Development of the myth[edit]The ol

Development of the myth[edit]
The oldest extant Hydra narrative appears in Hesiod's Theogony, while the oldest images of the monster are found on a pair of bronze fibulae dating to ca. 700 BCE. In both these sources, the main motifs of the Hydra myth are already present: a multi-headed serpent that is slain by Heracles and Iolaus. While the fibulae portray a six-headed Hydra, its number of heads was first fixed in writing by Alcaeus (ca. 600 BCE), who gave it nine heads. Simonides, writing a century later, increased the number to fifty, while Euripides, Virgil and others did not bother to give an exact figure. Heraclitus the paradoxographer rationalized the myth by suggesting that the Hydra would have been a single-headed snake accompanied by its offspring.[6]

Like the initial number of heads, the monster's capacity to regenerate lost heads varies with time and author. The first mention of this ability of the Hydra occurs with Euripides, where the monster grew back a pair of heads for each one severed by Heracles. Palaephatus, Ovid and Diodorus Siculus concur with Euripides, while Servius has the Hydra grow back three heads each time; the Suda does not give a number. Depictions of the monster dating to ca. 500 BCE show it with a double tail as well as multiple heads, suggesting the same regenerative ability at work, but no literary accounts have this feature.[7]

The Hydra had many parallels in ancient Near Eastern religions. In particular, Sumerian, Babylonian, and Assyrian mythology celebrated the deeds of the war and hunting god Ninurta, whom the Angrim credited with slaying 11 monsters on an expedition to the mountains, including a seven-headed serpent (possibly identical with the Mushmahhu) and Bashmu, whose constellation (despite having a single head) was later associated by the Greeks with the Hydra. The constellation is also sometimes associated in Babylonian contexts with Marduk's dragon, the Mushhushshu.

Second Labor of Heracles[edit]
Eurystheus sent Heracles to slay the Hydra, which Hera had raised just to slay Heracles. Upon reaching the swamp near Lake Lerna, where the Hydra dwelt, Heracles covered his mouth and nose with a cloth to protect himself from the poisonous fumes. He shot flaming arrows into the Hydra's lair, the spring of Amymone, a deep cave from which it emerged only to terrorize neighboring villages.[8] He then confronted the Hydra, wielding either a harvesting sickle (according to some early vase-paintings), a sword, or his famed club. The chthonic creature's reaction to this decapitation was botanical: two grew back, an expression of the hopelessness of such a struggle for any but the hero. The weakness of the Hydra was that it was invulnerable only if it retained at least one head.

Hercules and the Hydra, c. 1475, Uffizi Gallery
Pollaiuolo's Hercules and the Hydra (c. 1475)
The details of the struggle are explicit in the Bibliotheca:[9] realizing that he could not defeat the Hydra in this way, Heracles called on his nephew Iolaus for help. His nephew then came upon the idea (possibly inspired by Athena) of using a firebrand to scorch the neck stumps after each decapitation. Heracles cut off each head and Iolaus cauterized the open stumps. Seeing that Heracles was winning the struggle, Hera sent a large crab to distract him. He crushed it under his mighty foot. The Hydra's one immortal head was cut off with a golden sword given to Heracles by Athena. Heracles placed the head—still alive and writhing—under a great rock on the sacred way between Lerna and Elaius,[8] and dipped his arrows in the Hydra's poisonous blood. Thus his second task was complete.

The alternate version of this myth is that after cutting off one head he then dipped his sword in its neck and used its venom to burn each head so it could not grow back. Hera, upset that Heracles had slain the beast she raised to kill him, placed it in the dark blue vault of the sky as the constellation Hydra. She then turned the crab into the constellation Cancer.

