Blue swimmer crabs (Portunus pelagi

Blue swimmer crabs (Portunus pelagicus) are an economically important crab caught in baited traps throughout the Indo-west Pacific and Mediterranean. In Australia they are traditionally caught using rigid wire traps (≈pots) but there has been a recent increase in the use of collapsible pots constructed from polyethylene trawl mesh. Two experiments were conducted in Moreton Bay, Queensland, to determine the ghost fishing potential of lost crab pots on both target and bycatch species and to evaluate the differences between traditional and contemporary pot designs. A lost contemporary, collapsible trawl mesh pot will catch between 3 and 223 P. pelagicus per year after the bait has been exhausted, while a traditional wire mesh pot would catch 11–74 crabs per year. As most fishers now use the collapsible trawl mesh pots, ghost fishing mortality could be as high as 111,811–670,866 crabs per year. Bycatch retention was also higher in contemporary designs. Periods of strong winds appeared to increase the ghost fishing potential of lost pots. The use of escape gaps, larger mesh sizes and construction options that allow for the deterioration of entrance funnels to minimise ghost fishing are recommended to reduce environmental impacts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปูว่ายน้ำสีฟ้า (ปูม้า) เป็นปูเศรษฐกิจที่สำคัญติดอยู่ในกับดักล่อทั่วอินโดแปซิฟิกตะวันตกและทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในประเทศออสเตรเลียที่พวกเขาจะถูกจับแบบดั้งเดิมโดยใช้กับดักลวดแข็ง (≈pots) แต่ได้มีการเพิ่มขึ้นล่าสุดในการใช้งานของหม้อพับสร้างจากตาข่ายอวนลากเอทิลีน สองการทดลองได้ดำเนินการในอ่าวมอร์ตัน, ควีนส์แลนด์เพื่อตรวจสอบศักยภาพประมงผีหายไปหม้อปูไปตามเป้าหมายและ bycatch ทั้งสองชนิดและในการประเมินความแตกต่างระหว่างการออกแบบหม้อแบบดั้งเดิมและร่วมสมัย หายร่วมสมัยหม้อตาข่ายอวนลากจะจับพับระหว่าง 3 และ 223 พี pelagicus ต่อปีหลังจากที่เหยื่อได้หมดในขณะที่หม้อลวดตาข่ายแบบดั้งเดิมจะจับปู 11-74 ต่อปี ในฐานะที่เป็นชาวประมงส่วนใหญ่ตอนนี้ใช้หม้อตาข่ายอวนลากพับตายประมงผีอาจจะสูงถึง 111,811-670,866 ปูต่อปี การเก็บรักษา bycatch ก็ยังสูงขึ้นในการออกแบบร่วมสมัย ระยะเวลาของการปรากฏลมแรงเพื่อเพิ่มศักยภาพการประมงผีของหม้อหายไป การใช้ช่องว่างหลบหนีขนาดตาข่ายขนาดใหญ่และตัวเลือกการก่อสร้างที่ช่วยให้การเสื่อมสภาพของทางเข้าช่องทางที่จะลดการประมงผีมี​​การแนะนำเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปูสีฟ้า ( ปูม้า ) ที่มีความสําคัญทางเศรษฐกิจปูจับใช้กับดักทั่วอินโดแปซิฟิกตะวันตก และเมดิเตอร์เรเนียน ในออสเตรเลียจะใช้ผ้าจับกับดักสายแข็ง ( ≈หม้อ ) แต่ได้มีการเพิ่มขึ้นล่าสุดในการใช้กระถางพลาสติกพับได้สร้างจากอวนลาก ตาข่าย สองการทดลองในอ่าวมอร์ตัน , ควีนส์แลนด์ เพื่อหาศักยภาพของปูผีตกปลาหายไปหม้อทั้งเป้าหมายและ bycatch ชนิดและเพื่อศึกษาความแตกต่างระหว่างแบบดั้งเดิมและแบบกระถาง ร่วมสมัย สูญหายร่วมสมัย , พับอวนลากตาข่ายหม้อจะจับระหว่าง 3 และ 223 หน้าพื้นที่ต่อปี หลังจากเหยื่อได้หมด ในขณะที่ดั้งเดิมลวดตาข่ายหม้อจะจับ 11 – 74 ปูต่อปี เป็นชาวประมงอวนลากส่วนใหญ่ตอนนี้ใช้พับตาข่ายหม้อ อัตราการตายตกปลาผีอาจจะสูงเป็น 111811 – 670866 ปูต่อปี bycatch ความคงทนยังสูงในการออกแบบร่วมสมัย ช่วงที่ลมแรงขึ้นเพื่อเพิ่มศักยภาพของแพ้ผีปลาหม้อ การใช้ช่องว่างหลบหนีขนาดใหญ่ตาข่ายขนาดและการก่อสร้างตัวเลือกที่อนุญาตให้สำหรับการเสื่อมสภาพของทางเข้าช่องทางลดตกปลาผีแนะนำเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม