The morning after he arrived in Lon

The morning after he arrived in London, Nicholas went to the Employment office to look for a job. There were many advertisements in the window of the office for lots of different jobs: servants, clerks, teachers and more. While Nicholas was looking at these advertisements, he saw a short, fa older man with kind, smiling ayes looking at them too, and they started talking.

The man was very surprised that Nicholas, a young man from a good family, and a good student, didn't have a job. Nicholas told him a little about himself, about the death of his father, and about his worries for his mother and sister. The little man listened to him carefully and quietly, sometimes asking him a question or two. But when Nicholas told him about his uncle Ralph, and the way that he treated Kate, the man stood up very quickly and told him. 'Come with me!'

Without another word, they took a coach to the business part of the city and went into a large building. Over the door there was a sing that said, "Cheerfulness Brothers".

"What's the meaning of this journey? And what does this little man want with me? It's a mystery," thought Nicholas. "But perhaps something good will come out of it.

Inside the building, the man asked Nicholas to wait a little. He went into an office, and Nicholas could hear two men talking seriously about something for s moment or two. The strange thing was that their voices were exactly the same. After a short time, the door opened, and the man from the Employment Office asked Nicholas to go in.

"Young man, this is my twin brother Ned Cheerfulness, and I'm Charles Cheerfulness," he said.

Nicholas's mouth fell open. Charles Cheeryble wasn't exactly as short or as fat as his brother, Ned, but in every other way they were the same.They had the same smiling eyes, the same clothes, even the same white hats. Charles's hat was now in his hand, and Ned's was up on the coat rack on the wall. It was clear that they were twins.

' Young man, when we first came to this great city, we had no money in our coat pockets and no shoes on our feet.' said Ned.

'Since then we've started this business, and now we've become very rich,' said Charles.

'These days we enjoy helping other people with our money,' Ned went on.

'And we'd like to help you. We need a clever young man to help with the accounts for our business,' said Charles. 'Our old accounts clerk isn't getting any younger, you see.'

'And we think that you're just the right person for the job,' finished Ned.

Nicholas's mouth fell open again.

'I can't thank you enough for your kindness. I don't know what to say,' he began.

'Then don't say anything,' said Charles.

'Now, come on. It's all agreed,' said Ned. 'You'll start tomorrow at eight o'clock in the morning, and I'll show you then what you need to do.'

The Cheeryble brothers went on talking together Nicholas left.

'Charles, is anyone loving in that little house that we have in Bow?'

'No, Ned, it's empty.'

'Then perhaps Nicholas could live in it with his family. And they could pay a smaller rent than usual, couldn't they, Charles?'

'Or no rent, Ned. We're so rich, and they need the money more than us, after all.'

'You're so right, Charles. Let's tell Nicholas the good news tomorrow morning.'

♠♠♠♠♠♠♠♠♠
Nicholas started work for the Cheerybles the next day. The twins helped Nicholas a lot, and he quickly learned how to do the accounts. The brothers liked having a laugh with each other, and with those around them, and Nicholas enjoyed his work.

The next two weeks were a very happy time. Two days after Nicholas started work, Nicholas, Kate, Mrs Nickleby, and Smoke moved into the little house in Bow. The Cheerybles were again very helpful: they sent men to help with the moving, and they also gave the Nicklebys some pieces of furniture for their new home.

Every day, when Nicholas came back from work, he found some new change in the house. Kate worked quickly all day to make their little home comfortable. Mrs Nickleby talked a lot about all the work to do in the house, but did very little of it herself.

Smike worked in the garden, and made it look very beautiful. The poor boy was happy for the first time in his life; at last he had a family. He began to eat more, and to look less thin. And you could see the change in his face, too; he wasn't afraid or lonely any more.

But after two happy weeks, something happened that changed everything. Smoke was walking home from the park one afternoon when suddenly someone grabbed his shoulder. He turned round. Before he knew exactly what was happening, that same someone pushed him into a coach. It was Squeers.

'What a piece of luck to find you here.' Squeers said, smiling cruelly.

'I must go home!' cried Smoke, afraid.

'Oh, yes, I'll take you home - to Dotheboy's Hall in Yorkshire! Mrs Squeers will be very surprised to see you. Now I've never beaten a boy in a coach before, but I must say that I'm looking forward to it.'