Heracles would later use arrows dipped in the Hydra's poisonous blood to kill other foes during his remaining labors, such as Stymphalian Birds and the giant Geryon. He later used one to kill the centaur Nessus; and Nessus' tainted blood was applied to the Tunic of Nessus, by which the centaur had his posthumous revenge. Both Strabo and Pausanias report that the stench of the river Anigrus in Elis, making all the fish of the river inedible, was reputed to be due to the Hydra's poison, washed from the arrows Heracles used on the centaur.[10][11][12]

When Eurystheus, the agent of Hera who was assigning The Twelve Labors to Heracles, found out that it was Heracles' nephew Iolaus who had handed Heracles the firebrand, he declared that the labor had not been completed alone and as a result did not count towards the 10 labors set for him. The mythic element is an equivocating attempt to resolve the submerged conflict between an ancient ten labors and a more recent twelv

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้] ตำนานการพัฒนาเล่าเรื่องไฮดรายังหลงเหลืออยู่ที่เก่าที่สุดปรากฏใน Theogony ของ Hesiod ในขณะที่ภาพเก่าแก่ที่สุดของมอนสเตอร์อยู่ในคู่ของบรอนซ์ fibulae ไป ca 700 ปีก่อนคริสต์ศักราช ในทั้งสองแหล่งเหล่านี้ ลวดลายหลักของตำนานไฮดรามีอยู่แล้ว: งูมุ่งหน้าหลายที่สังหารโดย Heracles Iolaus ในขณะที่ fibulae วาดภาพไฮดรามีหัวหก หมายเลขของหัวแก้ไขเขียน โดย Alcaeus (ca. 600 ปีก่อนคริสต์ศักราช), ที่ให้หัวเก้า Simonides เขียนศตวรรษต่อมา เพิ่มหมายเลขห้าสิบ ในขณะที่ศตวรรษที่ยี่สิบต้น เฝอ และอื่น ๆ ไม่ได้รำคาญที่จะให้ความแม่นยำ ลิตุส paradoxographer rationalized ตำนาน โดยบอกว่า ไฮดรามีงูหัวเดียวมาพร้อมกับลูกหลานของมัน [6]เช่นหมายเลขเริ่มต้นของหัว ความจุของมอนสเตอร์จรดหัวหายไปแตกต่างกันกับเวลาและผู้เขียน กล่าวถึงความสามารถนี้ของไฮดราแรกเกิดกับศตวรรษที่ยี่สิบต้น ที่มอนสเตอร์เติบโตกลับหัวคู่สำหรับแต่ละคนโดย Heracles Palaephatus, Ovid และ Diodorus Siculus เห็นด้วยกับศตวรรษที่ยี่สิบต้น ในขณะที่ Servius มีไฮดราเติบโตสามกลับหัวเวลา สุดายังไม่ได้ทำให้ตัวเลข ภาพของมอนสเตอร์ไป ca. คริสตศักราช 500 แสดงหางคู่เป็นหลายหัว บอกความสามารถในสำนักเดียวกันที่ทำงาน แต่บัญชีวรรณกรรมไม่มีคุณลักษณะนี้ [7]The Hydra had many parallels in ancient Near Eastern religions. In particular, Sumerian, Babylonian, and Assyrian mythology celebrated the deeds of the war and hunting god Ninurta, whom the Angrim credited with slaying 11 monsters on an expedition to the mountains, including a seven-headed serpent (possibly identical with the Mushmahhu) and Bashmu, whose constellation (despite having a single head) was later associated by the Greeks with the Hydra. The constellation is also sometimes associated in Babylonian contexts with Marduk's dragon, the Mushhushshu.Second Labor of Heracles[edit]Eurystheus sent Heracles to slay the Hydra, which Hera had raised just to slay Heracles. Upon reaching the swamp near Lake Lerna, where the Hydra dwelt, Heracles covered his mouth and nose with a cloth to protect himself from the poisonous fumes. He shot flaming arrows into the Hydra's lair, the spring of Amymone, a deep cave from which it emerged only to terrorize neighboring villages.[8] He then confronted the Hydra, wielding either a harvesting sickle (according to some early vase-paintings), a sword, or his famed club. The chthonic creature's reaction to this decapitation was botanical: two grew back, an expression of the hopelessness of such a struggle for any but the hero. The weakness of the Hydra was that it was invulnerable only if it retained at least one head.Hercules and the Hydra, c. 1475, Uffizi GalleryPollaiuolo's Hercules and the Hydra (c. 1475)The details of the struggle are explicit in the Bibliotheca:[9] realizing that he could not defeat the Hydra in this way, Heracles called on his nephew Iolaus for help. His nephew then came upon the idea (possibly inspired by Athena) of using a firebrand to scorch the neck stumps after each decapitation. Heracles cut off each head and Iolaus cauterized the open stumps. Seeing that Heracles was winning the struggle, Hera sent a large crab to distract him. He crushed it under his mighty foot. The Hydra's one immortal head was cut off with a golden sword given to Heracles by Athena. Heracles placed the head—still alive and writhing—under a great rock on the sacred way between Lerna and Elaius,[8] and dipped his arrows in the Hydra's poisonous blood. Thus his second task was complete.The alternate version of this myth is that after cutting off one head he then dipped his sword in its neck and used its venom to burn each head so it could not grow back. Hera, upset that Heracles had slain the beast she raised to kill him, placed it in the dark blue vault of the sky as the constellation Hydra. She then turned the crab into the constellation Cancer.Heracles would later use arrows dipped in the Hydra's poisonous blood to kill other foes during his remaining labors, such as Stymphalian Birds and the giant Geryon. He later used one to kill the centaur Nessus; and Nessus' tainted blood was applied to the Tunic of Nessus, by which the centaur had his posthumous revenge. Both Strabo and Pausanias report that the stench of the river Anigrus in Elis, making all the fish of the river inedible, was reputed to be due to the Hydra's poison, washed from the arrows Heracles used on the centaur.[10][11][12]When Eurystheus, the agent of Hera who was assigning The Twelve Labors to Heracles, found out that it was Heracles' nephew Iolaus who had handed Heracles the firebrand, he declared that the labor had not been completed alone and as a result did not count towards the 10 labors set for him. The mythic element is an equivocating attempt to resolve the submerged conflict between an ancient ten labors and a more recent twelv

