SHORT SUMMARY (Synopsis)When Sir Ch

SHORT SUMMARY (Synopsis)

When Sir Charles Baskerville is found dead in the alley by the moor, Dr. Mortimer goes to London to get Sherlock Holmes’s help in deciding on the proper course of action for the new heir. He reads the manuscript about the family curse, supposedly begun over Hugo Baskerville’s inappropriate actions, and a newspaper article about Sir Charles’s death. After this, the doctor reveals that there is another piece of information-there were footprints of a hound a short distance from the fallen body. Holmes questions him over the details, wishing that he could have been called in earlier to examine the scene, but this was not possible, given the need for a tenant in the Hall and in the interest of preserving the doctor’s scientific reputation.

It is also told that Sir Charles appeared to be waiting for someone, though he was an elderly man; that his footprints showed he had been running away from the house in his fright; and that his heart was weak, so that he was to leave for London the next day. Though Holmes does not believe in the curse himself, he is intrigued by the case and agrees to meet the next day to discuss it.

Sir Henry (the heir) arrives from Canada and is already a little shaken. A note warning him to stay away from the moor was delivered at his HOTEL, where no one had known he would be staying. Holmes recognizes the cut-out letters from the previous day’s Times; being pressed for time, the sender had not been able to find the word “moor” and had handwritten it. The poor quality of the pen shows that it was written from a HOTEL, and the scent of perfume on the note points to a woman (this latter piece of evidence Holmes keeps to himself until the end). Sir Henry has also had a new boot stolen.

Once Sir Henry has been filled in, they make plans to meet again at the hotel later that day once he has had time to think, but it is clear that he will insist on going to Baskerville Hall. Holmes and Watson trail Sir Henry and Dr. Mortimer on their way back to the hotel, and discover that a man with a black beard (likely a fake) is following the pair in a cab. The cab drives off when the man discovers Holmes has spotted him, but the detective is able to get the cab number. Holmes then stops in at the messenger office and employs Cartwright to go around to the HOTELS, bribe the employees, and look through the wastepaper in search of a cut-up copy of the Times.

By the time they go to the hotel, Sir Henry has had another boot stolen, an old one now. When the first missing boot is discovered before the meeting is over, Holmes begins to privately realize they must be dealing with a real hound (hence the emphasis on the scent of the item). When conversation turns to the man in the cab, Dr. Mortimer says that Barrymore, the servant at Baskerville Hall, has a beard, and a telegram is sent to check on his whereabouts. The inheritance is also discussed-while it is a sizable amount, the next in line is James Desmond, an older man with few interests in wealth.

At the end of the meeting, it is decided that, Holmes being tied up in London with other cases, Watson will accompany Sir Henry to the Hall and report back in detail. Later that evening, telegrams from Cartwright (who was unable to find the newspaper) and Baskerville Hall (where Barrymore apparently is) bring an end to those leads. Also, a visit from John Clayton, who was driving the cab with the black-bearded man, is of little help. He does say that the man told him that he was the detective Holmes, much to the shock and amusement of the actual Holmes.

Dr. Mortimer, Watson, and Sir Henry set off for Baskerville Hall the next day. The baronet is excited to see it and his connection with the land is clear, but the mood is soon dampened. Soldiers are about the area, on the lookout for the escaped convict Selden, Barrymore and his wife want to depart from the area as soon as convenient, and the Hall is in general a somber place. Watson has trouble sleeping that night, and hears a woman crying, though the next morning Barrymore denies that this could be so.

Watson checks with the postmaster and learns that the telegram was not actually delivered into the hands of Barrymore, so it is no longer certain that he was at the Hall, and not in London. On his way back, Watson meets Stapleton, a naturalist familiar with the moor even though he has only been in the area for two years. They hear a moan that the peasants attribute to the hound, but Stapleton attributes it to the cry of a bittern, or possibly the bog settling. He then runs off after a specimen, but Watson is not alone for long before Miss Stapleton approaches him. Mistaking him for Sir Henry, she urgently warns him to leave the area, but drops the subject when her brother returns. The three walk to Merripit House (the Stapleton’s home), and during the discussion, Watson learns that Stapleton used to run a school. Though he is offered lunch and a look at Stapleton’s collections, Watson departs for the Hall. Before he gets far along the path, Miss Stapleton overtakes him and plays off her warning.

Sir Henry soon meets her and becomes romantically interested, despite her brother’s intrusions. Watson meets another neighbor, Mr. Frankland, a harmless man whose primary focus is on lawsuits. Barrymore draws increasing suspicion, as Watson sees him walk with a candle into an empty ROOM, hold it up to the window, and then leave. Realizing that the ROOM’s only advantage is its view out on the moor, Watson and Sir Henry are determined to figure out what is going on.

Meanwhile, during the day, Sir Henry continues to pursue Miss Stapleton until her brother runs up on them and yells angrily. He later explains to the disappointed baronet that it was not personal, he was just afraid of losing his only companion so quickly. To show there are no hard feelings, he invites Sir Henry to dine with him and his sister on Friday.

Sir Henry then becomes the person doing the surprising, when he walks in with Watson on Barrymore, catching him at night in the room with the candle. He refuses to answer their questions, since it is not his secret to tell, but Mrs. Barrymore’s. She tells them that Selden is her brother and the candle is a signal to allow him to get food. When the couple returns to their room, Sir Henry and Watson go off to find the convict, despite the poor weather and frightening sound of the hound. They see Selden by another candle, but are unable to catch him. Watson notices the figure of another man, but he likewise gets away.

Barrymore is upset when he finds out that they tried to capture Selden, but when an agreement is reached to allow Selden to escape out of the country, he is willing to repay the favor. He tells them about a mostly-burned letter asking Sir Charles to be at the gate at the time of his death. It was signed with the initials L.L. Dr. Mortimer tells Watson the next day that it could be Laura Lyons, Frankland’s daughter who lives in Coombe Tracey. When Watson goes to talk to her, she admits to writing the letter after Stapleton told her Sir Charles would be willing to help her, but says she never kept the appointment.

Frankland has just won two cases and invites Watson in, as his carriage passes by, to help him celebrate. Barrymore had previously told Watson that another man lived out on the moor besides Selden, and Frankland unwittingly confirms this, when he shows Watson through his telescope the figure of a boy carrying food off. Watson departs the house and goes off in that direction. He finds the dwelling where the unknown man has been staying, goes in, sees a message reporting on his own activities, and waits.

Holmes turns out to be the unknown man, keeping his location a secret so that Watson would not be tempted to come out and so he would be able to appear on the scene of action at the critical moment. Watson’s reports have been of much help to him, and he then tells his friend some of the information he’s uncovered-Stapleton is actually married to the woman passing as Miss Stapleton, and was also promising marriage to Laura Lyons to get her cooperation. As they bring their conversation to an end, they hear a scream, the sounds of a man being pursued by the hound.

