All patients with thalassemia recei

All patients with thalassemia receiving chronic transfusion therapy (>8 transfusions per year) for more than 7 years were invited to participate, regardless of their endocrine or cardiac history. We recruited 59 patients with thalassemia major between the ages of 10 and 49 to participate in a frequently sampled OGTT. This study was approved by the Children's Hospital Los Angeles (CHLA) Committee on Clinical Investigations (#CCI-07-01363). Informed consent was obtained by all subjects. MRI was used to assess patient liver, heart, and pancreas iron burdens. Liver R2 and R2*, heart R2*, and pancreas R2* were collected and analyzed as described previously [25–27]. A total of 43/59 patients had clinically indicated annual iron assessments, which did not coincide with the OGTT exam; linear interpolation was used to approximate organ iron burden at the time of study. Sixteen patients, who were not regularly seen at CHLA, had a single MRI on the same day as the study. All OGTT and MRI exams were performed at CHLA.

All patients were required to fast overnight (at least 12 hr). Paired baseline blood assessments (at −15 min and 0 min) of glucose, insulin, and C-peptide were performed to ensure stability of the baseline glycemic state. Proinsulin, vitamin D 25 OH, vitamin D 1-25, fructosamine, intact parathyroid hormone, and zinc were also collected at the −15 min time point. Following the baseline blood draws, patients were given 1.75 g/kg (maximum dose of 75 g) of glucose solution (Glucose Drink, Azer Scientific, Morgantown, PA). Glucose, insulin, and C-peptide levels were measured at 10, 20, 30, 45, 60, 90, 120, 150, and 180 min postglucose load. Point-of-care glucose (OneTouch Ultra Blood Glucose Meter, LifeScan, Milpitas, CA) was examined at 3 hr. If this value exceeded 126 mg/dL, a 4-hr sample was also collected to better document blood glucose recovery. Patients were classified as having either normal glucose tolerance (NGT), impaired fasting glucose (IFG), impaired glucose tolerance (IGT), or DM, according to American Diabetes Association criteria [28]. A fasting glucose of less than 100mg/dL and 2-hr glucose of less than 140 mg/dL was considered NGT. An abnormal fasting glucose and a 2-hr glucose < 140 mg/dL represented isolated IFG; 2-hr glucose between 140 mg/dL and 200 mg/dL was considered IGT and a fasting glucose > 126 mg/dL or 2-hr glucose greater than 200 mg/dL represented DM.