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนาของตำนาน [แก้ไข]
ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่เล่าเรื่องไฮดราปรากฏในเฮเซียดของ Theogony ขณะที่ภาพที่เก่าแก่ที่สุดของสัตว์ประหลาดที่พบในคู่ของ fibulae บรอนซ์นัดหมายกับแคนาดาคุณ 700 คริสตศักราช ในแหล่งที่มาของทั้งสองเหล่านี้ลวดลายหลักของตำนานไฮดรามีอยู่แล้ว: งูหลายหัวที่ถูกสังหารโดย Heracles และ Iolaus ในขณะที่ fibulae วาดภาพหกหัวไฮดราจำนวนของหัวได้รับการแก้ไขเป็นครั้งแรกในการเขียนโดย Alcaeus (แคลิฟอร์เนีย 600 คริสตศักราช) ซึ่งทำให้มันเก้าหัว วัตถุเขียนศตวรรษต่อมาเพิ่มขึ้นจำนวนห้าสิบในขณะที่ยูริพิดิเฝอและคนอื่น ๆ ไม่ได้รำคาญที่จะให้ตัวเลขที่แน่นอน Heraclitus paradoxographer เหตุผลตำนานโดยบอกว่าไฮดราจะได้รับงูเดียวมุ่งหน้าไปพร้อมกับลูกหลานของมัน. [6]