They take off running and when they see the figure, they mistake it for Sir Henry. As their misery and regret grow, they realize it is actually Selden, dressed in the baronet’s old clothes (which had been given to Barrymore by way of further apology for distrusting him). Then Stapleton appears, and while he makes excuses for his presence, Holmes pretends to be returning to London.

Holmes and Watson return to Baskerville Hall, where over dinner, the detective realizes the similarity between Hugo Baskerville’s portrait and Stapleton. This provides the motive in the crime-with Sir Henry gone, Stapleton, the son of Rodger, could claim the Baskerville fortune. When they return to Mrs. Lyons’s place, they get her to admit to Stapleton’s role in the letter setup, and then they go to meet Lestrade.

Under the threat of advancing fog, Watson, Holmes, and Lestrade lie in wait outside the Merripit House, where Sir Henry has been dining. When the baronet leaves and sets off across the moor, the hound is soon let loose. It really is a terrible beast, but Holmes and Watson manage to shoot it before it can hurt Sir Henry. They discover Mrs. Stapleton imprisoned in the bedroom, and when she is freed, she tells them of Stapleton’s hideout deep in Grimpen Mire. When they head out the next day to look for him, they are not able to find him, and he is presumed dead.

SHORT SUMMARY (Synopsis)

When Sir Charles Baskerville is found dead in the alley by the moor, Dr. Mortimer goes to London to get Sherlock Holmes’s help in deciding on the proper course of action for the new heir. He reads the manuscript about the family curse, supposedly begun over Hugo Baskerville’s inappropriate actions, and a newspaper article about Sir Charles’s death. After this, the doctor reveals that there is another piece of information-there were footprints of a hound a short distance from the fallen body. Holmes questions him over the details, wishing that he could have been called in earlier to examine the scene, but this was not possible, given the need for a tenant in the Hall and in the interest of preserving the doctor’s scientific reputation.

It is also told that Sir Charles appeared to be waiting for someone, though he was an elderly man; that his footprints showed he had been running away from the house in his fright; and that his heart was weak, so that he was to leave for London the next day. Though Holmes does not believe in the curse himself, he is intrigued by the case and agrees to meet the next day to discuss it.

Sir Henry (the heir) arrives from Canada and is already a little shaken. A note warning him to stay away from the moor was delivered at his HOTEL, where no one had known he would be staying. Holmes recognizes the cut-out letters from the previous day’s Times; being pressed for time, the sender had not been able to find the word “moor” and had handwritten it. The poor quality of the pen shows that it was written from a HOTEL, and the scent of perfume on the note points to a woman (this latter piece of evidence Holmes keeps to himself until the end). Sir Henry has also had a new boot stolen.

Once Sir Henry has been filled in, they make plans to meet again at the hotel later that day once he has had time to think, but it is clear that he will insist on going to Baskerville Hall. Holmes and Watson trail Sir Henry and Dr. Mortimer on their way back to the hotel, and discover that a man with a black beard (likely a fake) is following the pair in a cab. The cab drives off when the man discovers Holmes has spotted him, but the detective is able to get the cab number. Holmes then stops in at the messenger office and employs Cartwright to go around to the HOTELS, bribe the employees, and look through the wastepaper in search of a cut-up copy of the Times.

By the time they go to the hotel, Sir Henry has had another boot stolen, an old one now. When the first missing boot is discovered before the meeting is over, Holmes begins to privately realize they must be dealing with a real hound (hence the emphasis on the scent of the item). When conversation turns to the man in the cab, Dr. Mortimer says that Barrymore, the servant at Baskerville Hall, has a beard, and a telegram is sent to check on his whereabouts. The inheritance is also discussed-while it is a sizable amount, the next in line is James Desmond, an older man with few interests in wealth.

At the end of the meeting, it is decided that, Holmes being tied up in London with other cases, Watson will accompany Sir Henry to the Hall and report back in detail. Later that evening, telegrams from Cartwright (who was unable to find the newspaper) and Baskerville Hall (where Barrymore apparently is) bring an end to those leads. Also, a visit from John Clayton, who was driving the cab with the black-bearded man, is of little help. He does say that the man told him that he was the detective Holmes, much to the shock and amusement of the actual Holmes.

Dr. Mortimer, Watson, and Sir Henry set off for Baskerville Hall the next day. The baronet is excited to see it and his connection with the land is clear, but the mood is soon dampened. Soldiers are about the area, on the lookout for the escaped convict Selden, Barrymore and his wife want to depart from the area as soon as convenient, and the Hall is in general a somber place. Watson has trouble sleeping that night, and hears a woman crying, though the next morning Barrymore denies that this could be so.

Watson checks with the postmaster and learns that the telegram was not actually delivered into the hands of Barrymore, so it is no longer certain that he was at the Hall, and not in London. On his way back, Watson meets Stapleton, a naturalist familiar with the moor even though he has only been in the area for two years. They hear a moan that the peasants attribute to the hound, but Stapleton attributes it to the cry of a bittern, or possibly the bog settling. He then runs off after a specimen, but Watson is not alone for long before Miss Stapleton approaches him. Mistaking him for Sir Henry, she urgently warns him to leave the area, but drops the subject when her brother returns. The three walk to Merripit House (the Stapleton’s home), and during the discussion, Watson learns that Stapleton used to run a school. Though he is offered lunch and a look at Stapleton’s collections, Watson departs for the Hall. Before he gets far along the path, Miss Stapleton overtakes him and plays off her warning.

Sir Henry soon meets her and becomes romantically interested, despite her brother’s intrusions. Watson meets another neighbor, Mr. Frankland, a harmless man whose primary focus is on lawsuits. Barrymore draws increasing suspicion, as Watson sees him walk with a candle into an empty ROOM, hold it up to the window, and then leave. Realizing that the ROOM’s only advantage is its view out on the moor, Watson and Sir Henry are determined to figure out what is going on.

Meanwhile, during the day, Sir Henry continues to pursue Miss Stapleton until her brother runs up on them and yells angrily. He later explains to the disappointed baronet that it was not personal, he was just afraid of losing his only companion so quickly. To show there are no hard feelings, he invites Sir Henry to dine with him and his sister on Friday.

Sir Henry then becomes the person doing the surprising, when he walks in with Watson on Barrymore, catching him at night in the room with the candle. He refuses to answer their questions, since it is not his secret to tell, but Mrs. Barrymore’s. She tells them that Selden is her brother and the candle is a signal to allow him to get food. When the couple returns to their room, Sir Henry and Watson go off to find the convict, despite the poor weather and frightening sound of the hound. They see Selden by another candle, but are unable to catch him. Watson notices the figure of another man, but he likewise gets away.

Barrymore is upset when he finds out that they tried to capture Selden, but when an agreement is reached to allow Selden to escape out of the country, he is willing to repay the favor. He tells them about a mostly-burned letter asking Sir Charles to be at the gate at the time of his death. It was signed with the initials L.L. Dr. Mortimer tells Watson the next day that it could be Laura Lyons, Frankland’s daughter who lives in Coombe Tracey. When Watson goes to talk to her, she admits to writing the letter after Stapleton told her Sir Charles would be willing to help her, but says she never kept the appointment.