From the results of the OGTT, we estimated each patient's insulin release using first phase insulin release estimates validated by Stumvoll et al. [29]. Insulin sensitivity was determined using a minimal model approach adapted and validated for frequently sampled OGTT by Caumo et al. [30]. Insulin release is inversely proportional to insulin sensitivity as shown in Fig. 1. The shortest distance from the origin this curve is known as the Disposition Index (DI) and is marker of intrinsic beta cell function. DI is calculated as the product of insulin release and insulin sensitivity; worsening DI is represented graphically by curve being shifted closer to the origin [31]. Patients who lose insulin sensitivity, during pregnancy or obesity, compensate by secreting more insulin in response to a given glucose stimulus (Point 1 to Point 2) as long as their beta cells remain healthy. As beta cells become damaged or destroyed, DI declines (Point 2 to Point 3) and less insulin is secreted for any given insulin sensitivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทั้งหมดผู้ป่วยทาลัสซีเมียที่ได้รับการรักษาประคองเรื้อรัง (> ถ่าย 8 ต่อปี) สำหรับมากกว่า 7 ปีได้รับเชิญเข้าร่วม โดยไม่คำนึงถึงประวัติของต่อมไร้ท่อ หรือหัวใจ เราคัดเลือกผู้ป่วยทาลัสซีเมียที่สำคัญระหว่างอายุ 10 และ 49 59 เข้า OGTT เป็นตัวอย่างบ่อย การศึกษานี้ได้รับการอนุมัติ โดยคณะกรรมการโรงพยาบาลลอสแองเจลิส (CHLA) ของเด็กในการตรวจสอบทางคลินิก (#CCI-07-01363) ยินยอมได้รับ โดยทุกวิชา MRI ถูกใช้ในการประเมินผู้ป่วยตับ หัวใจ และตับอ่อนเหล็กภาระ ตับ R2 และ R2 * หัวใจ R2 * และตับอ่อน R2 * ถูกรวบรวม และวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [25 – 27] ทั้งหมด 43/59 ผู้ป่วยทางคลินิกได้ระบุประเมินเหล็กประจำปี ที่ไม่ได้ทับกันกับการทดสอบ OGTT การแก้ไขเชิงเส้นใช้ประมาณอวัยวะเหล็กภาระในเวลาของการศึกษา สิบหก ผู้ป่วยได้ไม่สม่ำเสมอเคยเห็น CHLA มี MRI เดียวในวันเดียวกับการศึกษา ดำเนินการสอบ OGTT และ MRI ที่ CHLAผู้ป่วยทั้งหมดถูกต้องหลายอย่างรวดเร็ว (อย่างน้อย 12 ชม.) ประเมินผลเลือดคู่หลัก (เวลา −15 นาทีและ 0 นาที) ของกลูโคส อินซูลิน และ C เปปไทด์ถูกดำเนินการให้มีความมั่นคงของรัฐน้ำตาลพื้นฐาน Proinsulin วิตามิน D 25 OH วิตามิน D 1-25, fructosamine เหมือนเดิมฮอร์โมนพาราไทรอยด์ และสังกะสีก็ยังรวบรวมที่จุดเวลา −15 นาที ต่อไปนี้ดึงเลือดพื้นฐาน ผู้ป่วยได้รับ 1.75 กรัม/กิโลกรัม (ปริมาณสูงสุดของ 75 กรัม) ของสารละลายกลูโคส (กลูโคสดื่ม Azer วิทยาศาสตร์ มอร์แกนทาวน์ PA) กลูโคส อินซูลิน และระดับ C เปปไทด์ถูกวัดที่ 10, 20, 30, 45, 60, 90, 120, 150 และ 180 นาทีโหลด postglucose มีการตรวจสอบน้ำตาลในจุดของการดูแล (OneTouch Ultra เลือดกลูโคสเมตร LifeScan ลปิตาส CA) เวลา 3 ชั่วโมง ถ้าค่านี้เกิน 126 mg/dL ตัวอย่าง 4 ชั่วโมงยังรวบรวมการกู้คืนระดับน้ำตาลในเลือดในเอกสารดีกว่า ผู้ป่วยถูกจัดประเภทว่ามีใดปกติกลูโคส (NGT), บกพร่องกลูโคส (บริษัท) ความบกพร่อง กลูโคส (IGT) หรือ DM ตามเกณฑ์ที่สมาคมโรคเบาหวานสหรัฐอเมริกา [28] น้อยกว่า 100mg/dL กลูโคสและกลูโคส 2 ชั่วโมงของน้อยกว่า 140 mg/dL เป็น NGT กลูโคสผิดปกติและกลูโคส 2 ชั่วโมง < 140 mg / dL แสดงแยกบริษัท กลูโคส 2 ชั่วโมงระหว่าง 140 mg/dL และ 200 mg/dL ถือ IGT และถือศีลอดน้ำตาล > 126 mg / dL หรือกลูโคส 2 ชั่วโมงมากกว่า 200 mg/dL แสดง DMจากผล OGTT เราประเมินผู้ป่วยแต่ละปล่อยอินซูลินที่ใช้เฟสแรกปล่อยอินซูลินประเมินตรวจสอบโดย Stumvoll et al. [29] ความไวของอินซูลินที่ถูกกำหนดโดยใช้แบบน้อยที่สุดวิธีการปรับ และตรวจสอบสำหรับตัวอย่างบ่อย OGTT โดย Caumo et al. [30] อินซูลินออกเป็นสัดส่วนตรงกันข้ามกับความไวของอินซูลินดังแสดงในรูปที่ 