Then Squeers hit Smike again again with all his strength. The poor boy fell to the floor with his head in hands and, his them, the coach began to move away fast.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนเช้าหลังจากที่เขามาถึงลอนดอน นิโคลัสไปสำนักงานหางาน มีโฆษณาจำนวนมากในหน้าต่างของ office สำหรับงานต่าง ๆ มากมาย: ข้าราชการ จ่า ครู และอื่น ๆ ในขณะที่นิโคลัสถูกมองที่โฆษณาเหล่านี้ เขาเห็นสั้น fa คนเก่ากับชนิด ยิ้มตะโกนมองพวกเขามากเกินไป และพวกเขาเริ่มต้นพูดคนประหลาดใจมากว่า นิโคลัส หนุ่มจากครอบครัวที่ดี และนักเรียนที่ดี ไม่มีงาน นิโคลัสบอกเล็กน้อย เกี่ยวกับตัวเอง การตายของพ่อของเขา และความกังวลของแม่และน้องสาวของเขา คนน้อยฟังเขาอย่างระมัดระวัง และอย่าง เงียบ ๆ บางครั้งขอคำถามหรือสอง แต่เมื่อนิโคลัสบอกเขาเกี่ยวกับ Ralph ลุงของเขา และวิธีการที่เขาถือว่าเคต ชายคนนั้นลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว และบอก "มากับฉัน'ไม่ มีคำอื่น พวกเขาเอารถที่ไปยังส่วนธุรกิจของเมือง และไปเป็นขนาดใหญ่อาคาร เหนือประตู มีสิงห์ว่า "พี่น้อง Cheerfulness"อะไรคือความหมายของการเดินทางครั้งนี้ และอะไรไม่นี้คนน้อยต้องกับฉัน ลึกลับ เป็น"คิดว่า นิโคลัส "แต่บางทีสิ่งดีออกมาจากมันภายในอาคาร คนถามนิโคลัสต้องรอเล็กน้อย เขาเดินเข้าไปในสำนักงาน และนิโคลัสได้ยินสองคนพูดคุยอย่างจริงจังเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างในขณะที่ s หรือสอง สิ่งแปลกคือ ว่า เสียงของพวกเขาได้แน่นอนเหมือนกัน หลังจากระยะเวลาอันสั้น เปิดประตู และนิโคลัสไปในถามจากสำนักงาน"ชายหนุ่ม เป็นน้องแฝด Cheerfulness เน็ด และฉัน Cheerfulness ชาร์ลส์ เขากล่าวว่าการลดลงของนิโคลัสปากเปิด ชาร์ลส์ Cheeryble ไม่ได้ว่าเป็นระยะสั้น หรือเป็นไขมันที่เป็นพี่ชายของเขา เรา แต่ในทุก ๆ ด้าน พวกเขาเหมือนกัน พวกเขาเหมือนกันยิ้มตา เสื้อผ้าเดียวกัน แม้แต่หมวกสีขาวเหมือนกัน หมวกของชาร์ลส์ตอนนี้ในมือของเขา และของเน็ดถูกบนชั้นตราบนผนัง เป็นชัดเจนว่า พวกเขามีฝาแฝด 'หนุ่ม เมื่อเรามาถึงเมืองนี้ก่อน เรามีไม่มีเงินในกระเป๋าเสื้อของเราและรองเท้าไม่เท้าของเรา ' กล่าวว่า บริษัทฯ 'ตั้งแต่นั้น เราเริ่มธุรกิจนี้ และตอนนี้ เราได้เป็นอย่างมากมาย กล่าวว่า ชาร์ลส์'วันนี้เราเพลิดเพลินไปกับการช่วยคนอื่น ด้วยเงินของเรา เราไปบน' และเราอยากจะช่วยคุณ เราต้องการชายหนุ่มที่ฉลาดจะช่วยให้ มีบัญชีสำหรับธุรกิจของเรา กล่าวว่า พระเจ้าชาร์ลส์ 'เจ้าหน้าที่บัญชีเก่าของเราไม่ได้รับการต่ออายุ คุณดู''และเราคิดว่า คุณกำลังเพียงบุคคลในงาน เสร็จเราปากของนิโคลัสตกเปิดอีกครั้ง' ไม่สามารถขอบคุณมากสำหรับของคุณเมตตาได้ ไม่รู้พูด เขาเริ่ม'แล้วไม่พูดอะไร กล่าวว่า พระเจ้าชาร์ลส์' ตอนนี้ มา มีทั้งหมดตกลง กล่าวว่า บริษัทฯ ' คุณจะเริ่มวันพรุ่งนี้ที่แปดโมงตอนเช้า และฉันจะแสดงแล้ว สิ่งที่คุณต้องการจะทำการ 