เช่นเดียวกับจำนวนเริ่มต้นของหัวจุมอนสเตอร์ที่จะงอกใหม่หัวหายไปขึ้นอยู่กับเวลาและผู้ตั้ง กล่าวถึงครั้งแรกของความสามารถของไฮดรานี้เกิดขึ้นกับยูริพิดิที่มอนสเตอร์ที่เพิ่มขึ้นหลังคู่หัวสำหรับแต่ละคนตัดขาดโดยเฮอร์คิวลี Palaephatus โอวิดและ Diodorus Siculus เห็นพ้องกับยูริพิดิขณะ Servius ได้ไฮดราเติบโตกลับสามหัวในแต่ละครั้ง; สุดาไม่ได้ให้ตัวเลข ที่เด่นชัดของมอนสเตอร์ที่จะเดทแคลิฟอร์เนีย คริสตศักราช 500 แสดงให้เห็นว่ามันมีหางคู่เช่นเดียวกับหลายหัวบอกความสามารถในการปฏิรูปการเดียวกันในการทำงาน แต่ไม่มีบัญชีวรรณกรรมมีคุณสมบัตินี้. [7]

ไฮดรามีความคล้ายคลึงกันในหลายศาสนาโบราณใกล้ตะวันออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งซูบาบิโลนและตำนานแอสเฉลิมฉลองการกระทำของสงครามและการล่าสัตว์เทพเจ้า Ninurta ผู้ซึ่ง Angrim ให้เครดิตกับการฆ่า 11 มอนสเตอร์ในการเดินทางไปยังภูเขารวมทั้งพญานาคเจ็ดเศียร (อาจจะเหมือนกันกับ Mushmahhu) และ Bashmu ซึ่งกลุ่มดาว (แม้จะมีหัวเดียว) ต่อมาก็มีการเชื่อมโยงโดยชาวกรีกกับไฮดรา กลุ่มดาวเป็นบางครั้งในบริบทที่เกี่ยวข้องกับมังกรบาบิโลนดุกของที่ Mushhushshu.

สองแรงงานของเฮอร์คิวลี [แก้ไข]
Eurystheus ส่งเฮอร์คิวลีจะฆ่าไฮดราซึ่ง Hera ได้ยกเพียงเพื่อฆ่าเฮอร์คิวลี เมื่อมาถึงบึงอยู่ใกล้กับทะเลสาบ Lerna ที่อาศัยอยู่ Hydra, เฮอร์คิวลีปกคลุมปากและจมูกของเขาด้วยผ้าเพื่อป้องกันตัวเองจากควันพิษ เขายิงลูกศรเพลิงเข้าไปในถ้ำไฮดราของฤดูใบไม้ผลิของ Amymone ถ้ำลึกจากที่ที่มันโผล่ออกมาเพียงเพื่อข่มขวัญหมู่บ้านใกล้เคียง. [8] จากนั้นเขาก็ต้องเผชิญกับไฮดรากวัดแกว่งทั้งเคียวเก็บเกี่ยว (ตามที่บางต้นแจกันภาพวาด), ดาบหรือสโมสรที่มีชื่อเสียงของเขา ปฏิกิริยาของสิ่งมีชีวิต chthonic เพื่อศีรษะนี้เป็นพฤกษศาสตร์: สองเพิ่มขึ้นหลังการแสดงออกของความสิ้นหวังเช่นการต่อสู้ที่สำหรับการใด ๆ แต่พระเอก จุดอ่อนของไฮดราคือว่ามันเป็นคงกระพัน แต่ถ้ามันถูกเก็บไว้อย่างน้อยหนึ่งหัว.

