In Korea, Confucianism lost its sta

In Korea, Confucianism lost its status as an official state ideology with the fall of the Yi Dynasty (1910) but has retained a "strong indirect influence on... [f]amily relationships, political attitudes, approaches to problem-solving and many other aspects of Korean life" well into the 20th century (Yi and Douglas, 1967: 43 ), and the country is still considered the "paradigmatic Confucian society in East Asia" (Tu in Park & Shin 2006:342). South Korea is often touted as a model for other Asian countries, but its achievements followed more than half a century of Japanese occupation and American patronage which make it difficult to assess the role of endogenous forces. In the 19th century, in fact, "Korean Confucians did not initially respond to modernity as quickly and rationally as their counterparts in Japan", and "fatally slowed down the process of... modernization" (Yao 2000:245). On the microeconomic level, even in the 21st century, some suggest that Confucian influence burdens the Korean economy by restricting the employment of women and discouraging unemployed males from taking up jobs that require manual labor (Kim & Park 2006). An attempt to draw a Confucian link between the successes of big business in Korea and Japan is also somewhat tenuous: Lee et al (2000), to cite one example, point out that key features of Japanese and Korean business are quite different and some of the most so-called Confucian characteristics of Japanese firms - such as lifetime employment and a management that strives towards harmony and consensus - are less prevalent in Korea (Ibid: 634), despite the latter being otherwise more markedly Confucian. Beyond the micro and macro levels, the shadow of the Democratic People's Republic of Korea looms large on the notion that the South's wealth resulted from a heritage it shares with its poor neighbor to the North.

Examining the role of Confucianism does not seem to offer a substantial basis for understanding the development of either country, and, perhaps more importantly, it cannot explain the divergence in attitudes towards development in Korea and Japan: Why, upon exposure to Western military might, did Japan choose to reform and adopt foreign methods and ideas while Korea struggled to follow suite even though - or perhaps because - it faced far greater pressures to do so? A conclusive answer is not available. Moving beyond Confucianism, however, a variety of other theories seem to offer more concrete and transferable lessons. In the case of Japan, scholars stressed the role of political stability in the 250 years preceding industrialization; the high level of commercialization and "market consciousness" that resulted from various policies of the Tokugawa regime; advances in literacy and urbanization prior to opening up; the importance of adopting European practices; the impact of colonization; and the significance of American tutelage. In Korea's case, theories have stressed the impact of Japanese occupation on Korean institutions, agricultural practices, and the organization of industry; the importance of American aid and protection; and Korea's advantage in following into markets opened, and vacated, by the Japanese. In addition, the idea that Confucianism is an important component of Asian growth is undermined by the divergence in development of different Asian countries across historical periods - North and South Korea , 19c Japan and China, and other such combinations - as well as the seemingly loose or negative correlation between development and the degree to which a country is "Confucian" as well as by the difficulty in measuring or defining such a degree.

To sum up, it is clear that existing values and behaviors played an important role in determining the development course in Japan and Korea. Still, it is impossible, based on available data, to pin down the influence of any specific cultural factor, both in its direct effect on either country or as an explanation to the divergence in development between the two countries. The availability of more compelling theories concerning other factors that affected Japanese and Korean development also marginalizes the notion that Confucian heritage can be considered important in explaining Asian economic performance. Any attempt to use Confucianism as a common and important element in the development of Korea and Japan is frustrated by several paradoxes - the failure to explain the divergence in attitude towards foreign methods and industrialization; the divergence in the pace and scope of development once foreign methods were introduced to either country; the difference in so-called "Confucian" aspects of Korea and Japanese industry; and the general difficulty in defining what exactly in these two societies can be considered "Confucian", what should be attributed to other cultural and religious influences, and what is simply a consequence of more mundane economic and political forces. More broadly, the disparity in economic performance amongst other Asian economies also suggests that beyond a common cultural heritage, a variety of other factors probably played a more important role in determining the development path of countries in the region.

