3.2. Preparation of β-carotene emul

3.2. Preparation of β-carotene emulsion

As the emulsifier content has a great influence on stability of emulsions (Cambiella et al., 2006), the appropriate α-La concentration for optimum emulsion stability was investigated. The droplet sizes and distributions of β-carotene emulsions stabilised by various weight ratios (0.2%, 0.4%, 0.5%, 0.8%, 1.0% and 2.0%) of α-La were evaluated. As shown in Fig. 2, the droplet size of the emulsions was decreased with increase of protein content, and the emulsions prepared with 0.8 wt% emulsifier had the smallest droplet size (214.3 ± 2.6 nm) and a relatively small polydispersity index (PDI) (below 0.24), which indicated that the emulsions were stable, with a narrow particle size distribution. Similar results were also reported in previous studies (Guo and Mu, 2011 and Ye, 2011). This could be explained by the fact that insufficient protein could not cover the liquid interfaces completely when the α-La concentration was less than 0.8 wt% and coalescence might easily occur in the homogenisation of emulsions due to gaps in the interfacial membranes (McClements, 2004). Meanwhile, emulsions prepared by α-La at over 0.8 wt% were saturated with protein at the liquid interface, which might slightly increase surface load instead of improving emulsion stability. As previously discussed, 0.8 wt% α-La was chosen to prepare the β-carotene emulsions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. การเตรียมอิมัลชันβ-แคโรทีนเป็นเนื้อหาสารมีอิทธิพลดีเสถียรภาพของอิมัลชัน (Cambiella et al. 2006), รับการตรวจสอบความเข้มข้นที่เหมาะสมα-ลาสำหรับเสถียรภาพของอิมัลชันที่ดีที่สุด หยดขนาดและการกระจายของอิมัลชันβ-แคโรทีนเสถียรภาพ โดยต่าง ๆ น้ำหนักอัตราส่วน (0.2%, 0.4, 0.5%, 0.8%, 1.0% และ 2.0%) ของα-ลาถูกประเมิน ดังแสดงในรูป 2 ขนาดหยดของสารแขวนลอยลดลงกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณโปรตีน และอิมัลชันด้วย 0.8 wt %สารมีขนาดหยดที่เล็กที่สุด (214.3 ± 2.6 nm) และมีขนาดค่อนข้างเล็ก polydispersity ดัชนี (PDI) (ด้านล่าง 0.24), ซึ่งแสดงว่า อิมัลชันที่มีเสถียรภาพ มีการกระจายขนาดอนุภาคแคบ ยังมีรายงานผลที่คล้ายกันในการศึกษาก่อนหน้า (Guo และ Mu, 2011 และ Ye, 2011) นี้สามารถอธิบายได้จากความจริงที่ว่า โปรตีนไม่เพียงพออาจครอบคลุมอินเทอร์เฟสของเหลวอย่างสมบูรณ์เมื่อα-La ความเข้มข้นน้อยกว่า 0.8 wt % และ coalescence อาจเกิดขึ้นได้อย่างง่ายดายใน homogenisation ของอิมัลชันเนื่องจากช่องว่างในเยื่อแรง (McClements, 2004) ในขณะเดียวกัน อิมัลชันโดยα-ลามากกว่า 0.8 wt %อิ่มตัว ด้วยโปรตีนที่อินเตอร์เฟซของเหลว ซึ่งเล็กน้อยอาจเพิ่มโหลดพื้นผิวแทนการปรับปรุงเสถียรภาพของอิมัลชัน ตามที่เคย กล่าวถึง 0.8 wt %α-ลาได้รับเลือกให้เตรียมอิมัลชันβ-แคโรทีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 การเตรียมการของβแคโรทีนอิมัลชัน