ดาวและไฮดรา, C 1475, Uffizi Gallery
Pollaiuolo ของดาวและไฮดรา (c 1475.)
รายละเอียดของการต่อสู้ที่มีความชัดเจนในห้องสมุด: [9] ตระหนักว่าเขาไม่สามารถเอาชนะไฮดราในลักษณะนี้เรียกว่าเฮอร์คิวลีหลานชายของเขา Iolaus เพื่อขอความช่วยเหลือ หลานชายของเขาแล้วก็มาอยู่กับความคิดที่ (อาจจะเป็นแรงบันดาลใจจาก Athena) ของการใช้ปลุกระดมให้เกรียมตอคอหลังจากแต่ละศีรษะ เฮอร์คิวลีตัดศีรษะและแต่ละ Iolaus cauterized ตอเปิด เห็นว่าเฮอร์คิวลีเป็นผู้ชนะการต่อสู้เฮร่าส่งปูขนาดใหญ่เพื่อหันเหความสนใจของเขา เขาบดมันอยู่ใต้ฝ่าเท้าอันยิ่งใหญ่ของเขา ของไฮดราหัวอมตะถูกตัดออกไปด้วยดาบทองมอบให้กับเฮอร์คิวลีโดย Athena เฮอร์คิวลีวางหัวยังมีชีวิตอยู่และบิดภายใต้หินที่ดีในทางศาสนาระหว่าง Lerna และ Elaius [8] และจุ่มลงลูกศรในเลือดเป็นพิษของไฮดรา ดังนั้นงานที่สองของเขาเสร็จสมบูรณ์.

รุ่นอื่นของตำนานนี้คือว่าหลังจากที่ตัดหัวเขาแล้วจุ่มลงดาบของเขาในลำคอและใช้พิษของมันจะเผาไหม้ในแต่ละหัวจึงไม่สามารถเจริญเติบโตได้กลับ เฮร่าไม่พอใจที่เฮอร์คิวลีได้ฆ่าสัตว์ที่เธอยกจะฆ่าเขาได้วางไว้ในห้องนิรภัยสีฟ้าเข้มของท้องฟ้าเป็นงูไฮดรา จากนั้นเธอก็หันมาปูลงในกลุ่มดาวมะเร็ง.

เฮอร์คิวลีหลังจากนั้นก็จะใช้ลูกศรจุ่มเลือดพิษไฮดราจะฆ่าศัตรูอื่น ๆ ในระหว่างแรงงานที่เหลืออยู่ของเขาเช่น Stymphalian นกและ Geryon ยักษ์ หลังจากนั้นเขาก็ใช้อย่างใดอย่างหนึ่งที่จะฆ่า Nessus เซนทอร์นั้น และเลือดปนเปื้อน Nessus 'ถูกนำไปใช้กับเสื้อของ Nessus โดยที่เซนทอร์มีการแก้แค้นของเขาเสียชีวิต ทั้งสองสตราโบและพอซาเนียซรายงานว่ากลิ่นเหม็นของแม่น้ำ Anigrus ใน Elis ทำให้ปลาของแม่น้ำกินไม่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเพราะพิษไฮดราล้างจากลูกศรเฮอร์คิวลีใช้ในเซนทอ. [10] [11] [12]

