AbstractEvery year from May to June

Abstract
Every year from May to June, ethnic Lao from Laos and Northeastern Thailand hold a rocket festival called Bun Bangfai. Traditionally, rockets were launched in the festival to ask the gods, Phaya Thaen and the Naga, to produce rain in the human world for rice farming and as a blessing for happiness. The ritual combines fertility rites which are important to the agrarian society with the Buddhist concept of making merit. There is no precise history of the festival, but some believe that it originated in Tai or Dai culture in China’s Yunnan Province. The province of Yasothon in Thailand is very popular for tourists who seek traditional culture.

We can see the changing of Bun Bangfai from the past to present which includes pattern, ideas, and level of arrangement and from the original ritual to some unrelated ones.
This paper presents a preliminary study about Bun Bung Fai in Isan focusing on Yasothon Province of Thailand case, not only because it is well known, but it is also an international festival clearly showing the process of commodification. How can we deal with Bun Bangfai festival of Yasothon especially the commodification process from local to global level? And from this festival, how can we interpret and understand Isan people’s way of life?

The study found that the festival was full of capitalists, local and international who engage in every site. Also, the components of each parade came from different areas, some of them not related to the community. People who joined the festival might not relate less to the old tradition, however, there was some complexity of “value” and “cost” that overlapped each other. The idea about “Bun” among commoditized components of culture was particularly considered.

Introduction
This article presents a preliminary study about Bun Bangfai[2] in Isan focusing on the Yasothon case. Based on observations made on May 12 – 13 2008, the author aims to show the signs of self-contradictory consumerism by using a method of interpretation. These signs are derived from the local traditional festival as it is now more of a performance, rather than the ritual it was in the past.

The article is divided into five parts. The first part is about the changing aspect of Bun Bangfai. The second part presents an overall view of Bun Bangfai held in the Isan area. The next part focuses on Bun Bangfai held in Yasothon as it is the case study which reflects relating to commercialization. The penultimate section covers the commodification of culture and the confrontation of value and cost in Bun Bangfai and that is followed finally by the research conclusions.

Rethinking Bun Bangfai in Isan
Every year from May to June, ethnic Lao from Laos and Northeastern Thailand hold a rocket festival called Bun Bangfai. Traditionally, rockets were launched in the festival to ask the gods, Phaya Thaen and the Naga, to produce rain in the human world for rice farming and as a blessing for happiness. The ritual combines fertility rites important to agrarian society with Buddhist conceptions of making merit. There is no precise history of the festival, but some believe that it originates with Tai or Dai culture in China’s Yunnan Province.[3] (Srisupun, 2007)
Previous well-known studies concerning Bun Bangfai in Isan include those by Tambiah (1970), Keyes (1974), Suriya Samuttakup (1990), a Thai historian – Nidhi Eoseewong (1992) and Thai anthropologist – Akin Rabibhadana (1992), the latter of which was a case study of Bun Bangfai in Thailand’s Yasothon Province. Rabibhadana suggested that the festival underwent a long period of change. From a local custom at the village level, it was transformed into a regional affair involving provincial level officials from the central government, and since then it has been promoted as a major Northeast tourist attraction. Rabibhadana argues that despite the fact that culture will continually change as the society and the underlying beliefs of its people change, the promotion of cultural events as tourist destinations in this fashion can alienate culture from the local communities who have invented and nurtured it. Further, both Eoseewong and Rabibhadana are careful to point out that tourism may be just one factor contributing to change, and they assert that Bun Bangfai ritual should serve the local people, rather than the people serving the ritual. (Srisupun, 2007)

We can see many changes in the Bun Bangfai rocket festival – for example, the materials used to construct the rockets have changed. Nowadays, PVC pipe replaces traditional bamboo. But there are also cultural changes, changes in the meaning and purpose of the festival, and it is those changes coupled with the changes in technology that I would like to address here. (Srisupun, 2007)