Finally, the fact that Confucian heritage has been systematically used to justify limitations on individual freedoms - from Tokugawa Japan, through Lee Kuan Yew's Singapore, and through to 21st Century China - triggers an instinctive suspicion of any emphasis of its importance. That said, it is clear that the existing literature on the subject leaves a lot to be desired, and perhaps the significance of Confucian heritage in explaining Korean and Japanese development will come into sharper relief in future research. Until then, we are left with a nagging feeling that we are, perhaps like the Shoguns of old, trying too hard to impose an ideal mold from the past on a fragmented and complex present.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกาหลี Confucianism สูญเสียสถานะเป็นอุดมการณ์รัฐอย่างเป็นทางการกับฤดูใบไม้ร่วงแต่ (1910) ราชวงศ์ยีได้เก็บไว้เป็น "อิทธิพลทางอ้อมใน... [f] amily สัมพันธ์ ทัศนคติทางการเมือง แจ้งปัญหาและด้านอื่น ๆ ของชีวิตเกาหลี"ดีในศตวรรษ 20 (Yi และดักลาส 1967:43), และประเทศยังถือว่า"paradigmatic Confucian สังคมในเอเชียตะวันออก" (ทูในอุทยานและชิน 2006:342) เกาหลีใต้มักเป็น touted เป็นแบบสำหรับประเทศในเอเชียอื่น ๆ แต่กว่าครึ่งศตวรรษของสงครามและอุปถัมภ์อเมริกันซึ่งทำให้ยากที่จะประเมินบทบาทของ endogenous กอง ตามความสำเร็จของ ในศตวรรษที่ 19 จริง "Confucians เกาหลีไม่เริ่มตอบสนองความทันสมัยได้อย่างรวดเร็ว และลูกเป็นคู่ของพวกเขาในญี่ปุ่น" และ "เสียชีวิตชะลอตัวลงทำ...ความทันสมัย" (2000:245 ยาว) ในระดับ microeconomic แม้ในศตวรรษที่ 21 บางแนะนำว่า อิทธิพล Confucian burdens เศรษฐกิจเกาหลี โดยจำกัดการจ้างงานผู้หญิง และ discouraging ชายคนตกงานจากค่างานที่ต้องใช้แรงงาน (คิมและสวน 2006) ความพยายามที่จะวาด Confucian เชื่อมโยงระหว่างความสำเร็จของธุรกิจขนาดใหญ่ในเกาหลีและญี่ปุ่นก็ค่อนข้าง tenuous: Lee et al (2000), อย่างเดียว การชี้ให้เห็นว่า คุณลักษณะที่สำคัญของธุรกิจญี่ปุ่นและเกาหลีจะค่อนข้างแตกต่าง และมากที่สุดเรียกว่า Confucian ลักษณะของบริษัทญี่ปุ่น - ทำงานอายุการใช้งานและการบริหารที่มุ่งมั่นต่อความสามัคคีและมติ - มีไม่แพร่หลายในประเทศเกาหลี (Ibid : 634), แม้ มีการหลังถูกมิฉะนั้น Confucian อย่างเด่นชัดมากขึ้น นอกเหนือจากระดับไมโครและแมโคร เงาของประชาชนประชาธิปไตยสาธารณรัฐเกาหลี looms ขนาดใหญ่บนความมั่งคั่งของภาคใต้เป็นผลมาจากมรดกหุ้นกับเพื่อนบ้านของดีทางเหนือตรวจสอบบทบาทของ Confucianism ดูเหมือนไม่ให้พบข้อมูลพื้นฐานสำหรับการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการพัฒนาของประเทศอย่างใดอย่างหนึ่ง และ บางทีที่สำคัญ มันไม่สามารถอธิบาย divergence ในทัศนคติพัฒนาในเกาหลีใต้และญี่ปุ่น: ทำไม เมื่อสัมผัสอาจทหารตะวันตก ไม่ได้ญี่ปุ่นเลือกที่จะปฏิรูป และนำวิธีการต่างประเทศและความคิดในขณะต่อสู้เกาหลีตามท แม้ - หรืออาจจะ เพราะ - ก็ประสบความดันไกลมากขึ้นการทำงานหรือไม่ ไม่มีคำตอบข้อสรุป ย้ายเกิน Confucianism ไร หลากหลายทฤษฎีอื่น ๆ ดูเหมือนจะ นำเสนอเพิ่มเติมเรียนคอนกรีต และโอน ในกรณีของญี่ปุ่น นักวิชาการเน้นบทบาทของเสถียรภาพทางการเมืองในปี 250 ก่อนทวีความรุนแรงมาก ระดับสูงของ commercialization และ "ตลาดสติ" ที่เป็นผลมาจากนโยบายต่าง ๆ ของระบอบโทะกุงะวะ ความก้าวหน้าในการวัดและความเป็นเมืองก่อนเปิด ความสำคัญของการใช้แนวทางยุโรป ผลกระทบของสนาม และความสำคัญของ tutelage อเมริกัน ในกรณีของเกาหลี ทฤษฎีได้เน้นผลกระทบของสงครามเกาหลีสถาบัน ปฏิบัติเกษตร และองค์กรอุตสาหกรรม ความสำคัญของอเมริกันช่วยและป้องกัน และประโยชน์ของเกาหลีในต่อไปนี้เป็นตลาดเปิด vacated โดยญี่ปุ่น นอกจากนี้ คิดว่า Confucianism เป็นส่วนประกอบที่สำคัญของเอเชียเติบโตจะละเลย โดย divergence ในการพัฒนาของประเทศต่าง ๆ ในเอเชียข้ามรอบระยะเวลาทางประวัติศาสตร์ -เหนือ และเกาหลีใต้ ญี่ปุ่น 19c และจีน และอื่น ๆ เช่นชุด - และดูเหมือนว่าจะหลวม หรือลบความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาและระดับ การซึ่งประเทศที่เป็น "ลัทธิขงจื้อ" เป็นความยากลำบากในการวัด หรือการกำหนดขั้นTo sum up, it is clear that existing values and behaviors played an important role in determining the development course in Japan and Korea. Still, it is impossible, based on available data, to pin down the influence of any specific cultural factor, both in its direct effect on either country or as an explanation to the divergence in development between the two countries. The availability of more compelling theories concerning other factors that affected Japanese and Korean development also marginalizes the notion that Confucian heritage can be considered important in explaining Asian economic performance. Any attempt to use Confucianism as a common and important element in the development of Korea and Japan is frustrated by several paradoxes - the failure to explain the divergence in attitude towards foreign methods and industrialization; the divergence in the pace and scope of development once foreign methods were introduced to either country; the difference in so-called "Confucian" aspects of Korea and Japanese industry; and the general difficulty in defining what exactly in these two societies can be considered "Confucian", what should be attributed to other cultural and religious influences, and what is simply a consequence of