เมื่อ Eurystheus ตัวแทนของเฮร่าที่ถูกกำหนดสิบแรงงานคนเฮอร์คิวลีพบว่ามันเป็นเฮอร์คิวลี 'หลานชาย Iolaus ที่ได้ส่งเฮอร์คิวลีปลุกระดมเขาประกาศว่าแรงงานยังไม่เสร็จสมบูรณ์เพียงอย่างเดียวและเป็นผลให้ได้ ไม่นับรวม 10 แรงงานกำหนดไว้สำหรับเขา องค์ประกอบเทพนิยายเป็นความพยายามที่ equivocating เพื่อแก้ไขความขัดแย้งที่จมอยู่ใต้น้ำระหว่างสิบแรงงานโบราณและ twelv เมื่อเร็ว ๆ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พัฒนาการของตำนาน [ แก้ไข ]เรื่องเล่าเก่าแก่ที่สุดเท่าที่มีอยู่ของไฮดราปรากฏฮีซีเอิด theogony ในขณะที่ภาพที่เก่าแก่ที่สุดของมอนสเตอร์ที่พบในคู่ของบรอนซ์กระดูกน่องเดทถึง 700 ปี ในแหล่งข้อมูลทั้งสองนี้ลวดลายหลักของไฮดร้าตำนานอยู่แล้ว : หลายหัวงูที่ถูกฆ่าโดย เฮอร์คิวลิส และ ไอโอลอส . ในขณะที่ยึดวาดภาพหกหัวไฮดรา จํานวนของหัวแรกคงที่ในการเขียนโดยลซีอุส ( ประมาณ 600 BCE ) , ที่ให้มันหัวเก้า ซิโมนิเดส การเขียน ศตวรรษต่อมา เพิ่มจํานวน 50 ในขณะที่ euripides เวอร์จิลและคนอื่น ๆไม่ต้องให้ตัวเลขที่แน่นอน เซฟาดรอกซิลใน paradoxographer rationalized ตำนานโดยชี้ให้เห็นว่าไฮดร้าจะได้รับหัวเดียวงูพร้อมด้วยลูก [ 6 ]ชอบหมายเลขเริ่มต้นของหัวของมอนสเตอร์ที่ความสามารถในการงอกใหม่หายไปหัวแตกต่างกันกับเวลาและผู้เขียน กล่าวถึงครั้งแรกของความสามารถนี้ของไฮดราจะเกิดขึ้นกับ euripides ที่มอนสเตอร์กลับคู่ของหัวแต่ละคนขาดโดย เฮอร์คิวลิส palaephatus โอวิดดิโอโดรุส คูลุส , และเห็นด้วยกับ euripides ในขณะที่เซอร์วี สได้ไฮดร้าขึ้นมาสามหัว แต่ละเวลา สุดาไม่ได้ให้เบอร์ วิถีแห่งปีศาจเดทไปประมาณ 500 ปี แสดงกับหางคู่เช่นเดียวกับหลายหัว แนะนำกันใหม่ซึ่งความสามารถในการทำงาน แต่บัญชีวรรณกรรมมีคุณลักษณะนี้ [ 7 ]ไฮดรามีหลายแนวในใกล้ศาสนาตะวันออกโบราณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มัยบาบิโลเนีย , และตำนานชาวอัสซีเรียซึ่งการกระทำของสงครามและการล่าสัตว์พระเจ้า ninurta ซึ่ง angrim ให้เครดิตกับการฆ่ามอนสเตอร์ 11 ในการเดินทางไปยังภูเขา รวมถึงเจ็ดหัวงู ( อาจจะเหมือนกันกับ mushmahhu ) และ bashmu ที่มีกลุ่มดาว ( แม้จะมีหัวเดียว ) คือภายหลังที่เกี่ยวข้องโดย กรีกกับไฮดรา กลุ่มดาวเป็นบางครั้งที่เกี่ยวข้องในบริบทของพวกบาบิโลนกับ Marduk มังกร , mushhushshu .