Dressings and Products in Pediatric

Dressings and Products in Pediatric Wound Care
Alice King,1,,2 Judith J. Stellar,3 Anne Blevins,1 and Kara Noelle Shah1,,4,,5,*
Author information ► Article notes ► Copyright and License information ►
Go to:
Abstract
Significance: The increasing complexity of medical and surgical care provided to pediatric patients has resulted in a population at significant risk for complications such as pressure ulcers, nonhealing surgical wounds, and moisture-associated skin damage. Wound care practices for neonatal and pediatric patients, including the choice of specific dressings or other wound care products, are currently based on a combination of provider experience and preference and a small number of published clinical guidelines based on expert opinion; rigorous evidence-based clinical guidelines for wound management in these populations is lacking.

Recent Advances: Advances in the understanding of the pathophysiology of wound healing have contributed to an ever-increasing number of specialized wound care products, most of which are predominantly marketed to adult patients and that have not been evaluated for safety and efficacy in the neonatal and pediatric populations. This review aims to discuss the available data on the use of both more traditional wound care products and newer wound care technologies in these populations, including medical-grade honey, nanocrystalline silver, and soft silicone-based adhesive technology.

Critical Issues: Evidence-based wound care practices and demonstration of the safety, efficacy, and appropriate utilization of available wound care dressings and products in the neonatal and pediatric populations should be established to address specific concerns regarding wound management in these populations.

Future Directions: The creation and implementation of evidence-based guidelines for the treatment of common wounds in the neonatal and pediatric populations is essential. In addition to an evaluation of currently marketed wound care dressings and products used in the adult population, newer wound care technologies should also be evaluated for use in neonates and children. In addition, further investigation of the specific pathophysiology of wound healing in neonates and children is indicated to promote the development of wound care dressings and products with specific applications in these populations.

figure fig-4
Kara Noelle Shah, MD, PhD
Go to:
Scope and Significance
Given the lack of consensus on the optimal strategies for common wound care management issues in the neonatal and pediatric populations and the large number of wound care products on the market today, it can be challenging to make informed decisions regarding wound care in these populations. A comprehensive review of the literature on the following specific areas of focus: pressure ulcers, surgical wounds, epidermal stripping, intravenous extravasation injuries, moisture-associated skin damage (MASD), and use of negative-pressure wound therapy (NPWT) is presented, along with management recommendations based on the clinical experience of the authors.

Go to:
Translational Relevance
Application of continuing advances in the understanding of the pathophysiology of wound healing, in particular in neonates and children, will hopefully result in the development of advanced wound care products and technologies that address the specific needs of these populations.

Go to:
Clinical Relevance
Despite the lack of evidence-based clinical guidelines for wound management in the neonatal and pediatric populations, clinical practice decisions can be aided by a thoughtful consideration of the published literature and of expert opinion. Such information can also guide future clinical investigations into the safety and efficacy of the use of these products in children as part of a comprehensive initiative to develop evidence-based clinical guidelines for the treatment of acute and chronic wounds in the neonatal and pediatric populations.

Go to:
Discussion of Findings and Relevant Literature
Prevalence of wounds in pediatrics

Despite rapid advances in medical and nursing care for pediatric and neonatal patients and the increasingly complex level of care provided to these patients, there has been limited formal assessment of the prevalence, type, and management of wounds in this population. The hospitalized neonatal and pediatric population is at significant risk for the development of acute and/or chronic wounds and other skin-related injuries.1 A series of three hospital-acquired skin injury (HASI) prevalence surveys performed over 2010–2011 at a university-affiliated tertiary-care children's hospital revealed that pressure ulcers, both medical device-related and immobility-related, was the most common type of HASI, with point prevalence rates of 1.7–3.5%; diaper dermatitis/irritant-associated dermatitis was the next most common cause of HASI.2 In 2005, a one-day skin integrity audit performed on all inpatients hospitalized at another university-affiliated tertiary-care children's hospital revealed that 43% of patients had a wound and/or surgical incision, 16% of patients with urine and/or stool incontinence developed diaper dermatitis, and 6% of patients were felt to be at risk for the development of pressure ulcers as based on Braden Q score assessment.3 A 2003 multisite study examining the prevalence of pressure ulcers and skin breakdown in the pediatric inpatient population revealed a pressure ulcer prevalence of 4.0% and the prevalence of other forms of skin breakdown of 14.8%; 66% of pressure ulcers were facility associated.4 A 1998 survey of 215 neonatal intensive care units reported that an average of 21% of extremely low birth weight neonates developed skin breakdown in the first week of life.5

A significant number of children will be discharged from the hospital with a chronic wound, a stoma, or a predisposition to impaired skin integrity that will, by necessity, require some form of home management. Among children receiving home care, a study of 13 home care agencies indicated that 17% of children had a wound; most were treated with hydrogen peroxide, household soap, or povidone-iodine and either left uncovered or covered with dry or saline-soaked gauze.6 These studies further highlight the lack of clinical knowledge and consensus on the most appropriate standards for wound management in children.