1 ระยะทางที่สั้นที่สุดจากจุดเริ่มต้นโค้งนี้เรียกว่าเป็นดัชนีการโอนการครอบครอง (DI) และเป็นเครื่องหมายของฟังก์ชัน intrinsic เบต้าเซลล์ DI จะคำนวณเป็นผลิตภัณฑ์ของการปล่อยอินซูลินและความไวของอินซูลิน เลวลง DI จะแสดงโดยใช้ภาพเส้นโค้งที่ถูกเลื่อนไปใกล้กับต้นกำเนิด [31] ผู้ป่วยที่สูญเสียความไวของอินซูลิน ในระหว่างตั้งครรภ์หรือโรคอ้วน ชดเชย โดยซ่อนอินซูลินมากขึ้นในการตอบสนองการกระตุ้นให้กลูโคส (จุด 1 กับจุด 2) ตราบใดที่เบต้าเซลล์ของพวกเขายังคงมีสุขภาพ ขณะที่เบต้าเซลล์จะเสียหาย หรือทำลาย DI ปฏิเสธ (2 จุด 3 จุด) และจะหลั่งอินซูลินน้อยลงสำหรับความไวของอินซูลินที่กำหนดใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ป่วยธาลัสซีทั้งหมดที่มีได้รับการรักษาด้วยการถ่ายเรื้อรัง (> 8 ถ่ายต่อปี) มานานกว่า 7 ปีได้รับเชิญให้เข้าร่วมโดยไม่คำนึงถึงต่อมไร้ท่อหรือมีประวัติหัวใจของพวกเขา เราได้รับคัดเลือกผู้ป่วย 59 รายใหญ่ธาลัสซีวัย 10 และ 49 ระหว่างที่จะมีส่วนร่วมในการเก็บตัวอย่างที่พบบ่อย OGTT การศึกษาครั้งนี้ได้รับการอนุมัติโดยเด็กโรงพยาบาล Los Angeles (CHLA) คณะกรรมการเกี่ยวกับการสืบสวนทางคลินิก (# CCI-07-01363) ยินยอมที่ได้รับจากทุกวิชา MRI ถูกใช้ในการประเมินผู้ป่วยตับหัวใจและภาระเหล็กตับอ่อน ตับ R2 และ R2 * หัวใจ R2 * และตับอ่อน R2 * ถูกเก็บรวบรวมและวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [25-27] รวมของผู้ป่วยที่ 43/59 ได้ชี้ให้เห็นการประเมินเหล็กประจำปีซึ่งไม่ตรงกับการสอบ OGTT คลินิก; สอดแทรกเชิงเส้นถูกใช้ในการใกล้เคียงกับภาระเหล็กอวัยวะในช่วงเวลาของการศึกษา สิบหกผู้ป่วยที่ไม่ได้เห็นเป็นประจำใน CHLA มี MRI เดียวในวันเดียวกับการศึกษา ทั้งหมด OGTT MRI และสอบได้ดำเนินการที่ CHLA.

ผู้ป่วยทุกรายที่ต้องได้อย่างรวดเร็วในชั่วข้ามคืน (อย่างน้อย 12 HR) จับคู่การประเมินผลเลือดพื้นฐาน (ที่ -15 นาทีและ 0 นาที) ของกลูโคสอินซูลินและ C-เปปไทด์ได้ดำเนินการเพื่อความมั่นคงของรัฐพื้นฐานระดับน้ำตาลในเลือด Proinsulin วิตามิน D 25 OH, วิตามิน D 1-25, Fructosamine ฮอร์โมนพาราไธรอยด์เหมือนเดิมและสังกะสียังถูกเก็บอยู่ที่จุดเวลา -15 นาที ต่อไปนี้พื้นฐานเลือดดึงผู้ป่วยที่ได้รับ 1.75 กรัม / กิโลกรัม (ปริมาณสูงสุด 75 g) ของการแก้ปัญหาน้ำตาลกลูโคส (กลูโคสดื่ม Azer วิทยาศาสตร์มอร์แกน PA) กลูโคสอินซูลินและ C-เปปไทด์ในระดับที่ถูกวัดที่ 10, 20, 30, 45, 60, 90, 120, 150, และ 180 นาทีโหลด postglucose จุดของการดูแลกลูโคส (OneTouch อัลตร้าน้ำตาลกลูโคสในเลือดเมตร LifeScan, ซานโฮเซ, แคลิฟอร์เนีย) ถูกตรวจสอบใน 3 ชั่วโมง หากค่านี้เกิน 126 mg / dL, ตัวอย่าง 4 ชั่วโมงนอกจากนี้ยังได้รับการเก็บรวบรวมเพื่อการกู้คืนเอกสารระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีขึ้น ผู้ป่วยจะถูกจัดว่ามีทั้งความทนทานต่อกลูโคสปกติ (NGT) อดอาหารกลูโคส (IFG) ความทนทานต่อกลูโคสบกพร่อง (IGT) หรือ DM ตามเกณฑ์ที่สมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน [28] กลูโคสอดอาหารน้อยกว่า 100mg / dL และกลูโคส 2 ชั่วโมงน้อยกว่า 140 mg / dL ได้รับการพิจารณา NGT กลูโคสผิดปกติและกลูโคส 2 ชั่วโมง <140 mg / dL ตัวแทนแยก IFG; กลูโคส 2 ชั่วโมงระหว่าง 140 mg / dL และ 200 mg / dL ได้รับการพิจารณา IGT และกลูโคส> 126 mg / dL หรือกลูโคส 2 ชั่วโมงมากกว่า 200 mg / dL ตัวแทน DM.

