3.4. X-ray diffraction pattern of s

3.4. X-ray diffraction pattern of starches
X-ray diffraction patterns of the native and treated rice starches
are shown in Fig. 1. All of native rice starches in this study showed
the same A-type crystalline structure with the major X-ray diffraction
peaks at 15, a doublet at 17 and 18, and 23 (2h) (Zhu et al.,
2011), which is common char
ผลลัพธ์ (ภาษาไทย) 1:acteristic of most rice starches
(Hizukuri, Abe, & Hanashiro, 2006). The normal and high-amylose
rice starches showed the peak at 20 (2h) indicating that these
starches contained amylose–lipid complex, whereas the waxy rice
starch did not contain this complex (no peak at 20 2h). The results
also indicate that a combination of acid and heat-moisture treatment
did not change the X-ray diffraction patterns of the rice
starches, meaning that all kinds of starches under acid and heatmoisture
treatment still remained the A-type crystalline structure
like the native rice starches. However, the peaks at 20 (2h) show
that the acid and heat moisture treated starches contained higher
amounts of amylose–lipid complex than the native starches. Shin,
Lee, Kim, Lee, et al. (2007) found that in addition of the major X-ray
diffraction peaks similar to those of the raw rice starch, the citric
acid-treated rice starch had the additive peaks at 13 and 20
(2h), that are the typical peaks of the V-type pattern resulting from
the complexation of amylose with lipids present in starch during
storage, and the peak at 7.5, a novel one that may reflect that
the citric acid-treated rice starch is repolymerised during reaction,
which was not observed in this study. Thus, the rice starches did
not have an altered X-ray diffraction pattern under treatment conditions
in this study though they were hydrolyzed by citric acid,
lactic acid or acetic acid during treatment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4 การรูปที่เอ็กซ์เรย์การเลี้ยวเบนของสมบัติรูปแบบการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์ของสมบัติข้าวพื้นเมือง และบำบัดมีแสดงใน Fig. 1 ทั้งหมดของเจ้างอกในการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าA ชนิดผลึกโครงสร้างเดียวกันกับการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์หลักยอดที่ 15 คำซ้อนในภาษาที่ 17 และ 18 และ 23 (2h) (Zhu et al.,2011), ซึ่งเป็นอักขระทั่วไป1:acteristic (ภาษาไทย) ผลลัพธ์ของงอกมากที่สุด(Hizukuri อะเบะ & Hanashiro, 2006) ปกติและปริมาณแอมิโลสสูงงอกพบสูงสุดที่ 20 (2h) เพื่อระบุว่า เหล่านี้สมบัติประกอบด้วยคอมเพล็กซ์และ – ไขมัน ในขณะที่ข้าวแว็กซี่แป้งไม่ประกอบด้วยซับซ้อน (ไม่สูงสุดที่ 20 2h) ผลลัพธ์นอกจากนี้ยัง บ่งชี้ว่า