Overview of wound care in pediatrics

Fundamentals of wound care in the neonatal and pediatric population are similar to those applicable to adults and include eliminating any identifiable contributing factors when possible, cleansing of the wound, debridement of devitalized tissue where appropriate, providing a moist wound environment to promote wound healing, identifying and treating associated infection, and protecting the intact skin surrounding the wound from maceration and skin breakdown.7,8 Optimizing patient nutritional status is also a very important factor.9 As compared to adults, however, there are important age-related and neurodevelopmental considerations that impact wound care in the neonatal and pediatric populations (Table 1).10

Table 1.
Table 1.
Wound care considerations in neonates, infants, and children
Specific concerns in the neonatal population, in particular in premature neonates, include an impaired epidermal barrier, immaturity of the developing immune system with increased risk for infection and impaired thermoregulation.8 By 34 weeks of gestation or usually within 2–3 weeks of life in preterm infants, the epidermal barrier is usually functionally mature, although skin fragility and susceptibility to irritants and increased risk for percutaneous absorption of topical agents persists. Prior studies have documented disparities in clinical practice with regards to basic skin care and wound management in neonatal intensive care units.11,12 In 2001, the Association of Women's Health, Obstetric, and Neonatal Nurses and the National Association of Neonatal Nurses published evidence-based clinical practice guidelines for general neonatal skin care.13 In infants and children, wound care recommendations must also include neurodevelopmental and behavioral considerations.

Fortunately, in the majority of otherwise healthy children, wound healing is brisk, uncomplicated, and requires minimal specialized attention. Chronically ill children, however, in particular those with limited mobility, poor nutritional status, immune compromise, neurodevelopmental delays, and/or frequent hospitalization are predisposed to poor wound healing and iatrogenic skin injury.

Wound healing is a complex, dynamic process that involves four basic phases: coagulation and hemostasis; inflammation; proliferation and repair; and wound maturation and remodeling.14 As such, the use of specific wound care products by necessity may need to be adjusted during the wound healing process (Fig. 1). Optimal product choice is dependent on several factors: the type of wound present; the overall condition of the patient, including any relevant comorbidities; and the condition of the wound bed, including the presence of infection, excessive granulation tissue, or the presence of devitalized tissue (slough or eschar) that may interfere with wound healing. Management of the wound is a dynamic process, and the astute clinician should frequently reassess the wound with regard to wound bed factors, including the depth of injury and amount of exudate, and with regard to the overall patient condition and modify the use of wound care dressings and other products as needed (Fig. 2).

Figure 1.
Figure 1.
Optimal product choice for local wound care based on depth of injury and amount of exudate.
Figure 2.
Figure 2.
Considerations in dressing and product choice based on the different phases of wound healing.
Wound care products and dressings have evolved dramatically from the use of simple wet or dry gauze to highly specialized skin care products (Table 2). Al