A Homeland Identity Festival
The Bun Bangfai is recognized as a central feature of Lao cultural heritage. In 2005, Phra Ajarn Chandaphone Mingsisouphanh, deputy abbot of a Lao Temple, stated during a presentation of Bun Bangfai at the National Air and Space Museum in Chantilly, Virginia “This is a historic event that brings us recognition and visibility that we, all Laotians, can be proud of.” (Srisupun, 2007)
Anthropologist Charles Keyes (1998) tells of the exhibit of the Lao-American’s Bun Bangfai at the Burke Museum of National History and Culture, Seattle in which the Lao community wished to exhibit something more than simply nostalgia, a remembrance of life in Laos, and so in 1994 they launched a Bun Bangfai event adapted for the Seattle milieu. Within Thailand, Isan people who have emigrated to Eastern or Central Thailand, conscious of their homeland, still choose to celebrate the festival. The event reflects both traditional beliefs and newly assimilated cultural elements. These examples show how Bun Bangfai is always prominent in Lao consciousness in contexts where they are enacting their ethnic identities. (Srisupun, 2007)
In Isan, Bun Bangfai is a very important occasion for those who have been away from home to go back to their home. It might be a better time than Songkran or the New Year’s festival for people to visit their family. The locals call their children to come and join in parades.

From the Culture of Reducing Risk to the Culture of Making Risk
The idea behind Bun Bangfai originally was to reduce the risk of a bad agricultural season by supplicating the gods. In the meantime however, with improved technology, the ritual has begun producing risks - physical risks - which have to date gone largely unchecked. The physical dangers inherent in the shooting of rockets become palpable every year, as accidents and negligence increase. Amateur rockets are unpredictable in their trajectories, and few if any safety precautions are taken. Wayward rockets pose a hazard to people and property, but few festival participants pay attention to the dangers, nor even take them seriously. (Srisupun, 2007) In every year, we hear news of people or places who were placed in danger from Bangfai shooting.

Locals believe that if a rocket lands on a house or other location, that house will be cursed with bad luck. The household must then perform a rite to ask the local spirits to lift the curse. Shooting rockets also poses a severe risk to airplanes that are taking off or landing. Air traffic controllers in Ubon Ratchathani have asked locals to cooperate by disclosing the exact date, time and place of Bun Bangfai festivals, but such requests have gone largely unheeded.

How can we deal with this? The Rocket festival is the ritual that people ask the rain god to ensure a good rice harvest. But, today, it is the culture of risk. It has changed from the culture that tried to reduce risks [in the term of spirit] to the culture that now takes risks, risking lives, risking properties, and risking spirit.
The one thing that we can feel relieved about is that some places now have insurance. This is the new approach of the globalized world.

Gambling Everywhere
Bun Bangfai festivals typically involve a large amount of gambling, and sometimes the gambling itself becomes the main motivation for launching a rocket - such that sometimes rockets are launched during months having nothing to do with rain or agriculture. With increased participation in wage labor, the stakes of such gambling have grown, as have the socioeconomic risks involved in losing. Gambling has become a severe social problem, one which the government has been unable to address successfully. (Srisupun, 2007)

The origin of Bangfai ceremony is a ‘fertility ceremony’ which marked the beginning of the cultivation period of rice. Later, Bangfai relates with Buddhism as the idea of ‘Bun’ occurred and it was given ‘Bun’ as the name. It has to be arranged in the full moon of the 6th lunar month as Visak Day. People also shooting rocket offerings to Buddha because they believe the toad in the myth is a new born of him in that era. All the activities of Bangfai will start at the temple. People go to make merit. And you can see the ordination as a part of that ritual. Nowadays, Bun Bangfai is less related to the ideas of Buddhism because a globalized world leads to change in social structure, especially the change from an agricultural society to industrial society and also the government policy of tourism. Technology used in agriculture is another important factor which reduces the relation between the religious ceremony of Bun Bangfai and the traditional request of rainfall. In the other words, the festival is now held mainly to conserve an old Buddhism tradition. Rabibhadana (1992: 27) said that it is an area for betting and advertising the ability to Produce Bung-Fai of specialized, commercial groups.