'พี่ Cheeryble ไปในพูดกันนิโคลัสซ้าย'ชาร์ลส์ เป็นคนรักในบ้านเล็กน้อยที่เรามีในโบว์''ไม่ เรา มันว่างเปล่า'' แล้วบางทีอาจอยู่ในนิโคลัสกับครอบครัว และพวกเขาสามารถจ่ายค่าเช่าเล็กกว่าปกติ ไม่พวกเขา ชาร์ลส์?'' หรือไม่ เช่า เรา เรารวยมาก และพวกเขาต้องการเงินมากกว่าเรา จากนั้น '' คุณขวาดังนั้น พระเจ้าชาร์ลส์ ลองบอกนิโคลัสข่าวดีพรุ่งนี้เช้า ' ♠♠♠♠♠♠♠♠♠นิโคลัสเริ่มงาน Cheerybles ในวันถัดไป คู่ช่วยนิโคลัสมาก และเขาเรียนรู้วิธีการทำบัญชีอย่างรวดเร็ว พี่น้องชอบหัวเราะ ด้วยกัน และคนรอบข้างพวกเขา และนิโคลัสชอบงานของเขาถัดไปสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเวลามีความสุขมากขึ้น ย้าย 2 วันหลังจากที่นิโคลัสเริ่มทำงาน นิโคลัส เคท นาง Nickleby และควันเข้าบ้านน้อยในธนู Cheerybles ขึ้นอีกมาก: พวกเขาส่งคนไปช่วยย้าย และพวกเขายังให้ Nicklebys บางชิ้นของเฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านใหม่ของพวกเขาทุกวัน เมื่อนิโคลัสกลับมาจากการทำงาน เขาพบบางอย่างเปลี่ยนแปลงใหม่ในบ้าน เคทได้อย่างรวดเร็วทำทุกวันเพื่อให้บ้านน้อยสะดวกสบาย นาง Nickleby พูดมากเกี่ยวกับงานทั้งหมดทำในบ้าน แต่ไม่ได้มากของตัวเอง Smike ทำงานในสวน และทำให้มันดูสวยงามมาก เด็กยากจนมีความสุขครั้งแรกในชีวิต ในที่สุด เขามีครอบครัว เขาเริ่มกินมากขึ้น และดูบางน้อย และคุณสามารถดูการเปลี่ยนแปลงใบหน้าของเขา เกินไป เขาไม่ได้กลัว หรือโดดเดี่ยวอีก แต่หลังจากสองสัปดาห์มีความสุข สิ่งที่เกิดขึ้นที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง ควันได้เดินจากสวนบ้านในตอนบ่ายหนึ่งเมื่อจู่ ๆ คนคว้าไหล่ของเขา เขาเปิดรอบ ก่อนที่เขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เหมือนที่คนผลักเขาเป็นโค้ช Squeers ได้'อะไรชิ้นโชคนี่คุณ' Squeers กล่าวว่า ยิ้ม cruelly 'ฉันต้องกลับบ้าน ' ร้องควัน กลัว ' โอ้ ใช่ ฉันจะไปคุณบ้าน - ศาลา Dotheboy ของยอร์คเชียร์ นาง Squeers จะประหลาดใจมากที่เห็นคุณ ตอนนี้ ผมได้ไม่เคยตีเด็กผู้ชายในรถก่อน แต่ต้องพูดว่า ฉันกำลังมองไปข้างหน้าจะ 'แล้ว Squeers ตี Smike อีกครั้งอีกครั้งกับความแรงของเขาทั้งหมด เด็กยากจนตกชั้นกับหัวในมือ และ เขาเหล่านั้น โค้ชเริ่มย้ายรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนเช้าหลังจากที่เขามาถึงในลอนดอน, นิโคลัสไปที่สำนักงานการจ้างงานที่จะมองหางาน มีโฆษณาจำนวนมากในหน้าต่างของสำนักงานสำหรับจำนวนของงานที่แตกต่างกันเป็นข้าราชการเสมียนครูและอื่น ๆ ในขณะที่นิโคลัสถูกมองที่โฆษณาเหล่านี้เขาเห็นสั้นฟะคนสูงอายุที่มีชนิด A ใช่ยิ้มมองไปที่พวกเขามากเกินไปและพวกเขาเริ่มพูดคุย. คนรู้สึกประหลาดใจมากที่นิโคลัสเป็นชายหนุ่มที่มาจากครอบครัวที่ดีและดี นักเรียนไม่ได้มีงานทำ นิโคลัสบอกเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับตัวเองเกี่ยวกับการตายของพ่อของเขาและเกี่ยวกับความกังวลของเขาสำหรับแม่และน้องสาวของเขา