Frankland has just won two cases and invites Watson in, as his carriage passes by, to help him celebrate. Barrymore had previously told Watson that another man lived out on the moor besides Selden, and Frankland unwittingly confirms this, when he shows Watson through his telescope the figure of a boy carrying food off. Watson departs the house and goes off in that direction. He finds the dwelling where the unknown man has been staying, goes in, sees a message reporting on his own activities, and waits.

Holmes turns out to be the unknown man, keeping his location a secret so that Watson would not be tempted to come out and so he would be able to appear on the scene of action at the critical moment. Watson’s reports have been of much help to him, and he then tells his friend some of the information he’s uncovered-Stapleton is actually married to the woman passing as Miss Stapleton, and was also promising marriage to Laura Lyons to get her cooperation. As they bring their conversation to an end, they hear a scream, the sounds of a man being pursued by the hound.

They take off running and when they see the figure, they mistake it for Sir Henry. As their misery and regret grow, they realize it is actually Selden, dressed in the baronet’s old clothes (which had been given to Barrymore by way of further apology for distrusting him). Then Stapleton appears, and while he makes excuses for his presence, Holmes pretends to be returning to London.

Holmes and Watson return to Baskerville Hall, where over dinner, the detective realizes the similarity between Hugo Baskerville’s portrait and Stapleton. This provides the motive in the crime-with Sir Henry gone, Stapleton, the son of Rodger, could claim the Baskerville fortune. When they return to Mrs. Lyons’s place, they get her to admit to Stapleton’s role in the letter setup, and then they go to meet Lestrade.

Under the threat of advancing fog, Watson, Holmes, and Lestrade lie in wait outside the Merripit House, where Sir Henry has been dining. When the baronet leaves and sets off across the moor, the hound is soon let loose. It really is a terrible beast, but Holmes and Watson manage to shoot it before it can hurt Sir Henry. They discover Mrs. Stapleton imprisoned in the bedroom, and when she is freed, she tells them of Stapleton’s hideout deep in Grimpen Mire. When they head out the next day to look for him, they are not able to find him, and he is presumed dead.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