ในฐานะที่เป็นเนื้อหาอิมัลชันมีอิทธิพลอย่างมากต่อความมั่นคงของอิมัลชัน (Cambiella et al., 2006), ความเข้มข้นของα-La ที่เหมาะสมสำหรับเสถียรภาพอิมัลชันที่ดีที่สุดได้รับการตรวจสอบ ขนาดหยดและการกระจายของอิมัลชันβแคโรทีนมีเสถียรภาพโดยอัตราส่วนน้ำหนักต่าง ๆ (0.2%, 0.4%, 0.5%, 0.8%, 1.0% และ 2.0%) ของα-La ได้รับการประเมิน ดังแสดงในรูป 2 ขนาดหยดของอิมัลชันลดลงกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณโปรตีนและอิมัลชันที่เตรียมไว้กับ 0.8% โดยน้ำหนักอิมัลชันมีขนาดที่เล็กที่สุดหยด (214.3 ± 2.6 นาโนเมตร) และดัชนี polydispersity ค่อนข้างเล็ก (PDI) ราคา (ต่ำกว่า 0.24) ซึ่งชี้ให้เห็นว่าอิมัลชันมีเสถียรภาพและมีการกระจายขนาดอนุภาคแคบ ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับรายงานในการศึกษาก่อนหน้า (Guo และจวน 2011 และ Ye 2011) นี้อาจจะอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าโปรตีนไม่เพียงพอไม่สามารถครอบคลุมการเชื่อมต่อของเหลวอย่างสมบูรณ์เมื่อความเข้มข้นของα-La น้อยกว่า 0.8% โดยน้ำหนักและการเชื่อมต่อกันได้อย่างง่ายดายอาจจะเกิดขึ้นใน homogenisation ของอิมัลชันเนื่องจากช่องว่างในเยื่อ interfacial (McClements 2004 ) ในขณะที่จัดทำโดยอีมัลชั่α-La กว่า 0.8% โดยน้ำหนักที่ถูกอิ่มตัวกับโปรตีนที่อินเตอร์เฟซของเหลวซึ่งเล็กน้อยอาจเพิ่มภาระพื้นผิวแทนการปรับปรุงเสถียรภาพอิมัลชัน ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ที่ 0.8% โดยน้ำหนักα-La ที่ได้รับเลือกในการเตรียมอิมัลชันβแคโรทีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . บีตา - แคโรทีน การเตรียมอิมัลชันเป็นอิมัลซิไฟเออร์ เนื้อหาที่มีอิทธิพลมากในความเสถียรของอิมัลชัน ( cambiella et al . , 2006 ) เหมาะสม , แอลฟาลาความเข้มข้นสำหรับเสถียรภาพอิมัลชันที่เหมาะสมได้ แสงขนาดและการกระจายของบีตา - แคโรทีนในความเสถียร โดยอัตราส่วนน้ำหนักต่าง ๆ ( ร้อยละ 0.2 , 0.4 , 0.5 , 0.8% , 1.0% และ 2.0% ) ของแอลฟาลาถูกประเมิน ดังแสดงในรูปที่ 2 , ขนาดหยดของอิมัลชันลดลงกับการเพิ่มขึ้นของปริมาณโปรตีนและอิมัลชันที่เตรียมไว้กับ 0.8 เปอร์เซ็นต์ อิมัลซิไฟเออร์ มีขนาดอนุภาคที่เล็กที่สุด ( 214.3 ± 2.6 nm ) และดัชนี polydispersity ค่อนข้างเล็ก ( PDI ) ( ด้านล่าง 0.24 ) ซึ่งพบว่า สายพันธุ์มีเสถียรภาพด้วย แคบขนาดอนุภาคกระจาย ผลที่คล้ายกันยังรายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้ ( ก๊วย และมู 2011 และเจ้า , 2011 ) นี้สามารถอธิบายได้โดยความจริงที่ว่าโปรตีนไม่เพียงพออาจไม่ครอบคลุมถึงการเชื่อมต่อเหลวอย่างสิ้นเชิงเมื่อแอลฟา La มีค่าน้อยกว่า 0.8 เปอร์เซ็นต์ และการรวมตัวอาจเกิดขึ้นได้อย่างง่ายดายในการโฮโมจีไนเซชั่นของอิมัลชั่นเนื่องจากช่องว่างระหว่างเยื่อหุ้ม ( mcclements , 2004 ) ในขณะเดียวกัน , อิมัลชันที่เตรียมโดยแอลฟาลามากกว่า 0.8 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนักเป็นอิ่มตัวกับโปรตีนในของเหลวซึ่งอาจเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ผิวแทนการปรับปรุงเสถียรภาพโหลดอิมัลชัน ตามที่กล่าวก่อนหน้านี้ , 0.8 wt% แอลฟาลาถูกเลือกเพื่อเตรียมบีตา - แคโรทีนอิมัลชัน .