที่จะได้รับมะม่วงสำหรับพระราชินี เขานำชามน้ำและหลังการท่องเวทมนตร์ของเขาที่เขาเป่ามัน จากนั้นเขาก็ถามทหารที่จะนำเขาไปสู่สวนพระราชที่เขาเทน้ำในรากของต้นมะม่วง จากนั้นเขาก็ถามทุกคนที่จะมาในวันถัดไป.
น่าแปลกที่ในวันรุ่งขึ้นต้นมะม่วงให้ความอุดมสมบูรณ์ของผลไม้ สมเด็จพระราชินีเป็นอย่างมากยินดีที่จะสามารถที่จะกินมะม่วง เธอนำเสนอของขวัญที่มีคุณค่าให้กับชายหนุ่มคนหนึ่งและขอให้เขาอาศัยอยู่ในเมืองของเธอ.
ชายหนุ่มที่กลายเป็นที่อุดมไปด้วยในชั่วข้ามคืนและอาศัยอยู่ชีวิตมีความสุขในเมืองนั้น เขาไม่มีความจำเป็นที่จะเดินจากเมืองไปยังเมือง แต่วันหนึ่งจากความอยากรู้กษัตริย์ตรัสถามชายหนุ่มที่เป็นวิธีการที่เขาได้รับเวทมนตร์และผู้ที่เป็นครูของเขา.
เมื่อถามคำถามนี้เขารู้สึกอายเกินไปที่จะบอกว่ากษัตริย์ครูของเขาเป็นจริงขอทานพิการ ดังนั้นเขาจึงแจ้งพระมหากษัตริย์ที่เป็นครูของเขาที่อาศัยอยู่ปัญญาชนศักดิ์สิทธิ์ในป่าไกลออกไป ไม่กี่วันต่อมาสมเด็จพระราชินีฯ อีกครั้งอยากกินมะม่วง กษัตริย์จึงทรงสั่งให้ชายหนุ่มคนหนึ่งที่จะนำมะม่วงราชินี.
คนแล้วทำพิธีเป็นมาก่อน แต่เวลานี้ต้นมะม่วงไม่ได้ให้แม้กระทั่งผลไม้เดียว กษัตริย์โกรธมากและเรียกร้องให้คนที่จะเปิดเผยเหตุผล เมื่อรู้จริงกษัตริย์ประณามคนเนรคุณและไล่เขาออกจากเมืองของเขา ทั้งหมดของทรัพย์สินของเขาได้รับคำสั่งให้ยึดโดยกษัตริย์ ชายหนุ่มคนหนึ่งกลายเป็นคนยากจนอีกครั้ง เขาตระหนักว่าเวทมนตร์ของเขาสูญเสียอำนาจของตนเพราะเขาไม่รักษาสัญญาของเขากับครูของเขา . เขารู้สึกเศร้า แต่มันก็สายเกินไปในขณะนี้
คือกำลังใจในการทำงาน: อย่าเสียชื่อเสียงเกียรติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มผู้น่าสงสาร คว้าง เดินทางจากเมืองหนึ่งไปยังอีก วันหนึ่งเขาเข้าไปในเมืองเล็ก ๆและได้พบกับขอทานที่พิการมาขออาหารจากเขา เพราะความสงสาร เขาให้เงินขอทานอาหารและน้ำ ที่เขาใช้กับเขา
ในขณะที่เตรียมไป ขอทานยึดมือของเขาและพูดด้วยเสียงที่แห้งแตกระแหง " หนุ่ม คุณใจดีมากแม้ว่าจะจน ก็เอาอาหารให้ฉันหน่อย เพื่อตอบแทนความกรุณาของคุณผมจะให้คุณหนึ่งคาถา . เรียนรู้ด้วยหัวใจ สักวันมันก็จะเป็นประโยชน์กับคุณ . "
ด้วยอำนาจของคาถา ผู้นั้นก็จะสามารถกระตุ้นประเภทผลไม้ให้ผลผลิตออกนอกฤดู แต่คนๆนั้นต้องนำชามใส่น้ำ และเป่ามัน หลังจากท่องคาถาเวทมนตร์จากนั้นเทน้ำในรากของต้นไม้ อย่างไรก็ตาม ขอทานตั้ง เงื่อนไข ที่ชายหนุ่มเคยนับถือเขาอย่างจริงใจ ตลอดชีวิตของเขา ไม่เช่นนั้นเวทมนตร์จะสูญเสียพลังของมัน ชายหนุ่มตกลงอย่างไม่มีเงื่อนไข เขาพอใจมาก และหลังจากจ่ายส่วยให้ขอทาน เขาก็เดินทางไปยังเมืองอื่น ๆ .