more mundane economic and political forces. More broadly, the disparity in economic performance amongst other Asian economies also suggests that beyond a common cultural heritage, a variety of other factors probably played a more important role in determining the development path of countries in the region.Finally, the fact that Confucian heritage has been systematically used to justify limitations on individual freedoms - from Tokugawa Japan, through Lee Kuan Yew's Singapore, and through to 21st Century China - triggers an instinctive suspicion of any emphasis of its importance. That said, it is clear that the existing literature on the subject leaves a lot to be desired, and perhaps the significance of Confucian heritage in explaining Korean and Japanese development will come into sharper relief in future research. Until then, we are left with a nagging feeling that we are, perhaps like the Shoguns of old, trying too hard to impose an ideal mold from the past on a fragmented and complex present.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศเกาหลีขงจื้อสูญเสียสถานะของการเป็นอุดมการณ์ของรัฐอย่างเป็นทางการกับการล่มสลายของราชวงศ์ยี่ (1910) แต่ยังคงรักษา "อิทธิพลทางอ้อมที่แข็งแกร่งใน ... [F] ความสัมพันธ์ amily ทัศนคติทางการเมืองวิธีการแก้ปัญหาและหลาย ด้านอื่น ๆ ของชีวิตที่เกาหลี "ในศตวรรษที่ 20 (ยี่และดักลาส, 1967: 43) และประเทศก็ยังถือว่าเป็น" สังคมตัวอย่างขงจื้อในเอเชียตะวันออก "(เฉิงตูในพาร์คและชิน 2006: 342) เกาหลีใต้เป็น touted มักจะเป็นแบบจำลองสำหรับประเทศในเอเชียอื่น ๆ แต่ความสำเร็จตามมานานกว่าครึ่งศตวรรษของการยึดครองของญี่ปุ่นในพระบรมราชูปถัมภ์และอเมริกันซึ่งทำให้ยากที่จะประเมินบทบาทของกองกำลังภายนอก ในศตวรรษที่ 19 ในความเป็นจริง "เกาหลี Confucians ไม่ได้ในตอนแรกตอบสนองต่อความทันสมัยได้อย่างรวดเร็วและมีเหตุผลเป็นคู่ของพวกเขาในประเทศญี่ปุ่น" และ "สาหัสชะลอตัวลงกระบวนการของการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ... " (ยาว 2000: 245) ในระดับจุลภาคแม้ในศตวรรษที่ 21 บางคนชี้ให้เห็นว่าอิทธิพลของขงจื้อภาระเศรษฐกิจเกาหลีโดยการ จำกัด การจ้างงานของผู้หญิงและเพศท้อใจว่างงานจากการขึ้นงานที่ต้องใช้แรงงาน (คิมแอนด์พาร์ค 2006) พยายามที่จะดึงการเชื่อมโยงระหว่างขงจื้อที่ประสบความสำเร็จของธุรกิจขนาดใหญ่ในประเทศเกาหลีและญี่ปุ่นนอกจากนี้ยังค่อนข้างผอมบาง: ลี, et al (2000) ที่จะยกตัวอย่างหนึ่งที่ชี้ให้เห็นว่าคุณสมบัติที่สำคัญของธุรกิจญี่ปุ่นและเกาหลีมีความแตกต่างกันมากและบางส่วนของ ส่วนใหญ่ที่เรียกว่าลักษณะของขงจื้อ บริษัท ญี่ปุ่น - เช่นการจ้างงานอายุการใช้งานและการจัดการที่มุ่งมั่นที่มีต่อความสามัคคีและความเห็นเป็นเอกฉันท์ - เป็นที่แพร่หลายน้อยกว่าในเกาหลี (อ้างแล้ว: 634) แม้จะมีหลังเป็นอย่างอื่นมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัดขงจื้อ นอกเหนือจากระดับจุลภาคและมหภาคเงาของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี looms ขนาดใหญ่บนความคิดที่ว่าความมั่งคั่งของภาคใต้เป็นผลมาจากมรดกหุ้นกับเพื่อนบ้านที่ไม่ดีให้กับนอร์ท. ตรวจสอบบทบาทของขงจื้อไม่ได้ดูเหมือนจะมี พื้นฐานที่สำคัญสำหรับการทำความเข้าใจการพัฒนาของประเทศทั้งสองและบางทีอาจจะสำคัญกว่าก็ไม่สามารถอธิบายความแตกต่างในทัศนคติต่อการพัฒนาในประเทศเกาหลีและญี่ปุ่น: ทำไมเมื่อสัมผัสกับอานุภาพตะวันตกทหารไม่ญี่ปุ่นเลือกที่จะการปฏิรูปและนำวิธีการต่างประเทศและความคิด ในขณะที่เกาหลีพยายามที่จะทำตามชุดแม้ว่า - หรือบางทีอาจเป็นเพราะ - มันต้องเผชิญกับแรงกดดันมากขึ้นที่จะทำเพื่อ? คำตอบเป็นข้อสรุปที่ไม่สามารถใช้ได้ ย้ายที่อยู่นอกเหนือขงจื้อ แต่ความหลากหลายของทฤษฎีอื่น ๆ ดูเหมือนจะมีบทเรียนเป็นรูปธรรมมากขึ้นและโอนเปลี่ยนมือได้ ในกรณีที่ประเทศญี่ปุ่นนักวิชาการเน้นบทบาทของเสถียรภาพทางการเมืองใน 250 ปีก่อนอุตสาหกรรม; ระดับสูงของการค้าและ "จิตสำนึกของตลาด" ที่เกิดจากนโยบายต่างๆของระบอบการปกครองงาวะ; ความก้าวหน้าในการอ่านออกเขียนได้และกลายเป็นเมืองก่อนที่จะเปิดขึ้น ความสำคัญของการใช้วิธีปฏิบัติที่ยุโรป; ผลกระทบของการล่าอาณานิคม; และความสำคัญของการปกครองของชาวอเมริกัน ในกรณีของเกาหลีทฤษฎีได้เน้นผลกระทบของการยึดครองของญี่ปุ่นในสถาบันเกาหลี, การปฏิบัติทางการเกษตรและองค์กรของอุตสาหกรรม; ความสำคัญของการช่วยเหลือชาวอเมริกันและการป้องกัน; และความได้เปรียบของเกาหลีในต่อไปนี้เข้าสู่ตลาดเปิดและลุกขึ้นโดยชาวญี่ปุ่น นอกจากนี้ยังมีความคิดที่ว่าขงจื้อเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการเจริญเติบโตในภูมิภาคเอเชียมีการทำลายโดยความแตกต่างในการพัฒนาของประเทศในเอเชียที่แตกต่างกันช่วงเวลาในประวัติศาสตร์ - เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้, 19c ญี่ปุ่นและจีนและอื่น ๆ รวมกัน - เช่นเดียวกับที่ดูเหมือนจะหลวม หรือความสัมพันธ์ทางลบระหว่างการพัฒนาและระดับที่ประเทศคือ "ขงจื้อ" เช่นเดียวกับความยากลำบากในการวัดหรือการกำหนดระดับ. เพื่อสรุปเป็นที่ชัดเจนว่าค่าที่มีอยู่และพฤติกรรมที่มีบทบาทสำคัญในการกำหนดพัฒนา แน่นอนในญี่ปุ่นและเกาหลี ยังคงเป็นไปไม่ได้ขึ้นอยู่กับข้อมูลที่มีอยู่ในขาลงอิทธิพลของปัจจัยทางวัฒนธรรมที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ ทั้งในผลกระทบโดยตรงกับประเทศหรือเป็นคำอธิบายที่จะแตกต่างในการพัฒนาระหว่างสองประเทศ ความพร้อมของทฤษฎีที่น่าสนใจมากขึ้นเกี่ยวกับปัจจัยอื่น ๆ ที่ส่งผลกระทบต่อการพัฒนาญี่ปุ่นและเกาหลีนอกจากนี้ยังมีความคิดที่ว่า marginalizes