A B S T R A C TThree bacterial auto

A B S T R A C T
Three bacterial autochthonous strains, namely Enterobacter sp.; Bacillus thuringiensis and Bacillus sp. were
isolated from the rhizosphere of Mediterranean shrub species growing in a semiarid environment and
analyzed alongside with the allochthonous Bacillus megaterium, used as reference droughttolerant strain,
for their drought tolerance and plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) capacities. The preliminary
studies, done in axenic culture under non-stress and stress conditions show that Enterobacter sp. resulted
in the most tolerant bacteria to osmotic stress factors. In contrast, Bacillus sp. was the most sensitive
bacteria to osmotic stress factors and concomitantly, under these conditions, produced the highest
amounts of ACC deaminase, poly-b-hydroxybutyrate and proline, to compensate its lack of stress
tolerance. The PGPR activities of the tested bacterial strains under non-osmotic and osmotic stress
conditions were determined by evaluating hormone (SA, ABA, JA and IAA) and ACC-deaminase
production and phosphate solubilization. To analyze the bacterial efficiency as inoculants four shrubs
species (Thymus vulgaris, Santolina chamaecyparissus, Lavandula dentata and Salvia officinalis), adapted to
aridity, were selected. All the tested bacteria improved nutrition and physiological variables related to
drought tolerance of the test plant. In addition, in S. chamaecyparissus and S. officinalis also increased
mycorrhizal colonization. The application of fermented agrowaste resulted in effectively improving
nutrient uptake and also interacted positively with most of the bacteria increasing plant nutrients
content and drought tolerance but their effectiveness depended on the plant species and bacteria
involved. In fact, in B. megaterium and the fermented agrowaste increased P and K uptake in S.
chamaecyparissus (by 109% P and by 66% K), in L. dentata (by 75% P and 33% K) and in S. officinalis (by 63% P
and 52% K). However, without amendment, the native B. thuringiensis was the most efficient strain in
increasing P content in T. vulgaris (by 51%) and in S. chamaecyparissus (by 11%), and K content in L. dentata
(by 63%), which decreased the stomatal conductance. Results show that under axenic conditions the
stress applied did not suppress the PGPR abilities of assayed bacteria which indicated their potential to be
tested as inoculants under detrimental conditions. The applied treatments resulted fundamental for
these shrubs to reach their optimal nutritional and physiological traits suggesting their possible
applicability under the natural semiarid drought conditions. The multiplicity and complexity of bacterial
activities and the intrinsic characteristics of plant reactions to drought could explain the unpredictable
results obtained by using these bacteria as plant inoculants. These and other factors are controlling the
PGPR effects therefore it made difficult to generalize and to explain the cause/effect of the variable