คนน้อยฟังเขาอย่างระมัดระวังและอย่างเงียบ ๆ บางครั้งขอให้เขาคำถามหรือสอง แต่เมื่อนิโคลัสบอกเขาเกี่ยวกับลุงของเขาราล์ฟและวิธีการที่เขาได้รับการรักษาเคทคนลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วและบอกเขาว่า 'มากับฉัน!' โดยไม่มีคำอื่นพวกเขาเอาโค้ชเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจของเมืองและเดินเข้าไปในอาคารขนาดใหญ่ ประตูมีการร้องเพลงที่กล่าวว่า "ดีใจบราเดอร์". "มีอะไรในความหมายของการเดินทางครั้งนี้หรือไม่และสิ่งนี้ไม่ต้องการคนน้อยกับผมได้ไหมมันลึกลับ" นิโคลัสคิดว่า "แต่บางทีอาจจะเป็นสิ่งที่ดีจะออกมาจากมัน. ภายในอาคาร, นิโคลัสถามคนที่จะรอเพียงเล็กน้อย. เขาเดินเข้าไปในสำนักงานและนิโคลัสจะได้ยินทั้งสองคนพูดคุยอย่างจริงจังเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างสำหรับช่วงเวลาหรือสอง. เป็นสิ่งที่แปลก ว่าเสียงของพวกเขาเหมือนกัน. หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ประตูเปิดและจากสำนักงานการจ้างงานถามนิโคลัสที่จะไปใน. "ชายหนุ่มนี้เป็นพี่ชายฝาแฝดของฉันเน็ดดีใจและฉันดีใจชาร์ลส์" เขากล่าวว่า. นิโคลัสปากลดลงเปิด. ชาร์ลส์ Cheeryble ไม่ได้ตรงตามที่สั้นหรือเป็นไขมันเป็นน้องชายของเขาเน็ด แต่ในทุกวิถีทางอื่น ๆ ที่พวกเขา same.They มีตายิ้มเดียวกันเสื้อผ้าเดียวกันแม้เดียวกันสีขาว หมวก. หมวกชาร์ลส์ตอนนี้อยู่ในมือของเขาและเน็ดขึ้นบนชั้นวางเสื้อบนผนัง. มันเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นฝาแฝด. ' ชายหนุ่มคนหนึ่งตอนแรกที่เรามาถึงเมืองใหญ่นี้เราไม่มีเงินในกระเป๋าเสื้อและรองเท้าของเราไม่เกี่ยวกับเท้าของเรา. กล่าวว่าเน็ด. 'ตั้งแต่นั้นมาเราได้เริ่มต้นธุรกิจนี้และตอนนี้เราได้กลายเป็นที่อุดมสมบูรณ์มากกล่าวว่าชาร์ลส์. 'วันนี้เราสนุกกับการช่วยให้คนอื่น ๆ ที่มีเงินของเรา' เน็ดไปใน. 'และเราต้องการที่จะ ช่วยให้คุณ. เราจำเป็นต้องเป็นชายหนุ่มที่ฉลาดเพื่อช่วยให้มีบัญชีสำหรับธุรกิจของเรา "ชาร์ลส์กล่าวว่า. พนักงานบัญชีเก่าของเราไม่ได้รับการใด ๆ ที่อายุน้อยกว่าที่คุณเห็น. ' 'และเราคิดว่าคุณเพียงแค่คนที่เหมาะสม สำหรับงาน 'เสร็จเน็ด. นิโคลัสปากลดลงเปิดอีกครั้ง. 'ฉันไม่สามารถขอบคุณเพียงพอสำหรับความมีน้ำใจของคุณ. ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่จะพูดว่า' เขาเริ่ม. 'แล้วไม่พูดอะไร' ชาร์ลส์กล่าวว่า . 'ตอนนี้มา. ก็เห็นพ้องกันกล่าวว่าเน็ด.' คุณจะเริ่มต้นในวันพรุ่งนี้ที่ 08:00 ในตอนเช้าและฉันจะแสดงให้คุณเห็นแล้วสิ่งที่คุณต้องทำ. พี่น้อง Cheeryble ไปในการพูดคุย ร่วมกันนิโคลัสที่เหลือ. 'ชาร์ลส์เป็นที่ทุกคนมีความรักในการที่บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรามีในโบว์?' 'ไม่เน็ดมันว่างเปล่า.' 