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผลและผลิตภัณฑ์ในการดูแลแผลเด็กอลิซคิง 1, 2 ดาวฤกษ์ J. Judith, 3 แอนน์ Blevins, Kara Noelle Shah1, 4, 5 และ 1 *เขียนข้อมูล►บทความบันทึก►ลิขสิทธิ์และสิทธิ์การใช้งานข้อมูล►ลุยเลย:บทคัดย่อความสำคัญ: ความซับซ้อนเพิ่มขึ้นของการดูแลทางการแพทย์ และผ่าตัดแก่ผู้ป่วยเด็กมีผลในประชากรที่มีความเสี่ยงที่สำคัญสำหรับภาวะแทรกซ้อนเช่นความดันแผลเปื่อย แผลผ่าตัด nonhealing และผิวความชื้นสัมพันธ์ความเสียหาย ปัจจุบันอยู่แผลปฏิบัติการดูแลทารกแรกเกิด และเด็กดูแลผู้ป่วย รวมทั้งเลือกเฉพาะแผลหรือผลิตภัณฑ์อื่น ๆ การดูแลบาดแผล ประสบการณ์ผู้ให้บริการ และกำหนดลักษณะและขนาดเล็กจำนวนประกาศแนวทางคลินิกตามความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ อย่างเข้มงวดตามหลักฐานทางคลินิกแนวทางสำหรับการจัดการแผลในประชากรเหล่านี้จะขาดความก้าวหน้าล่าสุด: ความก้าวหน้าในความเข้าใจของ pathophysiology ของรักษาแผลได้ส่งให้หมายเลขเคยเพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ดูแลเฉพาะแผล ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นทำตลาดกับผู้ป่วยผู้ใหญ่ และที่ได้ไม่รับการประเมินความปลอดภัยและประสิทธิภาพในประชากรเด็ก และทารกแรกเกิด บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารือเกี่ยวกับข้อมูลการใช้ผลิตภัณฑ์ดูแลแผลดั้งเดิมและเทคโนโลยีดูแลแผลใหม่ในประชากรเหล่านี้ รวมทั้งน้ำผึ้งเกรดทางการแพทย์ nanocrystalline silver และอ่อนเทคโนโลยีกาวซิลิโคนตามประเด็นสำคัญ: วิธีดูแลแผลโดยใช้หลักฐานและการสาธิตความปลอดภัย ประสิทธิภาพ การใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมมีแผลดูแลแผลและผลิตภัณฑ์ในกลุ่มประชากรเด็ก และทารกแรกเกิดควรสร้างให้อยู่เฉพาะความกังวลเกี่ยวกับการจัดการแผลในประชากรเหล่านี้ทิศทางในอนาคต: การสร้างและการดำเนินแนวทางตามหลักฐานในการรักษาแผลทั่วไปในประชากรทารกแรกเกิด และเด็กเป็นสิ่งจำเป็น นอกจากการประเมินแผลในปัจจุบันตลาดดูแลแผลและผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในประชากรผู้ใหญ่ เทคโนโลยีดูแลแผลใหม่ควรยังมีประเมินเพื่อใช้ใน neonates และเด็ก นอกจากนี้ สอบสวนเพิ่มเติมของ pathophysiology เฉพาะแผลรักษา neonates และเด็กแสดงเพื่อส่งเสริมการพัฒนาของแผลดูแลแผลและผลิตภัณฑ์พร้อมใช้งานเฉพาะในประชากรเหล่านี้รูปฟิก-4Kara Noelle ชาห์ MD ปริญญาเอกลุยเลย:ขอบเขตและความสำคัญกำหนดขาดมติในกลยุทธ์เหมาะสมที่สุดสำหรับแผลดูแลจัดการปัญหาในประชากรเด็ก และทารกแรกเกิดและจำนวนผลิตภัณฑ์ดูแลแผลขนาดใหญ่ในตลาดวันนี้ มันได้ท้าทายท่านตัดสินเกี่ยวกับการดูแลแผลใจในประชากรเหล่านี้ จากการทบทวนวรรณกรรมเฉพาะบางส่วนของความครอบคลุม: ดันแผลเปื่อย แผลผ่าตัด ปอก epidermal ฉีด extravasation บาดเจ็บ ความเสียหายของผิวความชื้นสัมพันธ์ (MASD), และใช้รักษาบาดแผลความดันลบ (NPWT) นำเสนอ พร้อมกับคำแนะนำการจัดการตามประสบการณ์ทางคลินิกของผู้เขียนลุยเลย:เกี่ยวข้อง translationalประยุกต์ต่อความก้าวหน้าในความเข้าใจของ pathophysiology ของแผลรักษา โดยเฉพาะใน neonates และเด็ก จะหวังผลในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ดูแลแผลขั้นสูงและเทคโนโลยีที่อยู่ของประชากรเหล่านี้ลุยเลย:เกี่ยวข้องทางคลินิกแม้จะขาดตามหลักฐานทางคลินิกที่เป็นแนวทางสำหรับการจัดการแผลในประชากรเด็ก และทารกแรกเกิด สามารถช่วยตัดสินใจในคลินิก โดยการพิจารณาวรรณกรรมเผยแพร่ และแสดงความคิดเห็นผู้เชี่ยวชาญ ข้อมูลสามารถนำการตรวจสอบทางคลินิกในอนาคตความปลอดภัยและประสิทธิภาพของการใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ในเด็กเป็นส่วนหนึ่งของแผนครอบคลุมการพัฒนาหลักฐานตามแนวทางคลินิกสำหรับรักษาแผลเฉียบพลัน และเรื้อรังในประชากรเด็ก และทารกแรกเกิดลุยเลย:อภิปรายผลการวิจัยและวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องส่วนแผลในกุมารDespite rapid advances in medical and nursing care for pediatric and neonatal patients and the increasingly complex level of care provided to these patients, there has been limited formal assessment of the prevalence, type, and management of wounds in this population. The hospitalized neonatal and pediatric population is at significant risk for the development of acute and/or chronic wounds and other skin-related injuries.1 A series of three hospital-acquired skin injury (HASI) prevalence surveys performed over 2010–2011 at a university-affiliated tertiary-care children's hospital revealed that pressure ulcers, both medical device-related and immobility-related, was the most common type of HASI, with point prevalence rates of 1.7–3.5%; diaper dermatitis/irritant-associated dermatitis was the next most common cause of HASI.2 In 2005, a one-day skin integrity audit performed on all inpatients hospitalized at another university-affiliated tertiary-care children's hospital revealed that 43% of patients had a wound and/or surgical incision, 16% of patients with urine and/or stool incontinence developed diaper dermatitis, and 6% of patients were felt to be at risk for the development of pressure ulcers as based on Braden Q score assessment.3 A 2003 multisite study examining