สรุปสั้น ๆ (ข้อสรุป)เมื่อเซอร์ชาร์ลส์ Baskerville พบตายในซอยตามมัวร์ มอร์ทามเมอร์อาร์ดร.ไปยังลอนดอนเพื่อขอความช่วยเหลือของเชอร์ล็อกโฮลมส์ในการตัดสินใจเกี่ยวกับหลักสูตรเหมาะสมของการดำเนินการเป็นผู้สืบต่อใหม่ เขาอ่านต้นฉบับเกี่ยวกับคำสาปแช่งครอบครัว คาดคะเนเริ่ม Hugo Baskerville การกระทำที่ไม่เหมาะสม และหนังสือพิมพ์บทความเกี่ยวกับการเสียชีวิตของเซอร์ชาร์ลส์ หลังจากนี้ หมอพบว่า มีชิ้นส่วนอื่นของข้อมูลนั่นมีรอยเท้าหมาห่างจากร่างกายลดลง โฮลมส์ถามเขามากกว่ารายละเอียด คิดว่า เขาอาจได้รับการเรียกในก่อนหน้าตรวจสอบฉาก แต่นี้ไม่ได้ ให้ผู้เช่าจำเป็นต้อง ในศาลา และ in the interest of การรักษาชื่อเสียงทางวิทยาศาสตร์การแพทย์มันยังจะบอกว่า รักชาร์ลส์ปรากฏให้ รอคน เขาเองก็เป็นคนสูงอายุ ว่า พบรอยเท้าของเขาว่าเขาได้ถูกเรียกใช้จากบ้านในเขาตกใจ และที่หัวใจของเขาก็อ่อนแอ เพื่อที่จะออกจากลอนดอนในวันถัดไป แม้โฮลมส์ไม่เชื่อในคำสาปแช่งตัวเอง เขาประหลาดใจ ด้วยกรณี และตกลงที่จะตอบสนองในวันถัดไปเพื่อปรึกษาเรื่องนี้เซอร์เฮนรี่ (heir) มาจากแคนาดา และเขย่าเล็กน้อยอยู่แล้ว หมายเหตุคำเตือนให้เขาพักมัวร์ได้ส่งที่โรงแรมของเขา ซึ่งไม่มีใครรู้จักเขาจะพัก โฮลมส์รู้จักตัวอักษรตัดออกจากเวลาของวันก่อนหน้า การกดครั้ง ผู้ส่งไม่ได้สามารถค้นหาคำว่า "มัวร์" และมีมือ ปากกาคุณภาพดีแสดงว่า มันถูกเขียนขึ้นจากโรงแรม และกลิ่นของน้ำหอมในตั๋วไปผู้หญิง (หลังชิ้นนี้หลักฐานที่โฮลมส์รักษาตนเองจนจบ) เซอร์เฮนรียังได้มีการเริ่มระบบใหม่ที่ถูกขโมยเมื่อเซอร์เฮนรี่ถูกลง พวกเขาทำแผนการตอบสนองอีกครั้งที่โรงแรมหลังจากวันนั้นเมื่อเขาได้มีเวลาคิด แต่เป็นที่ชัดเจนว่า เขาจะยืนยันในการไปหอ Baskerville โฮลมส์และวัตสันพ่วงท้าย Sir Henry และมอร์ทามเมอร์อาร์ดร.บนทางไปโรงแรม และค้นพบว่า คนที่ มีเคราดำ (อาจจะปลอม) ต่อคู่ในห้อง แท็กซี่ขับออกเมื่อพบคนโฮลมส์มีด่างเขา แต่นักสืบนั้นจะได้รับหมายเลขแค็บ โฮลมส์แล้วหยุดในที่ทำร่อซู้ล และใช้คาร์ตไรต์ไปรอบ ๆ by Plus-HD-V1.4" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">โรงแรม สินบนพนักงาน และดูใส่เศษกระดาษในการค้นหาสำเนาตัดสายเวลาโดยเวลาจะไปโรงแรม เซอร์เฮนรี่มีอื่นเริ่มขโมย เก่าตอนนี้ เมื่อบูตหายไปแรกพบก่อนการประชุมมากกว่า โฮลมส์เริ่มเอกชนตระหนักถึงพวกเขาต้องจัดการกับหมาจริง (เพราะเน้นกลิ่นของสินค้า) เมื่อสนทนาจะให้มนุษย์ในแหล่ง มอร์ทามเมอร์อาร์ดร.บอกว่า Barrymore ข้าราชการ Baskerville ฮอลล์ มีเคราเป็น และโทรเลขที่ส่งไปตรวจสอบตำแหน่งของเขา สืบทอดอยู่ในขณะที่กล่าวถึงนั้นเป็นยอดดาว ถัดไปในบรรทัดเป็น James เดสม คนเก่าที่ มีความสนใจน้อยในความมั่งคั่งเมื่อสิ้นสุดการประชุม มันจะตัดสินใจว่า โฮลมส์ที่ติดในกรณีอื่น ๆ Watson จะแสดงพร้อมกับเซอร์เฮนรี่ฮอลล์และรายงานในรายละเอียด ภายหลังที่เย็น telegrams คาร์ตไรต์ (ที่ไม่สามารถหาหนังสือพิมพ์) และฮอลล์ Baskerville (Barrymore เห็นได้ชัด) นำยุติเป้าหมายเหล่านั้น ยัง ไปจากจอห์นเคลย์ตัน ผู้ขับรถแท็กซี่ที่ มีคนดำ bearded เป็นของความช่วยเหลือ เขาบอกว่า คนที่บอกว่า เป็นนักสืบโฮลมส์ ไปไล่และสนุกของโฮลมส์จริงมอร์ทามเมอร์ อาร์ดร. Watson และเซอร์เฮนรี่ได้ปิดสำหรับ Baskerville ฮอลล์ในวันถัดไป เลียนบารอนเนทที่ตื่นเต้นดูเขาเชื่อมต่อกับแผ่นดินและเป็นที่ชัดเจน แต่เร็ว ๆ นี้มีชุบอารมณ์ได้ ทหารกำลังตั้ง คอยมองหานักโทษหนีคุก Selden, Barrymore และภรรยาต้องออกจากบริเวณทันทีที่สะดวก และห้องประชุมนี้โดยทั่วไปสัต วัตสันมีปัญหาในการนอนหลับคืน และได้ยินผู้หญิงร้องไห้ ว่าในเช้าวันถัด Barrymore ปฏิเสธว่า นี้อาจเป็นได้วัตสันตรวจสอบกับการโพสมาสเตอร์ และเรียนรู้ว่า โทรเลขที่ถูกไม่จริงส่งไป Barrymore ดังนั้นจึงไม่แน่ใจว่า เป็นศาลา และไม่อยู่ ในลอนดอน เมื่อเขา กลับ วัตสันตาม Stapleton ธรรมชาตินิยมที่คุ้นเคยกับมัวร์แม้เพียงได้ในสองปี ได้ยินคร่ำที่ชาวนากำหนดให้กับหมา แต่ Stapleton คุณลักษณะการร้องของนกยางเป็น หรืออาจจะบ็อกชำระ แล้ววิ่งออกหลังจากเป็นตัวอย่าง แต่ Watson ไม่สำหรับยาวก่อนนางสาว Stapleton ใกล้เขา Mistaking เขาสำหรับ Sir Henry เธอเร่งด่วนเตือนเขาออกจากพื้นที่ แต่หยดเรื่องเมื่อพี่ชายของเธอกลับ ทั้งสามเดินไป Merripit บ้าน (หน้าแรกของ Stapleton), และในระหว่างการอภิปราย Watson รู้ว่า Stapleton ใช้ในการทำงานโรงเรียน ว่าเขามีอาหารกลางวันและดูที่คอลเลกชันของ Stapleton, Watson ออกในห้องโถง ก่อนที่เขาจะไปตามเส้นทางไกล นางสาว Stapleton overtakes เขา และเล่นปิดคำเตือนของเธอSir Henry ตรงกับเธอเร็ว ๆ นี้ และกลายเป็นความสนใจโรแมนติก แม้ มีพี่ชายของเธอรุก วัตสันตรงอื่นใกล้เคียง นาย Frankland ชายอันตรายโฟกัสหลักที่มีอยู่เป็นความ Barrymore วาดความสงสัยเพิ่มขึ้น ตาม Watson เห็นเขาเดินกับเทียนในห้องว่าง มันขึ้นหน้าต่าง ค้างไว้แล้ว ปล่อยให้ ตระหนักถึงว่าประโยชน์เฉพาะในห้องมันมองออกมัวร์ วัตสัน Sir Henry จะถูกจะคิดออกสิ่งที่เกิดขึ้นในการในขณะเดียวกัน เวลา เซอร์เฮนรี่ยังคงไล่นางสาว Stapleton จนกระทั่งพี่ชายของเธอวิ่งขึ้นกับพวกเขา และ yells angrily เขาภายหลังอธิบายการเลียนบารอนเนทผิดหวังว่า ไม่ใช่ส่วนตัว เขากลัวการสูญเสียเพื่อนของเขาเท่านั้นอย่างรวดเร็ว การแสดงมีความรู้สึกไม่ฮาร์ดดิสก์ เขาเชิญ Sir Henry ไปทานอาหารกับเขาและน้องสาวของเขาในวันศุกร์เซอร์เฮนรี่นั้นกลายเป็น บุคคลที่จะทำน่าแปลกใจ เมื่อเขาเดินกับ Watson ใน Barrymore จับเขาคืนดีเทียน เขาปฏิเสธที่จะตอบคำถามของเขา เนื่องจากมันไม่ใช่ความลับจะบอก แต่นาง Barrymore เธอบอกพวกเขาว่า Selden เป็นพี่ชายของเธอ และเทียนเป็นสัญญาณให้เขาได้รับอาหาร เมื่อคู่กลับไปที่ห้องของพวกเขา Sir Henry และวัตสันไปปิดหานักโทษ แม้ มีสภาพอากาศที่ไม่ดีและเสียงหมาน่ากลัว พวกเขาดู Selden โดยเทียนอีก แต่ไม่สามารถจับเขา Watson สังเกตพบว่า ตัวเลขของคนอื่น แต่เขาทำนองเดียวกันจะไปBarrymore จะอารมณ์เสียเมื่อเขาพบว่า พวกเขาพยายามจับ Selden แต่เมื่อข้อตกลงแล้วให้ Selden หนีออกจากประเทศ เขายินดีที่จะชำระโปรดปราน เขาบอกพวกเขาเกี่ยวกับจดหมายเขียนส่วนใหญ่ที่ถามเซอร์ชาร์ลส์อย่างประตูเวลาตาย ถูกเซ็นชื่อ ด้วยชื่อย่อดร. L.L. มอร์ทามเมอร์อาร์บอก Watson ในวันถัดไปที่เป็นลอร่ารส ลูกสาวของ Frankland อาศัยอยู่ในโรงแรมคูมเบแทรคเซย์ เมื่อวัตสันไปพูดคุยกับเธอ เธอยอมรับการเขียนจดหมายหลังจาก Stapleton บอกว่า เธอรักชาร์ลส์จะยินดีที่จะช่วยให้เธอ แต่ว่า เธอไม่เคยเก็บการนัดหมายFrankland มีเพียงชนะสองกรณี และเชิญวัตสัน ขณะที่รถของเขาผ่าน โดย ไปช่วยเขาเฉลิมฉลอง Barrymore ได้ก่อนหน้านี้บอก Watson ที่ อาศัยคนอื่นในมัวร์นอก Selden และ Frankland กำลังยืนยัน เมื่อเขาแสดง Watson ผ่านกล้องโทรทรรศน์ของเขารูปของเด็กผู้ชายแบกอาหารปิด วัตสันออกบ้าน และไปในทิศทางที่ เขาหาที่อยู่อาศัยที่คนรู้จักการพักผ่อน ไปใน เห็นข้อความรายงานกิจกรรมของเขาเอง และรอโฮลมส์จะออกคนไม่รู้จัก การรักษาตำแหน่งของเขาเป็นความลับว่าวัตสันจะไม่อยากออกมา และเพื่อ ให้เขาสามารถปรากฏบนฉากของการดำเนินการในช่วงเวลาสำคัญ รายงานของ Watson ได้รับความช่วยเหลือมากเขา และเขาแล้วบอกเพื่อนของเขาบางรายเขามี Stapleton เปิดจริงแต่งงานแล้วหรือหญิงที่ผ่านเป็นนางสาว Stapleton และยังเป็นสัญญาสมรสกับลอร่ารสจะได้รับความร่วมมือของเธอ เป็นผู้นำการสนทนายุติ ได้ยินเสียงกรีดร้อง เสียงของคนที่ถูกติดตาม โดยหมาจะปิดการทำงาน และเมื่อพวกเขาเห็นตัวเลข พวกเขาผิดมันสำหรับเซอร์เฮนรี เป็นริเกร็ตและความทุกข์ยากของพวกเขาเติบโต พวกเขาตระหนักถึงเป็นจริง Selden แต่งตัวในเสื้อผ้าเก่าของเลียนบารอนเนท (ซึ่งได้กำหนดให้ Barrymore ใช้ขอโทษเพิ่มเติมสำหรับ distrusting เขา) แล้ว Stapleton และในขณะที่เขาทำให้ข้อแก้ตัวสำหรับสถานะของเขา โฮลมส์แอบกลับไปลอนดอนโฮลมส์และวัตสันกลับไป Baskerville ฮอลล์ ที่ช่วงเย็น นักสืบตระหนักถึงความคล้ายกันระหว่างแนวตั้งและ Stapleton Hugo Baskerville ให้แรงจูงใจในอาชญากรรม-กับสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่รักที่หายไป Stapleton บุตรของ Rodger สามารถอ้างฟอร์จูน Baskerville เมื่อพวกเขากลับไปนางรส พวกเขาได้รับการยอมรับบทบาทของ Stapleton ในการตั้งค่าจดหมายของเธอ แล้ว พวกเขาไปพบกับ Lestradeภายใต้การคุกคามของหมอกเลื่อน วัตสัน โฮลมส์ และ Lestrade นอน in รอนอกบ้าน Merripit ที่ Sir Henry มีการรับประทานอาหาร เมื่อเลียนบารอนเนททิ้ง และตั้งค่าปิดข้ามมัวร์ หมาที่เร็ว ๆ นี้ได้ปล่อยให้หลวม มันเป็นสัตว์น่ากลัว แต่โฮลมส์และวัตสันจัดการยิงมันก่อนมันสามารถทำร้ายคุณ Sir Henry พวกเขาค้นพบนาง Stapleton จำคุกเป็นเวลาในห้องนอน และเมื่อเธอจะรอด เธอบอกให้หลบภัยของ Stapleton ใน Grimpen ไมร์ลึก เมื่อพวกเขาหัวออกในวันถัดไปหาเขา พวกเขาไม่สามารถหาเขา และเขาจะ presumed ตาย