responses to be obtained. The results suggest the potentiality of the target bacteria and ferment

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
สามสายพันธุ์แบคทีเรีย autochthonous คือ Enterobacter SP .; Bacillus thuringiensis และ Bacillus SP ถูก
แยกออกจากบริเวณรากไม้พุ่มชนิดเมดิเตอร์เรเนียนการเจริญเติบโตในสภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งและ
วิเคราะห์ควบคู่กับ megaterium Bacillus allochthonous ใช้เป็นสายพันธุ์อ้างอิง droughttolerant,
สำหรับทนแล้งของพวกเขาและการส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืช rhizobacteria (PGPR) ความจุ เบื้องต้น
การศึกษาทำในวัฒนธรรม axenic ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช่ความเครียดและความเครียดที่แสดงให้เห็นว่า Enterobacter SP ส่งผลให้
ในแบคทีเรียที่ใจกว้างมากที่สุดปัจจัยความเครียดออสโมติก ในทางตรงกันข้าม Bacillus SP เป็นที่สำคัญที่สุด
แบคทีเรียปัจจัยความเครียดออสโมติกและร่วมกันภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ผลิตสูงสุด
ปริมาณของแม็ก deaminase โพลี-B-ไฮดรอกซีโพรลีนและเพื่อชดเชยการขาดของความเครียด
ความอดทน กิจกรรม PGPR ของแบคทีเรียที่ผ่านการทดสอบภายใต้ความเครียดไม่ใช่ดันออสโมติกและ
เงื่อนไขที่ได้รับการพิจารณาโดยการประเมินฮอร์โมน (SA, ABA, JA และ IAA) และ ACC-deaminase
การผลิตและการละลายฟอสเฟต ในการวิเคราะห์ประสิทธิภาพของเชื้อแบคทีเรียเป็นจุลินทรีย์สี่พุ่มไม้
ชนิด (Thymus vulgaris, Santolina chamaecyparissus, Lavandula dentata และ Salvia officinalis) ปรับให้เข้ากับ
ความแห้งแล้งได้รับการคัดเลือก ทั้งหมดแบคทีเรียทดสอบการปรับปรุงโภชนาการและตัวแปรทางสรีรวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการ
ทนแล้งของพืชทดสอบ นอกจากนี้ในเอส chamaecyparissus และ S. officinalis ยังเพิ่ม
การล่าอาณานิคม mycorrhizal การประยุกต์ใช้ agrowaste หมักส่งผลอย่างมีประสิทธิภาพในการปรับปรุงการ
ดูดซึมสารอาหารและยังมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับส่วนใหญ่ของเชื้อแบคทีเรียเพิ่มธาตุอาหารพืช
เนื้อหาและทนแล้ง แต่ประสิทธิภาพของพวกเขาขึ้นอยู่กับชนิดของพืชและแบคทีเรีย
ที่เกี่ยวข้อง ในความเป็นจริง B. megaterium และ agrowaste หมักเพิ่มขึ้น P และ K การดูดซึมในเอส
chamaecyparissus (โดย 109% P และ 66% K) ในแอล dentata (โดย P และ K 33% 75%) และเอส officinalis (โดย 63% P
และ 52% K) แต่ไม่มีการแก้ไขพื้นเมือง B. thuringiensis เป็นสายพันธุ์ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดใน
การเพิ่มเนื้อหาใน P T. vulgaris (51%) และเอส chamaecyparissus (11%) และเนื้อหา K ใน dentata ลิตร
(โดย 63% ) ซึ่งลดลง conductance ปากใบ ผลการศึกษาพบว่าภายใต้เงื่อนไข axenic
ความเครียดไม่ได้นำมาใช้ในการปราบปรามความสามารถของเชื้อแบคทีเรีย PGPR assayed ซึ่งชี้ให้เห็นศักยภาพของพวกเขาจะได้รับการ
ทดสอบเป็นจุลินทรีย์ภายใต้เงื่อนไขที่เป็นอันตราย การรักษาที่ใช้ส่งผลให้พื้นฐานสำหรับการ
พุ่มไม้เหล่านี้จะไปถึงลักษณะทางด้านโภชนาการและสรีรวิทยาของพวกเขาที่ดีที่สุดของพวกเขาบอกเป็นไปได้ที่
การบังคับใช้ภายใต้ภาวะภัยแล้งแห้งแล้งธรรมชาติ หลายหลากและความซับซ้อนของแบคทีเรีย
กิจกรรมและลักษณะที่แท้จริงของการเกิดปฏิกิริยาพืชฤดูแล้งสามารถอธิบายไม่สามารถคาดเดา
ผลที่ได้รับโดยใช้แบคทีเรียเหล่านี้เป็นจุลินทรีย์พืช ปัจจัยเหล่านี้และอื่น ๆ ที่มีการควบคุม
ผลกระทบ PGPR จึงทำให้ยากที่จะพูดคุยและอธิบายสาเหตุ / ผลกระทบของตัวแปร
คำตอบที่จะได้รับ ผลการวิจัยแนะนำศักยภาพของแบคทีเรียเป้าหมายและหมัก