the prevalence of pressure ulcers and skin breakdown in the pediatric inpatient population revealed a pressure ulcer prevalence of 4.0% and the prevalence of other forms of skin breakdown of 14.8%; 66% of pressure ulcers were facility associated.4 A 1998 survey of 215 neonatal intensive care units reported that an average of 21% of extremely low birth weight neonates developed skin breakdown in the first week of life.5จำนวนมากของเด็กจะได้ออกจากโรงพยาบาลแผลเรื้อรัง เป็นปากใบ หรือ predisposition เพื่อความสมบูรณ์ของผู้ที่มีผิวที่ เป็น ต้องการรูปแบบของการจัดการบ้าน ระหว่างเด็กที่ได้รับการดูแลบ้าน การศึกษาของหน่วยงานดูแลบ้าน 13 ระบุว่า 17% ของเด็กที่มีแผล ส่วนใหญ่ได้รับการรักษา ด้วยไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ สบู่ใช้ในครัวเรือน หรือ povidone-ไอโอดีน และ ทั้งซ้ายเถ หรือปกคลุมด้วยแห้ง หรือน้ำเกลือที่เปี่ยมล้นไปด้วย gauze.6 การศึกษาเหล่านี้เพิ่มเติมเน้นการขาดความรู้ทางคลินิกและช่วยในมาตรฐานที่เหมาะสมที่สุดสำหรับแผลจัดการในเด็กภาพรวมของการดูแลบาดแผลในกุมารพื้นฐานของการดูแลบาดแผลในประชากรทารกแรกเกิด และเด็กเหมือนใช้กับผู้ใหญ่รวมตัดใด ๆ บุคคลสนับสนุนปัจจัยเมื่อได้ ทำความสะอาดของแผล debridement devitalized เนื้อเยื่อเหมาะสม ให้สภาพแวดล้อมชุ่มชื่นแผลเพื่อรักษาบาดแผล การระบุ และการรักษาติดเชื้อที่เกี่ยวข้อง และปกป้องการเชื่อมผิวรอบแผลจาก maceration และผิว breakdown.7, Optimizing 8 สถานะโภชนาการผู้ป่วยเป็น factor.9 สำคัญมากเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม มีที่เกี่ยวข้องกับอายุและ neurodevelopmental ข้อควรพิจารณาสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อแผลดูแลประชากรในทารกแรกเกิด และเด็ก (ตาราง 1) .10ตารางที่ 1ตารางที่ 1พิจารณาดูแลแผล ใน neonates ทารก เด็กกังวลเฉพาะในประชากรทารกแรกเกิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน neonates ก่อนวัย รวมกำแพง epidermal การลด ร้านของระบบภูมิคุ้มกันพัฒนามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับ thermoregulation.8 พิการโดย 34 สัปดาห์ของครรภ์และติดเชื้อ หรือเป็นฟังก์ชันปกติผู้ใหญ่ แม้ผิวปกติภายใน 2 – 3 สัปดาห์ของชีวิตทารก preterm กำแพง epidermal ความและง่ายเมื่อและความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับการดูดซึมของตัวแทนเฉพาะ percutaneous ยังคงอยู่ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้จัดทำเอกสารความแตกต่างในทางปฏิบัติทางคลินิกเกี่ยวกับการดูแลผิวพื้นฐาน และจัดการแผลเร่งรัดดูแลทารกแรกเกิด units.11,12 ในปีค.ศ. 2001 สมาคมสตรีสุขภาพ Obstetric และ พยาบาลทารกแรกเกิด และในชาติสมาคมของทารกแรกเกิดพยาบาลเผยแพร่แนวทางตามหลักฐานการปฏิบัติทางคลินิกสำหรับผิวทารกแรกเกิดทั่วไป care.13 ในทารกและเด็ก แนะนำการดูแลบาดแผลต้องรวม neurodevelopmental และพิจารณาพฤติกรรมโชคดี ส่วนใหญ่ของเด็กสุขภาพ รักษาแผลแรง มือ และต้องใช้ความสนใจเฉพาะที่น้อยที่สุด เด็กป่วยโรคเรื้อรัง อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีคล่อง โภชนาการที่ดี ปัญหาภูมิคุ้มกัน ความล่าช้า neurodevelopmental และ/หรือโรงพยาบาลบ่อยได้สำแดงไปจนแผล iatrogenic และรักษาผิวหนังบาดเจ็บรักษาแผลเป็นกระบวนการซับซ้อน แบบไดนามิกที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนพื้นฐาน 4: เฟนและ hemostasis อักเสบ ขยายและซ่อมแซม และพ่อแม่แผลและ remodeling.14 เช่น การใช้ผลิตภัณฑ์ดูแลเฉพาะแผลเป็นอาจต้องปรับเปลี่ยนในระหว่างแผลในร่างกาย (Fig. 1) เลือกผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมจะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ: ชนิดของบาดแผลปัจจุบัน สภาพโดยรวมของผู้ป่วย รวม comorbidities ใด ๆ ที่เกี่ยวข้อง และสภาพของแผลเตียง รวมถึงสถานะของการติดเชื้อ เนื้อเยื่อ granulation มากเกินไป หรือของ devitalized เนื้อเยื่อ (คราบหรือ eschar) ที่อาจส่งผลต่อการสมานแผล การจัดการแผลเป็นกระบวนการแบบไดนามิก และ astute clinician บ่อยควรประเมินแผล ตามบาดแผล ปัจจัยเตียง รวมทั้งความลึกของบาดเจ็บและจำนวน exudate และ ตามสภาพผู้ป่วยโดยรวม และปรับเปลี่ยนการใช้แผลดูแลแผลและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ตามต้องการ (Fig. 2)รูปที่ 1รูปที่ 1เลือกผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับดูแลแผลท้องถิ่นตามความลึกของบาดเจ็บและจำนวน exudateรูปที่ 2รูปที่ 2ข้อควรพิจารณาในการเลือกแต่งกายและผลิตภัณฑ์ตามระยะต่าง ๆ ของการรักษาแผลผลิตภัณฑ์ดูแลบาดแผลและแผลมีพัฒนาอย่างมากจากการใช้ผ้าเปียก หรือแห้งง่ายกับผลิตภัณฑ์ดูแลผิวเฉพาะสูง (ตารางที่ 2) อัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใส่ปุ๋ยและผลิตภัณฑ์ในการดูแลเด็กบาดแผล
อลิซคิง, 1, 2 จูดิ ธ เจดาวฤกษ์ 3 แอนน์ Blevins 1 คาร่าและโนเอล Shah1, 4, 5, *
ข้อมูลผู้เขียนบทความตั้งข้อสังเกต►►ลิขสิทธิ์และใบอนุญาตข้อมูล►
ไปที่:
บทคัดย่อ