งานที่สองของเฮราคลีส [ แก้ไข ]ส่ง eurystheus เฮอร์คิวลิสสังหารไฮดราซึ่ง Hera ได้ยกแค่ฆ่าเฮอร์คิวลิส เมื่อถึงหนองน้ำใกล้ทะเลสาบเลอร์นา ที่ไฮดราอาศัยอยู่ เฮอร์คิวลิส , ครอบปากและจมูกด้วยผ้าเพื่อปกป้องตัวเองจากควันพิษ . เขายิงลูกศรเพลิงของไฮดราในถ้ำ ฤดูใบไม้ผลิของ amymone , ถ้ำลึกซึ่งมันเกิดขึ้นเท่านั้นที่จะทำลายหมู่บ้านใกล้เคียง . [ 8 ] จากนั้นเขาได้เผชิญหน้ากับไฮดรากวัดแกว่งเคียวทั้งการเก็บเกี่ยว ( ตามภาพบางต้นแจกัน ) , ดาบ หรือ ชื่อเสียงสโมสร ปฏิกิริยา chthonic สิ่งมีชีวิตที่จะตัดเป็นสวนพฤกษศาสตร์ : สองคนเริ่มกลับมา สีหน้าสิ้นหวังของเช่นการต่อสู้ใด ๆ แต่พระเอก จุดอ่อนของไฮดราคือคงกระพัน แต่ถ้ามันสะสมอย่างน้อยหนึ่งหัวเฮอร์คิวลีสและไฮดรา , C . 843 Uffizi Gallery ,ของ เฮอร์คิวลิส พอลลาอูโลและไฮดรา ( C .   843 )รายละเอียดของการต่อสู้ชัดเจนใน bibliotheca : [ 9 ] รู้ตัวว่าเขาไม่สามารถเอาชนะไฮดราในวิธีนี้ เฮอร์คิวลิส ที่เรียกว่าไอโอลอสหลานชายของเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ หลานชายของเขาก็มาถึงความคิด ( อาจจะแรงบันดาลใจจาก Athena ) ของการใช้คบเพลิงที่จะเผาไหม้คอตอหลังจากแต่ละการตัดหัว . เฮราคลีสตัดแต่ละหัวและไอโอลอส cauterized ตอไม้เปิด เห็นว่า เฮอร์คิวลิสก็ชนะการต่อสู้ , Hera ได้ส่งปูขนาดใหญ่เพื่อเบนความสนใจเขา เขาบดขยี้มันอยู่ใต้เท้าที่ยิ่งใหญ่ของเขา อมตะของไฮดราหนึ่งหัวตัดกับสีทองของดาบให้เฮราคลีสโดย Athena เฮราคลีสวางหัวยังมีชีวิตอยู่ และเขียนใต้ก้อนหินใหญ่บนทางอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างเลอนา และ elaius [ 8 ] และสอดลูกศรของเขาในเลือดของไฮดรามีพิษ ดังนั้นงานที่สองของเขาเสร็จสมบูรณ์รุ่นอื่นของตำนานนี้ว่า หลังจากตัดหนึ่งหัวเขาแล้วจุ่มดาบของเขาในคอและใช้พิษของการเผาแต่ละหัวก็อาจไม่เติบโตกลับ เฮรา ไม่พอใจที่ เฮอร์คิวลิสฆ่าสัตว์ เธอจึงฆ่าเขาได้วางไว้ในห้องสีน้ำเงินเข้มของท้องฟ้ากลุ่มดาวไฮดรา จากนั้นเธอก็กลายเป็นปูในกลุ่มมะเร็งเฮราคลีสจะใช้ลูกศรจุ่มลงในเลือดของไฮดรามีพิษฆ่าศัตรูอื่น ๆในระหว่างแรงงานของเขาที่เหลืออยู่ เช่น นก stymphalian และเกเรียนยักษ์ ภายหลังที่เขาใช้ฆ่า Centaur เนสซัส และเนสซัส " ปนเปื้อนเลือด ใช้กับเสื้อของเนสซัสโดยเซนทอร์ได้แก้แค้นมรณกรรม . สตราโบรายงานว่าทั้งสอง และพอเซเนียสกลิ่นเหม็นของแม่น้ำ anigrus ในเอลิส ทำให้บรรดาปลาในแม่น้ำกินไม่ได้ ก็ขึ้นชื่อว่าเป็นเนื่องจากพิษของไฮดรา ล้างจากลูกศร เฮอร์คิวลิสใช้ Centaur [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ]เมื่อ eurystheus ตัวแทนของเฮราที่ถูกกำหนดสิบสองแรงงานเฮราคลีสพบว่าเป็นหลานของ เฮอร์คิวลิสเฮอร์คิวลิสที่ไอโอลอสที่ได้ส่งมอบคบเพลิง เขาประกาศว่า แรงงานก็ไม่ได้ทำคนเดียว และเป็นผลให้ไม่ได้นับต่อ 10 แรงงานตั้งให้เขา องค์ประกอบ Mythic เป็น equivocating พยายามที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งน้ำท่วมระหว่างโบราณสิบแรงงานและล่าสุด