วันหนึ่งหนุ่มเกิดขึ้นถึงเมืองใหญ่ที่ทหารกำลังประกาศว่าใครได้มะม่วงในช่วงเวลานี้ของปี และปัจจุบันเป็นพระมเหสีตั้งครรภ์จะได้รับรางวัลสุดหล่อ ในเวลาของการประกาศนี้ไม่ใช่ฤดูกาลของต้นไม้มะม่วงผลไม้ จะได้ไม่มีใครเอามะม่วงกับราชินี ราชินีคือความกระตือรือร้นที่จะกินมะม่วง . .
มีข่าวประกาศ ชายหนุ่มรีบอาสาเอามะม่วงกับราชินี เขานำชามใส่น้ำและหลังจากท่องคาถา เขาทำของเขาเอง จากนั้นเขาก็ถามทหารนำตัวเขาไปสวนราชพฤกษ์ที่เขาเทน้ำในรากของต้นมะม่วง แล้วเขาถามทุกคนที่เข้ามาในวันถัดไป
จู่ ๆในวันถัดไปที่ต้นมะม่วงให้ความอุดมสมบูรณ์ของผลไม้ ราชินีมาก ดีใจที่ได้กินมะม่วง เธอมอบของขวัญที่มีคุณค่ากับชายหนุ่มและถามเขาไปอาศัยอยู่ในเมืองของเธอ .
ชายหนุ่มรวยข้ามคืน และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในเมืองนั้น เขาไม่ต้องเดินจากเมืองไปยังเมือง อย่างไรก็ตามวันหนึ่ง ด้วยความอยากรู้ กษัตริย์ถามชายหนุ่มว่าเขาได้รับคาถาเวทมนตร์และใครคือครูของเขา .
เมื่อถามว่าคำถามนี้ เขารู้สึกอายเกินกว่าจะบอกพระราชาว่า พระอาจารย์ คือ พิการขอทาน แล้วเขาได้แจ้งว่าอาจารย์ของเขาเป็นพระกษัตริย์เซจอยู่ไกลป่า ไม่กี่วันต่อมา ราชินีอีก อยากกินมะม่วงกษัตริย์จึงสั่งให้ชายหนุ่มนำมะม่วงราชินี
ชายคนนั้นกระทำพิธีเช่นเดิม แต่คราวนี้ต้นมะม่วงไม่ให้แม้แต่ผลเดียว พระราชาโกรธมาก และต้องการผู้ชายที่จะเปิดเผยเหตุผล เมื่อเรียนรู้ความจริง พระราชา ประณามคนเนรคุณและขับไล่เขาออกจากเมืองของเขาสมบัติของเขาทั้งหมดถูกสั่งให้ถูกยึดโดยกษัตริย์ ชายหนุ่มก็ไม่ดีอีก เขาตระหนักว่าเขาสูญเสียพลังเวทย์ของมันเพราะเขาไม่ได้รักษาสัญญาที่ให้ไว้กับครูของเขา เขารู้สึกเศร้า แต่มันก็สายไปแล้ว ขวัญก็ไม่ได้

ต้องเสื่อมเสียเกียรติ