Bun Bangfai Performance in Isan
We can see Bun Bangfai arrangements throughout every part of Thailand, with the exception of the South. In the North the traditional rocket shooting is called “Chi Bok Fai”, which is held to worship the Buddha, not to direc

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ทุกปีตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายนชาติพันธุ์ลาวจากประเทศลาวและภาคตะวันออกเฉียงเหนือถือเทศกาลจรวดที่เรียกว่าบุญ Bangfai ตามเนื้อผ้าจรวดถูกเปิดตัวในงานเทศกาลที่จะขอให้พระเจ้าพญาแถนและพญานาคเพื่อผลิตฝนตกในโลกมนุษย์สำหรับการเลี้ยงข้าวและเป็นพระพรสำหรับความสุข รวมพิธีกรรมพิธีกรรมความอุดมสมบูรณ์ซึ่งมีความสำคัญต่อสังคมเกษตรกรรมที่มีแนวคิดทางพุทธศาสนาของทำบุญ ไม่มีประวัติที่แม่นยำของเทศกาลนี้ แต่บางคนเชื่อว่ามันเกิดขึ้นในวัฒนธรรมไทหรือได๋ในของจีนมณฑลยูนนาน จังหวัดยโสธรในประเทศไทยเป็นที่นิยมมากสำหรับนักท่องเที่ยวที่แสวงหาวัฒนธรรมดั้งเดิม. เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของบุญ Bangfai ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันซึ่งรวมถึงรูปแบบความคิดและระดับของการจัดพิธีกรรมและจากเดิมที่จะบางคนที่ไม่เกี่ยวข้อง. นี้ กระดาษที่มีการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับบุญบั้งไฟอีสานมุ่งเน้นไปที่จังหวัดยโสธรกรณีของประเทศไทยไม่เพียง แต่เพราะมันเป็นที่รู้จักกันดี แต่ก็ยังเป็นเทศกาลนานาชาติชัดเจนแสดงกระบวนการของการเป็นสินค้า วิธีที่เราสามารถจัดการกับบุญ Bangfai เทศกาลยโสธรโดยเฉพาะอย่างยิ่งกระบวนการเป็นสินค้าจากท้องถิ่นไประดับโลก? และจากเทศกาลนี้วิธีที่เราสามารถตีความและเข้าใจวิธีที่ผู้คนอีสานของชีวิต? การศึกษาพบว่าการจัดงานเทศกาลที่เต็มไปด้วยนายทุนที่ประเทศและต่างประเทศมีส่วนร่วมในทุกเว็บไซต์ นอกจากนี้ส่วนประกอบของแต่ละขบวนแห่มาจากพื้นที่ที่แตกต่างกันบางคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับชุมชน คนที่เข้าร่วมเทศกาลอาจจะไม่เกี่ยวข้องน้อยที่จะประเพณีเก่า แต่มีความซับซ้อนของบางอย่าง "ค่า" และ "ต้นทุน" ที่ซ้อนทับกัน ความคิดเกี่ยวกับ "บุญ" ในหมู่ส่วนประกอบ commoditized ของวัฒนธรรมได้รับการพิจารณาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. บทนำบทความนี้นำเสนอการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับบุญ Bangfai [2] ในภาคอีสานมุ่งเน้นไปที่กรณียโสธร ตามข้อสังเกตในวันที่ 12-13 พฤษภาคม 2008 ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงสัญญาณของการคุ้มครองผู้บริโภคด้วยตนเองขัดแย้งโดยใช้วิธีการของการตีความ อาการเหล่านี้จะได้มาจากงานเทศกาลประเพณีท้องถิ่นที่เป็นอยู่ในขณะนี้มากขึ้นของประสิทธิภาพการทำงานมากกว่าพิธีกรรมก็คือในอดีตที่ผ่านมา. บทความนี้แบ่งออกเป็นห้าส่วน ส่วนแรกเป็นเรื่องเกี่ยวกับแง่มุมที่เปลี่ยนไปของบุญ Bangfai