จากผลของ OGTT เราประมาณแต่ละ ปล่อยอินซูลินของผู้ป่วยโดยใช้ประมาณการปล่อยอินซูลินเฟสแรกตรวจสอบโดย Stumvoll et al, [29] ความไวของอินซูลินถูกกำหนดโดยใช้วิธีการรูปแบบน้อยที่สุดดัดแปลงและตรวจสอบสำหรับตัวอย่างที่พบบ่อย OGTT โดย Caumo et al, [30] ปล่อยอินซูลินจะแปรผกผันกับความไวของอินซูลินดังแสดงในรูป 1. ระยะทางที่สั้นที่สุดจากแหล่งกำเนิดเส้นโค้งนี้เป็นที่รู้จักกันจำหน่ายไปซึ่งดัชนี (DI) และเป็นเครื่องหมายของการทำงานของเซลล์เบต้าที่แท้จริง DI คำนวณเป็นผลิตภัณฑ์ของการปล่อยอินซูลินและความไวของอินซูลินนั้น เลวร้ายลง DI เป็นตัวแทนกราฟิกโดยโค้งถูกย้ายใกล้ชิดกับแหล่งกำเนิด [31] ผู้ป่วยที่สูญเสียความไวของอินซูลินในระหว่างการตั้งครรภ์หรือโรคอ้วน, ชดเชยโดยการหลั่งอินซูลินมากขึ้นในการตอบสนองต่อการกระตุ้นเศรษฐกิจของน้ำตาลกลูโคสที่กำหนด (จุด 1 จุด 2) ตราบใดที่เบต้าเซลล์ของพวกเขายังคงมีสุขภาพ ในฐานะที่เป็นเบต้าเซลล์เป็นความเสียหายหรือถูกทำลาย DI ลดลง (จุด 2 จุด 3) และอินซูลินน้อยจะหลั่งสำหรับความไวของอินซูลินใดก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ป่วยธาลัสซีเมียที่ได้รับการรักษาด้วยการถ่ายเลือดเรื้อรัง ( > 8 ให้ต่อปี ) กว่า 7 ปี ได้รับเชิญให้เข้าร่วม ไม่ว่าทางประวัติศาสตร์หรือหัวใจของพวกเขา เราคัดเลือก 59 ผู้ป่วยธาลัสซีเมียเมเจอร์อายุระหว่าง 10 และ 49 เข้าร่วมบ่อยและวิธี . การศึกษานี้ได้รับอนุมัติจากโรงพยาบาลเด็กใน Los Angeles ( chla ) คณะกรรมการสอบสวนทางคลินิก ( # cci-07-01363 ) ความยินยอมโดยนำทุกวิชา MRI ใช้ประเมินผู้ป่วย โรคหัวใจ ตับ ตับอ่อนและขายเหล็ก อาร์ทู ตับ และหัวใจ * * R2 , R2 , R2 และตับอ่อน * ถูกรวบรวมและวิเคราะห์ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ [ 25 27 – ] รวม 43 / 59 ) และเหล็กพบการประเมินประจำปี ซึ่งไม่ตรงกับการสอบวิธีเชิงเส้น ; การใช้อวัยวะเหล็กประมาณภาระในเวลาเรียน ผู้ป่วย 16 คน ที่ไม่ได้เสมอที่เห็น chla มีเดี่ยว MRI ในวันเดียวกันเป็นการเรียน ทุกวิธีและการสอบ MRI มีการปฏิบัติใน chla .