การรวมกันของกรดและความร้อนความชื้นไม่ได้เปลี่ยนรูปแบบการเลี้ยวเบนเอ็กซ์เรย์ของข้าวสมบัติ สมบัติกรดและ heatmoisture ทุกชนิดรักษาอาคาร โครงสร้างผลึกชนิด Aเช่นเจ้างอก อย่างไรก็ตาม แห่งที่ 20 (2h) แสดงว่า กรดและความร้อนความชื้นถือว่าสมบัติที่มีอยู่สูงจำนวนคอมเพล็กซ์และ – ไขมันกว่าสมบัติดั้งเดิม ชินลี คิม Lee, al. et (2007) พบว่านอกจากนี้ของเอกซเรย์หลักการเลี้ยวเบนยอดใกล้เคียงกับแป้งข้าวดิบ การแอซิด ซิทริกถือว่ากรดแป้งมียอด additive ที่ 13 และ 20(2h), ที่มีทั่วไปแห่งรูป V ชนิดที่เกิดจากcomplexation ของและมีอยู่ในแป้งในระหว่างโครงการจัดเก็บ และสูงสุดที่ 7.5 นิยายหนึ่งที่อาจสะท้อนถึงที่แป้งข้าวถือว่ากรดซิตริกเป็น repolymerised ในระหว่างปฏิกิริยานอกจากนี้ที่ไม่ถูกสังเกตในการศึกษานี้ ดังนั้น งอกได้ไม่มีรูปแบบเปลี่ยนแปลงเอกซเรย์การเลี้ยวเบนการรักษาสภาวะในการศึกษานี้ แม้ว่าพวกเขาถูก hydrolyzed ด้วยกรดซิตริกกรดแลกติกหรือกรดน้ำส้มในระหว่างการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 รูปแบบการเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์ของสตาร์ชรูปแบบการเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์ของพื้นเมืองและรับการรักษาตาร์ชข้าวจะแสดงในรูป 1. สตาร์ชข้าวพื้นเมืองในการศึกษานี้แสดงให้เห็นเดียวกันA-ประเภทโครงสร้างผลึกกับ X-ray diffraction ที่สำคัญยอดที่15 ?, คู่ที่ 17 หรือไม่? และ 18 และ 23 ?,? (2 ชั่วโมง) (จู้, et al., ซึ่งเป็นถ่านที่พบบ่อย 2011) ผลลัพธ์ (ภาษาไทย) 1: acteristic ส่วนใหญ่แป้งข้าว(Hizukuri เอ็บและ Hanashiro, 2006) ปกติและสูงอะไมโลสตาร์ชข้าวที่แสดงให้เห็นจุดสูงสุดที่ 20 หรือไม่? (2 ชั่วโมง) แสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้แป้งที่มีอะไมโลสที่ซับซ้อนไขมันในขณะที่ข้าวเหนียวแป้งไม่ได้มีความซับซ้อนเช่นนี้ (ไม่มีจุดสูงสุดที่ 20? 2 ชั่วโมง) ผลยังระบุว่าการรวมกันของกรดและการรักษาความร้อนความชื้นไม่ได้เปลี่ยนรูปแบบการเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์ของข้าวแป้งซึ่งหมายความว่าทุกชนิดของแป้งภายใต้กรดและheatmoisture การรักษายังคง A-ประเภทโครงสร้างผลึกเหมือนพื้นเมืองแป้งข้าว แต่ยอดที่ 20? (2 ชั่วโมง) แสดงให้เห็นว่ากรดและแป้งความชื้นได้รับการรักษาที่มีความร้อนสูงกว่าปริมาณของอะไมโลสที่ซับซ้อนกว่าไขมันแป้งพื้นเมือง ชินลีคิมลี, et al (2007) พบว่าในการเพิ่มของ X-ray ที่สำคัญยอดเลนส์คล้ายกับบรรดาของแป้งข้าวดิบมะนาวแป้งข้าวเจ้ากรดที่ได้รับมียอดสารเติมแต่งที่13? และ 20 (2 ชั่วโมง) ซึ่งเป็นยอดเขาที่ปกติของรูปแบบ V-ประเภทที่เกิดจากสารประกอบเชิงซ้อนของอะไมโลสที่มีไขมันอยู่ในแป้งในช่วงการจัดเก็บและสูงสุดที่7.5 ?, หนึ่งใหม่ที่อาจสะท้อนให้เห็นว่ากรดซิตริกได้รับการรักษาแป้งข้าว repolymerised ในระหว่างการเกิดปฏิกิริยาที่ไม่ได้ตั้งข้อสังเกตในการศึกษาครั้งนี้ ดังนั้นแป้งข้าวไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการเลี้ยวเบนรังสีเอกซ์ภายใต้เงื่อนไขที่การรักษาในการศึกษานี้แม้ว่าพวกเขาจะไฮโดรไลซ์ด้วยกรดซิตริกกรดแลคติกหรือกรดอะซิติกในระหว่างการรักษา