ความสำคัญ: ความซับซ้อนที่เพิ่มขึ้นของการดูแลทางการแพทย์และศัลยกรรมให้กับผู้ป่วยเด็กที่มีผลในประชากรที่มีความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญสำหรับภาวะแทรกซ้อนเช่นแผลกดทับ, nonhealing แผลผ่าตัดและความชื้นที่เกี่ยวข้องความเสียหายผิว การดูแลแผลสำหรับผู้ป่วยทารกแรกเกิดและเด็กรวมทั้งน้ำสลัดที่เฉพาะเจาะจงหรือผลิตภัณฑ์ดูแลแผลอื่น ๆ ที่จะขึ้นอยู่ในขณะนี้ในการรวมกันของประสบการณ์การให้บริการและการตั้งค่าและขนาดเล็กจำนวนมากแนวทางทางคลินิกที่ตีพิมพ์อยู่บนพื้นฐานของความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ; หลักฐานที่ใช้อย่างเข้มงวดแนวทางทางคลินิกสำหรับการจัดการแผลในประชากรเหล่านี้จะขาด. ความก้าวหน้าล่าสุด: ความก้าวหน้าในการทำความเข้าใจของพยาธิสรีรวิทยาของการรักษาแผลมีส่วนร่วมในจำนวนที่เคยเพิ่มขึ้นของผลิตภัณฑ์ดูแลแผลเฉพาะซึ่งส่วนใหญ่เป็นตลาดส่วนใหญ่จะเป็นผู้ใหญ่ ผู้ป่วยและที่ยังไม่ได้รับการประเมินความปลอดภัยและประสิทธิภาพในประชากรทารกแรกเกิดและเด็ก การตรวจสอบครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารือเกี่ยวกับข้อมูลที่มีอยู่กับการใช้งานของทั้งสองผลิตภัณฑ์ดูแลแผลแบบดั้งเดิมมากขึ้นและใหม่กว่าเทคโนโลยีดูแลแผลในประชากรเหล่านี้รวมทั้งน้ำผึ้งทางการแพทย์ที่ล้ำเงิน nanocrystalline และเทคโนโลยีกาวที่ใช้ซิลิโคนอ่อนนุ่ม. ประเด็นสำคัญ: ตามหลักฐาน การดูแลแผลและการสาธิตของความปลอดภัยประสิทธิภาพและการใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมในการดูแลแผลแผลที่มีอยู่และผลิตภัณฑ์ในประชากรทารกแรกเกิดและเด็กควรได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อแก้ไขข้อกังวลที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับการจัดการแผลในประชากรเหล่านี้. ฟิวเจอร์ทิศทาง: การสร้างและการดำเนินการตามหลักฐาน แนวทางชั่นสำหรับการรักษาบาดแผลที่พบบ่อยในประชากรทารกแรกเกิดและเด็กที่มีความสำคัญ นอกจากนี้ในการประเมินผลการวางตลาดขณะนี้แผลดูแลแผลและผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในประชากรผู้ใหญ่เทคโนโลยีดูแลแผลใหม่ก็ควรได้รับการประเมินเพื่อใช้ในทารกแรกเกิดและเด็ก นอกจากนี้การตรวจสอบต่อไปของพยาธิสรีรวิทยาที่เฉพาะเจาะจงของการรักษาแผลในทารกแรกเกิดและเด็กที่ถูกระบุในการส่งเสริมการพัฒนาของแผลดูแลแผลและผลิตภัณฑ์ที่มีการใช้งานเฉพาะในประชากรเหล่านี้. คิดมะเดื่อ 4 คาร่าโนเอลชาห์, MD, PhD ไปที่: ขอบเขต และความสำคัญที่ได้รับการขาดความสอดคล้องกับกลยุทธ์ที่เหมาะสมสำหรับการดูแลแผลที่พบปัญหาการจัดการในประชากรทารกแรกเกิดและเด็กและจำนวนมากของผลิตภัณฑ์ดูแลแผลในตลาดวันนี้ก็สามารถเป็นสิ่งที่ท้าทายที่จะทำให้ข้อมูลในการตัดสินใจเกี่ยวกับการดูแลแผลในประชากรเหล่านี้ . ทานที่ครอบคลุมของวรรณคดีในพื้นที่เฉพาะของการมุ่งเน้นต่อไปนี้: แผลกดทับแผลผ่าตัดลอกผิวหนังบาดเจ็บ extravasation ดำความชื้นที่เกี่ยวข้องความเสียหายผิว (รุ่น MASD) และการใช้ในเชิงลบความดันการบำบัดแผล (NPWT) จะนำเสนอ . พร้อมกับคำแนะนำการจัดการบนพื้นฐานของประสบการณ์ทางคลินิกของผู้เขียนไปที่: แปลความสัมพันธ์แอพลิเคชันของความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องในการทำความเข้าใจของพยาธิสรีรวิทยาของการรักษาแผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทารกแรกเกิดและเด็กหวังว่าจะส่งผลในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ดูแลแผลขั้นสูง . และเทคโนโลยีที่ตอบสนองความต้องการที่เฉพาะเจาะจงของประชากรเหล่านี้ไปที่: ความสัมพันธ์กันทางคลินิกแม้จะไม่มีหลักฐานที่ใช้แนวทางทางคลินิกสำหรับการจัดการแผลในประชากรเด็กทารกแรกเกิดและการตัดสินใจทางคลินิกสามารถรับความช่วยเหลือจากการพิจารณาที่รอบคอบวรรณกรรมและ ของความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ ข้อมูลดังกล่าวยังสามารถให้คำแนะนำการตรวจสอบทางคลินิกในอนาคตเข้าไปในความปลอดภัยและประสิทธิภาพการใช้งานของผลิตภัณฑ์เหล่านี้ในเด็กที่เป็นส่วนหนึ่งของความคิดริเริ่มที่ครอบคลุมการพัฒนาหลักฐานที่ใช้แนวทางทางคลินิกสำหรับการรักษาแผลเฉียบพลันและเรื้อรังในประชากรทารกแรกเกิดและเด็ก. ไป ไปที่: สนทนาของผลการวิจัยและวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องชุกของบาดแผลในเด็กแม้จะมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการดูแลรักษาทางการแพทย์และการพยาบาลสำหรับผู้ป่วยเด็กและทารกแรกเกิดและในระดับที่ซับซ้อนมากขึ้นของการดูแลให้กับผู้ป่วยเหล่านี้ได้มีการ จำกัด การประเมินอย่างเป็นทางการของความชุกชนิด และการจัดการของแผลในประชากรกลุ่มนี้ ประชากรทารกแรกเกิดและเด็กในโรงพยาบาลที่มีความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการพัฒนาของเฉียบพลันและ / หรือแผลเรื้อรังและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับผิว injuries.1 ชุดของสามได้รับบาดเจ็บที่ผิวหนังโรงพยาบาลที่ได้รับ (HASI) การสำรวจความชุกดำเนินการในช่วง 2010-2011 ที่มหาวิทยาลัย โรงพยาบาลเด็กระดับตติยภูมิของ -affiliated เปิดเผยว่าแผลกดทับทั้งทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้องกับอุปกรณ์และการไม่สามารถเคลื่อนเกี่ยวข้องเป็นชนิดที่พบบ่อยที่สุดของ HASI มีอัตราความชุกจุดที่ 1.7-3.5% โรคผิวหนังผ้าอ้อม / ผิวหนังอักเสบระคายเคืองที่เกี่ยวข้องเป็นสาเหตุที่พบมากที่สุดต่อไปของ HASI.2 ในปี 2005 ผิวหนึ่งวันตรวจสอบความสมบูรณ์ของการดำเนินการในผู้ป่วยในทุกโรงพยาบาลที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในเครือเด็กระดับตติยภูมิอื่นเปิดเผยว่า 43% ของผู้ป่วยที่มี แผลและ / หรือแผลผ่าตัด 16% ของผู้ป่วยที่มีปัสสาวะและ / หรือภาวะกลั้นอุจจาระพัฒนาโรคผิวหนังผ้าอ้อมและ 6% ของผู้ป่วยรู้สึกว่ามีความเสี่ยงสำหรับการพัฒนาของแผลกดทับเป็นขึ้นอยู่กับคะแนน