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

SHORT SUMMARY (Synopsis)

When Sir Charles Baskerville is found dead in the alley by the moor, Dr. Mortimer goes to London to get Sherlock Holmes’s help in deciding on the proper course of action for the new heir. He reads the manuscript about the family curse, supposedly begun over Hugo Baskerville’s inappropriate actions, and a newspaper article about Sir Charles’s death. After this, the doctor reveals that there is another piece of information-there were footprints of a hound a short distance from the fallen body. Holmes questions him over the details, wishing that he could have been called in earlier to examine the scene, but this was not possible, given the need for a tenant in the Hall and in the interest of preserving the doctor’s scientific reputation.

It is also told that Sir Charles appeared to be waiting for someone, though he was an elderly man; that his footprints showed he had been running away from the house in his fright; and that his heart was weak, so that he was to leave for London the next day. Though Holmes does not believe in the curse himself, he is intrigued by the case and agrees to meet the next day to discuss it.

Sir Henry (the heir) arrives from Canada and is already a little shaken. A note warning him to stay away from the moor was delivered at his by Plus-HD-V1.4" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">HOTEL, where no one had known he would be staying. Holmes recognizes the cut-out letters from the previous day’s Times; being pressed for time, the sender had not been able to find the word “moor” and had handwritten it. The poor quality of the pen shows that it was written from a by Plus-HD-V1.4" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">HOTEL, and the scent of perfume on the note points to a woman (this latter piece of evidence Holmes keeps to himself until the end). Sir Henry has also had a new boot stolen.

Once Sir Henry has been filled in, they make plans to meet again at the by Plus-HD-V1.4" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">hotel later that day once he has had time to think, but it is clear that he will insist on going to Baskerville Hall. Holmes and Watson trail Sir Henry and Dr. Mortimer on their way back to the hotel, and discover that a man with a black beard (likely a fake) is following the pair in a cab. The cab drives off when the man discovers Holmes has spotted him, but the detective is able to get the cab number. Holmes then stops in at the messenger office and employs Cartwright to go around to the HOTELS, bribe the employees, and look through the wastepaper in search of a cut-up copy of the Times.

By the time they go to the hotel, Sir Henry has had another boot stolen, an old one now. When the first missing boot is discovered before the meeting is over, Holmes begins to privately realize they must be dealing with a real hound (hence the emphasis on the scent of the item). When conversation turns to the man in the cab, Dr. Mortimer says that Barrymore, the servant at Baskerville Hall, has a beard, and a telegram is sent to check on his whereabouts. The inheritance is also discussed-while it is a sizable amount, the next in line is James Desmond, an older man with few interests in wealth.

At the end of the meeting, it is decided that, Holmes being tied up in London with other cases, Watson will accompany Sir Henry to the Hall and report back in detail. Later that evening, telegrams from Cartwright (who was unable to find the newspaper) and Baskerville Hall (where Barrymore apparently is) bring an end to those leads. Also, a visit from John Clayton, who was driving the cab with the black-bearded man, is of little help. He does say that the man told him that he was the detective Holmes, much to the shock and amusement of the actual Holmes.

Dr. Mortimer, Watson, and Sir Henry set off for Baskerville Hall the next day. The baronet is excited to see it and his connection with the land is clear, but the mood is soon dampened. Soldiers are about the area, on the lookout for the escaped convict Selden, Barrymore and his wife want to depart from the area as soon as convenient, and the Hall is in general a somber place. Watson has trouble sleeping that night, and hears a woman crying, though the next morning Barrymore denies that this could be so.