'จากนั้นอาจจะเป็นนิโคลัสจะมีชีวิตอยู่ในนั้นกับครอบครัวของเขา. และพวกเขาสามารถจ่ายค่าเช่ามีขนาดเล็กกว่า ปกติพวกเขาอาจจะไม่ได้ชาร์ลส์ ' 'หรือไม่เช่าเน็ด เราจึงอุดมไปด้วยและพวกเขาจำเป็นต้องใช้เงินมากกว่าเราหลังจากทั้งหมด. ' 'คุณขวาเพื่อให้ชาร์ลส์ ขอบอกนิโคลัสข่าวดีพรุ่งนี้เช้า. ♠♠♠♠♠♠♠♠♠ นิโคลัสเริ่มทำงานสำหรับ Cheerybles ในวันถัดไป ฝาแฝดช่วยให้นิโคลัสมากและเขาได้อย่างรวดเร็วได้เรียนรู้วิธีการทำบัญชี พี่น้องชอบมีหัวเราะกับแต่ละอื่น ๆ และกับคนรอบข้างพวกเขานิโคลัสและมีความสุขในการทำงานของเขา. สองสัปดาห์ต่อมาเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก สองวันหลังจากเริ่มงานนิโคลัสนิโคลัสเคทนาง Nickleby และสูบบุหรี่ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังเล็ก ๆ ในโบว์ Cheerybles ได้อีกครั้งที่เป็นประโยชน์มาก:. พวกเขาส่งคนที่จะช่วยให้มีการเคลื่อนไหวและพวกเขายังให้ Nicklebys บางชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านใหม่ของพวกเขาทุกวันเมื่อนิโคลัสกลับมาจากการทำงานของเขาพบว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในบ้านใหม่ เคททำงานได้อย่างรวดเร็วทุกวันจะทำให้บ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพวกเขาสะดวกสบาย นาง Nickleby พูดคุยกันมากเกี่ยวกับทุกงานที่ทำในบ้าน แต่ก็ไม่ได้มากของมันตัวเอง. Smike ทำงานในสวนและทำให้มันดูสวยงามมาก เด็กยากจนมีความสุขเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา; ที่สุดท้ายที่เขามีครอบครัว เขาเริ่มที่จะกินมากขึ้นและจะมองบางน้อย และคุณจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในใบหน้าของเขาเกินไป เขาไม่กลัวหรือเหงาอีกต่อไป. แต่หลังจากสองสัปดาห์ที่ผ่านมามีความสุขสิ่งที่เกิดขึ้นที่มีการเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง สูบบุหรี่ก็เดินกลับบ้านจากสวนสาธารณะในบ่ายวันหนึ่งเมื่อจู่ ๆ มีคนคว้าไหล่ของเขา เขาหันกลับมา ก่อนที่เขาจะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามีคนเดียวกันผลักเขาเข้าไปในโค้ช มันเป็น Squeers. 'สิ่งที่ชิ้นส่วนของโชคที่จะได้พบกับคุณที่นี่. Squeers กล่าวยิ้มอย่างโหดร้าย. 'ผมต้องกลับบ้าน! . สูบบุหรี่ร้องไห้กลัว'โอ้ใช่ฉันจะใช้บ้านของคุณ - เพื่อ Dotheboy ฮอลล์ในยอร์ค! นาง Squeers จะประหลาดใจมากที่จะเห็นคุณ ตอนนี้ผมไม่เคยตีเด็กผู้ชายคนหนึ่งในโค้ชมาก่อน แต่ผมต้องบอกว่าผมกำลังมองไปข้างหน้ามัน. แล้ว Squeers ตี Smike อีกครั้งอีกครั้งกับความแรงของเขาทั้งหมด เด็กยากจนลดลงกับพื้นกับศีรษะของเขาอยู่ในมือและพวกเขาโค้ชเริ่มที่จะย้ายออกไปอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนเช้าหลังจากที่เขามาถึงในลอนดอน , นิโคลัสไปสำนักงานจัดหางานค้นหางาน มีหลายโฆษณาในหน้าต่างของสํานักงานจํานวนของงานที่แตกต่างกัน : ข้าราชการ , พนักงาน , ครูและอื่น ๆ ขณะที่ นิโคลัส ดูโฆษณาเหล่านี้ เขาเห็นชายสูงวัยกับชนิดสั้น ฟ้ายิ้ม AYES มองพวกเขาด้วยและพวกเขาเริ่มพูด