Braden Q assessment.3 2003 การศึกษา MultiSite การตรวจสอบความชุกของแผลกดทับและรายละเอียดผิวในประชากรผู้ป่วยเด็กเปิดเผยความชุกแผลความดัน 4.0% และความชุกของรูปแบบอื่น ๆ ของการสลายผิวของ 14.8%; 66% ของแผลกดทับเป็นสิ่งอำนวยความสะดวก associated.4 1998 การสำรวจจาก 215 หน่วยอภิบาลทารกแรกเกิดมีรายงานว่าค่าเฉลี่ยของ 21% ของการเกิดต่ำมากทารกแรกเกิดน้ำหนักพัฒนาสลายผิวในสัปดาห์แรกของ life.5 จำนวนที่มีนัยสำคัญของเด็กที่จะได้รับ ออกจากโรงพยาบาลที่มีแผลเรื้อรังปากหรือจูงใจเพื่อความสมบูรณ์ของผิวที่มีความบกพร่องที่จะโดยจำเป็นต้องมีรูปแบบของการจัดการบ้านบาง ในกลุ่มเด็กที่ได้รับการดูแลที่บ้านการศึกษาของ 13 หน่วยงานที่ดูแลบ้านชี้ให้เห็นว่า 17% ของเด็กที่มีแผล; ส่วนใหญ่ได้รับการรักษาด้วยไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์, สบู่ที่ใช้ในครัวเรือนหรือโพวิโดนไอโอดีนและทั้งซ้ายเปิดหรือปกคลุมด้วย gauze.6 แห้งหรือแช่น้ำเกลือการศึกษาเหล่านี้ยังเน้นการขาดความรู้ทางคลินิกและสอดคล้องกับมาตรฐานที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการจัดการแผลในเด็ก . ภาพรวมของการดูแลแผลในเด็กพื้นฐานของการดูแลแผลในประชากรทารกแรกเกิดและเด็กที่มีความคล้ายคลึงกับที่ใช้บังคับกับผู้ใหญ่และรวมถึงการกำจัดใด ๆ ปัจจัยที่สามารถระบุตัวเมื่อเป็นไปได้ของการทำความสะอาดแผล debridement ของเนื้อเยื่อ devitalized ที่เหมาะสมให้แผลชื้น สภาพแวดล้อมเพื่อส่งเสริมการรักษาแผลการระบุและการรักษาติดเชื้อที่เกี่ยวข้องและการปกป้องผิวเหมือนเดิมรอบแผลจากยุ่ยและ breakdown.7,8 ผิวเพิ่มประสิทธิภาพภาวะโภชนาการของผู้ป่วยยัง factor.9 สิ่งที่สำคัญมากเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ แต่มี การพิจารณาที่เกี่ยวข้องกับอายุและพัฒนาการทางระบบประสาทที่สำคัญผลกระทบที่แผลการดูแลทารกแรกเกิดในประชากรและเด็ก (ตารางที่ 1) 0.10 ตารางที่ 1. ตารางที่ 1. บาดแผลการพิจารณาในการดูแลทารกแรกเกิดทารกและเด็กโดยเฉพาะความกังวลของประชากรในทารกแรกเกิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการคลอดก่อนกำหนด ทารกแรกเกิดรวมถึงอุปสรรคผิวหนังบกพร่องยังไม่บรรลุนิติภาวะของการพัฒนาระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายที่มีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับการติดเชื้อและ thermoregulation.8 ความบกพร่องโดย 34 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์หรือปกติภายใน 2-3 สัปดาห์ของชีวิตในทารกคลอดก่อนกำหนด, อุปสรรคผิวหนังมักจะเป็นผู้ใหญ่หน้าที่ แม้ว่าความเปราะบางและผิวไวต่อการระคายเคืองและความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับการดูดซึมลวดของตัวแทนเฉพาะที่ยังคงมีอยู่ การศึกษาก่อนที่มีเอกสารความไม่เสมอภาคในการปฏิบัติทางคลินิกเกี่ยวกับการดูแลผิวพื้นฐานและการจัดการแผลในอภิบาลทารกแรกเกิด units.11,12 ในปี 2001 สมาคมสุขภาพสตรี, สูติศาสตร์และพยาบาลทารกแรกเกิดและสมาคมแห่งชาติของพยาบาลทารกแรกเกิดที่ตีพิมพ์หลักฐาน ตามแนวปฏิบัติทางคลินิกสำหรับผิวทารกแรกเกิดทั่วไป care.13 ในเด็กทารกและเด็กแนะนำดูแลแผลนอกจากนี้ยังต้องมีการพิจารณาพัฒนาการทางระบบประสาทและพฤติกรรม. โชคดีที่ในส่วนของเด็กที่มีสุขภาพดีอย่างอื่น, การรักษาบาดแผลเป็นเร็วไม่ซับซ้อนและต้องให้ความสนใจเฉพาะที่น้อยที่สุด เด็กป่วยเรื้อรัง แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีความคล่องตัว จำกัด ภาวะโภชนาการที่ไม่ดีประนีประนอมภูมิคุ้มกันล่าช้าพัฒนาการทางระบบประสาทและ / หรือการรักษาในโรงพยาบาลบ่อย ๆ มักจะชอบที่จะรักษาบาดแผลที่ยากจนและได้รับบาดเจ็บผิว iatrogenic. การรักษาบาดแผลเป็นที่ซับซ้อนกระบวนการแบบไดนามิกที่เกี่ยวข้องกับสี่ ขั้นตอนพื้นฐานการแข็งตัวและห้ามเลือด; การอักเสบ; การแพร่กระจายและการซ่อมแซม; และการสุกแผลและ remodeling.14 เช่นการใช้ผลิตภัณฑ์ดูแลแผลโดยเฉพาะความจำเป็นอาจต้องมีการปรับในระหว่างขั้นตอนการรักษาแผล (รูปที่ 1). เลือกผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ: ประเภทของแผลปัจจุบัน; สภาพโดยรวมของผู้ป่วยรวมทั้งการป่วยใด ๆ ที่เกี่ยวข้อง และสภาพของเตียงแผลรวมถึงการปรากฏตัวของการติดเชื้อเนื้อเยื่อมากเกินไปหรือการปรากฏตัวของเนื้อเยื่อ devitalized (คราบหรือ eschar) ที่อาจรบกวนการสมานแผล การบริหารจัดการของแผลเป็นกระบวนการแบบไดนามิกและแพทย์ชาญฉลาดบ่อยควรประเมินแผลในเรื่องเกี่ยวกับปัจจัยเตียงแผลรวมทั้งความลึกของการบาดเจ็บและปริมาณของสารหลั่งและเรื่องเกี่ยวกับสภาพของผู้ป่วยโดยรวมและปรับเปลี่ยนการใช้งานของการดูแลแผล การใส่ปุ๋ยและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ตามความจำเป็น (รูปที่ 2).. รูปที่ 1. รูปที่ 1. เลือกผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมสำหรับการดูแลแผลท้องถิ่นขึ้นอยู่กับความลึกของการบาดเจ็บและปริมาณของสารหลั่ง. รูปที่ 2. รูปที่ 2. พิจารณาในการแต่งกายและการเลือกผลิตภัณฑ์ที่อยู่บนพื้นฐานของ ขั้นตอนต่างๆของการรักษาแผล. แผลผลิตภัณฑ์ดูแลเครื่องแต่งกายและมีการพัฒนาอย่างมากจากการใช้ผ้ากอซเปียกหรือแห้งง่ายเพื่อความเชี่ยวชาญสูงผลิตภัณฑ์ดูแลผิว (ตารางที่ 2) อัล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใส่ปุ๋ยและผลิตภัณฑ์ในเด็กการดูแลแผล
อลิซกษัตริย์ 1 , 2 Judith เจเอก 3 แอน เบลวินส์ 1 และคาร่า โนเอล shah1 , , 4 , , 5 , *
เขียนบทความบันทึกข้อมูล►►ลิขสิทธิ์และใบอนุญาตข้อมูล►
:

