Let’s first highlight the major res

Let’s first highlight the major results. Dube uses the latest in minimum-wage statistics and finds a negative relationship between the minimum wage and poverty. Specifically, raising the minimum wage 10 percent (say from $7.25 to near $8) would reduce the number of people living in poverty 2.4 percent. (For those who thrive on jargon, the minimum wage has an “elasticity” of -0.24 when it comes to poverty reduction.)


Using this as an estimate, raising the minimum wage to $10.10 an hour, as many Democrats are proposing in 2014, would reduce the number of people living in poverty by 4.6 million. It would also boost the incomes of those at the 10th percentile by $1,700. That’s a significant increase in the quality of life for our worst off that doesn’t require the government to tax and spend a single additional dollar. And, given that this policy is self-enforcing with virtually no administrative costs while challenging the employer’s market power, it is a powerful complement to the rest of the policies the government uses to boost the living standards of the worst off, including the Earned Income Tax Credit, food stamps, Medicaid, etc.

Now, this is normally the part where we’d have to go through the counter-arguments, using different data and techniques from different economists, to argue that the minimum wage wouldn’t do this. But this is the fun part: Dube’s paper finds a remarkable consistency across studies here. For instance, in a 2011 paper by minimum-wage opponent David Neumark, raising the minimum wage 10 percent would reduce poverty 2.9 percent (an elasticity of -0.29) for 21-44-year-old family heads or individuals. That’s very

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลองเน้นผลลัพธ์หลักแรก Dube ใช้ล่าสุดในสถิติค่าจ้างขั้นต่ำ และหาความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างค่าจ้างขั้นต่ำและความยากจน โดยเฉพาะ เพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำร้อยละ 10 (พูดจากที่ใกล้ $8 $7.25) จะช่วยลดจำนวนคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนร้อยละ 2.4 (สำหรับผู้ที่เจริญในศัพท์แสง ค่าจ้างขั้นต่ำได้มี "ความยืดหยุ่น" ของ-0.24 เมื่อมันมาถึงการลดความยากจน)ใช้เป็นประมาณ เพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำการ $10.10 ชั่วโมง เป็นประชาธิปไตยมากเสนอในปี 2014 จะลดจำนวนคนที่อาศัยอยู่ในความยากจน โดย 4.6 ล้าน นอกจากนี้มันยังจะเพิ่มรายได้ของผู้ที่ percentile 10 โดย $1700 นั่นคือการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในคุณภาพชีวิตสำหรับร้ายเราปิดที่ไม่ต้องการรัฐบาลภาษี และใช้จ่ายเป็นดอลลาร์เพิ่มเติมเดียว ก กำหนดว่า นโยบายนี้จะบังคับใช้กับแทบไม่มีต้นทุนการดูแลตนเองขณะที่ท้าทายพลังการตลาดของนายจ้าง เป็นส่วนเติมเต็มประสิทธิภาพของนโยบายรัฐบาลใช้เพื่อเพิ่มคุณภาพชีวิตของร้ายออก รวมถึงการรับรายได้เครดิตภาษี อาหารแสตมป์ Medicaid ฯลฯตอนนี้ นี้เป็นปกติส่วนที่เราจะต้องไปผ่านอาร์กิวเมนต์เคาน์เตอร์ ใช้ข้อมูลต่าง ๆ และเทคนิคจากนักเศรษฐศาสตร์ต่าง การโต้แย้งว่า ค่าจ้างขั้นต่ำจะไม่ทำเช่นนี้ แต่นี่คือความสนุกสนานส่วน: กระดาษของ Dube พบความโดดเด่นระหว่างศึกษาที่นี่ ตัวอย่าง ในกระดาษ 2011 โดยค่าจ้างขั้นต่ำฝ่ายตรงข้าม David Neumark เพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำร้อยละ 10 จะลดความยากจนร้อยละ 2.9 (มีความยืดหยุ่น-0.29) 21-44-ปีหัวหน้าครอบครัวหรือบุคคล ที่อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Let 's แรกเน้นผลที่สำคัญ เบ้ใช้ล่าสุดในสถิติค่าจ้างขั้นต่ำและพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างค่าจ้างขั้นต่ำและความยากจน โดยเฉพาะการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำร้อยละ 10 (พูดจาก $ 7.25 ที่จะอยู่ใกล้ $ 8) จะลดจำนวนของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนร้อยละ 2.4 (สำหรับผู้ที่เจริญเติบโตในอาชีพค่าจ้างขั้นต่ำมี "ความยืดหยุ่น" ของ -0.24 เมื่อมันมาถึงการลดความยากจน.) นี้โดยใช้เป็นประมาณการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำในการ $ 10.10 ชั่วโมงในขณะที่พรรคประชาธิปัตย์หลายคนจะนำเสนอในปี 2014 จะลดจำนวนของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนโดย 4600000 นอกจากนี้ยังจะช่วยเพิ่มรายได้ของผู้ที่ร้อยละ 10 โดย $ 1,700 นั่นคือการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในคุณภาพของชีวิตที่เลวร้ายที่สุดของเราออกที่ไม่ต้องใช้รัฐบาลในการเก็บภาษีและการใช้จ่ายเงินดอลที่เพิ่มขึ้นเพียงครั้งเดียว และระบุว่านโยบายนี้คือการบังคับตัวเองกับแทบไม่มีค่าใช้จ่ายในการบริหารในขณะที่ท้าทายอำนาจทางการตลาดของนายจ้างก็เป็นส่วนประกอบที่มีประสิทธิภาพในส่วนที่เหลือของนโยบายรัฐบาลที่ใช้ในการเพิ่มมาตรฐานการดำรงชีวิตที่เลวร้ายที่สุดออกรวมทั้งรายได้ที่ได้รับ เครดิตภาษี, แสตมป์อาหาร, ประกันสุขภาพ ฯลฯตอนนี้เป็นปกติส่วนหนึ่งที่เราจะต้องไปผ่านการขัดแย้งที่เคาน์เตอร์โดยใช้ข้อมูลที่แตกต่างกันและเทคนิคจากนักเศรษฐศาสตร์ที่แตกต่างกันที่จะยืนยันว่าค่าจ้างขั้นต่ำจะไม่ทำเช่นนี้ . แต่นี้เป็นส่วนที่สนุก: กระดาษของเบ้พบความสอดคล้องที่น่าทึ่งทั่วศึกษาที่นี่ ยกตัวอย่างเช่นในปี 2011 กระดาษโดยฝ่ายตรงข้ามของค่าจ้างขั้นต่ำเดวิด Neumark ยกร้อยละ 10 ค่าจ้างขั้นต่ำจะช่วยลดความยากจนร้อยละ 2.9 (เป็นความยืดหยุ่นของ -0.29) เป็นเวลา 21-44 ปีหัวครอบครัวหรือบุคคล นั่นเป็นอย่างมาก