No shame whatsoever!” he said, clen

No shame whatsoever!” he said, clenching his jaw. He flicked his sleeve, turned and left.

Chen Fan gave a cold snort, and then hurried away with Meng Hao and all the winnings. They returned to his house, their faces covered with smiles.

“Little Junior Brother, we won out this time. But next time,” he exhorted earnestly, “you can’t do something like that. That was extremely dangerous, and also, you now have to worry about those two trying to get back at you.”

Meng Hao nodded, knowing that Chen Fan was simply concerned for him. With a smile, he said, “Elder Brother, how about I take the Spirit Stones, and you keep the jade pendant?”

Chen Fan thought for a moment, and then replied, “No, I don’t need it. You take it. Listen to your Elder Brother. You take everything. This is my Sect, so I have everything I need. As for the jade pendant… consider this: You take it, but when Master emerges from secluded meditation, return it. After all, you will eventually be a member of the Sect.”

Meng Hao tried to convince him to take the piece of jade, but Chen Fan, although he didn’t directly refuse, declined to take it. Finally, Meng Hao collected together all his winnings, whereupon Chen Fan produced some more alcohol. The two Brothers sat down to drink, and chatted about the Reliance Sect.

A few days passed, and Chen Fan’s master continued to remain in secluded meditation. The date of the banquet at the Song Clan drew closer. Finally, one morning at dawn, the sound of bells filled the Solitary Sword Sect.

At the bottom of the mountain was a stretch of ground normally covered with restrictive spells. Currently, people were flying from all directions toward this very area.

Meng Hao was among them, flying alongside Chen Fan.

As he approached, the first thing Meng Hao noticed was an enormous teleportation portal, surrounded by nine stone pillars. Not far away from it, a gray-robed old man sat cross-legged and motionless.

“That’s the portal keeper,” said Chen Fan quietly. “His only job is to keep watch over the teleportation portal.” Meng Hao nodded, shifting his gaze to look at the portal itself as well as the surrounding area.

Other than Chen Fan and himself, there were three others present. They all wore the Daoist robes of the Solitary Sword Sect, and had large swords strapped to their backs. When he looked at them, they looked back and gave him slight nods.

With a smile, Meng Hao clasped hands and saluted them. They smiled back.

Despite the lack of any words being exchanged, Meng Hao could tell that they knew who he was. Obviously, his match with Li had gained him no small amount of prestige in the Solitary Sword Sect over the past few days.

Time passed, and more people arrived. After the time it takes half an incense stick to burn, there were about eighteen people present. None of them were very old; most were around thirty, and some seemed to be as young as twenty.

They seemed to brim with vitality, and were all extraordinarily good looking. Furthermore, all of them were in the Foundation Establishment stage, two of the group being at the late Foundation Establishment stage.