ส่วนที่สองนำเสนอมุมมองโดยรวมของบุญ Bangfai จัดขึ้นในพื้นที่ภาคอีสาน ส่วนถัดไปมุ่งเน้นไปที่บุญ Bangfai จัดขึ้นในจังหวัดยโสธรมันเป็นกรณีศึกษาซึ่งสะท้อนให้เห็นเกี่ยวกับการค้า ส่วนสุดท้ายเป็นสินค้าครอบคลุมของวัฒนธรรมและการเผชิญหน้าของมูลค่าและค่าใช้จ่ายในบุญ Bangfai และที่จะตามในที่สุดโดยข้อสรุปงานวิจัย. ทบทวนบุญ Bangfai อีสานทุกปีตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายนชาติพันธุ์ลาวจากประเทศลาวและภาคตะวันออกเฉียงเหนือถือจรวด เทศกาลที่เรียกว่าบุญ Bangfai ตามเนื้อผ้าจรวดถูกเปิดตัวในงานเทศกาลที่จะขอให้พระเจ้าพญาแถนและพญานาคเพื่อผลิตฝนตกในโลกมนุษย์สำหรับการเลี้ยงข้าวและเป็นพระพรสำหรับความสุข รวมพิธีกรรมพิธีกรรมความอุดมสมบูรณ์ของสิ่งสำคัญที่จะสังคมเกษตรกรรมที่มีแนวความคิดของชาวพุทธทำบุญ ไม่มีประวัติที่แม่นยำของเทศกาลนี้ แต่บางคนเชื่อว่ามันมากับไทหรือวัฒนธรรมได๋ในประเทศจีนของมณฑลยูนนาน. [3] (Srisupun 2007) การศึกษาที่รู้จักกันดีก่อนหน้านี้เกี่ยวกับบุญ Bangfai ในภาคอีสานรวมถึงผู้ที่จาก Tambiah (1970) คีย์ส (1974), สุริยา Samuttakup (1990), ประวัติศาสตร์ไทย - นิธิเอียวศรีวงศ์ (1992) และนักมานุษยวิทยาไทย - คล้าย Rabibhadana (1992) หลังซึ่งเป็นกรณีศึกษาของบุญ Bangfai ในจังหวัดยโสธรไทย Rabibhadana ชี้ให้เห็นว่าการจัดงานเทศกาลเปลี่ยนไปเป็นระยะเวลานานของการเปลี่ยนแปลง จากประเพณีท้องถิ่นในระดับหมู่บ้านมันก็กลายเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเจ้าหน้าที่ระดับภูมิภาคระดับจังหวัดจากรัฐบาลกลางและตั้งแต่นั้นมาจะได้รับการส่งเสริมให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญภาคตะวันออกเฉียงเหนือ Rabibhadana ระบุว่าแม้จะมีความจริงที่ว่าวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่องจะเปลี่ยนเป็นสังคมและความเชื่อพื้นฐานของประชาชนเปลี่ยนโปรโมชั่นกิจกรรมทางวัฒนธรรมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวในแบบนี้สามารถกลายเป็นวัฒนธรรมจากชุมชนในท้องถิ่นที่ได้คิดค้นและหล่อเลี้ยงมัน นอกจากนี้ทั้งสอง Eoseewong และ Rabibhadana มีความระมัดระวังที่จะชี้ให้เห็นว่าการท่องเที่ยวอาจจะเป็นเพียงปัจจัยหนึ่งที่เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงและพวกเขายืนยันว่าบุญ Bangfai พิธีกรรมควรทำหน้าที่ของคนในท้องถิ่นมากกว่าคนที่ให้บริการพิธีการ (Srisupun 2007) เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในบุญ Bangfai เทศกาลจรวด - ตัวอย่างเช่นวัสดุที่ใช้ในการสร้างจรวดที่มีการเปลี่ยนแปลง ปัจจุบันท่อพีวีซีแทนไม้ไผ่แบบดั้งเดิม แต่ยังมีการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม, การเปลี่ยนแปลงในความหมายและวัตถุประสงค์ของการจัดงานเทศกาลและเป็นการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นควบคู่ไปกับการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีที่ผมต้องการจะอยู่ที่นี่ (Srisupun 