เขารู้สึกประหลาดใจมากที่ นิโคลัส หนุ่มน้อยจากครอบครัวที่ดี และเป็นนักเรียนที่ดี ไม่ต้องทำงาน นิโคลัสบอกเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับตัวเอง เกี่ยวกับการตายของพ่อของเขา และเขาเป็นห่วงแม่และน้องสาว คนน้อยฟังเขาให้ดีๆ และเงียบๆ บางครั้ง ถามเขา หรือ สอง แต่เมื่อนิโคลัสบอก ลุงราล์ฟและวิธีที่เขาทำกับเคท เขาลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว และบอกกับเขา มากับฉัน

ไม่มีคำพูดอื่น พวกเขาเอาโค้ช ส่วนธุรกิจของเมืองและเดินเข้าไปในตึกใหญ่ เหนือประตูมีร้องว่า " ความสุขให้พี่น้อง "

" อะไรคือความหมายของการเดินทางนี้ แล้วชายน้อยคนนี้ต้องการอะไร มันเป็นปริศนา " คิดว่านิโคลัส" แต่บางทีอะไรดีขึ้นมาหรอก

ภายในอาคาร ชายคนนั้นถามนิโคลัส รอหน่อย เขาเดินเข้าไปในสำนักงาน และ นิโคลัส ได้ยินเสียงชายสองคนคุยกันอย่างจริงจังเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างสำหรับนาทีหรือสอง สิ่งที่แปลกคือว่าเสียงของพวกเขาเหมือนกัน หลังจากช่วงเวลาสั้น ๆ ประตูก็เปิดออก ชายจากสำนักงานจัดหางานถามนิโคลัสไป

" พ่อหนุ่ม นี่เป็นแฝดน้องเน็ด ความร่าเริง และฉัน ชาร์ลส์ ชิลด์ , " เขากล่าว .

นิโคลัส ปากก็เปิด ชาร์ลส์ cheeryble ไม่ใช่ระยะสั้นหรือใหญ่เท่าพี่ชายของเขา เน็ด แต่นอกนั้นก็เหมือนกัน พวกเขาได้เหมือนตายิ้ม ชุดเดียวกัน แบบเดียวกัน แต่สีขาวหมวก หมวกของชาร์ลคือตอนนี้ในมือของเขา และเน็ตก็ขึ้นชั้นเคลือบบนผนังมันชัดเจนว่าพวกเขาเป็นฝาแฝดกัน

' ชายหนุ่ม เมื่อเรามาเมืองนี้มาก เราไม่มีเงินในกระเป๋าเสื้อและรองเท้าไม่มีเท้าของเรา . ' เน็ด

'since แล้วเราได้เริ่มธุรกิจนี้ และตอนนี้เรารวย ' ชาร์ล

'these วันเราช่วยเหลือคนอื่นด้วยเงิน ' เน็ดไป

และเราต้องการที่จะช่วยคุณเราต้องฉลาด ชายหนุ่มจะช่วยให้กับบัญชีสำหรับธุรกิจของเรา ' ชาร์ล ' เสมียนบัญชีเก่าของเรา ไม่ใช่หนุ่มๆ แล้วคุณจะเห็น '

