people living in the eastern delta

people living in the eastern delta region of Myanmar (Burma) and in west-central Thailand, numbering in the late 20th century more than 1.1 million. The Mon have lived in their present area for the last 1,200 years, and it was they who gave Myanmar its writing (Pali) and its religion (Buddhism). The Mon are believed to have spread from western China over the river lowlands from the Irrawaddy River delta south to the Chao Phraya River basin in Thailand. The Mon city of Thaton was conquered by Burmans migrating southward in 1057. The Mon state endured, however, until it was finally subjugated by the Burmans in 1757. Most Mon are bilingual, speaking Burmese as well as their own language, which is of Austroasiatic stock.

The Mon homeland occupies a coastal strip of land bordering the Gulf of Martaban and includes the Bilugyun and Kalegauk islands. The physiography of the area consists of lowlands terminated by the Taungnyo Range in the east. The Sittang River is the region's northwestern boundary, and the rivers Gyaing, Ataran, Salween, and Ye drain the area westward to the Gulf of Martaban. Rice and teak are the most important agricultural products; mangoes and durians are cultivated as well. Tea, sugar, tobacco, rubber, salt, and bamboo products are exported from Moulmein. Other cities and towns in the region include Thaton, Ye, and Martaban. Thaton, the former capital of the Mon kingdom, lost its position as a port because of silting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคสามเหลี่ยมปากแม่น้ำทางทิศตะวันออกของพม่า (พม่า) และในประเทศไทยตะวันตกกลางนับในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 มากกว่า 1.1 ล้าน จันทร์ได้อาศัยอยู่ในพื้นที่ปัจจุบันของพวกเขาในช่วง 1,200 ปีที่ผ่านมาและมันเป็นพวกเขาที่ให้พม่าการเขียน (บาลี) และศาสนาของตน (พุทธศาสนา) จันทร์เชื่อว่าจะมีการแพร่กระจายจากตะวันตกของจีนกว่าที่ราบลุ่มแม่น้ำจากสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิรวดีใต้ไปยังลุ่มน้ำแม่น้ำเจ้าพระยาในประเทศไทย เมืองจันทร์ของท่าตอนก็เอาชนะพม่าโยกย้ายไปทางทิศใต้ใน 1057. รัฐมอญทน แต่จนกว่ามันจะถูกปราบปรามในที่สุดโดยชาวพม่าในปี 1757 ส่วนใหญ่จันทร์มีสองภาษาพูดภาษาพม่าเช่นเดียวกับภาษาของตนเองซึ่งเป็น Austroasiatic หุ้น. บ้านเกิดจันทร์ตรงบริเวณแถบชายฝั่งของที่ดินที่มีพรมแดนติดอ่าวเมาะตะมะและรวมถึง Bilugyun และหมู่เกาะ Kalegauk ภูมิศาสตร์กายภาพของพื้นที่ประกอบด้วยที่ราบลุ่มยกเลิกโดยช่วง Taungnyo อยู่ทางทิศตะวันออก แม่น้ำ Sittang เป็นเขตแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือของภูมิภาคและแม่น้ำ Gyaing, Ataran, สาละวินและ Ye ระบายน้ำในพื้นที่ทางทิศตะวันตกไปยังอ่าวเมาะตะมะ ข้าวและไม้สักเป็นสินค้าเกษตรที่สำคัญที่สุด; มะม่วงและทุเรียนที่ปลูกเป็นอย่างดี ชา, น้ำตาล, ยาสูบ, ยาง, เกลือและผลิตภัณฑ์ไม้ไผ่จะถูกส่งออกจากมะละแหม่ง เมืองอื่น ๆ และเมืองในภูมิภาค ได้แก่ ท่าตอนเจ้าและเมาะตะมะ ท่าตอน, อดีตเมืองหลวงของอาณาจักรมอญสูญเสียตำแหน่งเป็นพอร์ตเพราะลีบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำตะวันออกของพม่า ( พม่า ) ในภาคกลางและตะวันตก , เลขในศตวรรษที่ 20 สายมากกว่า 1.1 ล้าน ชาวมอญอาศัยอยู่ในพื้นที่ปัจจุบันของพวกเขาที่ผ่านมา 1 , 200 ปี และเป็นผู้ที่ทำให้พม่าเขียน ( บาลี ) และศาสนา ( พุทธ )ชาวมอญเชื่อว่ามีการแพร่กระจายจากจีนตะวันตกผ่านแม่น้ำที่ต่ำจากแม่น้ำอิระวดี เดลต้า ทางใต้ของลุ่มน้ำเจ้าพระยา ในไทย มอญเมืองท่าต ถูกพิชิตโดย burmans โยกย้ายใต้ใน 990 . ที่รัฐมอญ อดทน แต่ จน สุดท้ายก็เป็นเมืองขึ้น โดย burmans ใน 552 . มอญมากที่สุดเป็นสองภาษา พูดภาษาพม่าเป็นภาษาของพวกเขาเองซึ่งเป็นหุ้นของ ออสโตรเอเชียติก

มอญบ้านเกิดตรงแถบชายฝั่งของที่ดินที่ติดกับอ่าวเมาะตะมะ และรวมถึง bilugyun และเกาะ kalegauk . ทางภูมิศาสตร์กายภาพของพื้นที่ประกอบด้วยพื้นที่ราบสิ้นสุดลง โดยช่วง taungnyo ในตะวันออก การซิตแม่น้ำตะวันตกเฉียงเหนือของภูมิภาค และแม่น้ำคเยง ataran , แม่น้ำสาละวินและเจ้าระบายพื้นที่ทางทิศตะวันตกถึงอ่าวเมาะตะมะ . ข้าว และไม้สักเป็นสำคัญที่สุด ผลิตภัณฑ์การเกษตร มะม่วง และทุเรียนที่ปลูกได้เป็นอย่างดี ชา , น้ำตาล ยาสูบ เกลือ ยาง และผลิตภัณฑ์ไม้ไผ่ส่งออกจาก moulmein . เมืองอื่น ๆและเมืองในภูมิภาครวมท่าต ท่านทั้งหลายและเมาะตะมะ . ท่าต เมืองหลวงเดิมของมอญ อาณาจักรสูญเสียตำแหน่งของพอร์ต เพราะ silting .