As they arrived, each one would look at Meng Hao. Some would then nod, others simply ignored him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่อับอายเลย "เขากล่าวว่า นอนกัดฟันกรามของเขา เขา flicked ของเขาซ้ายและแขน เปิดผวนให้ snort เย็น และเดินห่างกันกับเฮาเมงและเงินรางวัลทั้งหมด พวกเขากลับมาที่บ้านของเขา ใบหน้าปกคลุมไป ด้วยรอยยิ้ม"น้องจูเนียร์ เราได้รับรางวัลออกเวลานี้ แต่ครั้งต่อไป เขา exhorted จริงจัง "คุณไม่สามารถทำอะไรก็ ที่เป็นอันตรายมาก และนอกจากนี้ ขณะนี้คุณมีต้องกังวลเกี่ยวกับที่สองพยายามกลับที่คุณ"เฮา เมงเลยต้อง รู้ว่า ผวนเป็นกังวลเพียงแค่เขา ด้วยรอยยิ้ม เขากล่าว "พี่ชาย วิธีการเกี่ยวกับฉันใช้หินวิญญาณ และคุณเก็บจี้หยก"ตันผวนคิดครู่ แล้ว ตอบ "ไม่ ฉันไม่ต้องการใช้ คุณใช้มัน ฟังคุณพี่ คุณทำทุกอย่าง นี้เป็นนิกายของฉัน เพื่อให้มีทุกอย่างที่ต้องการ สำหรับการจี้หยก...พิจารณานี้: คุณใช้มัน แต่เมื่อโผล่ออกมาหลักจากการทำสมาธิที่เงียบสงบ กลับ หลังจากที่ทุก คุณก็จะเป็นสมาชิกนิกาย"เฮา เมงพยายามจะโน้มน้าวให้เขาใช้ชิ้นส่วนของหยก แต่ผวน แม้ว่าเขาไม่ได้ปฏิเสธโดยตรง ปฏิเสธที่จะใช้มัน ในที่สุด เมงเฮาเก็บกันเงินรางวัลของเขา นการผวนผลิตแอลกอฮอล์เพิ่มเติมบางอย่าง สองพี่น้องนั่งลงดื่ม และคุยเกี่ยวกับนิกายพึ่งผ่านไปกี่วัน และเฉินพัดลมหลักยังคงอยู่ในสมาธิที่เงียบสงบ วันที่ของงานเลี้ยงที่กองทัพเพลงวาดใกล้ชิด ในที่สุด รุ่งอรุณ เช้าหนึ่งเสียงระฆังเต็มนิกายดาบโดดเดี่ยวที่ด้านล่างของภูเขาถูกยืดของพื้นดินที่ปกคลุมปกติ ด้วยคาถาจำกัด ขณะนี้ คนบินจากทุกทิศทางไปสู่พื้นที่นี้มากเฮา เมงในหมู่พวกเขา บินข้างผวนได้ขณะที่เขาเข้าหา สิ่งแรกที่สังเกตเห็นเมงเฮาเป็นพอร์ทัลการ teleportation มหาศาล ล้อมรอบ ด้วยเสาหินเก้า ไม่ไกลจากมัน คนเก่าจีวรสีเทานั่งขัดสมาธิหลัง และนิ่ง"ที่เป็นผู้รักษาพอร์ทัล กล่าวว่า ผวนอย่างเงียบ ๆ "งานเดียวของเขาคือการ ให้ดูมากกว่าการ teleportation เว็บไซต์" เฮา เมงเลยต้อง ขยับสายตาของเขาดูเว็บไซต์ ตัวเองเช่นเดียวกับบริเวณโดยรอบใช่เฉินแฟนและตัวเอง มีสามคนปัจจุบัน ใส่เสื้อคลุม Daoist นิกายดาบโดดเดี่ยว และมีดาบขนาดใหญ่มัดติดอยู่กับหลังของพวกเขา เมื่อเขามองพวกเขา พวกเขากลับมามอง และให้เขาเล็กน้อย nodsด้วยรอยยิ้ม เฮาเมง clasped มือ และ saluted พวกเขา พวกเขายิ้มกลับแม้จะไม่มีคำใด ๆ ที่มีการแลกเปลี่ยน เมงเฮาสามารถบอกว่า พวกเขารู้ว่าเขาเป็นใคร อย่างชัดเจน จับกับหลี่ได้รับเขาศักดิ์ศรีในนิกายดาบโดดเดี่ยวไม่น้อยกว่าไม่กี่วันผ่านมาเวลาผ่านไป และมาถึงผู้คนมากขึ้น หลังจากเวลาใช้ก้านธูปเป็นครึ่งเขียน มีประมาณคนปัจจุบัน ไม่ได้เก่ามาก สุดได้ประมาณสามสิบ และบางอย่างดูเหมือนจะเด็กยี่สิบพวกเขาดูเหมือนจะ brim มีชีวิตชีวา และทั้งหมดเป็นพิเศษยอดเยี่ยม นอกจากนี้ พวกเขาทั้งหมดอยู่ในขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ สองของกลุ่มที่อยู่ในขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิสายเมื่อมาถึง