The coverage fluctuations and expec

The coverage fluctuations and expected length of the externally randomized split sample Wilson, U(−1/2, 1/2) Wilson
and Stevens intervals are compared in Fig. 3. The U(−1/2, 1/2) interval improves upon the split sample interval about as
much as the split sample interval improves upon the standard Wilson interval. Unlike the split sample and U(−1/2, 1/2)
intervals, the Stevens interval has coverage exactly equal to 1−α for all values of p, so that there are no coverage oscillations
at all. The difference in expected length between the intervals is quite small for all combinations of p and n and is decreasing
in n. The Stevens interval is shorter when p is close to 0 or 1, but wider when p is close to 1/2. When n = 20 the difference
in expected length is at most 0.018 and when n = 100 it is at most 0.002.
Apart from coverage, one can also consider interval location measured by directions of non-coverage, as described in
Newcombe (2011). We mention here briefly that based on an extensive simulation study, we have seen that the split sample

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความผันผวนของความคุ้มครองและระยะเวลาที่คาดหวังของกลุ่มตัวอย่างแยกสุ่มภายนอกวิลสัน, U (-1/2, 1/2) วิลสัน
และสตีเว่นช่วงเวลามีการเปรียบเทียบในรูป 3. U (-1/2, 1/2) ช่วงเวลาที่ดีขึ้นอยู่กับช่วงเวลาที่กลุ่มตัวอย่างเกี่ยวกับการแยกเป็น
มากที่สุดเท่าที่ช่วงเวลาที่กลุ่มตัวอย่างแยกดีขึ้นเมื่อช่วงเวลาที่วิลสันมาตรฐาน ซึ่งแตกต่างจากกลุ่มตัวอย่างแยกและ U (-1/2, 1/2)
ช่วงเวลาช่วงเวลาที่สตีเว่นมีการรายงานข่าวว่าเท่ากับ 1-αสำหรับค่าทั้งหมดของ P เพื่อให้ไม่มีการสั่นครอบคลุม
ทั้งหมด ความแตกต่างในระยะเวลาที่คาดว่าระหว่างช่วงเวลาที่ค่อนข้างขนาดเล็กสำหรับการรวมกันทั้งหมดของ P และ n และจะลดลง
ใน n สตีเว่นเป็นช่วงเวลาสั้นลงเมื่อ P อยู่ใกล้กับ 0 หรือ 1 แต่ที่กว้างขึ้นเมื่อพีอยู่ใกล้กับ 1/2 เมื่อ n = 20 ความแตกต่าง
ในระยะเวลาที่คาดว่าจะเป็นที่มากที่สุด 0.018 และเมื่อ n = 100 มันเป็นที่มากที่สุด 0.002
นอกเหนือจากการรายงานข่าวหนึ่งยังสามารถพิจารณาสถานที่ตั้งช่วงเวลาที่วัดได้จากทิศทางของความคุ้มครองที่ไม่ได้กล่าวไว้ใน
Newcombe (2011) เราพูดถึงที่นี่ในเวลาสั้น ๆ ที่อยู่บนพื้นฐานของการศึกษาแบบจำลองอย่างที่เราได้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างแยก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคุ้มครองความผันผวนและความยาวที่คาดหวังของภายนอกและแบ่งตัวอย่าง วิลสัน , u ( − 1 / 2 , 1 / 2 ) และ สตีเวนวิลสัน
ช่วงเวลาเมื่อเทียบในรูปที่ 3 U ( − 1 / 2 , 1 / 2 ) ช่วงปรับปรุงเมื่อแยกกลุ่มตัวอย่างช่วงเวลาเกี่ยวกับ
มากแบ่งตัวอย่างช่วงปรับปรุงเมื่อช่วง วิลสัน มาตรฐาน ซึ่งแตกต่างจากการแบ่งตัวอย่างและ U ( − 1 / 2 , 1 / 2 )
ครั้งช่วงเวลาสตีเวนส์ได้ครอบคลุมจริงๆ เท่ากับ 1 −αสำหรับทุกค่าของ p , เพื่อให้มีการสั่น
ที่ไม่ครอบคลุมทั้งหมด ความแตกต่างในความยาวที่คาดหวังระหว่างช่วงเวลาค่อนข้างเล็กสำหรับชุดค่าผสมของ P และ N และลดลงในช่วง
. สตีเว่นสั้นเมื่อ P คือใกล้ 0 หรือ 1 แต่กว้างขึ้นเมื่อ P อยู่ใกล้กับ 1 / 2 เมื่อ n = 20 ความแตกต่าง
ในความยาวที่คาดหวังมากที่สุด 0.018 และเมื่อ n = 100 มันที่สุด 0.002 .
นอกเหนือจากความคุ้มครอง หนึ่งยังสามารถพิจารณาช่วงเวลาที่ตั้งวัด โดยเส้นทางที่ไม่ครอบคลุมตามที่อธิบายไว้ใน
นูเคิ่ม ( 2011 ) เราพูดถึงตรงนี้สั้น ๆที่อยู่บนพื้นฐานของการศึกษาที่กว้างขวางซึ่งเราได้เห็นแล้วว่า การแบ่งตัวอย่าง