ไปทางนามธรรม :การเพิ่มความซับซ้อนของการดูแลทางการแพทย์และการผ่าตัดให้กับผู้ป่วยเด็ก ส่งผลให้ประชากรกลุ่มเสี่ยงที่มีภาวะแทรกซ้อน เช่น โรคความดัน nonhealing แผลผ่าตัด และความชื้นที่เกี่ยวข้องความเสียหายผิว แนวทางปฏิบัติในการดูแลบาดแผลผู้ป่วยทารกแรกเกิด และกุมารเวช รวมถึงทางเลือกของเครื่องแต่งกายที่เฉพาะเจาะจงหรือผลิตภัณฑ์ดูแลบาดแผลอื่น ๆซึ่งอยู่บนพื้นฐานของการรวมกันของประสบการณ์และความชอบ และผู้ให้บริการจำนวนน้อย ทางคลินิกแนวทางตามความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ ; เคร่งครัดตามแนวทางทางคลินิกสำหรับการจัดการแผลในประชากรเหล่านี้ขาด

ก้าวหน้า :ความก้าวหน้าในการทำความเข้าใจของพยาธิสรีรวิทยาของการสมานแผลได้สนับสนุนให้มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นของผู้เชี่ยวชาญผลิตภัณฑ์ดูแลแผล ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนเด็ดขาดและผู้ป่วยที่ยังไม่ได้รับการประเมินความปลอดภัยและประสิทธิภาพในประชากรทารกแรกเกิด และเด็กบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหารือเกี่ยวกับข้อมูลที่ใช้ทั้งแบบดั้งเดิมมากขึ้นการดูแลแผลและการดูแลบาดแผล เทคโนโลยีผลิตภัณฑ์ใหม่ในกลุ่มประชากรเหล่านี้ รวมทั้งน้ำผึ้งเกรดทางการแพทย์ nanocrystalline silver และซิลิโคนนุ่มเทคโนโลยีกาวตาม