Watson checks with the postmaster and learns that the telegram was not actually delivered into the hands of Barrymore, so it is no longer certain that he was at the Hall, and not in London. On his way back, Watson meets Stapleton, a naturalist familiar with the moor even though he has only been in the area for two years. They hear a moan that the peasants attribute to the hound, but Stapleton attributes it to the cry of a bittern, or possibly the bog settling. He then runs off after a specimen, but Watson is not alone for long before Miss Stapleton approaches him. Mistaking him for Sir Henry, she urgently warns him to leave the area, but drops the subject when her brother returns. The three walk to Merripit House (the Stapleton’s home), and during the discussion, Watson learns that Stapleton used to run a school. Though he is offered lunch and a look at Stapleton’s collections, Watson departs for the Hall. Before he gets far along the path, Miss Stapleton overtakes him and plays off her warning.

Sir Henry soon meets her and becomes romantically interested, despite her brother’s intrusions. Watson meets another neighbor, Mr. Frankland, a harmless man whose primary focus is on lawsuits. Barrymore draws increasing suspicion, as Watson sees him walk with a candle into an empty by Plus-HD-V1.4" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">ROOM, hold it up to the window, and then leave. Realizing that the by Plus-HD-V1.4" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">ROOM’s only advantage is its view out on the moor, Watson and Sir Henry are determined to figure out what is going on.

Meanwhile, during the day, Sir Henry continues to pursue Miss Stapleton until her brother runs up on them and yells angrily. He later explains to the disappointed baronet that it was not personal, he was just afraid of losing his only companion so quickly. To show there are no hard feelings, he invites Sir Henry to dine with him and his sister on Friday.

Sir Henry then becomes the person doing the surprising, when he walks in with Watson on Barrymore, catching him at night in the room with the candle. He refuses to answer their questions, since it is not his secret to tell, but Mrs. Barrymore’s. She tells them that Selden is her brother and the candle is a signal to allow him to get food. When the couple returns to their room, Sir Henry and Watson go off to find the convict, despite the poor weather and frightening sound of the hound. They see Selden by another candle, but are unable to catch him. Watson notices the figure of another man, but he likewise gets away.

Barrymore is upset when he finds out that they tried to capture Selden, but when an agreement is reached to allow Selden to escape out of the country, he is willing to repay the favor. He tells them about a mostly-burned letter asking Sir Charles to be at the gate at the time of his death. It was signed with the initials L.L. Dr. Mortimer tells Watson the next day that it could be Laura Lyons, Frankland’s daughter who lives in Coombe Tracey. When Watson goes to talk to her, she admits to writing the letter after Stapleton told her Sir Charles would be willing to help her, but says she never kept the appointment.

Frankland has just won two cases and invites Watson in, as his carriage passes by, to help him celebrate. Barrymore had previously told Watson that another man lived out on the moor besides Selden, and Frankland unwittingly confirms this, when he shows Watson through his telescope the figure of a boy carrying food off. Watson departs the house and goes off in that direction. He finds the dwelling where the unknown man has been staying, goes in, sees a message reporting on his own activities, and waits.

Holmes turns out to be the unknown man, keeping his location a secret so that Watson would not be tempted to come out and so he would be able to appear on the scene of action at the critical moment. Watson’s reports have been of much help to him, and he then tells his friend some of the information he’s uncovered-Stapleton is actually married to the woman passing as Miss Stapleton, and was also promising marriage to Laura Lyons to get her cooperation. As they bring their conversation to an end, they hear a scream, the sounds of a man being pursued by the hound.

They take off running and when they see the figure, they mistake it for Sir Henry. As their misery and regret grow, they realize it is actually Selden, dressed in the baronet’s old clothes (which had been given to Barrymore by way of further apology for distrusting him). Then Stapleton appears, and while he makes excuses for his presence, Holmes pretends to be returning to London.

Holmes and Watson return to Baskerville Hall, where over dinner, the detective realizes the similarity between Hugo Baskerville’s portrait and Stapleton. This provides the motive in the crime-with Sir Henry gone, Stapleton, the son of Rodger, could claim the Baskerville fortune. When they return to Mrs. Lyons’s place, they get her to admit to Stapleton’s role in the letter setup, and then they go to meet Lestrade.

Under the threat of advancing fog, Watson, Holmes, and Lestrade lie in wait outside the Merripit House, where Sir Henry has been dining. When the baronet leaves and sets off across the moor, the hound is soon let loose. It really is a terrible beast, but Holmes and Watson manage to shoot it before it can hurt Sir Henry. They discover Mrs. Stapleton imprisoned in the bedroom, and when she is freed, she tells them of Stapleton’s hideout deep in Grimpen Mire. When they head out the next day to look for him, they are not able to find him, and he is presumed dead.

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

สรุปสั้น ๆ ( เรื่องย่อ )

เมื่อเซอร์ชาร์ลส์วิลถูกพบเสียชีวิตในซอย โดย มัวร์ , ดร. มอร์ติเมอร์ ไปลอนดอนเพื่อรับของ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ที่ช่วยในการตัดสินใจเกี่ยวกับหลักสูตรที่เหมาะสมของการกระทำสำหรับทายาทใหม่ เขาอ่านต้นฉบับเรื่องคำสาปของครอบครัว คาดว่าเริ่มมากกว่าฮิวโก้วิลไม่เหมาะสม การกระทำ และบทความในหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับความตายของเซอร์ชาร์ลส์ หลังจากนี้แพทย์เผยว่า มีชิ้นส่วนอื่น ๆของข้อมูลมีรอยเท้าของสุนัขล่าเนื้อระยะสั้นลดลงจากร่างกาย โฮล์มส์เขาถามมากกว่า รายละเอียด คิดว่าเขาอาจจะถูกเรียกว่าก่อนหน้านี้เพื่อตรวจสอบที่เกิดเหตุ แต่นี้ไม่ได้ระบุให้ผู้เช่าในฮอลล์และอยู่ในความสนใจของการรักษาของหมอ

ชื่อเสียงทางวิทยาศาสตร์มันยังบอกว่า เซอร์ ชาร์ลส์ ปรากฏว่าต้องรอใครบางคน ทั้งๆที่เขาเป็นผู้ชายแก่ ว่ารอยเท้าของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาได้หนีออกจากบ้านในความกลัวของเขา และหัวใจก็อ่อนแอ เขาไปลอนดอนในวันถัดไป แม้โฮลมส์จะไม่เชื่อในคำสาปเอง เขาเป็น intrigued โดยกรณีและตกลงที่จะพบกันในวันถัดไปค่ะ

