ปัญหามลพิษทางอากาศของประเทศไทยได้ทวีความความรุนแรงมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง (สุจิรา ประสารพันธ์, 2545) สาเหตุหนึ่งมาจากการพัฒนาของภาคอุตสาหกรรมในประเทศ โดยทำให้เกิดปัญหา ความเดือดร้อนรําคาญที่มีความรุนแรงและส่งผลต่อสุขภาพของประชาชน แหล่งกําเนิดที่สําคัญของมลพิษ ส่วนใหญ่เกิดจากโรงงานอุตสาหกรรม (จิติวัฒน์ ยวงเกตุ, 2550) จากกรณีตัวอย่างอุตสาหกรรมโรงโม่บดย่อยหินในจังหวัดสระบุรี ได้มีรายงานการเกิดโรคซิลิโคสิส (Silicosis) โรคซิลิโคสิสเกิดจากการหายใจเอาฝุ่นละอองเล็กกว่า10 ไมครอนของผลึกซิลิก้าบริสุทธ์หรือซิลิคอน ไดออกไซด์สะสมในปอดทำให้เกิดพังผืดในเนื้อเยื่อปอด ลักษณะอาการหายใจหอบ เหนื่อยง่าย ไม่มีไข้ ซึ่งกองอาชีวอนามัย กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข ได้ทำการติดตามเฝ้าระวังโรค พบว่ามีผู้มี ผลการตรวจผิดปกติของภาพถ่ายรังสีทรวงอกและเข้าได้กับโรคซิลิโคสิส
โรงสีข้าวมีบทบาทสำคัญในภาคเศรษฐกิจข้าว เป็นหน่วยธุรกิจที่ทำหน้าที่แปรรูปข้าวเปลือกจากสถานการณ์การส่งออกสินค้าเกษตรกรรมของ ปี 2559 พบว่าข้าวเป็นสินค้าเกษตรกรรมที่มียอดส่งออกมากเป็นอันดับที่ 1 ของประเทศไทย (เว็บไซต์การค้าไทย, 2559) ซึ่งการส่งออกข้าวไทยตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ถึง 17 มีนาคม 2559 มีปริมาณการส่งออก 2.38 ล้านตัน เพิ่มขึ้น 28% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปี 2558 เมื่อยอดการส่งออกข้าวเพิ่มมากขึ้นก็ส่งผลต่อกระบวนการผลิตข้าวที่ต้องผลิตมากขึ้นด้วย ซึ่งในแต่ละขั้นตอนกระบวนการผลิตของโรงสีมีผู้ปฏิบัติงานกระจายอยู่ในตำแหน่งต่างๆ ของโรงสีข้าว เริ่มตั้งแต่การแบกกระสอบข้าวจนกระทั้งการควบคุมเครื่องจักร ทำให้ผู้ปฏิบัติงานต้องสัมผัสกับสิ่งคุกคามด้านสุขภาพและสิ่งคุกคามด้านความปลอดภัยต่างๆ ในกระบวนการสีข้าว ผู้ปฏิบัติงานจึงมีความเสี่ยงต่อการ ได้รับสัมผัสกับสิ่งคุกคามที่มีผลกระทบต่อสุขภาพ (กรรณ์ณิกา ไชโยธา และณัฐพร ขันโอฬาร, 2557) โดยผู้ปฏิบัติงานในโรงสีข้าวจะต้องใช้ เวลา 8 ชั่วโมงในการทำงานต่อวันหรือมากกว่านั้นเมื่อมีความต้องการกำลังการผลิตที่มากขึ้น ทำให้ต้องสัมผัสกับสิ่งคุกคามในการทำงานมากขึ้นไปด้วย โดยสิ่งคุกคามที่พบมากที่สุดคือ ฝุ่นละออง (พิญญารัศม์ ธรรมหิเวศน์, 2551) ซึ่งจะทำให้ส่งผลกระทบต่อสุขภาพผู้ปฏิบัติงาน ได้แก่ ระบบทางเดินหายใจ เช่น โรคหอบหืด ภูมิแพ้ การระคายเคืองผิวหนัง เป็นต้น โดยจังหวัดนครศรีธรรมราชมีจำนวนโรงสีมากที่สุดในภาคใต้จำนวน 629 โรง (ข้อมูลจากกรมโรงงานอุตสาหกรรม, 2555) และส่วนใหญ่เป็นโรงสีข้าวขนาดเล็ก มีแรงม้าไม่เกิน 20 แรงม้า มีจำนวนทั้งสิ้น 562 โรง คิดเป็นร้อยละ 89.3 เป็นโรงสีขนาดกลางตั้งแต่ 21 -100 แรงม้า จำนวน 30 โรง คิดเป็นร้อยละ 4.8 ในขณะที่โรงสีขนาดใหญ่ที่มีขนาดมากกว่า 100 แรงม้า มีจำนวน 37 โรง หรือคิดเป็นร้อยละ 5.9 ของจำนวนโรงสีทั้งจังหวัด ซึ่งเหตุผลที่จังหวัดนครศรีธรรมราชมีโรงสีมากกว่าจังหวัดอื่นนั้น เนื่องมาจากมีพื้นที่การปลูกข้าวมากที่สุดในภาคใต้ จึงจูงใจให้ผู้ประกอบการมาตั้งโรงสีข้าวในพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช (รายงานวิจัยพลวัตเศรษฐกิจข้าวในภาคใต้ของประเทศไทย, 2556)
ด้วยความตระหนักถึงความสำคัญของผลกระทบต่อสุขภาพจากการทำงานของผู้ปฏิบัติงานในโรงสีข้าว ดังนั้นคณะผู้วิจัยจึงได้ทำการศึกษาถึงระดับความเข้มข้นของฝุ่นละอองและสมรรถภาพปอดของผู้ปฏิบัติงานในโรงสีข้าวจังหวัดนครศรีธรรมราช เพื่อนำข้อมูลมาใช้ในการเฝ้าระวังภาวะสุขภาพ รวมทั้งเสนอแนะมาตรการและวิธีการปรับปรุงแก้ไขปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของผู้ปฏิบัติงานในโรงสีข้าวต่อไป