2007) บ้านเกิดเอกลักษณ์เทศกาลบุญ Bangfai ได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นคุณลักษณะที่สำคัญของลาวมรดกทางวัฒนธรรม ในปี 2005 พระอาจารย์ Chandaphone Mingsisouphanh เจ้าอาวาสรองผู้อำนวยการลาววัดดังกล่าวในระหว่างการนำเสนอของบุญ Bangfai ที่พิพิธภัณฑ์การบินและอวกาศแห่งชาติใน Chantilly, เวอร์จิเนีย "นี่เป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่จะทำให้เราได้รับการยอมรับและการมองเห็นว่าเราทุกคนลาว สามารถเป็นความภาคภูมิใจของ. "(Srisupun 2007) นักมานุษยวิทยาชาร์ลส์คีย์ส (1998) บอกว่าจัดแสดงของลาวอเมริกันบุญ Bangfai ที่พิพิธภัณฑ์เบิร์คจากประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งชาติ, ซีแอตเติที่ชุมชนลาวอยากจะแสดงอะไรบางอย่าง มากกว่าเพียงแค่คิดถึงความทรงจำของชีวิตในประเทศลาวและอื่น ๆ ในปี 1994 พวกเขาเปิดตัวเหตุการณ์บุญ Bangfai เหมาะสำหรับสภาพแวดล้อมที่ซีแอตเติ ในประเทศไทยคนอีสานที่ได้อพยพไปทางทิศตะวันออกหรือภาคกลางของประเทศไทย, จิตสำนึกของบ้านเกิดของพวกเขายังคงเลือกที่จะเฉลิมฉลองเทศกาล สะท้อนให้เห็นถึงเหตุการณ์ทั้งความเชื่อดั้งเดิมและหลอมใหม่องค์ประกอบทางวัฒนธรรม ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าบุญ Bangfai อยู่เสมอที่โดดเด่นในจิตสำนึกของลาวในบริบทที่พวกเขามีตัวประกันอัตลักษณ์ชาติพันธุ์ของพวกเขา (Srisupun 2007) ในอีสานบุญ Bangfai เป็นโอกาสที่สำคัญมากสำหรับผู้ที่ได้รับออกจากบ้านไปกลับไปที่บ้านของพวกเขา มันอาจจะเป็นเวลาที่ดีกว่าสงกรานต์หรือเทศกาลปีใหม่สำหรับคนที่จะไปเยี่ยมครอบครัวของพวกเขา ชาวบ้านเรียกเด็กของพวกเขาที่จะมาร่วมในขบวนพาเหรด. จากวัฒนธรรมของการลดความเสี่ยงของการสร้างวัฒนธรรมความเสี่ยงคิดที่อยู่เบื้องหลังบุญ Bangfai เดิมคือการลดความเสี่ยงของฤดูการเกษตรไม่ดีโดยวิงวอนพระเจ้า ในขณะเดียวกัน แต่ด้วยเทคโนโลยีที่ดีขึ้นพิธีกรรมได้เริ่มการผลิตความเสี่ยง - ความเสี่ยงทางกายภาพ - ซึ่งมีถึงวันที่หายไปส่วนใหญ่ไม่ได้ตรวจสอบ อันตรายทางกายภาพโดยธรรมชาติในการยิงจรวดกลายเป็นที่เห็นได้ชัดทุกปีเช่นการเกิดอุบัติเหตุและการเพิ่มขึ้นของความประมาท จรวดมือสมัครเล่นที่ไม่แน่นอนในลูกทีมของพวกเขาและไม่กี่ถ้าข้อควรระวังความปลอดภัยใด ๆ จะถูกนำ จรวดเอาแต่ใจก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้คนและทรัพย์สิน แต่ผู้เข้าร่วมงานเทศกาลไม่กี่ใส่ใจกับอันตรายที่ไม่ได้ใช้พวกเขาอย่างจริงจัง (Srisupun 2007) ในทุกปีที่เราได้ยินข่าวของผู้คนหรือสถานที่ที่อยู่ในอันตรายจากการถ่ายภาพ Bangfai. ชาวบ้านเชื่อว่าถ้าที่ดินจรวดในบ้านหรือสถานที่อื่น ๆ บ้านที่จะถูกสาปแช่งด้วยความโชคร้าย ของใช้ในครัวเรือนแล้วต้องดำเนินการพระราชพิธีที่จะขอให้วิญญาณของท้องถิ่นที่จะยกคำสาปแช่ง จรวดยิงยัง poses ความเสี่ยงอย่างรุนแรงต่อเครื่องบินที่มีการปิดหรือเชื่อมโยงไปถึง ควบคุมการจราจรทางอากาศในจังหวัดอุบลราชธานีได้ถามชาวบ้านให้ความร่วมมือโดยการเปิดเผยวันที่ที่แน่นอนเวลาและสถานที่ของงานเทศกาลบุญ Bangfai แต่การร้องขอดังกล่าวได้หายไปส่วนใหญ่ถูกมองข้าม. วิธีที่เราสามารถจัดการกับเรื่องนี้? เทศกาลจรวดเป็นพิธีกรรมที่มีคนถามพระเจ้าฝนเพื่อให้แน่ใจว่าการเก็บเกี่ยวข้าวที่ดี แต่วันนี้มันเป็นวัฒนธรรมของความเสี่ยง มันมีการเปลี่ยนแปลงจากวัฒนธรรมที่พยายามที่จะลดความเสี่ยง [ในแง่ของจิตวิญญาณ] กับวัฒนธรรมที่ตอนนี้จะใช้เวลาความเสี่ยงเสี่ยงชีวิตเสี่ยงคุณสมบัติและเสี่ยงต่อจิตวิญญาณ. สิ่งหนึ่งที่เราจะรู้สึกโล่งใจเกี่ยวกับการเป็นว่าบางสถานที่ในขณะนี้ มีประกัน นี่คือวิธีการใหม่ของโลกยุคโลกาภิวัตน์. การพนันทุกเทศกาลบุญ Bangfai มักจะเกี่ยวข้องกับจำนวนมากของการเล่นการพนันและบางครั้งการเล่นการพนันตัวเองจะกลายเป็นแรงจูงใจหลักสำหรับการยิงจรวด - เช่นจรวดที่บางครั้งมีการเปิดตัวในช่วงเดือนมีอะไรจะทำอย่างไรกับ ฝนหรือการเกษตร การมีส่วนร่วมที่เพิ่มขึ้นในค่าจ้างแรงงาน, เงินเดิมพันของการเล่นการพนันดังกล่าวมีการเติบโตเช่นมีความเสี่ยงทางเศรษฐกิจและสังคมที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสีย การพนันได้กลายเป็นปัญหาสังคมอย่างรุนแรงหนึ่งที่รัฐบาลได้รับไม่สามารถที่จะอยู่ประสบความสำเร็จ (Srisupun 2007) ที่มาของพิธี Bangfai คือ 'พิธีอุดมสมบูรณ์ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของระยะเวลาการเพาะปลูกข้าว ต่อมา Bangfai เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาเป็นความคิดของ 'บุญ' ที่เกิดขึ้นและจะได้รับ 'บุญ' เป็นชื่อ มันจะต้องมีการจัดในคืนพระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่ 6 เป็น Visak วัน คนยังยิงจรวดที่จะถวายพระพุทธรูปเพราะพวกเขาเชื่อว่าคางคกในตำนานเป็นใหม่เกิดของเขาในยุคนั้น กิจกรรมทั้งหมดของ Bangfai จะเริ่มต้นที่วัด คนไปทำบุญ และคุณสามารถเห็นการบวชเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมที่ ปัจจุบันบุญ Bangfai เกี่ยวข้องน้อยกับความคิดของพุทธศาสนาเพราะโลกยุคโลกาภิวัตน์นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปลี่ยนแปลงจากสังคมเกษตรกรรมไปสู่สังคมอุตสาหกรรมและนโยบายของรัฐบาลด้านการท่องเที่ยว เทคโนโลยีที่ใช้ในการเกษตรเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่สำคัญซึ่งจะช่วยลดความสัมพันธ์ระหว่างการประกอบพิธีทางศาสนาของบุญ Bangfai และคำขอแบบดั้งเดิมของปริมาณน้ำฝน ในคำอื่น ๆ , งานเทศกาลจะจัดขึ้นในขณะนี้ส่วนใหญ่เพื่อการอนุรักษ์ประเพณีพุทธศาสนาเก่า Rabibhadana (1992: 27) บอกว่ามันเป็นพื้นที่สำหรับการเดิมพันและการโฆษณาความสามารถในการผลิตบึงฝ้ายของเฉพาะกลุ่มเชิงพาณิชย์. บุญ Bangfai ประสิทธิภาพการทำงานในภาคอีสานเราจะเห็นการจัดบุญ Bangfai ตลอดส่วนหนึ่งของประเทศไทยทุกคนมีข้อยกเว้นของ ภาคใต้ ในภาคเหนือยิงจรวดแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า "จิบกรถไฟ" ซึ่งจะจัดขึ้นเพื่อบูชาพระพุทธเจ้าไม่Dírec