มรดกทางวัฒนธรรมขงจื้อได้รับการพิจารณาที่สำคัญในการอธิบายประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชีย ความพยายามที่จะใช้ขงจื้อเป็นองค์ประกอบที่พบบ่อยและมีความสำคัญในการพัฒนาของประเทศเกาหลีและญี่ปุ่นเป็นที่ผิดหวังจากความขัดแย้งหลาย - ความล้มเหลวที่จะอธิบายถึงความแตกต่างในวิธีการทัศนคติต่อต่างประเทศและอุตสาหกรรม; ความแตกต่างในการก้าวและขอบเขตของการพัฒนาวิธีการต่างประเทศที่ครั้งหนึ่งเคยได้รับการแนะนำให้รู้จักกับประเทศทั้ง; ความแตกต่างในที่เรียกว่า "ขงจื้อ" แง่มุมของเกาหลีและอุตสาหกรรมญี่ปุ่น; และความยากลำบากทั่วไปในการกำหนดสิ่งที่ว่าในทั้งสองสังคมได้รับการพิจารณา "ขงจื้อ" สิ่งที่ควรนำมาประกอบกับอิทธิพลทางวัฒนธรรมและศาสนาอื่น ๆ และสิ่งที่เป็นเพียงผลของกองกำลังทางเศรษฐกิจและการเมืองโลกมากขึ้น กว้างกว่าความแตกต่างในการปฏิบัติงานทางเศรษฐกิจในหมู่ประเทศเอเชียอื่น ๆ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่านอกเหนือจากมรดกทางวัฒนธรรมร่วมกัน, ความหลากหลายของปัจจัยอื่น ๆ ที่อาจจะมีบทบาทสำคัญมากขึ้นในการกำหนดเส้นทางการพัฒนาของประเทศในภูมิภาค. ในที่สุดความจริงที่ว่ามรดกทางวัฒนธรรมขงจื้อ ถูกนำมาใช้เป็นระบบเพื่อแสดงให้เห็นถึงข้อ จำกัด เกี่ยวกับเสรีภาพของแต่ละบุคคล - งาวะจากญี่ปุ่นผ่านลีกวนยูของสิงคโปร์และผ่านไปยังศตวรรษที่ 21 จีน - ก่อให้เกิดความสงสัยสัญชาตญาณของการเน้นความสำคัญใด ๆ ที่กล่าวว่ามันเป็นที่ชัดเจนว่าวรรณกรรมที่มีอยู่ในเรื่องใบมากเป็นที่ต้องการและบางทีอาจจะมีนัยสำคัญของมรดกทางวัฒนธรรมขงจื้อในการอธิบายการพัฒนาเกาหลีและญี่ปุ่นจะเข้ามาในการบรรเทาคมชัดในการวิจัยในอนาคต จนแล้วเราจะเหลือด้วยความรู้สึกที่จู้จี้ว่าเราเป็นบางทีเหมือน Shoguns เก่าพยายามที่ยากเกินไปที่จะกำหนดแม่พิมพ์ที่เหมาะจากที่ผ่านมาในปัจจุบันมีการกระจายตัวและมีความซับซ้อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเกาหลี , ขงจื๊อสูญเสียสถานะการเป็นเจ้าหน้าที่รัฐอุดมการณ์กับการล่มสลายของราชวงศ์หลี ( 1910 ) แต่ยังคงมี " แรงอิทธิพลทางอ้อม . . . . . . . [ F ] มิิลี่ความสัมพันธ์ ทัศนคติทางการเมือง แนวทางการแก้ปัญหา และด้านอื่น ๆอีกมากมายของชีวิตคนเกาหลี " ในศตวรรษที่ 20 ( ยี่และ Douglas , 1967 : 43 )และเป็นประเทศที่ยังถือว่าเป็น " สังคมของ paradigmatic ในเอเชียตะวันออก " ( มธ. ในอุทยาน&ชิน 2006:342 ) เกาหลีใต้มักจะ touted เป็นแบบจำลองสำหรับประเทศอื่นๆ ในแถบเอเชีย แต่ความสำเร็จของมันตามมากกว่าครึ่งศตวรรษของการยึดครองของญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาในพระบรมราชูปถัมภ์ซึ่งทำให้ยากที่จะประเมินบทบาทของโครงสร้างกองกำลัง ในศตวรรษที่ 19 , ในความเป็นจริง" เกาหลี Confucians ไม่ได้เริ่มต้นตอบสนองความทันสมัยได้อย่างรวดเร็ว และได้เป็นคู่ของพวกเขาในประเทศญี่ปุ่น " และ " ปางตายชะลอตัวลงกระบวนการของ . . . . . . . นวัตกรรม " ( ยาว 2000:245 ) ในระดับดี แม้ในศตวรรษที่ 21บางคนแนะนำว่า อิทธิพลของภาระเศรษฐกิจของเกาหลี โดยการจ้างงานของผู้หญิงและผู้ชายจากการขึ้นท้อใจ ตกงาน งานที่ต้องใช้แรงงานคน ( คิม &พาร์ค 2006 ) ความพยายามในการวาดของการเชื่อมโยงระหว่างความสำเร็จของธุรกิจใหญ่ในเกาหลีและญี่ปุ่นก็ค่อนข้างผอมบาง : ลี et al ( 2000 ) เพื่ออ้างถึงอย่างหนึ่งชี้ให้เห็นว่าคุณลักษณะที่สำคัญของธุรกิจญี่ปุ่นและเกาหลีจะค่อนข้างแตกต่าง และบางส่วนของสิ่งที่เรียกว่า ลักษณะส่วนใหญ่ของ ของ บริษัท ญี่ปุ่น เช่น การจ้างงานตลอดชีวิต และการจัดการที่มุ่งมั่นต่อฉันทามติ - ความสามัคคีและแพร่หลายน้อยกว่าในเกาหลี ( อ้างแล้ว : 634 ) แม้หลังเป็นอื่นมากขึ้นอย่างเด่นชัดของ . นอกเหนือจากระดับจุลภาคและมหภาคเงาของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี looms ขนาดใหญ่บนความคิดที่ใต้ของความมั่งคั่งมาจากมรดกมันหุ้นกับเพื่อนบ้านผู้ยากจนไปทางเหนือ

ตรวจสอบบทบาทของลัทธิขงจื้อ ดูเหมือนจะไม่ได้มีพื้นฐานมากสำหรับความเข้าใจพัฒนาการของทั้งประเทศ และอาจจะยิ่งกว่ามันไม่สามารถอธิบายถึงความแตกต่างในทัศนคติต่อการพัฒนาในเกาหลีและญี่ปุ่น : ทำไม เมื่อแสงตะวัน ทหารอาจทำญี่ปุ่นเลือกที่จะปฏิรูป และ adopt วิธีการต่างประเทศและความคิดในขณะที่เกาหลีพยายามที่จะติดตามแต่งงานแม้ว่า - หรือบางทีอาจเป็นเพราะมันเผชิญแรงกดดันมากขึ้นให้ทำเช่นนั้น ? คำตอบที่ไม่สามารถใช้ได้ ย้ายที่อยู่นอกเหนือขงจื๊อ , อย่างไรก็ตามความหลากหลายของทฤษฎีอื่น ๆดูเหมือนจะเสนอรูปธรรมมากขึ้นและสามารถเรียน ในกรณีของญี่ปุ่น นักวิชาการเน้นบทบาทของเสถียรภาพทางการเมืองใน 250 ปี ที่ผ่านมาอุตสาหกรรม ; ระดับเชิงพาณิชย์ และ " สติ " ของตลาดที่เกิดจากนโยบายต่างๆ ของรัฐบาลโทะกุงะวะ ; ความก้าวหน้าในความรู้และการขยายตัวของเมืองก่อนที่จะเปิดขึ้นความสำคัญของการใช้แนวทางปฏิบัติที่ยุโรป ผลกระทบของการล่าอาณานิคม และความสำคัญของการปกครองอเมริกัน . ในกรณีของเกาหลี ทฤษฎีจะเน้นผลกระทบของญี่ปุ่นยึดครองสถาบันเกาหลี , การเกษตร , และองค์กรอุตสาหกรรม ความสำคัญของการช่วยเหลือชาวอเมริกันและการป้องกัน และ เกาหลี ประโยชน์ในการติดตามในตลาดเปิด และต้องย้ายไปด้วยโดยญี่ปุ่น นอกจากนี้ แนวคิดที่ลัทธิขงจื๊อเป็นส่วนประกอบสำคัญของการเจริญเติบโตของเอเชีย undermined โดยความแตกต่างในการพัฒนาประเทศในเอเชียที่แตกต่างกันผ่านทางประวัติศาสตร์ระยะเวลา - 19c เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ , ญี่ปุ่น และจีนและชุด - อื่น ๆเช่น ตลอดจนหลวมที่ดูเหมือนหรือลบความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนา และการที่ประเทศคือ " ขงจื้อ " รวมทั้งจากความยากในการวัดหรือการกำหนดเช่นองศา

สรุปแล้วมันเป็นที่ชัดเจนว่าค่านิยมที่มีอยู่ และการมีบทบาทสำคัญในการกำหนดหลักสูตรการพัฒนา ในญี่ปุ่นและเกาหลี แต่มันเป็นไปไม่ได้