พวกเขาแต่ละคนจะดูห้าวเมง บางส่วนจะพยักหน้าแล้ว คนอื่น ๆ เพียงแค่เขาละเว้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่น่าอายอะไรเลย " เขาบอกว่า จับขากรรไกรของเขา เขาสะบัดแขนของเขา หันซ้ายซีรีสให้หายใจเย็น แล้วรีบหนีไปกับเมิ่งฮ่าวและชนะทั้งหมด เขากลับไปที่บ้านของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม" พี่จูเนียร์น้อย เราชนะในครั้งนี้ แต่ในเวลาต่อไป " เขาแนะนำอย่างจริงจัง " คุณไม่สามารถทำแบบนั้นได้ ที่อันตรายมาก และยัง ตอนนี้คุณต้องกังวลเกี่ยวกับทั้งสองพยายามที่จะได้รับกลับมาที่คุณ”เมิ่งเฮ่าพยักหน้า ทราบว่า เฉิน แฟนก็ห่วงเขา ด้วยรอยยิ้ม เขากล่าวว่า " ท่านพี่ ข้าเอาหินวิญญาณ และคุณเก็บจี้หยก ? "ซีรีสคิดสักครู่แล้วตอบว่า " ไม่ ฉันไม่ต้องการมัน คุณใช้มัน ฟังพี่ชายของเจ้า คุณเอาทุกอย่างไป นี่เป็นพรรคของฉัน ฉันมีทุกอย่างที่ฉันต้องการ ส่วนจี้ . . . . . . . หยก พิจารณานี้ : คุณใช้มัน แต่เมื่ออาจารย์โผล่ออกมาจากสมาธิเงียบสงบ กลับ หลังจากทั้งหมด คุณจะต้องเป็นสมาชิกของนิกาย "เมิ่งเฮ่าพยายามโน้มน้าวให้เขาใช้ชิ้นส่วนของหยก แต่ซีรีสถึงแม้ว่าเขาไม่ได้โดยตรงปฏิเสธ , ปฏิเสธที่จะใช้มัน ในที่สุด เมิ่งฮ่าวเก็บด้วยกันการชนะของเขาทั้งหมด ซึ่งเฉินพัดลมผลิตแอลกอฮอล์มากขึ้นบาง สองพี่น้องนั่งดื่มและพูดคุยเกี่ยวกับความเชื่อมั่นนิกายไม่กี่วันผ่านไป และ เฉิน แฟนอาจารย์ยังคงยังคงเงียบสงบ สมาธิ วันที่งานเลี้ยงที่ตระกูลดรูว์เพลงใกล้ชิด ในที่สุด วันหนึ่งในยามเช้า เสียงของระฆังเต็มพรรคดาบเดี่ยวที่ด้านล่างของภูเขาเป็นยืดพื้นปกคลุมด้วยเวทมนตร์ปกติจำกัด . ปัจจุบันคนกำลังบินจากทุกทิศทาง พื้นที่นี้มากเมิ่งเฮ่าอยู่ในหมู่พวกเขา บิน กับ เฉิน แฟนที่เขามาหา สิ่งแรกที่เมิงเฮา สังเกตเห็นเป็นพอร์ทัล teleportation มหาศาลล้อมรอบด้วยเก้าเสาศิลา ไม่ไกลจากมัน สีเทา ชายชรานั่งไขว้ขา robed นิ่งและ ." นั่นมันประตูผู้รักษากล่าวว่า " ซีรีสอย่างเงียบๆ " งานเดียวของเขาคือเพื่อให้นาฬิกามากกว่าพอร์ทัล teleportation " เมิ่งเฮ่าพยักหน้า ขยับ สายตาของเขาดูพอร์ทัลเอง เช่นเดียวกับบริเวณโดยรอบนอกจากเฉินแฟนและตัวเอง มี 3 คน ปัจจุบัน พวกเขาทั้งหมดใส่ daoist อาภรณ์ของพรรคดาบเดี่ยว และมีดาบขนาดใหญ่ผูกติดกับหลังของพวกเขา เมื่อเขามองดูพวกเขา พวกเขามองกลับไปและให้เขาเล็กน้อย พยักหน้า .ด้วยรอยยิ้ม เมิ่งฮ่าวประสานมือคำนับเขา เขายิ้มกลับแม้ไม่มีคำพูดใด ๆถูกแลกเปลี่ยน เมิ่งฮ่าวบอกได้ว่าเขาคือใคร เห็นได้ชัดว่าเขาตรงกับหลี่ได้รับเขาไม่น้อยของบารมีในพรรคดาบเดี่ยว ไปไม่กี่วันเวลาผ่านไป คน มาถึง หลังจากเวลาครึ่งชั่วก้านธูปไหม้ มีประมาณแปดคนปัจจุบัน ไม่มีพวกเขาก็ชรามาก มากที่สุด คือ ประมาณ สามสิบ และดูเหมือนจะเป็นหนุ่มอายุยี่สิบดูเหมือนพวกเขาจะเปี่ยมด้วยพลังและถูกโคตรหล่อ นอกจากนี้ , ทั้งหมดของพวกเขาถูกในพื้นฐานการจัดตั้งเวที สองกลุ่มที่สายมูลนิธิจัดตั้งเวทีเป็นพวกเขามาถึง แต่ละคนก็มอง เมิ่งฮ่าว บางคนก็พยักหน้า คนอื่นก็ไม่สนใจเขา