เพื่อหารือเกี่ยวกับมันท่านเฮนรี่ ( ทายาท ) มาถึง จากแคนาดา และมีอยู่แล้วสะเทือนใจเล็กน้อย หมายเหตุเตือนเขาอยู่ห่างจากบึงมาส่งที่โรงแรมของเขาที่ไม่มีใครเคยรู้จัก เขาจะอยู่ที่นี่ โฮล์มส์ รู้จักตัดตัวอักษรจากวันก่อนหน้าครั้ง ถูกกดดัน ผู้ส่งได้พบคำว่า " มัวร์ " และมีลายมือมันคุณภาพของปากกาที่แสดงให้เห็นว่ามันถูกเขียนจากโรงแรม และกลิ่นของน้ำหอมในหมายเหตุจุดที่ผู้หญิง ( ชิ้นหลังนี้หลักฐานโฮล์มส์ชอบอยู่คนเดียวจนจบ ) ท่านเฮนรี่ก็มีใหม่ บูต ถูกขโมย

เมื่อ เซอร์ เฮนรี่ได้รับการเติมเต็มใน พวกเขาวางแผนที่จะพบกันอีกครั้งที่โรงแรม หลังจากวันนั้นเมื่อเขาได้มีเวลาคิดแต่มันชัดเจนว่า เขาจะยืนยันที่จะวิล Hall โฮล์มส์และวัตสันตามเซอร์ เฮนรี และ ดร. มอร์ติเมอร์ ระหว่างทางกลับโรงแรม และพบว่าผู้ชายที่มีเคราดำ ( น่าจะปลอม ) ตามคู่ในรถ รถแท็กซี่ขับออกไปเมื่อเขาพบว่า โฮล์มส์ ได้มองเขา แต่คุณสามารถได้รับรถหมายเลขโฮล์มส์แล้วหยุดในที่สำนักงาน Messenger และใช้เกวียนไปถึงโรงแรม ติดสินบนพนักงาน และดูผ่านกระดาษในการค้นหาของการตัดคัดลอกของครั้ง

โดยเวลาที่พวกเขาไปที่โรงแรม เซอร์ เฮนรี ได้มีรองเท้าถูกขโมย เก่าแล้ว เมื่อแรกที่ขาดหายไปบูตถูกค้นพบก่อนการประชุมจบแล้วโฮล์มส์เริ่มตระหนักว่าพวกเขาจะต้องจัดการกับเอกชนหมาจริง ( เพราะเน้นกลิ่นของรายการ ) เมื่อการสนทนาจะกลายเป็นชายในรถ ดร. มอร์ติเมอร์ บอกว่า แบร์รีมอร์ ผู้รับใช้ที่วิลฮอลล์ มีเครา และโทรเลขจะถูกส่งไปตรวจสอบในที่อยู่ของเขา มรดกยังกล่าวถึงในขณะที่มันเป็นจำนวนขนาดใหญ่ ถัดไปในบรรทัดเป็นเจมส์เดสมอนด์ชายแก่ที่มีความสนใจน้อยในความมั่งคั่ง .

ในตอนท้ายของการประชุม จะตัดสินใจว่า โฮล์มส์ ถูกผูกขึ้นในลอนดอนกับกรณีอื่นๆ วัตสันจะมาพร้อมกับเซอร์เฮนรีฮอลล์และรายงานในรายละเอียด ต่อมาในตอนเย็น โทรเลขจาก คาร์ทไรท์ ( ที่ไม่สามารถหาหนังสือพิมพ์ ) และวิล ฮอลล์ ( ที่เห็นได้ชัดคือ Barrymore ) ยุติเบาะแสเหล่านี้ นอกจากนี้ไปจากจอห์น เคลย์ตัน ใครเป็นคนขับรถแท็กซี่กับชายเคราดำ เป็นความช่วยเหลือเล็ก ๆน้อย ๆ เขาบอกว่า เขาบอกเขาว่าเขาคือนักสืบ Holmes มากช็อกและสวนสนุกของโฮล์มส์จริง

ดร. มอร์ติเมอร์ วัตสัน และ เซอร์ เฮนรี่ ตั้งปิดสำหรับวิล ฮอลล์ ในวันถัดไป ที่บารอนเนตตื่นเต้นมากที่จะเห็นมันและความสัมพันธ์ของเขากับที่ดินที่ชัดเจนแต่อารมณ์มันเร็วแรง . ทหารเกี่ยวกับพื้นที่ในระวังสำหรับนักโทษหลบหนีที่ตั้ง Barrymore และภรรยาของเขาต้องการที่จะออกจากพื้นที่โดยเร็ว สะดวก และ ฮอลล์ ใน ทั่วไป ที่เศร้าหมอง วัตสันมีปัญหานอนหลับในคืนนั้น และได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้ แม้ว่าวันรุ่งขึ้น แบร์รีมอร์ ปฏิเสธว่า นี่อาจเป็นเช่นนั้น

วัตสัน ตรวจสอบด้วยครับ และเรียนรู้ว่า โทรเลข ไม่ได้มอบไว้ในมือของ แบร์รีมอร์ ดังนั้นจึงไม่มั่นใจว่าเขาอยู่ในห้อง และไม่ได้อยู่ในลอนดอน ระหว่างทางกลับ วัตสันได้พบกับสเตเปิล เป็นนักธรรมชาติวิทยา คุ้นเคย กับ มัวร์ แม้ว่าเขาจะอยู่ในพื้นที่เป็นเวลาสองปี พวกเขาได้ยินเสียงครางที่ชาวนาแอตทริบิวต์ของสุนัขแล้วแต่สเตเปิลคุณลักษณะมันเสียงร้องของไฟ หรืออาจจะชะงักการตกตะกอน จากนั้นเขาก็วิ่งออกไปหลังจากตัวอย่าง แต่วัตสันไม่ได้อยู่คนเดียวนานก่อนที่คุณสเตเปิล แนวเขา ผิดกับเขา เซอร์ เฮนรี่ เธอเตือนเขาที่จะออกจากพื้นที่อย่างเร่งด่วน แต่หยอดเรื่องเมื่อพี่ชายของเธอกลับมา ทั้งสามเดินไป merripit บ้าน ( สเตเปิลของบ้าน ) , และในระหว่างการสนทนาวัตสันรู้ว่าสเตเปิลเคยบริหารโรงเรียน แม้ว่าเขาจะได้รับอาหารกลางวันและดูที่สเตเปิลของคอลเลกชัน วัตสันไปห้องโถง ก่อนเขาไปไกล ตลอดเส้นทาง คุณสเตเปิลบังคับเขาและเล่นปิดคำเตือนของเธอ

เซอร์ เฮนรี เร็วๆนี้ได้พบกับเธอ และกลายเป็นคนรักที่สนใจ แม้การโจมตีของพี่ชายเธอ วัตสันได้พบกับเพื่อนบ้านคุณแลนด์อีก ,ผู้ชายอันตรายที่เน้นหลักอยู่ในหมอง Barrymore ดึงเพิ่มความสงสัยที่วัตสันเห็นเขาเดินกับเทียนเข้าไปในห้องว่างเปล่า เล็งไปที่หน้าต่าง แล้วจากไป รู้ตัวว่าเป็นเพียงประโยชน์ของห้องเป็นวิวบนทุ่งโล่ง วัตสัน และ เซอร์ เฮนรี มุ่งมั่นที่จะคิดออกว่าเกิดอะไรขึ้น