และเราคิดว่าคุณเป็นคนที่เหมาะสมสำหรับงาน ' เสร็จเน็ต

นิโคลัสก็เปิดปากอีก

" ไม่สามารถขอบคุณเพียงพอสำหรับความเมตตา ไม่รู้จะพูดอะไร " เขาเริ่ม

งั้นไม่พูดอะไรเลย ' ชาร์ลตอนนี้

,มาเถอะ ทั้งหมดก็เห็นด้วย ' ' Ned คุณจะเริ่มพรุ่งนี้เวลา 8 โมงเช้า และผมจะแสดงให้คุณสิ่งที่คุณต้องการจะทำ "

cheeryble พี่น้องไปคุยด้วยกันนิโคลัสไป

'charles ใครรักบ้านหลังน้อยที่เรามีโบว์ ?

ไม่มีเน็ต มันว่างเปล่า '

งั้นบางทีนิโคลัสอยู่กับครอบครัวของเขาและพวกเขาไม่สามารถจ่ายค่าเช่ามีขนาดเล็กกว่าปกติ ที่ไม่ได้พวกเขา ชาร์ลส์ ?

'or ไม่เช่า เน็ด เราเป็นคนรวย และพวกเขาต้องการเงินมากกว่าเรา หลังจากทั้งหมด คุณเป็น '

พูดถูก ชาร์ล บอกนิโคลัสข่าวดีพรุ่งนี้เช้า '

♠♠♠♠♠♠♠♠♠
นิโคลัสเริ่มทำงาน cheerybles ในวันถัดไป ฝาแฝดช่วยนิโคลัสมาก และเขาได้เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ววิธีการทำบัญชีพี่น้องชอบหัวเราะกับแต่ละอื่น ๆและกับคนรอบข้าง และ นิโคลัส ชอบงานของเขา

อีกสองสัปดาห์เวลามีความสุขมากๆ สองวันหลังจากที่นิโคลัสเริ่มทำงาน นิโคลัส เคท , นาง nickleby และควันย้ายเข้ามา ที่บ้านเล็ก ๆน้อย ๆในโค้ง การ cheerybles เป็นอีกประโยชน์มาก : พวกเขาส่งคนเพื่อช่วยในการย้ายและพวกเขายังให้ nicklebys ชิ้นส่วนของเฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านใหม่ของพวกเขา .

ทุกๆ วัน เมื่อ นิโคลัส กลับมาจากที่ทำงาน เขาพบบางอย่างที่เปลี่ยนใหม่ในบ้าน เคททำงานได้อย่างรวดเร็วทุกวันเพื่อให้น้อยของบ้านสบาย นาง nickleby คุยกันเยอะเรื่องงานที่ต้องทำในบ้าน แต่ทำน้อยมากนั้นเอง

smike ทำงานในสวน และทำให้มันดูสวยงามมากเด็กมีความสุขเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขา ในที่สุดเขาก็มีครอบครัว เขาเริ่มกินมากขึ้น และดูผอมน้อย และคุณจะเห็นการเปลี่ยนแปลงในใบหน้าของเขาด้วย เขาไม่กลัวหรือเหงาอีก

แต่หลังจากสองสัปดาห์มีความสุข อะไรที่เปลี่ยนทุกอย่าง ควันกำลังเดินกลับบ้านจากอุทยาน บ่ายวันหนึ่ง จู่ๆ ใครบางคนคว้าไหล่ของเขา เขาหันหน้ามาก่อนที่เขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คนนั้นก็ผลักเขาเป็นโค้ช มัน squeers

'what ชิ้นโชคดีพบคุณที่นี่ . ' squeers พูดยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม

" ต้องกลับบ้าน ! ร้องสูบ กลัว

โอ้ ครับ ผมจะพาคุณกลับบ้าน - dotheboy Hall ในยอร์คเชียร์ ! นาง squeers จะประหลาดใจมากที่เห็นคุณ ตอนนี้ฉันไม่เคยตีเด็กในรถก่อน