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ทุกปีตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงเดือนมิถุนายน เชื้อชาติลาว จากลาว และภาคตะวันออกเฉียงเหนือถือเทศกาลจรวด เรียกว่า บุญบั้งไฟ . ผ้า จรวดได้ถูกเปิดตัวในเทศกาล ถามพระ พญาแถน และ นาค เพื่อผลิตฝนในโลกมนุษย์เพื่อการทำนาและเป็นพระพรสำหรับความสุขพิธีกรรมรวมพิธีกรรมความอุดมสมบูรณ์ที่มีความสำคัญต่อสังคมเกษตรกรรมกับพุทธาบุญ ไม่มีประวัติที่ชัดเจนของงาน แต่บางคนเชื่อว่ามันมาจากใต้หรือวัฒนธรรมไทในมณฑลยูนนานของจีน จังหวัดยโสธร ประเทศไทยเป็นที่นิยมมากสำหรับนักท่องเที่ยวที่แสวงหาวัฒนธรรมดั้งเดิม .

เราสามารถเห็นการเปลี่ยนแปลงของบุญบั้งไฟจากอดีตถึงปัจจุบันซึ่งรวมถึงรูปแบบ , ความคิด , และระดับของการจัดเรียงและพิธีกรรมเดิมบาง คนที่ไม่เกี่ยวข้อง .
งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับบึงบูรพ์ ไฟในภาคอีสานเน้นจังหวัดยโสธร กรณีประเทศไทย ไม่เพียงเพราะมันเป็นรู้จักกันดีแต่มันเป็นเทศกาลนานาชาติอย่างชัดเจนแสดงกระบวนการของสินค้า . วิธีที่เราสามารถจัดการกับงานบุญบั้งไฟยโสธรโดยเฉพาะอย่างยิ่งสินค้ากระบวนการจากท้องถิ่นสู่ระดับสากล ? และจากเทศกาลนี้แล้วเราสามารถตีความและเข้าใจวิถีชีวิตของคนอีสาน ?

ผลการศึกษา พบว่า เทศกาลเต็มของนายทุนนานาชาติและท้องถิ่นที่มีส่วนร่วมในทุกเว็บไซต์ นอกจากนี้ ส่วนประกอบของแต่ละขบวนที่มาจากพื้นที่ที่แตกต่างกัน บางส่วนของพวกเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับชุมชน ผู้เข้าร่วมงานจะไม่ เกี่ยวข้องน้อยมาก ประเพณีเก่า อย่างไรก็ตาม มีความซับซ้อนของ " คุณค่า " และ " ต้นทุน " ที่ทับซ้อนกันความคิดเรื่อง " บุญ " ของสินค้าส่วนประกอบของวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพิจารณา


บทความนี้นำเสนอการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับบุญบั้งไฟ [ 2 ] ในภาคอีสานเน้นยโสธร . จากการสังเกตทำให้เมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม– 13 2008 , ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงสัญญาณของการขัดแย้งที่ตนเองบริโภคโดยใช้วิธีการตีความ