But the question remains what could

But the question remains what could be done to improve the situation. To our mind it is not simply a matter of better training. Not only do jurists who have attended training courses in interpreting forensic evidence do not understand likelihood ratios better than other jurists, also we have demonstrated that among forensic professionals themselves, many basic mistakes are made. One of the factors causing proper understanding to be deficient, especially in jurists, may be the fact that likelihood ratios are so often ‘sold’ in one package along with an advocacy to use it within the Bayesian framework for weighing evidence. But we need to stress that this is our opinion, and not a line of thought that finds direct support in our study findings reported above. Bayesians (e.g. Meester & Sjerps, 2004) hold that the diagnostic value of evidence (the likelihood ratio of the evidence under rivaling hypotheses) should be used to update the belief in the likelihood of the offender being guilty against the likelihood of him being innocent. In Bayes’ theorem an a priori belief (before assessing the evidence) is updated into an a posteriori belief of guilt/innocence using the likelihood ratio of the evidence. Many experts appear unaware of the fact that using likelihood ratios is not necessarily tied to the Bayesian framework as a prescriptive model for dealing with evidence. We are strengthened in our belief by the observation that many forensic scientists use the terminology of ‘Bayesian reporting’ when they are talking or writing about the likelihood ratio approach.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่คำถามยังคง ได้เพื่อปรับปรุงสถานการณ์ จิตใจของเราจะไม่เพียงแค่เรื่องของการฝึกอบรมที่ดี ไม่เพียงแต่ทำ jurists ที่ได้เข้าร่วมอบรมในการตีความหลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์ไม่เข้าใจอัตราส่วนโอกาสที่ดีกว่า jurists อื่น ๆ นอกจากนี้ เราได้แสดงให้เห็นว่า ในหมู่ผู้เชี่ยวชาญทางกฎหมายตัวเอง ผิดพลาดพื้นฐานมากจะทำ ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความเข้าใจที่เหมาะสมที่จะขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง jurists อย่างใดอย่างหนึ่งอาจเป็นความจริงที่ว่าแนวโน้มอัตราส่วนดังนั้นมักจะ 'ขาย' ในหนึ่งแพคเกจพร้อมกับรณรงค์การไปใช้ภายใต้กรอบทฤษฎีสำหรับการชั่งน้ำหนักหลักฐาน แต่เราจำเป็นต้องเครียดว่า นี่เป็นความเห็นของเรา และไม่บรรทัดของความคิดที่ค้นหาการสนับสนุนโดยตรงในผลการศึกษาวิจัยของเรารายงานข้างต้น Bayesians (เช่น Meester & Sjerps, 2004) ถือว่า ค่าวินิจฉัยของหลักฐาน (ความน่าเป็นอัตราส่วนของหลักฐานภายใต้สมมติฐานซึ่งมีเสน่ห์) ควรใช้การปรับปรุงความเชื่อในโอกาสของผู้กระทำความผิดถูกผิดกับโอกาสของเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ ใน Bayes' ทฤษฎีบทการมี priori ความเชื่อ (ก่อนการประเมินหลักฐาน) มีการปรับปรุงในการ posteriori เป็นความเชื่อโดยใช้อัตราส่วนความเป็นไปได้ของหลักฐานความผิด/ความบริสุทธิ์ ไม่ทราบความจริงว่า ใช้อัตราส่วนโอกาสไม่จำเป็นต้องเชื่อมโยงกับกรอบทฤษฎีเป็นรูปแบบที่ชัดเจนในการจัดการกับหลักฐานผู้เชี่ยวชาญมากขึ้น เรามีความเข้มแข็งในความเชื่อของเรา โดยการสังเกตว่า หลายทางนิติวิทยาศาสตร์นักวิทยาศาสตร์ใช้ศัพท์ของ 'ทฤษฎีรายงาน' เมื่อมีการพูดคุย หรือเขียนเกี่ยวกับแนวโน้มอัตราส่วนวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่คำถามที่ยังคงสิ่งที่สามารถทำได้เพื่อปรับปรุงสถานการณ์ ในใจของเรามันไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการฝึกอบรมที่ดีกว่า ไม่เพียง แต่ลูกขุนที่ได้เข้าร่วมหลักสูตรการฝึกอบรมในการตีความหลักฐานทางนิติเวชไม่เข้าใจอัตราส่วนความน่าจะดีกว่าลูกขุนอื่น ๆ นอกจากนี้เราได้แสดงให้เห็นว่าในหมู่ผู้เชี่ยวชาญด้านนิติวิทยาศาสตร์ตัวเองผิดพลาดหลายขั้นพื้นฐานจะทำ หนึ่งในปัจจัยที่ก่อให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องที่จะขาดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในลูกขุนอาจจะเป็นความจริงที่ว่าอัตราส่วนโอกาสจึงมักจะ 'ขาย' ในหนึ่งแพคเกจพร้อมกับการสนับสนุนที่จะใช้มันอยู่ในกรอบของเบส์สำหรับการชั่งน้ำหนักพยานหลักฐาน แต่เราจำเป็นต้องเน้นว่านี้เป็นความเห็นของเราและไม่ได้แนวความคิดที่พบการสนับสนุนโดยตรงในผลการศึกษาของเรารายงานดังกล่าวข้างต้น Bayesians (เช่น Meester & Sjerps, 2004) ถือได้ว่ามูลค่าการวินิจฉัยของหลักฐาน (อัตราส่วนความน่าจะเป็นของหลักฐานภายใต้สมมติฐาน rivaling) ที่ควรจะใช้ในการปรับปรุงความเชื่อในความน่าจะเป็นของผู้กระทำผิดที่เป็นความผิดกับโอกาสของเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ ใน Bayes 'ทฤษฎีบทเบื้องต้นเชื่อ (ก่อนการประเมินหลักฐาน) มีการปรับปรุงเป็นความเชื่อ posteriori ของความผิด / ความบริสุทธิ์โดยใช้อัตราส่วนของหลักฐาน ผู้เชี่ยวชาญหลายคนปรากฏไม่รู้ความจริงว่าการใช้อัตราส่วนโอกาสไม่จำเป็นต้องผูกติดอยู่กับกรอบคชกรรมเป็นรูปแบบที่กำหนดสำหรับการรับมือกับหลักฐาน เรามีความเข้มแข็งในความเชื่อของเราโดยการสังเกตว่านักนิติวิทยาศาสตร์จำนวนมากใช้คำศัพท์ของการรายงานแบบเบย์ 'เมื่อพวกเขากำลังพูดหรือการเขียนเกี่ยวกับวิธีอัตราส่วนความเป็นไปได้