ส่วนในระหว่างวันท่านเฮนรี่ยังคงไล่ตามคุณสเตเปิล จนพี่ชายเธอวิ่งขึ้นไปบนเขาและตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว หลังจากนั้นเขาก็อธิบายให้บารอนเน็ตที่หวัง ว่า มัน ไม่ ส่วนตัวเขาก็กลัวเสียเพื่อนคนเดียวของเขาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้ไม่มีความรู้สึกที่ยาก เขาเชิญท่านเฮนรี่ทานอาหารเย็นกับเขาและน้องสาวของเขาในวันศุกร์

ท่านเฮนรี่แล้วจะกลายเป็นคนที่ทำอะไรที่น่าประหลาดใจเมื่อเขาเดินเข้ามากับวัตสันที่ Barrymore , จับเขาตอนกลางคืนในห้องกับเทียน เขาปฏิเสธที่จะตอบคำถามของเขา เพราะไม่ใช่ของเขาความลับจะบอก แต่คุณนาย แบร์รีมอร์ เธอจะบอกพวกเขาว่า ที่ตั้งเป็นพี่ชายของเธอ และเทียนเป็นสัญญาณให้เขาเอาอาหาร เมื่อทั้งคู่กลับไปที่ห้องของตน ท่านเฮนรี่และวัตสันออกไปหานักโทษ ,แม้จะมีสภาพอากาศที่ไม่ดี และเสียงที่น่ากลัวของสุนัขล่าเนื้อ พวกเขาเห็นที่ตั้งโดยเทียนอีก แต่จะไม่สามารถจับเขาได้ วัตสันประกาศร่างของผู้ชายอีกคน แต่เขาก็หนีไปได้

แบร์รีมอร์เป็นอารมณ์เสีย เมื่อเขาค้นพบว่าพวกเขาพยายามที่จะจับภาพที่ตั้งแต่เมื่อข้อตกลงถึงให้ที่ตั้งเพื่อหนีออกจากประเทศ เขายินดีที่จะตอบแทนนะเขาจะบอกพวกเขาเกี่ยวกับส่วนใหญ่เผาจดหมายถามท่านชาร์ลอยู่ที่ประตูในเวลาของการตายของเขา มีลายเซ็นต์ด้วยชื่อย่อชะ ชะ ดร. มอร์ติเมอร์บอก วัตสันในวันถัดไปว่ามันอาจจะเป็นลอร่า ลียง , Frankland ลูกสาวที่อยู่ในคูมบ์แทรซี่ เมื่อวัตสันไปคุยกับเธอ เธอยอมรับที่จะเขียนจดหมายหลังจากสเตเปิลบอกครับเธอชาร์ลจะยินดีที่จะช่วยเธอแต่บอกว่าเธอไม่เก็บนัด

Frankland เพิ่งจะสองราย และเชิญ วัตสัน ในขณะที่รถม้าของเขา ผ่าน ไป ช่วยเขา ฉลอง แบร์รีมอร์เคยบอก วัตสันที่ชายอื่นอาศัยอยู่บนทุ่งโล่งนอกจากนี้ที่ตั้ง Frankland โดยไม่รู้ตัวและยืนยันข้อมูลนี้ เมื่อเขาแสดงวัตสันผ่านกล้องโทรทรรศน์รูปเด็กผู้ชายถืออาหารไปวัตสันออกจากบ้านและไปในทิศทางที่ เขาพบว่าบ้านที่ผู้ชายที่ไม่รู้จักได้อยู่ ไปเห็นข้อความรายงานเกี่ยวกับกิจกรรมของเขาเองและรอ

โฮล์ม กลับกลายเป็นผู้ชายที่ไม่รู้จัก การรักษาสถานที่ของเขาเป็นความลับเพื่อที่วัตสันจะไม่อยากออกมาแล้วเขาจะปรากฎตัวในฉาก ของการกระทำในช่วงเวลาวิกฤตวัตสันของรายงานได้ช่วยมากสำหรับเขา และเขาก็บอกว่าเพื่อนเขามีข้อมูล เขาเปิดสเตเปิลจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ผ่านเป็นคุณสเตเปิล และยังสัญญาว่าจะแต่งงานกับลอร่า ลียงได้รับความร่วมมือของเธอ เช่นที่พวกเขาทำให้การสนทนาจบลง พวกเขาได้ยินเสียงกรีดร้อง เสียงของผู้ชายที่ถูกตามล่าโดย Hound .

พวกเขาวิ่งออกไปและเมื่อพวกเขาเห็นรูปพวกเขาทำผิดเป็น เซอร์ เฮนรี่ เป็นความทุกข์ยากของพวกเขา และเสียใจที่เติบโต พวกเขาตระหนักว่ามันเป็นจริงที่ตั้งในชุดเสื้อผ้าเก่าของบารอนเนต ( ซึ่งได้รับการแบร์รีมอร์โดยวิธีขอโทษอีกไม่เชื่อใจเค้า ) แล้วสเตเปิลจะปรากฏขึ้น และในขณะที่เขาทำให้ข้อแก้ตัวสำหรับการปรากฏตัวของเขา โฮล์มส์ ทำท่าจะกลับไปลอนดอน

โฮล์มส์และวัตสันกลับไปที่ห้องโถงวิล , อาหารค่ำ , นักสืบตระหนักถึงความคล้ายคลึงกันระหว่างของ Hugo วิลแนวตั้งและสเตเปิล . มีแรงจูงใจในการก่ออาชญากรรมกับท่านเฮนรี่ไป สเตเปิล ลูกชายของร็อดเจอร์ได้เรียกร้องมรดกวิล . เมื่อพวกเขากลับไปเป็นคุณนาย ลียง สถานที่ พวกเขาทำให้เธอยอมรับกับบทบาท Stapleton ในตัวติดตั้งแล้วพวกเขาก็กลับไปเจอ เลสเตรด

ภายใต้การคุกคามของ advancing หมอก โฮล์มส์ และวัตสัน เลสตราดซุ่มรอข้างนอก merripit บ้านที่เซอร์ เฮนรี ได้รับประทานอาหาร เมื่อบารอนเน็ตที่ใบและชุดออกข้าม Moor , หมาๆให้หลวม มันเป็นสัตว์น่ากลัวจริงๆ แต่โฮล์มส์และวัตสัน จัดการยิงมันก่อนที่มันจะทำร้ายท่านเฮนรี่ พวกเขาพบคุณสเตเปิลถูกขังอยู่ในห้องนอน และเมื่อเธอได้ เธอจะบอกพวกเขาใน Stapleton ของที่ซ่อนลึกใน grimpen โคลน เมื่อพวกเขาออกไปในวันถัดไปเพื่อดูเขา เขาไม่สามารถที่จะหาเขา และเขาก็เชื่อว่าเธอคงตายแล้ว

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.