ผู้ป่วยต้องรวดเร็วในชั่วข้ามคืน ( อย่างน้อย 12 ชั่วโมง ) จับคู่เลือดพื้นฐานการประเมิน ( − 15 นาทีและ 10 นาที ) ของกลูโคส อินซูลิน และ ซี เปปไทด มีการปฏิบัติเพื่อให้มั่นใจเสถียรภาพของฐานการผลิตรัฐ โพรอินซูลิน , วิตามิน D โอ้ วิตามิน D 1-25 , ส่วนที่สองคือ , เหมือนเดิมพาราไทรอยด์ ฮอร์โมน และสังกะสี นอกจากนี้ยังเก็บที่− 15 นาทีเวลาจุด ตามเส้นเลือดดึงผู้ป่วยได้รับ 1.75 กรัม / กิโลกรัม ( สูงสุด ( 75 กรัม ) ของสารละลายกลูโคส ( glucose ดื่ม azer ทางวิทยาศาสตร์ มอร์แกนทาวน์ , PA ) กลูโคส , อินซูลิน , และซี เปปไทด ระดับวัดที่ 10 , 20 , 30 , 45 , 60 , 90 , 120 , 150 และ 180 นาที postglucose โหลด จุดของการดูแลในวันทัชอัลตร้าเลือดกลูโคสเมตร lifescan Milpitas , CA ) ทำการทดสอบที่ 3 ชั่วโมง ถ้าค่านี้สูงกว่า 126 มก. / ดล. , 4-hr ตัวอย่างก็รวบรวมเอกสารการกู้คืนกว่ากลูโคสในเลือด ผู้ป่วยที่ถูกจัดให้เป็นปกติมีทั้งความทนทานต่อกลูโคสบกพร่อง ( NGT ) , ถือศีลอดใน ifg ) ความทนกลูโคสบกพร่อง ( IGT ) หรือ DM ตามหลักเกณฑ์ [ 28 ] สมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน ลดอาหารกลูโคสน้อยกว่า 100 มก. / ดล. 2 ชั่วโมงและกลูโคสน้อยกว่า 140 มก. / ดล. ถือว่าผ่าน . กลูโคสผิดปกติ อดอาหารและ 2 ชั่วโมง กลูโคส < 140 mg / dl ซึ่งแยก ifg ; 2 ชั่วโมงกลูโคสระหว่าง 140 มก. / ดล. และ 200 มก. / ดล. ถือว่า IGT และการอดอาหารกลูโคส > 126 มก. / ดล. หรือ 2 ชั่วโมงระดับน้ำตาลมากกว่า 200 mg / dl แทน DM .จากผลของวิธีที่เราประมาณการปล่อยอินซูลินคนไข้ใช้อินซูลินออกตรวจสอบ โดยเฟสแรกประมาณ stumvoll et al . [ 29 ] ความไวของอินซูลินถูกกำหนด โดยใช้รูปแบบวิธีการดัดแปลงน้อยที่สุดและวิธีตรวจสอบบ่อยตัวอย่างโดย caumo et al . [ 30 ] อินซูลิน เป็นรุ่นที่แปรผกผันกับความไวของอินซูลินดังแสดงในรูปที่ 1 ระยะทางที่สั้นที่สุดจากจุดเริ่มต้นโค้งนี้เรียกว่าดัชนีการจัดการ ( DI ) และเป็นเครื่องหมายของฟังก์ชันของเซลล์เบต้าที่แท้จริง ดิ คำนวณเป็นผลิตภัณฑ์ของการปล่อยอินซูลิน และความไวของอินซูลิน ; เลวลงดิ จะแสดงภาพกราฟิกโดยเส้นโค้งถูกขยับเข้าใกล้แหล่งกำเนิด [ 31 ] ผู้ป่วยที่สูญเสียความไวของอินซูลิน ในระหว่างการตั้งครรภ์ หรือโรคอ้วน ชดเชย โดยการหลั่งอินซูลินมากขึ้นในการตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่ได้รับกลูโคส ( จุดที่ 1 กับ 2 จุด ) ตราบใดที่เซลล์เบต้าของพวกเขายังคงมีสุขภาพดี เป็นเบต้าเซลล์กลายเป็นความเสียหายหรือทำลาย ตี้ลดลง ( จุด 2 จุด 3 ) และมีการหลั่งอินซูลินน้อยกว่าใด ๆ ความไวของอินซูลิน