ประเด็นสำคัญ : หลักฐานจากการปฏิบัติการดูแลบาดแผลและสาธิตเกี่ยวกับความปลอดภัย , ประสิทธิภาพ ,และการใช้ประโยชน์ที่เหมาะสมของการดูแลแผล dressings และผลิตภัณฑ์ในกลุ่มประชากรที่มีผลต่อเด็กควรก่อตั้งขึ้นเพื่อที่อยู่ความกังวลที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับการจัดการแผลในประชากรเหล่านี้

ทิศทางในอนาคต : การสร้างและการดำเนินการตามแนวทางการรักษาบาดแผลที่พบบ่อยในทารกแรกเกิด และเด็กมีความสําคัญนอกจากการประเมินตลาดปัจจุบันดูแลแผล dressings และผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในผู้ใหญ่ ประชากร เทคโนโลยีใหม่ การดูแลบาดแผล ควรได้รับการประเมินเพื่อใช้ในทารกแรกเกิดและเด็ก นอกจากนี้การสอบสวนเพิ่มเติมของพยาธิสรีรวิทยาที่เฉพาะเจาะจงของการสมานแผลในทารกแรกเกิด และเด็กจะแสดงเพื่อส่งเสริมการพัฒนาของการดูแลแผล dressings และผลิตภัณฑ์ที่มีการใช้งานที่เฉพาะเจาะจงในประชากรเหล่านี้


รูปที่ fig-4 คาร่าโนเอล Shah , MD , PhD
ไป :

ขอบเขตและความสำคัญให้ขาดจากกันเกี่ยวกับกลยุทธ์ที่เหมาะสมในการจัดการปัญหาการดูแลบาดแผลที่พบบ่อยในประชากรที่มีผลต่อเด็กและจำนวนมากของผลิตภัณฑ์ดูแลแผลในตลาดวันนี้ มันสามารถเป็นสิ่งที่ท้าทายที่จะทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับการดูแลบาดแผลในประชากรเหล่านี้ ความคิดเห็นที่ครอบคลุมของวรรณกรรมตามพื้นที่เฉพาะของโฟกัส : แผลความดัน